ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ  ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ. 

   Η κατανόηση του ρόλου από την Γυναίκα.

   Η Κυριακή αυτή είναι ημέρα αποκλειστικά γυναίκας, χαράς, ικανοποίησης, δικαίωσης, αναβάθμισης, αποκατάστασης;  κλπ. 

   Είναι γνωστό από την ιστορία ποιος ήταν ο ρόλος της Γυναίκας προ Χριστού.  Με δυο λόγια ήταν πράγμα, αντικείμενο, ένα εργαλείο, κλπ, όχι πάντως κάτι έμψυχο .

   Η  ΕΎΑ χρεώθηκε την αμαρτία επειδή υπάκουσε στο εγώ της και όχι στην εντολή που της συνεστήθη, με συνέπεια να παρασυρθεί από τον όφη, και με συνέχεια   αυτή να παρασύρει και  τον ΑΔΆΜ.

   Η Γραμματολογία χρέωσε στην Γυναίκα ότι το κακό, [γνωστό είναι το, πυρ, γυνή και θάλασσα] και κάθε αμαρτία είναι [οι περισσότερες] θηλυκού [και λιγότερο αρσενικού] γένους, πχ, η αμαρτία-παράβαση-παρανομία, η αποστασία,  η κακία, η κλοπή, η υπερηφάνεια, η αδικία, η οργή, η κατάκριση-καταλαλιά, η πονηρία, η μαστροπεία, η εκμετάλλευση, η ακηδία-αδιαφορία, η εμπάθεια, η εκδίκηση, η ψευδορκία, η πορνεία, η άμβλωση, η μοιχεία, η απιστία, η προδοσία, η φιλαργυρία, η βία, η απάτη, κλπ. 

   Ανδρική είναι μάλλον μόνο φόνος, αρχής γενομένης από τον φόνο του Άβελ από τον αδελφό του τον Κάϊν. 

  Είναι βέβαια και η μετάνοια-αμετανοησία, υπερηφάνεια-ταπείνωση, εμπάθεια-απάθεια, κλπ.   

   Ενώ η Μαρια-Παναγία-Θεοτόκος χρεώθηκε να φέρει σε πέρας την επαναφορά του αμαρτωλού ανθρώπου από την αμαρτία στην επίγνωση, την μετάνοια, και την επιστροφή στην πρώτη κατάσταση. 

   Στο πρόσωπο την Μαρίας-θεοτόκου έχουμε υπακοή 100/100, [με το: ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου] ενώ στην Εύα 0/100.

   Η πρώτη [Εύα] κατηγορείται, η δεύτερη [Μαρία] δοξάζεται. 

   Η πρώτη [Εύα] επέστρεψε πρώτη, κοντά στον Αναστημένο Χριστό. Η αγάπη του Θεού έδωκε την ευκαιρία στους πρωτοπολάστους να μετανοήσουν στον τόπο του Άδη.

   Ενώ στην  δεύτερη την Μαρία-θεοτόκο, ήδη από τον Ευαγγελισμό της ήταν η πρώτη, αν και  ακολούθησε δεύτερη, με την κοίμησή της που έγινε 25 χρόνια περίπου μετά την Ανάσταση του Κυρίου.

   Στην εποχή του 21 αιώνα ζούμε το κίνημα του Φεμινισμού, ο οποίος εξαπάτησε την Γυναίκα με σκοπό και στόχο να την επιστρέψει πάλι στην προ Χριστού εποχή. 

   Όχι μόνο την Γυναίκα αλλά και τον Άνδρα τον έχει επιστρέψει σε μεγάλο ποσοστό να ομοιάζει με τον Κάϊν.

   Σε μεγάλο ποσοστό η Γυναίκα αδυνατεί να χειριστεί έξυπνα την αγάπη [και τα συναισθήματα] που της δόθηκε άφθονη από το Θεό. 

   Η αγάπη είναι η μόνη λέξη που δεν κατανοήθηκε ούτε από τον χριστιανικό κόσμο, διά τούτο και δεν μπορεί να την εφαρμόσει στην πράξη. 

   Οι Άγιες Γυναίκες χειρίστηκαν την αγάπη έξυπνα και έφτασαν σε μεγάλα ύψη. 

    Η πρώτη και λάθος αγάπη της Μαρίας της Αιγύπτιας την οδήγησε στην αμαρτία, ενώ η δεύτερη και έξυπνη αγάπη στο πρόσωπο του Χριστού την οδήγησε στον εαυτό της και στο Θεό της. 

Οι Μυροφόρες οι έχουσες την τιμή ήταν: η Μαρία η Μαγδαληνή, η Σαλώμη, η Ιωάννα του Χουζά, η Μάρθα, η Μαρία αδελφές του Λαζάρου, η Σωσάννα, η Μαρία του Κλωπά.     

    Εκτός αυτών ήταν και άλλες πολλές σε μικρότερες ομάδες θα λέγαμε που δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους.  

   H Aγία Βαρβάρα, η Αγία Αικατερίνη και άλλες πολλές Άγιες Γυναίκες που ενεργοποίησαν την αγάπη στο πρόσωπο του Χριστού και γενικότερα της Αγίας Τριάδος, οδηγήθηκαν εθελοντικά και έξυπνα σε ύψη ανδρείας, ηρωισμού, αυταπάρνησης και θυσίας από αγάπη και μόνο. 

   Διά τους Μάρτυρες ότι και όποια λόγια και αν ειπωθούν ή καταγραφούν δεν είναι δυνατόν να αποδώσουν το καθαυτό εσωτερικό μεγαλείο ψυχής και το ιστορικό γεγονός του Μαρτυρίου. Αμήν.