Περί ΕΛΛΆΔΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΊΑΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ.

   1] Οι Ελληνόψυχοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ελεύθερη Ελλάδα. 

2] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει Δημοκρατία. 

3] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι αποικία, μάλλον αγορασμένο κτήμα με συμβόλαιο από Βρετανία; ή Αγγλία; ή Ηνωμένο Βασίλειο; και αγοραστή την Αμερική. 

4]  Γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι ιδιωτικό Κράτος [με Α.Φ.Μ.] και όχι εθνικό. 

5] Γνωρίζουν ότι μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο οι εκλεγμένοι Κυβερνήτες ήταν εκείνοι που ενέκρινε ο ιδιοκτήτης. 

6] Γνωρίζουν ότι οι Πρωθυπουργοί των τελευταίων 50 ετών έπαιρναν το χρίσμα των Η.Π.Α. 

7] Γνωρίζουν ότι επέλεγαν ως αυριανό Πρωθυπουργό αυτόν που ήταν διαθέσιμος να προβεί στις περισσότερες μειοδοτικές παραχωρήσεις και [τυφλή υποταγή στον αφέντη] ιδιοκτήτη. 

8] Γνωρίζουν ότι ο  προηγούμενος ηγέτης, πήγε στην Ευρώπη να την σχίσει, αλλά ήρθε μετά από 2 ημέρες αυτός σχισμένος. 

9] Γνωρίζουν ότι ανάμεσα σε 2 υποψηφίους εκλέγονταν, [και θα εκλέγεται] πάντα ο μασόνος. 

10] Γνωρίζουν ότι τα πρώτα υπουργία δίνονται πάντα σε πρωτοκλασάτους μασόνους. 

11] Απόδειξη είναι ότι η Ελλάδα από το 1947 και ύστερα όλο και μικραίνει, γιατί; Ποιος θα απαντήσει στους Έλληνες; 

12] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι ο ιδιοκτήτης πουλάει Ελληνικά κομμάτια όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και όσο θέλει. 

13] Γνωρίζουν ότι όλες οι κεφαλές των θεσμών έχουν συμβούλους διορισμένους από τον ιδιοκτήτη. 

14] Γνωρίζουν ότι έβγαλε στο σφυρί ότι είναι κερδοφόρο όσο - όσο. Στον έναν λιμάνια, στον άλλον αεροδρόμια, στον άλλον σιδηροδρόμους, σε άλλον θάλασσα, σε άλλον αέρα, στον άλλον υγεία, στον άλλον την παιδεία, σε άλλον την ορθόδοξη πίστη κλπ, τελικά κάτι παίρνουν και αυτοί για τον κόπο τους. 

15] Γιατί Φωνάζαμε κάποτε α] Ζήτω η Ελλάς, διότι αγωνιζόμασταν να γίνουμε Ελλάς. Δυστυχώς παραμείναμε γραικοί.  Φωνάζαμε β] Ζήτω η Ελευθερία διότι αγωνιζόμασταν να την αποκτήσουμε. Φωνάζαμε γ] Ζήτω η Δημοκρατία διότι δεν λειτουργούσε το Κράτος με Δημοκρατικές διαδικασίες, ακόμη και σήμερα. 

16] Τα συνθήματα αυτά σήμερα έχουν σιωπήσει, διότι νικηθήκαμε, παραδοθήκαμε, το συμφωνήσαμε με την ψήφο μας και το χωνέψαμε ότι  τα χάσαμε και τα 3 αυτά αγαθά. 17] Αυτά τα 3 είναι: 1 πατρίδα ή Ελλάδα, 2 θρησκεία η Ελευθερία,  3 οικογένεια η Δημοκρατία, διότι η οικογένεια είναι μικρογραφία της μεγάλης  οικογένειας που είναι το Έθνος.

18] Δυστυχώς ούτε Ελλάδα έχουμε, ούτε ελεύθεροι είμαστε, ούτε Δημοκρατία έχουμε.  

