ΣΚΈΨΕΙΣ.

ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ,

ή  ΒΟ[υ]ΛΕΥΤΙΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ.  Είναι του τάξε τα πάντα και τίποτε μην δώσεις.

Το ΚΌΜΜΑ ΕΠΆΝΩ από την  ΕΛΛΆΔΑ. Ελάχιστες φορές από κάποιες ελάχιστες φωνές ακούς  το: η Ελλάς, η Πατρίς, ή Ελληνική κυβέρνηση. 

   Κάποια συνθήματα γράφουν: να πεθάνουν  η Θρησκεία και η Πατρίς να ζήσουμε εμείς!!!

    Αντίθετα ακούς εδώ και πενήντα χρόνια πολλές φορές από πολλές δουλικές  φωνές: η πολιτεία, η χώρα, η κυβέρνηση του Πασόκ, της Ν, Δ, του Σύριζα, [να μείνει το κόμμα και να χαθεί η Ελλάδα] όπως και το: συμπολίτες-συμπολίτισσες, το σύντροφοι και συντρόφισσες.  

   Τα πάντα διανύουν περίοδο παρακμής. Μεταξύ σοβαρού και αστείου πριν πολλά χρόνια κυκλοφορούσε κομματικά ο εξής διάλογος κομματικού παράγοντα και πολιτών: Άνδρες τραγοσκυλείς και θεραπόγονοι [λέξεις άγνωστες στις νέες γενιές] θα σας φτιάξω σχολείο, δεν έχουμε παιδιά, θα σας φέρω και παιδιά, θα σας φτιάξω γεφύρι, δεν έχουμε ρέμα-ποτάμι δηλαδή, θα σας φέρω και ποτάμι κλπ παρόμοια,  στο τέλος δε, τους αποχαιρέτησε με τα εξής: φιλώ τους πέντε μου δακτύλους και [μουντζώνοντάς τους] σας αποχαιρετώ. Εκείνοι δε, χειροκροτούσαν. 

  Σήμερα αυτά σε μεγάλο βαθμό επαληθεύτηκαν. Έφτιαξαν σχολεία.  Στο δεν έχουμε παιδιά, μας έφεραν λαθρομετανάστες. Μας έφτιαξαν γέφυρες, μας έφεραν γεωτρήσεις, και τεχνητές λίμνες με άφθονο νερό.  Λέτε να ήταν προφητικά εκείνα τα εφευρημένα από το λαό λόγια; έστω και αστεία, τα νομίζαμε μάλλον για όχλους και γελοία, το αποτέλεσμα όμως είναι σοβαρό. Το σύστημα θέλει κομματικοποιημένους και όχι πολιτικοποιημένους. Όλοι θυμούνται το έργο με τον Λάμπρο Κωσταντάρα που ως Υπουργός ρωτούσε τον Διονύση Παπαγιανόπουλο ως υπάλληλο: τι δουλειά κάνεις; είμαι του κόμματος, πως ζεις; είμαι του κόμματος, το σπίτι σου με τι το έφτιαξες; μα σας είπα είμαι του κόμματος !!!! Το βλέπουν αυτό το έργο οι Έλληνες ακόμη και σήμερα και σκάνε στα γέλια!!!! Είναι όντος για γέλια;

ΕΠΙΛΟΓΉ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΈΝΩΝ για υψηλά αξιώματα. Σήμερα όσο υψηλά ιστάμενα πρόσωπα γνωρίζεις είτε είναι πολιτικά, είτε θρησκευτικά, είτε οικονομικά κλπ, οι οποίοι [δήθεν] αναλώνονται [φυλάσσουν Θερμοπύλες όπως λένε] και εννοείται υπηρετούν [όχι βέβαια με το αζημίωτο, αυτό ξεπεράστηκε, αλλά με το αρπακτικό] τους κοινωνικούς θεσμούς,  τόσο απελπίζεσαι και απογοητεύεσαι.  Ο διεφθαρμένος διαφθείρει τον χώρο μέσα στον οποίο κινείται, καθώς  και με ότι καταπιάνεται. Δεν μπορεί ο άνθρωπος, δεν τόχει, πως να το κάνουμε. Δυστυχώς αυτόν τον ξαναστήνουμε στην ίδια προηγούμενη θέση μάλλον και ανώτερη. Πολλούς τέτοιους τους τίμησαν με  αγάλματα, με ονομασίες οδών και λεωφόρων, με Ιδρύματα στο όνομά τους κλπ, επί πλέον δε να μείνουν  στην Ελληνική ιστορία!!!

ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ ΕΞΑΡΤΗΜΈΝΗ. Διά τούτο την έχουν δέσει τα μάτια προκειμένου να την σέρνουν όπως ακριβώς έναν τυφλόν. Πρώτον την δικαιοσύνη δεν την εμπιστεύονται οι ίδιοι οι δικαστές με το να λέγουν: κάτι θα κάνουμε, όλα πιθανά, όλα γίνονται, έλα και βλέπουμε, δηλαδή επειδή η δικαιοσύνη είναι τυφλή θα την οδηγήσουμε εμείς που βλέπουμε, άρα θα την πάμε εκεί που εμείς θέλουμε, απλά πράγματα. Παλιά ένας κόκορας, ένας λαγός, πέντε πέρδικες, ένα αρνάκι κλπ, ήταν σε θέση να ανατρέψουν οτιδήποτε που αφορούσε την δικαιοσύνη.  Η ζυγαριά που κρατά στα χέρια της η Δικαιοσύνη, είναι σε ισορροπία που φανερώνει ότι, ως τυφλή που είναι δεν την εμπιστεύεται κανένας, διότι οι δύο δίσκοι δεν έχουν επάνω κανένα αδίκημα ο ένας, καθώς ούτε ποινή ο άλλος δίσκος. Το ότι είναι σε ισορροπία οι δίσκοι, αυτό δεν σημαίνει ότι απονέμει το δίκαιο, μάλλον κατά το λεγόμενο, κόλλησε η βελόνα. Το διανέμει βέβαια όπως την υποδεικνύουν οι κηδεμόνες της ως τυφλή που είναι.  Μήπως θα έπρεπε να κρατά για παράδειγμα ξίφος, ή μαχαίρι, ή νυστέρι, ή κάτι ανάλογο, που αποκαθιστά, καθαρίζει και αποβάλλει, ότι το σκάρτο, αυτό  θα ήταν πιο ταιριαστό.

Η δικαιοσύνη είναι σαν τον τυφλό που τον εκμεταλλεύεται κάποιος που τον κατασκεύασε και τον διατηρεί τυφλό. 

ΑΦΕΛΛΗΝΊΖΕΙ τους ΈΛΛΗΝΕΣ. Παλιά τους έστελνε εξορία όπως τους: Πυθαγόρα, Αριστείδη, Θεμιστοκλή, Αισχύλο, Αναξαγόρα, Ηρόδοτο, Ικτίνο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αλκιβιάδη, Θουκυδίδη, Αριστοφάνη, Πλάτωνα Ισοκράτη.

Εις θάνατον τους: Σωκράτη, Δημοσθένη. 

Εις την φυλακή τους: Φειδία, Μιλτιάδη. 

Σε παραίτηση: τον Περικλή. 

Εδώ και διακόσια χρόνια η Ελλάδα φαίνεται ότι δεν συμπαθεί τους Έλληνες. 

ΚΈΝΤΡΟ ΔΙΕΡΧΟΜΈΝΩΝ. Όλοι οι παγκόσμιοι πειρατές [όπως Σιωνιστές Εβραίοι, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, Κινέζοι κ, α,] προσπαθούν να κατασκευάσουν στην Ελλάδα το ορμητηριό τους.

ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΊ τίποτα από τις χαμένες Πατρίδες, διότι κάποτε τις εγκατέλειψε ή τις πώλησε. Όλοι όμως διεκδικούν από την Ελλάδα και όντος κάτι παίρνουν.

ΧΑΡΊΖΕΙ ΕΔΆΦΗ, ΘΆΛΑΣΣΑ και Υποθαλάσσιο Πλούτο,  εντελώς δωρεάν στους γειτόνους.

ΑΠΕΜΠΌΛΗΣΕ το όνομα ΈΛΛΗΝ και ΕΛΛΆΣ, [κυκλοφορούμε με διπλό όνομα, ένα μέσα ΕΛΛΑΔΑ και ένα έξω, ΓΚΡΙΣ, λες και είμαστε απατεώνες!!!]  τον Ελληνοχριστιανικό Πολιτισμό καθώς και την Ορθόδοξη Πίστη.

Μας έκαναν Ευρωπαίους [το σύνθημα ήταν κάποτε: ανήκομεν εις την Δύση, εκεί μας οδήγησαν τα Ελληνικά κόμματα και όχι οι ξένοι] και μαζί με εκείνους κατεδαφίζουμε σήμερα  με τα χέρια μας τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό.

Μας θέλουν και μας έκαναν κομματικοποιημένους [με ταυτότητα !!!] και όχι πολιτικοποιημένους.

Δυστυχώς οι Κηδεμόνες του Ελληνισμού προωθούν για κυβερνήτη αυτόν που  θα υπογράψει και θα κάνει τις περισσότερες παραχωρήσεις - προδοσίες εις βάρος της Ελλάδος. Κάποιες φιλότιμες προσπάθειες αγνών πατριωτών κατά καιρούς δεν φτάνουν.

Οι προδοσίες και όποιες παραχωρήσεις, πωλήσεις, κάθε τι Ελληνικού,  είναι με το πρόγραμμα της μειοδοτικής δημοπρασίας και όχι της πλειοδοτικής δημοπρασίας !!! δηλαδή όποιος δώσει τα ολιγότερα !!!!, θα πάρει περισσότερα, οι δε πλειοδοτούντες αποκλείονται από την αγορά!!! αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. 

Αυτό το φαινόμενο γίνεται από την δολοφονία του Ιωάννου  Καποδίστρια μέχρι, και κάθε μελλοντικού αύριο, το οποίο αν θέλεις νεο Έλληνα θα έχει τέλος.