Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΜΕΝΑ
Α] Από την Παλαιά Διαθήκη
Είναι επιτακτική ανάγκη οι Ποιμένες να μην ξεχνούν
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ. Κεφ, 23 στ, 1,2.
Κείμενον.
α]1 Ω οι ποιμένες οι διασκορπίζοντες και απολλύοντες τα πρόβατα της νομής μου,2 διά τούτο τάδε λέγει Κύριος επί τους ποιμένοντας τον λαόν μου υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά και ουκ επεσκέψασθε αυτά, ιδού εγώ εκδικώ εφ’ υμάς κατά τα πονηρά επιτιδεύματα υμών.
Μετάφραση στη δημοτική.
1Αλλοίμονο στους ποιμένες, αυτούς που φθείρουν και διασκορπίζουν τα πρόβατα της βοσκής μου!2 Γι’αυτό έτσι λέγει ο Κύριος ο Θεός, ενάντια στους ποιμένες, που ποιμένουν τον λαόν μου: Εσείς διασκορπίσατε τα πρόβατά μου, και τα αποδιώξατε, και δεν τα επισκεφθήκατε ‘ δέστε, εγώ θα επισκευθώ επάνω σε εσάς την κακίαν των έργων σας, λέγει ο Κύριος.
Σχόλιο.
Το χωρίο αυτό είναι συναγερμός διά τους ποιμένες οι οποίοι ποιμένουν τον λαό του Θεού. Εκείνος αξιόπιστος κατά τις Γραφές , ενημερώνει, προειδοποιεί και εφιστά την ανάλογη προσοχή σε αυτούς που έχουν αναλάβει την ευθύνη του έργου της διαποιμάνσεως του λαού του Θεού. Από την μεριά τους έχουν συνειδητοποιήσει οι ποιμένες [κληρικοί] ότι, έφθειραν, διασκόρπισαν, ή έδιωξαν τα πρόβατα από την μάνδρα της Εκκλησίας; .Αλοίμονο λέγει ο Θεός πάντα σε προσωπική ειδοποίηση στους ποιμένες: Θα ελέγξω την κακίαν των πονηρών έργων σας οπωσδήποτε. Από τα πράγματα και τα γεγονότα φαίνεται πως δεν το πιστεύουν αυτό το χωρίο οι ποιμένες.
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΖΕΚΙΗΛ κεφ, 33 στ, 2-6.
Κείμενον.
β] 2…..και δώσιν αυτόν εαυτοίς εις σκοπόν,3 και ίδη την ρομφαίαν ερχομένην επί την γην, και σαλπίσει τη σάλπιγγι και σημάνει τω λαώ,4 και ακούσει ο ακούσας την φωνήν της σάλπιγγος και μη φυλάξηται, και επέλθη η ρομφαία και καταλάβη αυτόν, το αίμα επί της κεφαλής αυτού έστε’ 5 ότι τηνφωνήν της σάλπιγγος ουκ εφυλάξατο,το αίμα αυτού επ’αυτού έσται, και ούτος ότι εφυλάξατο,6 και ο ακοπός εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημάνη τη σάλπιγγι, και ο λαός μη φυλάξηται, και εξελθούσα η ρομφαία λάβη εξ΄αυτών ψυχή, αύτη διά την αυτής ανομίαν ελήφθη, και το αίμα εκ χειρός του σκοπού εκζητήσω.
Μετάφραση στη δημοτική.
Εάν ο λαός εγκαταστήσει σκοπόν = ποιμένα = φύλακα διά την επικρατούσα πίστη, διά τον εαυτόν του ο δε σκοπός = ποιμένας όμως, βλέποντας τον κίνδυνο που έρχεται σαλπίσει και σημάνει [ φωνάξει και ειδοποιήσει με τα μέσα που διαθέτει] και ο λαός ακούσει,4 τότε όποιος ακούσει την φωνή της σάλπιγγος [και είναι ενημερωμένος] ,και δεν φυλαχθεί, αν ο κίνδυνος καθώς έλθει τον αρπάξει, το αίμα του θα είναι πάνω στο κεφάλι του, [θα είναι ο ίδιος υπεύθυνος] 5 Άκουσε την φωνή της σάλπιγγος του σκοπού = ποιμένος ,και δεν φυλάχθηκε’ το αίμα του θα είναι επάνω του, και θα φέρει την ευθύνη αυτός και μόνο. Οποιος όμως, φυλαχθεί = ακούγοντας την φωνή του ποιμένα, θα διασώσει την ζωή του = ψυχή του. 6 Αν ο φύλακας βλέποντας την ρομφαία = [τον επερχόμενο κίνδυνο να έρχεται, δεν σαλπίσει την σάλπιγγα, και αποκρύψει εν γνώσει του να ενημερώσει το λαό] να έρχεται, δεν σαλπίσει με την σάλπιγγα, και ο λαός δεν φυλαχθή, και όταν έλθει η ρομφαία = κίνδυνος, και αρπάξει κάποιον από αυτούς, αυτός μεν αρπάχθηκε εξ’ αιτίας της ανομίας του, όμως το αίμα του θα το ζητήσω από τον φύλακα = ποιμένα.