19] Τελικά η  Δημοκρατία για την Ελλάδα, μάλλον για τους Έλληνες, αν αυτό είναι Δημοκρατία, τότε για εμένα τον Έλληνα είναι ότι το πιο αποτυχημένο και βλαπτικό σύστημα διακυβέρνησης. 

Το κείμενο είναι συμπληρούμενο .... .

ΠΌΤΕ ΘΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ;

    Ξαφνιάζεται κάποιος και λέγει: Τι είναι τούτο πάλι, και προσθέτει, εγώ είμαι χριστιανός από τα γεννοφάσκια μου. Γιατί; δεν είμαστε χριστιανοί; Το ότι δηλώνεις με τα λόγια δεν ισχύει πλέον. Πρέπει να έχεις αποδείξεις.

   Ας το ψάξουμε και θα δούμε. Χριστιανός είναι εκείνος που ταυτίζεται με τον Χριστόν. Το όνομα χριστιανός από τον Χριστό βγαίνει, αυτός είναι η ρίζα, το πνεύμα και το περιεχόμενο της χριστιανικής πίστεως. Από την κολυμβήθρα γεννήθηκες χριστιανός. Στη συνέχεια διατήρησες την χριστιανικότητα; και την κληρονομικότητα; ή, με τα έργα σου την αποποιήθηκες; Ο χριστιανός είναι ζωντανή απόδειξη ότι το όνομα το έχει από τον Χριστόν.  Χριστός και χριστιανός είναι ένα. Όπου υπάρχει χριστιανικό φρόνημα και χριστιανική ζωή εκεί είναι και ο Χριστός. Ο χριστιανός είναι γνήσια φωτοτυπία του Χριστού. Ο χριστιανός δέχεται απόλυτα τον λόγο, τις εντολές και το νόμο του Χριστού. Όταν κάνω εκπτώσεις, αρχίζει να εκπίπτει και η χριστιανική πίστη, αραιώνει και ξεθωριάζει. Αυτό είναι απόδειξη διαφωνίας με τον ίδιο το Χριστό. Σιγά Σιγά μέσα στο χρόνο της ζωής μου φέρνω τη χριστιανική πίστη στα δικά μου μέτρα. Θέλω να χωρέσει ο Χριστός στα δικά μου όρια και μέτρα και όχι εγώ στα δικά του μέτρα. Αυτό βέβαια είναι παράλογο. Μα για αυτό ο χριστιανικός κόσμος είναι παράλογος και διεστραμμένος και αποστάτης. Εκτός ελαχίστων.  Με αυτή τη μέθοδο των συνεχών εκπτώσεων η λεγόμενη χριστιανική πίστη έγινε διαβολική και αιρετική.

   Παλιότερα η ταυτότητα των Ελλήνων έγραφε χριστιανός. Ενώ ο χριστιανός είχε αποταχθεί από μόνος του την χριστιανική πίστη, σε ότι αφορούσε την τήρηση των εντολών του Χριστού. Όλα τα άλλα της ταυτότητας ήταν αληθινά, το Χ,Ο, ήταν λάθος. Με το δηλωμένο-γραμμένο Χ, Ο, δεν ταυτίζονταν ο φέρον την ταυτότητα. Εξωτερικά [στο έγγραφο] ήταν χριστιανός, εσωτερικά [στην ψυχή] όχι. 

   Ας ρωτήσει ο χριστιανός λαϊκός ή κληρικός, αυτά που λέγει το Ευαγγέλιο, για ποιον τα λέγει, για εμένα, για εμάς, ή για τους άλλους; 

   Ο Κύριος είπε στους μαθητές του πριν την Ανάληψη: πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, διδάσκοντες αυτούς τηρείν, πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. Να διδάξετε τους ανθρώπους να τηρούν [κυριολεκτικά] όλες τις εντολές μου [και όχι επιλεκτικά.]   Αν κάνω απολογισμό, αξιολόγηση και αυτοκριτική θα διαγνώσω και θα διαπιστώσω αν και πόσο και ποιες εντολές του Χριστού πράττω στη ζωή μου. Από αυτόν το έλεγχο θα δω αν και πόσο χριστιανός είμαι. 

