Η    ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ     ΣΥΓΧΏΡΗΣΗ.

Ο άνθρωπος εν μέσω εγωϊσμού, ο οποίος διαιρεί, και ταπεινώσεως, η οποία ενώνει.

   Η Κυριακή της Τυρινής ή Τυροφάγου [εβδομάδα που τρώγουμε τυροκομικά] καθώς και κάθε Κυριακή  από τις πέντε, στον εσπερινό των Κυριακών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,  η Ορθόδοξη Εκκλησία καλεί τους πιστούς να αλληλο-συγχωρηθούν. Η κάθε Ενορία-Κοινότητα των χριστιανών θέλουν δεν θέλουν συνυπάρχουν στον ίδιο τοπογραφικό χώρο. Η όποια χαρά η λύπη ή άλλο πρόβλημα στην καθημερινότητα βιώνεται από την πλειοψηφία των ενοριτών. Κοινότητα, κοινωνικότητα, κοινωνία, κοινοτάρχης, Δήμος, Εκκλησία κλπ, εννοούν συνύπαρξη προσώπων, στο αυτό φρόνημα και πνεύμα. 

    Οι Πατέρες παιδαγωγικά θέσπισαν στα μεγάλα πνευματικά γεγονότα [ιδίως για την συμμετοχή των χριστιανών  της Ανάστασης του Χριστού] να συνάζονται οι πιστοί στους εσπερινούς των πέντε Κυριακών να αλληλο-συγχωρούνται. Η κοινωνική τριβή μεταξύ των πιστών δημιουργεί την ανάλογη φθορά στη σχέση των χριστιανών η οποία χρειάζεται αποκατάσταση, που φέρνει την ανανέωση την αναπτέρωση την ελπίδα κλπ, για ομαλή συνέχεια στην κοινωνικότητα. Χωρίς αγωγή δεν είναι δυνατόν να σταθεί και να διατηρηθεί καμία κοινωνία ανθρώπων. Η όποια αλλαγή στο πρόγραμμα της αγωγής στο ηθικό μέρος, είναι εκ του πονηρού και βλάπτει τον ηθικό άνθρωπο.  Ψυχοβιολογικά ο άνθρωπος είναι ο ίδιος από Δημιουργίας, άρα δεν υπάρχει ανάγκη να αλλάζει η αγωγή περί ψυχής, ήθους, της φιλίας, των αρετών και αξιών, κλπ, διότι ο σεβασμός για παράδειγμα δεν δέχεται ανακαίνιση κλπ. 

    Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση επεμβαίνει και επιδρά δια επιβολής του εγωϊσμού στην αγωγή θα την αντικαταστήσει [μέσω του βιασμού] και θα την οδηγήσει προς την αντίθετη φορά, δηλαδή τον σεβασμό προς την ασέβεια,την πίστη προς την απιστία, την ταπείνωση προς την υπερηφάνεια κλπ. Η κάθε αγωγή προϋπήρχε της όποιας μεταρρύθμισης, άρα η κάθε αλλαγή αφετηρία έχει τη σκέψη, τη γνώμη, την θέληση, την απαίτηση και την επιβολή κλπ, κάποιου άλλου εγώ. 

   Άρα το αίτημα της εκκλησίας του Χριστού για συγχώρηση των χριστιανών μεταξύ των, έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Η συγχώρηση είναι χώρος που έχεις μέσα σου για να χωρέσει ο πλησίον σου όποιος και να είναι. Και εσύ να χωράς στον κάθε πλησίον σου, αλλά και ο άλλος να χωρά μέσα σε εσένα. Εσύ είσαι ο ένας και το συν είναι ο άλλος [που δεν είναι ξένος αλλά ο εαυτός σου] μέσα στο δικό σου χώρο, αν μπορείς να το καταλάβεις φίλε μου. Να συμπληρώνει ο ένας τα κενά του άλλου. Ο άνδρας συμπληρώνει την κάθε έλλειψη της γυναίκας, [διότι ο Γάμος είναι ταπείνωση] αλλά και η γυναίκα τα κενά του άνδρα. Έτσι έχουμε την ολοκλήρωση κλπ.  Έτσι οι δύο γίνονται ένα, η χαρά μία, η λύπη μία, το πρόβλημα του ενός [πόνος, ασθένεια,  αναπηρία, θάνατος, ατύχημα, χηρεία, ορφάνια κλπ, καθώς και όποια αντίστοιχη χαρά]  είναι όλων. Η ενότητα έχει αρχή την Αγία Τριάδα. Διά τον άνθρωπο και δη το χριστιανό έχει μεγάλη σημασία. Ενότητα χωρίς την συγχώρηση δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί ούτε άνθρωπος, [τρώγεται με τα ρούχα του λέγει ο λαός για κάποιον] ούτε ανδρόγυνο, ούτε οικογένεια, ούτε αδέλφια, ούτε συγγενείς, ούτε γειτονιά, ούτε χωριό-κοινότητα και ενορία. Έτσι κάπως η διαφωνία των ανθρώπων μιας χώρας ξεπερνά τα όρια και προεκτείνεται στα έθνη, διό και τρώγεται όλος ο κόσμος, και ατόμων και εθνών και ηπείρων.  Η ενότητα είναι αποτέλεσμα αγάπης, θυσίας, κατανόησης, στήριξης, σεβασμού, εμπιστοσύνης, αδελφοσύνης, κλπ.     

  Οι χριστιανοί έχουν δυσκολία από ότι φαίνεται στη συγχώρηση, και όχι μόνο σε αυτή, διότι οι συνεχείς παιδαγωγικές μεταρρυθμίσεις απομάκρυναν τον χριστιανό [με την ανοχή και συμφωνία της κρατούσης εκκλησίας] από την πηγή της αγωγής που είναι ο νόμος του Ευαγγελίου του Χριστού. Στην συγχώρηση το ποσοστό των χριστιανών που προσέρχεται είναι πολύ κάτω του 1%. Η πολιτεία επί παντός που είναι στο δικό της χώρο γνωρίζει τα ποσοστά επ' ακριβώς. Η Εκκλησία της Ελλάδος [αυτό είναι το όνομά της, Ελλάδος και όχι Χριστού] έχει παντελή άγνοια διότι αδιαφορεί εγκληματικά για τους χριστιανούς, ενώ στις εγκυκλίους τους ονομάζει «τέκνα αγαπητά»!!!. 

   Είναι κοινή διαπίστωση του ανθρώπου σήμερα,  η ζημιά που προξένησαν οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις στην αγωγή. Ο δε άνθρωπος ακολουθεί εν γνώσει του την λεωφόρο πλέον, που με φωτεινές σημάνσεις προειδοποιεί ότι, οδηγεί τον άνθρωπο στην μη επιστροφή, στην αγωγή του νόμου του Θεού.  

   Ευχόμεθα έμπρακτη [και όχι στη θεωρία] μετάνοια των χριστιανών και επιστροφή στην αφετηρία της ζωής. Αμήν.