Σχόλιο.
Δεν επιτρέπεται εφησυχασμός
Σκοπός, Φύλακας και Ποιμένας κατά το κείμενο του Προφήτη είναι ο κάθε κληρικός ο επιλεγμένος και εντεταλμένος σε διατεταγμένη αποστολή μισθωτός με φάκελο οδηγιών από τον πιστό λαό του Θεού. Ο Θεός έδωκε στο σκοπό =ποιμένα , εντολές με την προϋπόθεση να τηρηθούν πρώτα από τους ποιμένες και στη συνέχεια από τους διαδόχους των καθώς και από τους λαϊκούς . Η ειδοποίηση από τον Θεόν διά του προφήτου είναι αυστηρή, δεν δικαιολογεί ούτε χαλάρωση, ούτε προσθαφαίρεση, ούτε παραχάραξη ούτε άλλο τι στον νόμο του έστω και στο παραμικρό. Ότι χαθεί στην πορεία του κόσμου ο Θεός θα το ζητήσει από αυτόν τον οποίον ενεπιστεύθη, τον ποιμένα δηλαδή. Αλλοίμονο στον ποιμένα αυτόν που έχει γνώση του τι γίνεται, και γνωρίζει το κόστος του κινδύνου και της καταστροφής που έρχεται και κοιμάται και εφησυχάζει.
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΖΕΚΙΗΛ κεφ, 34 στ, 2-11.
Κείμενον
Ώ ποιμένες ισραήλ, μη βόσκουσι ποιμένες εαυτούς; Ου τα πρόβατα βόσκουσιν οι ποιμένες; 3 ιδού το γάλα κατέθεσθε και τα έρια περιβάλεσθε και το παχύ σφάζεται και τα προβατά μου ου βόσκετε,4 το ησθενικός ουκ ενισχύσατε και το κακώς έχων ουκ εσωματοποιήσατε και το συντετριμένον ου κατεδήσατε και το πλανώμενον ουκ επεστρέψατε και το απολωλώς ουκ εζητήσατε και το ισχυρόν κατηργάσασθε μόχθω 5 και διεσπάρη τα πρόβατά μου διά το μη είναι ποιμένας και εγενήθη εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του αγρού, και διεσπάρη τα πρόβατάμου εν παντί όρει και επί παν βουνόν υψηλόν και επί προσώπου πάσης της γής διεσπάρη, και ουκ ήν ο εκζητών ουδέ ο αποστρέφων.7 διά τούτο, ποιμένες ακούσατε λόγον Κυρίου’8 ζω εγώ, λέγει Κύριος Κύριος,…….. .και γενέσθαι τα πρόβατά μου εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του πεδίου, παρά το μη είναι ποιμένας, και ουκ εξεζήτησαν οι ποιμένες τα πρόβατά μου, και εβόσκησαν οι ποιμένες εαυτούς, τα δε πρόβατά μου ουκ εβόσκησαν, αντί τούτου, ποιμένες τάδε λέγει Κύριος Κύριος, ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποστρέψω αυτούς του μη ποιμένειν τα πρόβατά μου, και ού βοσκήσουσιν έτι οι ποιμένες αυτά’ και εξελούμαι τα πρόβατά μου εκ του στόματος αυτών, και ουκ έσονται αυτοίς έτι εις κατάβρωμα,11 ……… .εκζητήσω τα πρόβατά μου και επισκέψομαι αυτά.
Μετάφαση στη δημοτική.
Αλλοίμονο στους ποιμένες , που βόσκουν τον εαυτό τους; Οι ποιμένες δεν βόσκουν τα ποίμνια; 3 Τρώγετε όμως το πάχος, και ντήνεστε το μαλλί, σφάζεται τα παχιά, δεν βόσκετε τα ποίμνια.4 δεν δυναμώσατε το ασθενικό, και δεν γιατρέψατε το αυτό που δεν είναι καλά, και δεν κάνατε επίδεσμα στο συντριμμένο και δεν επαναφέρατε το πλανεμένο, και δεν ζητήσατε το χαμένο, αλλά με βία και με σκληρότητα δεσπόζατε πάνω σε αυτά, και διασκορπίσθηκαν επειδή δεν υπήρχε ποιμένας: και έγιναν κατάβρωμα σε όλα τα θηρία του χωραφιού, και διασκορπίσθηκαν.6 Τα πρόβατά μου περιπλανιώνταν επάνω στα βουνά , και σε όλο το πρόσωπο της γης ήταν σκορπισμένα, και δεν υπήρχε εκείνος που ερευνάει, ούτε εκείνος που αναζητάει.7 Γι αυτό ακούστε ποιμένες τον λόγο Κυρίου.8 Ζω εγώ λέγει Κύριος ο Θεός ‘οπωσδήποτε, επειδή τα προβατά μου έγιναν λάφυρο [των ποιμένων] και κατάβρωμα των θηρίων από έλλειψη ποιμένα, οι ποιμένες βοσκούσαν τον εαυτό τους αντί να βόσκουν τα πρόβατά μου, 9 γιαυτό ας ακούσουν οι ποιμένες τον λόγο Κυρίου. Δέστε, εγώ όπως έχουν τα πράγματα είμαι εναντίων των ποιμένων’ και θα ζητήσω τα πρόβατά μου από το χέρι τους, θα τους σταματήσω από το να είναι ποιμένες στα πρόβατα, και στο εξής δεν θα βόσκουν ούτε οι ποιμένες, επειδή θα ελευθερώσω από το στόμα τους τα πρόβατά μου και πλέον δεν θα τους εκμεταλεύονται 11 .