   Αν από τα παραπάνω διαγνώσω ότι δεν τηρώ όλες τις εντολές, τι πρέπει να κάνω; Πρέπει επειγόντως  να βάλλω κανόνα στον εαυτό μου και να τον επαναφέρω στην υποχρεωτική [και όχι επιλεκτική] τήρηση όλων των εντολών, να αλλάξω τρόπο ζωής, να μετανοήσω και να επιστρέψω εκεί που άρχισα να κάνω εκπτώσεις και όχι να απορρίπτω κάποιες εντολές που δεν τις θεωρώ στα δικά μου μέτρα, έστω και μία, αν θέλω να αποκτήσω πάλι ότι πέταξα ή έχασα, και να βρω τελικά τον εαυτό μου και το Χριστό μου.  

   Είμαι χριστιανός δήλωναν  πολλοί μάρτυρες της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως. Απόδειξη τέλειας πίστεως εις Χριστόν ήταν και είναι μόνο το μαρτύριο. Η Εκκλησία του Χριστού όταν καθιερώνει ένα θυσιαστήριο τοποθετεί στην Αγία Τράπεζα μόνο οστά Μάρτυρος και όχι Αγίου ή Οσίου κλπ.

   Εμείς [εσύ]σήμερα έχουμε [έχεις] καθόλου αποδείξεις πίστεως: Όχι τι λέμε προφορικά. Αλλά πρακτικά και με έργο.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΎ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ.

        Λέξεις τηλεγραφικές που συνιστούν στον χριστιανό, να είναι σε Ενημέρωση, Αφύπνιση, Προετοιμασία, Ετοιμότητα, Επιλογή, Απόφαση κλπ, για την πορεία προς τον προσωπικό Γολγοθά του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού.

 Λέξεις από την Γραφή και την Υμνολογία των Ακολουθιών της Εκκλησίας.

Πέρασαν 3 εβδομάδες και 4 Κυριακές του Τριωδίου. 3 εβδομάδες προ-άθληση-προπόνηση θα το λέγαμε. 3 εβδομάδες σχετική προετοιμασία για να εισέλθουμε στο Στάδιο των αγωνισμάτων. Αγωνίσματα είναι όχι αυτά που όλοι γνωρίζουν περί αθλητικού στίβου κλπ.   Εδώ αγωνίσματα είναι οι Αρετές. Από την λεγόμενη Καθαρή Δευτέρα εισερχόμαστε στο πνευματικό στάδιο [στάδιο της εκκλησίας τοπογραφικά είναι όλος ο κόσμος] για κατάκτηση μεταλλίου αρετών και όχι χρυσού, αργυρού και χάλκινου κρεμασμένα σε μία  κορδέλα.

    Την πρώτη Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου κυριαρχεί η λέξη προσευχή μαζί με τις λέξεις Τελώνης, Φαρισαίος και ζήλος. Την λέξη προσευχή την συναντούμε στους ύμνους 5 φορές, αλλά το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής είναι περί της προσευχής των δύο αυτών ανδρών, επίσης την λέξη Τελώνης 41 φορές, την λέξη Φαρισαίος 29 φορές, και την λέξη Ζήλος 14 φορές. Ο Τελώνης εισήλθε στο Ναό με διάθεση και πνεύμα ταπεινώσεως οπότε είναι πρότυπο ταπεινού ανθρώπου, Ο δε Φαρισαίος εισήλθε στο Ναό με έπαρση υπερηφάνεια ή εγωισμό, τον λεγόμενο φαρισαϊσμό. Οι ύμνοι μας προτρέπουν να μοιάσουμε με τον Τελώνη και να αποφύγουμε το πνεύμα και την συμπεριφορά του Φαρισαίου. Επίσης με την λέξη ζήλος οι ύμνοι μας παρακινούν να ζηλώσουμε - ζηλέψουμε  από τους δύο, μόνο τον Τελώνη [που μας ενώνει με το Θεό] και να απορρίψουμε ως παράδειγμα τον Φαρισαίο [που μας χωρίζει από το Θεό].