Σχόλιο.
Μπορεί να γίνει ο πλησίον μας εαυτός μας;
Αλλοίμονό σας ποιμένες [εάν τα παραπάνω τα έλεγε ο Θεός διά του ποιμένες της προ Χριστού εποχής , ας σκεφθούμε τι έχει να πει για τους ποιμένες της Εκκλησίας του σήμερα. Θα το διαπιστώσουμε αυτό καλλίτερα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου.]
Που απολαμβάνετε για τον εαυτό σας όλη την δόξα, την τιμή, την ανάπαυση, την καλοπέραση, την δροσιά, την ζέστη, το φαγητό, το πιοτό και τον πλούτο χάριν της ιδιότητας του ποιμένα, ιδίως οι ανώτεροι. Αντί να βοηθήσετε τον αδύναμο, να γιατρέψετε τον άρρωστο, να παρηγορήσετε τον πονεμένο τον θλιμμένο το ορφανό τον απελπισμένο, να ακούσετε τον αδικημένο και τον κάθε κατατρεγμένο, είστε γεμάτοι αναισθησία, σκληρότητα, εκμετάλευση, αδιαφορία, κ,τ,ο, θυσιάζοντας τους πιστούς [τα πρόβατα] στο δικό σας θέλημα, και αντί να το πάρετε στον ώμο σας όπως έκανε ο Κύριος , εσείς ανεβαίνεται στη ράχη του. Δεν γίνατε μιμητές μου δεν με ομοιάσατε σε τίποτα , δεν έχετε τίποτα το κοινό με εμένα λέγει ο Κύριος. Σαν λύκοι διασκορπίσατε τα πρόβατά μου [τους πιστούς] με τα πάθη σας ,και τα κατασπάραξαν τα θηρία = οι αιρέσεις. Ζω και θα ζω αιωνίως λέγει ο Θεός . Τα από την δική σας συμπεριφορά χαμένα πρόβατα, θα τα ζητήσω από εσάς που χρηματίσατε ποιμένες . Στην πορεία θα αφαιρέσω από τους ποιμένες και την χάρη και την εξουσία διότι δεν τους αναγνωρίζω πλέον, διότι [καιρός παντί πράγματι] κατά την Γραφήν.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ γράφει διά προφήτες της αλήθειας και του ψεύδους, καθώς και διά αποστόλους, διδασκάλους, και ποιμένες της αλήθειας και του ψεύδους. Σαφώς υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε ποιμένες και ποιμένες, παλαιούς και συγχρόνους, Σχετικά με τους νέους ποιμένες, [διότι η παλαιά εποχή παρήλθε] Όλοι σχεδόν οι Χριστιανοί έχουν αντιληφθεί την προδοσία της πίστεως από τους ποιμένες τους. Όμως η σιωπή τους , η ανοχή τους καθιστά και αυτούς συνυπεύθυνους και συνεργαζομένους στα προδοτικά διά την Ορθόδοξη Πίστη σχέδια. Εύλογα και δικαιολογημένα απορούν, ανησυχούν, αγωνιούν και ερωτούν έστω και [κληρονομικώ δικαίω] . Η απάντηση η οποία καθησυχάζει τους πάντες είναι: 1] [ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΙΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ]. Αυτό όμως τους δεσμεύει από τα λόγια να περάσουν στα έργα. Αυτό όμως σημαίνει ότι: κατέχουν την εγκεφαλική τουλάχιστον γνώση, την νοητική, θεωρητική, θεολογική, ικανότητα και συνολική γνώση της Ορθοδόξου Πίστεως και ότι μόνο σε αυτούς εδώθη η εντολή και σε κανέναν άλλον της φυλάξεως της άπαξ παραδοθείσης πίστεως. Ομολογούν ότι αυτοί είναι αποκλειστικά και κυριολεκτικά οι σκοποί, οι φύλακες και οι ποιμένες ο δε υπόλοιπος κλήρος και ο λαός τυφλά και πειθήνια όργανα αυτών. Δέχονται ως όλη την γνώση κατέχοντες. Είναι όμως έτοιμοι να ενεργήσουν τα πρέποντα και να πείσουν τους πιστούς;. Τα αποτελέσματα φανερώνουν το αντίθετο, δηλαδή την γνώση περί την πίστη την διαθέτουν όχι προς φύλαξη της πίστεως αλλά περί της προδοσίας.
2] Δεύτερος ρητορισμός των συγχρόνων ποιμένων είναι το : [ΦΥΛΑΣΣΩΜΕΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΣ ] . Αυτό σημαίνει ότι: Αφού έχουν την γνώση ως φύλακες αυτόματα και φυλάσσουν .Αυτό σημαίνει ότι οι Θερμοπύλες δεν έπεσαν, δηλαδή η Ορθοδοξία στην προκειμένη περίπτωση ή ότι είναι σε κατάσταση μάχης ή πιλιορκίας, τραυματιζόμενοι, κακουχούμενοι, κακοπαθούντες, δαπανόμενοι και θυσιαζόμενοι ως άλλοι Σπαρτιάτες. Πάντως τραύματα, αίματα, και τα του πολέμου δεινά σε κανέναν υψηλά ιστάμενο ποιμένα δεν έχουμε ιδεί . Δυστυχώς και με τα δύο αυτά σιφίσματα δεν πείθουν κανέναν. Οι παλαιοί ποιμένες ούτε το ένα έλεγαν ,ούτε το άλλο, διότι κατέχοντες το πρώτο, αποδείκνυον και το δεύτερο με την απόδειξη της χύσεως του αίματός των . Οι σύγχρονοι ποιμένες είναι φανερόν ότι στερούνται μάλλον και του πρώτου μα και του δευτέρου σοφίσματος στο να μας πείσουν. Ένα είναι βέβαιο ότι , δεν πείθουν ούτε με τα λόγια τους μα ούτε και με τα ανύπαρκτα έργα τους. Υπάρχει σε μεγάλο ποσοστό η βεβαιότητα , μήπως οι πιστοί , ενώ ακούνε υποκρίνονται πως δεν ακούνε, ενώ βλέπουνε κάνουν πως δεν βλέπουν. ΄Ετσι φαίνεται πως όλοι είναι βολεμένοι και οι μεν και οι δε.
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΟΜΕΝΟΥΣ Ιεζεκιήλ κεφ, 34 στ, 17-22.
Κείμενον.
17 ….. και υμείς, πρόβατα, τάδε λέγει Κύριος ιδού εγώ διακρινώ ανά μέσων προβάτου και προβάτου, κριών και τράγων.18 και ούχ ικανόν υμίν ότι την καλήν νομήν ενέμεσθε, και τα κατάλοιπα της νομής υμών καταπατείτε τοις ποσίν υμών; Και το καθεστηκώς ύδωρ επίνετε, και το λοιπόν τοις ποσίν υμών εταράσσετε; 19 και τα πρόβατά μου τα πατήματα των ποδών υμών ενέμοντο και το τεταραγμένον ύδωρ υπό των ποδών υμών έπινον;20 διάτούτο τάδε λέγει Κύριος: ιδού εγώ διακρινώ ανα μέσον προβάτου ισχυρού και αναμέσον προβάτου ασθενούς,21 επί ταις πλευραίς και τοις ώμοις υμών διωθείσθε και τοις κέρασιν υμών κερατίζετε και πάν το εκλείπον εξεθλίβετε,22και σώσω τα προβατά μου , και ου μη ώσιν έτι εις προνομήν, και κρινώ αναμέσον κριού προς κριόν.
Μετάφραση στη δημοτική.
17 ….. και διά εσάς ποίμνιο αυτά λέγει ο Κύριος: Να δέστε, εγώ [ ως Θεός ] θα κρίνω [ θα αποφασίσω] ανάμεσα σε πρόβατο και πρόβατο [ σε άνθρωπο και άνθρωπο] , ανάμεσα σε κριάρια και τράγους,18 είναι μικρό σε εσάς, ότι βοσκήσατε την καλή βοσκή και το υπόλοιπο της βοσκής σας το καταπατούσατε με τα πόδια σας; Και ότι πίνατε καθαρό νερό, ενώ το υπόλοιπο το ταράζατε με τα πόδια σας; 19 και τα πρόβατα έβοσκαν το καταπατημένο με τα πόδια σας, και έπιναν το ταραγμένο με τα πόδια σας νερό;20 Γι αυτό, έτσι λέγει ο Κύριος ο Θεός: Δέστε, εγώ, εγώ θα κρίνο ανάμεσα στο παχύ πρόβατο, και ανάμεσα στο ισχνό [αδύνατο] πρόβατο.21 Επειδή, αποθείτε με πλευρά και με ώμους, και κερατίζετε με τα κέρατά σας όλα τα ασθενικά, μέχρις ότου τα διασκορπίσατε προς τα έξω,22 γι αυτό, θα σώσω τα πρόβατά μου, και στο εξής, δεν θα είναι λάφυρο, και θα κρίνω ανάμεσα σε πρόβατο και πρόβατο.