   Αυτό μας αφορά διότι οι λέξεις αυτές αν τις δεχτούμε ως πρότυπα μας οδηγούν σε κάποια πνευματική κατάσταση, ώστε να μιμηθούμε το πρόσωπο Τελώνης ή Φαρισαίος. Βασικά δύο είναι οι συμπεριφορές των ανθρώπων. Μία είναι η τελωνική και δεύτερη η φαρισαϊκή-υποκριτική.

   Ακολουθεί η δεύτερη Κυριακή του Ασώτου που έχουμε  πάλι δύο πρόσωπα, τον μικρό και τον μεγάλο αδελφό. Το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής του Ασώτου σκοπόν έχει, επειδή  όλοι οι χριστιανοί υπήρξαμε άσωτοι [με το γνωστό της εκκλησίας : ουδείς αναμάρτητος = άσωτος] σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, να μιμηθούμε τον μικρό αδελφό τον άσωτο, [και να επιστρέψουμε στο σπίτι του πατέρα Θεού που μας περιμένει], και όχι τον μεγάλο αδελφό.

   Τρίτη Κυριακή είναι της Αποκρέω ή της κρίσεως των ψυχών. Εδώ έχουμε δύο κατηγορίες ανθρώπων ή ψυχών που θα καταχωριστούν σε δύο πλευρές, η μία δεξιά και η άλλη αριστερά. Αυτή την Κυριακή κυριαρχούν οι λέξεις Δίκαιο 18 φορές και η 40 φορές Κρίσις.

   Επόμενη Κυριακή είναι η Κυριακή λεγομένη της Τυρινής [από τα γαλακτο-τυροκομικά προϊόντα που καταλύουμε αυτή την εβδομάδα], ή της εξορίας, ή έξωσης των Πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας από τον Παράδεισο.

1 Κυριακή Τελώνης και Φαρισαίος.

2 Κυριακή μικρός και μεγάλος αδελφός, ή πατέρας και υιός, ή ο διπλός εαυτός μας, ή φυγή και επιστροφή.

3 Κυριακή δίκαιοι και αμαρτωλοί, ή δύο βιβλία γραμμένα, ή δεξιά και αριστερά, ή στον παράδεισο ή στην κόλαση, με το Θεό ή με τον σατανά, με την αιώνια ευδαιμονία ή με την αιώνιο  βάσανο.

4 Κυριακή Αδάμ και Εύα, μέσα και έξω από τον παράδεισο, νόμιμο και παράνομο, αμοιβές και ποινές. 

   Ο Αδάμ που ήταν πλασμένος υλικά-σωματικά, και ποιημένος-προικισμένος πνευματικά από το Θεό. Άρχοντας απάντων των εν τω παραδείσω. Εξέπεσα και από Κύριος έγινα υπηρέτης. Με έντυσε  στολήν Θεοΰφαντον. Με προειδοποίησε ότι αν φάω θα αποθάνω.  Εμπιστεύθηκα την συμβουλή και την γνώμη του εχθρού. Αρνήθηκα και δεν τήρησα την εντολή του Θεού. Από αόρατο χιτώνα ενδύθηκα φύλλα συκιάς και δερμάτινο. Απατημένος και γυμνός. Εξ αιτίας της βρώσεως εστερήθηκα απάντων των αγαθών δωρεών. Εν γνώση μου έγινα παραβάτης του νόμου του Θεού. Απερρίφθην της θείας δόξης και εξευτελίστηκα. Εσκοτίστηκε ο νους μου. Μίαν μόνο εντολήν παρέβην και εξεβλήθην = εκδιώχθηκα από  του παραδείσου. 

   Ο Θεός του είπε: ὀλα είναι δικά σου, μὀνο από ένα δένδρο δεν θα φας από τους καρπούς του, διότι αν φας θα πεθάνεις. Σαν να του είπε: τα χίλια δένδρα με τα φρούτα τους είναι δικά σου, αυτό το ένα μην το πλησιάσεις, διότι θα σου κάνει κακό-ζημιά-θα σου φέρει θάνατο. Ο Αδάμ και η Εύα διάλεξαν και αποφάσισαν να πεθάνουν. Αυτό και έπαθαν, δηλαδή απέθαναν και παρέσυραν στο θάνατο και τους απογόνους τους, εμάς δηλαδή. Αφού γεννηθήκανε στην εξορία και εμείς εξόριστοι είμαστε, διότι τον τόπο της εξορίας των προγόνων μας κληρονομήσαμε.