Σχόλιο.
Ο Θεός καθώς λέγει θα ξεχωρίσει τον πιστό από τον άπιστο, ας τηρούμε την ίδια πίστη. Λοιπόν ας μην αναπαυόμαστε. Μην πετάμε τις εντολές του Θεού και τις αφήνουμε για άλλους Το επιλεκτικό διάλεγμα δεν θα μας βοηθήσει καθόλου. Ας παύσει πλέον ο πλησίον μας να είναι εχθρός μας. Ο Θεός τελικά θα διακρίνει και θα ξεχωρίσει ανάμεσα σε ποιμένα και ποιμένα, ανάμεσα σε ποιμενόμενο και ποιμενόμενο.
Β] ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ κεφ, Ι στ, 1 έως 14
Κείμενον.
1 Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο μη εισερχόμενος διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής. 2 ο δε εισερχόμενος διά της θύρας ποιμήν εστί των προβάτων. 3 τούτο ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα της φωνής αυτού ακούει,και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα. και εξάγει αυτά. 4 και όταν τα ίδια πρόβατα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται, και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασι την φωνήν αυτού. 5 αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν. 6, 7… Αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι εγώ ειμί η θύρα των προβάτων. 8 πάντες όσοι ήλθον πρό εμού, κλέπται εισί και λησταί, αλλ΄ ουκ ήκουσαν αυτών τα πρόβατα. 9 εγώ ειμί η θύρα, δι’ εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται, και εξελεύσεται, και νομήν ευρήσει. 10,11, εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός, ο ποιμήν π καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων. 12 ο μισθωτός δε και ουκ ων ποιμήν, ου ουκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει και ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα. 13 ο δε μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός εστί και ου μέλει αυτώ περί των προβάτων, 14 εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός, και γινώσκω τα εμά και γινώσκομαι υπό των εμών.
Μετάφραση στη δημοτική.
1 Aλήθεια σας λέγω, ο ποιμένας που δεν εισέρχεται από την θύρα της μάνδρας, και αναβαίνει από τον φράχτη ή από αλλού, στην αυλή της μάνδρας, είναι και κλέφτης και ληστής, 2 αυτός που εισέρχεται από την κύρια είσοδο αυτός είναι και ο ποιμένας των προβάτων, 3 σε αυτόν τον ποιμένα ο θυρωρός ανοίγει, τα πρόβατα ακούουν την φωνή του και γνωρίζουν αυτήν, αυτός δε φωνάζει το καθένα με το όνομά του και τα βγάζει να τα βοσκήση, 4 και όταν ο ποιμένας βγάλη τα πρόβατά του να τα βοσκήση, πηγαίνει μπροστά, και τα πρόβατα τον ακολουθούν διότι γνωρίζουν την φωνή του, 5 τα πρόβατα δεν ακολουθούν οποιονδήποτε ξένον ποιμένα, θα φύγουν μακριά από αυτόν τον ψευδοποιμένα και δεν θα αναγνωρίσουν την διδασκαλία του, θα την απορρίψουν, 6,7, …..Αλήθεια σας λέγω, εγώ είμαι η μοναδική θύρα που εισέρχονται και εξέρχονται τα πρόβατα, 8, όλοι, όσοι ήλθαν πρίν από εμένα, και βέβαια όχι από την κύρια είσοδο στην μάνδρα, είναι κλέφτες και ληστές, διότι σκοπόν έχουν να εκμεταλευτούν, αλλά τα πρόβατα δεν τους άκουσαν,9, εγώ είμαι η κανονική και νόμιμη είσοδος και θύρα της μάνδρας, τότε και μόνο θα σωθή κανείς, και ή εισερχόμενος ή εξερχόμενος θα εύρη ανάπαυσιν και πνευματικήν τροφήν και ασφάλειαν, 10,11, ……εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός και ενδιαφέρομαι διά τα πρόβατα = [πιστούς], ο ποιμένας ο καλός διαθέτει και την ζωή του , ακόμα όταν κινδυνεύουν τα πρόβατα,12, ο μισθωτός που δεν είναι ποιμένας και δεν νοιώθει τα πρόβατα για δικά του, βλέπει τον λύκο που έρχεται, και επειδή δεν έχει στοργή για τα πρόβατα, τα αφήνει ανυπεράσπιστα, και φεύγει, διά να μην εκθέσει τον εαυτό του και την ζωή του στον παραμικρό κίνδυνο, ο δε λύκος διασκορπίζει τα πρόβατα, 13 όπως ο κάθε μισθωτός, έτσι και εδώ ο ποιμένας ενδιαφέρεται μόνο διά την αύξηση του μισθού του, και όχι διά την πορεία της μάνδρας και των προβάτων, 14, εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός που ενδιαφέρομαι διά τα πρόβατα, και γνωρίζω καλά όλα τα δικά μου πρόβατα, καθώς και αυτά γνωρίζουν εμένα.
Σχόλιο
Ο Χριστός είναι η θύρα από την οποία εισερχόμεθα εις την μάνδρα υης Εκκλησίας. Ο θυρωρός = [ο έλεγχος = νόμος ] ως υπεύθυνος καθιστά , νόμιμο ή παράνομο τον κάθε εισερχόμενο, και επιτρέπει ή απαγορεύει την είσοδο στον κάθε ποιμένα ή ποιμενόμενο. Σήμερον οι ποιμένες προκειμένου να εισέλθουν εις την μάνδρα της Εκκλησίας, επειδή είναι παράνομοι, παρακάμπτουν την κύρια και νόμιμη είσοδο και αναριχώνται και εισέρχονται από άλλες πλάγιες πόρτες . Αυτούς τους ποιμένες ο Κύριος τους ονομάζει κλέπτες και ληστές. Ο Κύριος αναφέρει δύο φορές [επισημαίνοντας την σοβαρότητα του ζητήματος] , το εγώ είμαι η θύρα, και εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, τονίζοντας ότι ,μόνο ο κάθε εισερχόμενος ποιμένας διά της θύρας, αυτός είναι ο νόμιμος και εγκεκριμμένος από αυτόν, ποιμένας ο δε κάθε άλλος που εισήλθε από άλλες εισόδους είναι παράνομος ή κλέπτης ή ληστής. Υπενθυμίζουμε πως θυρωρός είναι ο Χριστός, μάνδρα η Εκκλησία, θύρα το Ευαγγέλιο, ποιμένας ο κληρικός, πρόβατο ο πιστός, φράκτης της μάνδρας οι νόμοι των Συνόδων. Επίσης στους παραπάνω στίχους άλλες δύο φορές αναφέρει τον μισθωτό ποιμένα με βασικό κίνητρο το οποιοδήποτε κέρδος. Απέναντι του Θεού τρείς κατηγορίες ανθρώπων διακρίνουμε α] τους δούλους , οι οποίοι εκτελούν τις εντολές όπως ένας δούλος κάνει υπακοή στον κύριό του, β] τους μισθωτούς , οι οποίοι εργάζονται και πληρώνονται κατόπιν συμφωνίας, και γ] τους φίλους του Θεού, οι οποίοι πράττουν το θέλημα του Θεού χωρίς καμία ιδιοτέλεια . Οι μισθωτοί είναι εκείνοι οι οποίοι υπέγραψαν σύμφωνο μισθώσεως ,ελεύθερα και αβίαστα ανάληψη έργου και αποστολής με υπογραφή και φοβερούς όρκους και υποσχέσεις. Δικαιολογημένα και νόμημα το Ευαγγέλιο τους ονομάζει κλέφτες και ληστές διότι έφθασαν στο σημείο να αθετούν και τις υπογραφές και τις υποσχέσεις και τους όρκους , όπως κάνουν οι κοινοί απατεώνες. Στην ιερωσύνη δεν τους εγκατέστησαν διά της βίας, αυτοί οι ίδιοι την επέλεξαν κάνοντας μάλιστα και χρήση οικονομικών , πολιτικών και άλλων μέσων. Όλα αυτά βέβαια με το αζημίωτο.Από το αποτέλεσμα φαίνεται πως , στην πλειοψηφία τους, εξαπάτησαν και το λαό και την Εκκλησία του Χριστού, άλλα υποσχόμενοι, άλλα υπογράφοντες και άλλα πράττοντες.Γίνεται φανερό αυτό διότι παραμέρισαν την Αγία Γραφή ,την Παράδοση της Εκκλησίας και την ιστορία. Επίσης από τα γεγονότα γίνεται φανερό πλέον και δεν ξεγελούν κανέναν, ότι με γνώση και με συνείδηση ,έχουν οδηγήσει την Εκκλησία σε μία άλλη μάνδρα που ονομάζεται πανθρησκεία, οικουμενισμός και παγκοσμιοποίηση. Είναι φοβερόν να σε αποκαλεί ο Κύριος ΚΛΕΠΤΗΝ και ΛΗΣΤΗΝ.
ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΜΕΝΑ.