   Εκάθισεν ο Αδάμ απέναντι του παραδείσου και με γοερή φωνή  έλεγε: θρηνώ και οδύρωμαι. Οίμοι=αλοίμονό μου,  ο τάλας=ταλαίπωρος. Οίμοι =αλοίμονό μου αθλία ψυχή. Οίμοι-Αλοίμονό μου,  ο άθλιος.

   Αυτή η γνωριμία με το περιεχόμενο και το πνεύμα των 4 Κυριακών, γνωστικά πρέπει να το κατέχουμε όλο το χρόνο, καθώς η διδασκαλία από τις 4 Κυριακές  και όλου του χρόνου πάνε μπροστά και εμείς ακολουθούμε από πίσω όλης της διδαχής. Αμήν.

   Έφθασε ο καιρός-χρονική περίοδος [η λεγόμενη μεγάλη τεσσαρακοστή] και φέτος δια τον πνευματικόν αγώνα αδελφοί. Ας αγωνιστούμε στο στάδιο της ζωής, υπό τις οδηγίες και τις εντολές του Θεού διά να νικήσουμε τον απατεώνα διάβολο και να στεφανωθούμε την ημέρα της Αναστάσεως.

 

ΕΊΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ;

    Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε χρόνια αξιολόγησης και περισυλλογής, ιδιοτεύοντας και εφησυχάζων στην Τήνο, έθεσε την ερώτηση: Είμαστε Χριστιανοί; η δε απάντηση δόθηκε από τον ίδιο. Απέδειξε στο βιβλίο του περί το 1980, ότι δεν είμαστε χριστιανοί, [με την έννοια του όρου ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ], ούτε γενικά σαν λαός, μα ούτε και ειδικά σαν κλήρος κάθε βαθμού. Αυτά τα γράφει όχι απλός άνθρωπος, αλλά αυτός που έζησε  ζωντανά ανάμεσα στην τότε κρατική εξουσία [εν μέσω παλατιού και κυβερνήσεων], καθώς  και το λαό όπου διεπίστωσε αδυναμία θα πω πίστεως. Αν τότε διεπίστωσε με αποδείξεις ότι δεν ήταν χριστιανοί οι Έλληνες, σήμερα αν ζούσε πως θα χαρακτήριζε τους κατ' όνομα χριστιανούς; Ότι και να ήταν εκείνος, τελικά φανέρωσε ότι είχε συμμετοχή ευθύνης, ομολογώντας έμμεσα [την μη χριστιανικότητα και αυτού του ιδίου] βάζοντας στη θέση αυτή και τον εαυτό του. Τόλμησε όμως να βάλει  στην συνείδηση και την καρδιά του καθενός ότι δεν ήταν χριστιανοί τότε, άρα θα είμαστε σήμερα; Εκείνος έζησε και στο χωριό του στην Τήνο, και στην πρωτεύουσα, ύστερα σύγκρινε την διαφορά η οποία έγινε μέγα χάσμα, που χώρισε τον χριστιανό από το Θεό. Σήμερα θα μας ονόμαζε: άθεους; άπιστους; αχρίστιανους; Θεομάχους; Χριστομάχους;  μάλλον αντίχριστους;

   Αν τότε δεν ήμασταν χριστιανοί σκέψου φίλε μου τι είμαστε σήμερα. Πόσοι από τους χριστιανούς σήμερα γνωρίζουν τι είναι άνθρωπος; τι είναι χριστιανός; Ποιος γνωρίζει τον προορισμό του; Ποιος είναι γνώστης και τηρητής του ρόλου του στην οικογένεια; στην εργασία; στην κοινωνία; κλπ; Εσύ τώρα με τη σειρά σου σκέψου πιο βαθιά στο πρόβλημα πόσο χριστιανός είσαι. Αμήν.