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ επιστολή Α’ κεφ, Γ’ στιχ, ι-7
1 Πιστός ο λόγος εί τις επισκοπής ορέγεται, καλού έργου επιθυμεί, 2 δει ουν τον επίσκοπον, [ποιμένα] ανεπίληπτον είναι, μιάς γυναικός άνδρα, νηφάλιον είναι, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, 3 μη πάροινον, μη πλήκτειν, μη αισχροκερδή, αλλ’ επιεική, άμαχον, αφιλάργυρον,4 του ιδίου οίκου καλώς προϊστάμενον, τέκνα έχοντα εν υποταγή μετά πάσης σεμνότητοσ’ 5 ει δε τις του ιδίου οίκου προστήναι ουκ οίδε, πως εκκλησίας Θεού επιμελήσεται; 6 μη νεόφυτον είναι, ίνα μη τυφωθείς εις κρίμα εμπέση του διαβόλου, 7 δει αυτόν και μαρτυρίαν καλήν έχειν από των έξωθεν, ίνα μη εις ονειδισμόν εμπέση και παγίδα του διαβόλου.
Μετάφραση στη δημοτική.
1 Είναι αξιόπιστος ο λόγος [του παύλου]’εάν κάποιος επιθυμεί το αξίωμα του επισκόπου, [ποιμένα κληρικού] καλό έργο προσπαθεί να αναλάβη, φθάνει να το φέρει εις πέρας όπως ορίζει η Γραφή. 2 Πρέπει λυπόν ο επίσκοπος [κληρικός] να είναι ακατηγόρητος, να είναι σύζυγος μιάς γυναικός, να είναι προσεκτικός, εγκρατής, σεμνός, φιλόξενος, διδακτικός, δηλαδή πιστός, ευσεβής, σοβαρός, αξιόπιστος, ειλικρινής, κοινωνικός, ηθικός, ταπεινός αγαπητός, κ, α,. 3 Να μην είναι άνθρωπος μέθυσος, ούτε να βιαιοπραγεί και να δέρνει και να χτυπά άλλους, να μην είναι φιλάργυρος, αλλά να είναι επιεικής και ελεήμονας. 4 Ηοικογένειά του να τον σέβεται και να τον εμπιστεύεται, τα παιδιά του να είναι σεβαστά προς αυτόν, καθώς και προς την κοινωνίαν.5 Πρέπει να είναι καλός προϊστάμενος του σπιτιού του, διότι, πως τότε θα είναι ικανός να φροντίση τα της Εκκλησίας;.6 Να μην είναι νέος χριστιανός και νέος εις την ηλικίαν, διά να μην πέση εις την υπερηφάνειαν που έπεσε και ο διάβολος. 7 Πρέπει να έχει την αποδοχήν και την καλήν μαρτυρίαν της χριστιανικής κοινωνίας που ζει και τον γνωρίζει, διατί αργότερα θα φανερωθούν διά αυτόν οι κατηγορίες, θα γελοιοποιηθή και θα πέση στην παγίδα που του έστησε ο διάβολος.
Σχόλιο.
Στα χρόνια των Αποστόλων η χριστιανική κοινότητα επέλεγε η ίδια τον ποιμένα της, με ψήφο του λαού και τον καθιστούσε υπεύθυνο της κοινότητας και της σωτηρίας των ψυχών των. Σήμερα η κάθε χριστιανική κοινότητα-ενορία, δεν έχει κανένα δικαίωμα ούτε πρόταση, ούτε λόγο ούτε ψήφο διά την εκλογή του προσώπου- ποιμένα. Σπάνια σήμερα τηρούνται αυτές οι διαδικασίες. Σήμερα αυτό είναι ατομική υπόθεση του κάθε υποψηφίου και της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής. Σήμερα το βασικό κίνητρο δια τον κάθε υποψήφιο ποιμένα είναι η επαγγελματική αποκατάσταση. Σήμερα πλέον στον χώρο της Εκκλησίας μιλάνε διά καριέρα και όχι διά αποστολή και λειτούργημα. Σήμερα έχοντας τα απαιτούμενα από τον νόμο και την χριστιανική ηθική δικαιολογητικά [πτυχία του κράτους, εξωτερικές σπουδές, συγγραφές, κοινωνική δράση, γνωριμίες, στον κομματικό και εκκλησιαστικό χώρο] τότε έχεις όλες τις προϋποθέσεις να εισέλθεις στην μάνδρα της εκκλησίας έστω και αλλαχόθεν ,[κατά το ευαγγέλιο] Ιωάννου Ι’ κεφ. Κατά τον Απόστολο Παύλο ,προς Τιμόθεον Α’ επιστολή κεφ, α’ στίχος 1….
Έχοντας τα παραπάνω δικαιολογητικά , την δική σου προσωπική μαρτυρία μαζί με την μαρτυρία και την ψήφο της κοινότητας – ενορίας, τότε και μόνο είσαι ικανός και άξιος να αναλάβης αυτό το οποίο επιθυμείς , το να γίνεις ποιμένας. Ει δε άλλως θα ονομασθείς κλέπτης και ληστής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ επιστολή προς ΤΙΤΟΝ κεφ,α’ στίχος 5-9.
Κείμενον
….και καταστήσης κατά πόλιν πρεσβυτέρους, ως εγώ σε διεταξάμην, 6 ει τις εστιν ανέγκλητος, μιάς γυναικός ανήρ, τέκνα έχων πιστά, μη εν κατηγορία ασωτίας ή ανυπότακτα,7 δει γαρ τον επίσκοπον ανέγκλητον είναι ως Θεού οικονόμον, μη αυθάδη, μη οργίλον μη πάροινον, μη πλήκτην, μη αισχροκερδή, 8 αλλά φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, όσιον εγκρατή,9 αντεχόμενον του κατά την διδαχήν πιστού λόγου, ίνα δυνατός ή και παρακαλείν εν τη διδασκαλία τη υγιαινούση και τους αντιλέγοντας ελέγχειν.
Μετάφραση στη δημοτική
5 Τίτε…..είσαι υπεύθυνος να εγκαταστήσης σε κάθε πόλη με χριστιανούς ,πρεσβυτέρους – ποιμένες – κληρικούς όπως εγώ σου έδωκα εντολή. 6 ποιμένα θα διαλέγεις διά την ενορία ή την επισκοπή αυτόν που είναι ακατηγόρητος και άνδρας μίας γυναίκας, να έχει τέκνα πιστά, [τότε ο πρεσβύτερος ή και ο επίσκοπος ήταν έγγαμοι με οικογένεια και είχαν το ίδιο αξίωμα, αργότερα έγιναν οι αλλαγές] και να μην τα κατηγορούν τα τέκνα του για ασωτίες. Πρέπει ο επίσκοπος -ποιμένας, να είναι ακατηγόρητος ως επιστάτης του Θεού και επιβλέπων, να μην αυθαδιάζει, να μην οργίζεται, να μην αγαπάει τα μεθύσια, να μην είναι βίαιος και χτυπάει και να μην μαζεύει χρήματα από αδικίες. 8 Να είναι φιλόξενος, να αγαπά το καλό, να είναι φρόνημος, δίκαιος, εγκρατής, και ευσεβής.9 Να υπερασπίζεται αξιόπιστα την διδασκαλία και το νόμο που συμφωνεί με τη διδαχή των Αποστόλων, και να προτρέπει ώστε με τη διδασκαλία να ωφελούνται οι πιστοί και να αποστομώνει εκείνους που διαφωνούν και αντιλέγουν προς την διδαχή της Εκκλησίας.
Σχόλιο
Ο Απόστολος Παύλος ότι γράφει στον Τιμόθεο γράφει και στον Τίτο, προσθέτοντας κάποια νέα προτερήματα και ικανότητες που ολοκληρώνουν την προσωπικότητα του ποιμένα.
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Α’ Καθολική Επιστολή κεφ, Ε’ στίχος 1,2,3,
Κείμενον
1 Πρεσβυτέρους τους εν υμίν παρακαλώ ο συμπρεσβύτερος και μάρτυς του Χριστού παθημάτων, ο και της μελλούσης αποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός, 2 ποιμάνατε το εν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστικώς, αλλ΄ εκουσίως μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμως,3 μηδ’ ως κατακυριεύοντες των κλήρων, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.
Μετάφραση στη δημοτική
1 Τους πρεσβυτέρους σας τους παρακαλώ εγώ ο συμπρεσβύτερος που με τα μάτια μου τα ίδια είδα τα παθήματα του Χριστού, ο οποίος θα είμαι συμμέτοχος της δόξης που μέλλει να αποκαλυφθή κατά την Δευτέρα παρουσία. 2 Ποιμάνατε το ποίμνιο του Θεού κατά την δικαιοδοσία σας και να το επιβλέπεται με κάθε επιμέλεια και προσοχή, όχι από ανάγκη και βρισκόμενοι στη θέση και το αξίωμα του πρεσβυτέρου, αλλά με όλη σας τη θέληση, χωρίς να επιβλέπεται σε κέρδη αισχρά, αλλά πρόθυμοι και με ζήλο. 3 Χωρίς να καταπιέζεται τους πιστούς, που ως γεωργικοί κλήροι [καταχωρήθηκαν σε εσάς να τους ποιμένεται] προς πνευματική καλλιέργεια εδώθηκαν στον καθένα σας αλλά να γίνεσθε στο ποίμνιο υπόδειγμα αρετής.
Σχόλιο
Ο Απόστολος Πέτρος ως αυτόπτης μάρτυρας [που άκουσε το λόγο του Χριστού και είδε με τα μάτια του όλα του τα παθήματα, παρακαλεί τους συμπρεσβυτέρους του [χωρίς να ονομάζει τον εαυτό του επίσκοπο] να ποιμένουν τους πιστούς κατά όπως έχουν παραγγελία από τους Αποστόλους , και να τους μιμηθούν σε όλα. Τότε και μόνο τότε θα είναι διάδοχοι των Αποστόλων, καθώς συχνά το επικαλούνται σήμερα , χωρίς βέβαια να έχουν καμία σχέση με τους Αποστόλους.
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ
