ΤΟ ΠΟΘΟΎΜΕΝΟΝ. Τι άλλο από την ΕΙΡΉΝΗ.

 Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία όπως κάθε χρόνο εύχεται τώρα που πλησιάζουν τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ το διαχρονικό ποθούμενο: ΕΙΡΉΝΗ επί Ουρανού, ΕΙΡΉΝΗ επί Γης και ΕΙΡΉΝΗ επί Ανθρώπων. 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία εύχεται: 

Με Ειρήνη  [εσωτερική] του Κυρίου δεηθώμεν.

Υπέρ της Άνωθεν Ειρήνης [της του Χριστού ειρήνης] του Κυρίου δεηθώμεν. 

Υπέρ της Ειρήνης όλου του κόσμου, και των εκκλησιών του Κυρίου δεηθώμεν. 

Υπέρ των [το καλώς ή κακώς το κάνει φανερό η πράξη] πλεόντων, οδοιπορούντων, [ιπταμένων] νοσούντων, καμνόντων, αιχμαλώτων, και [τελικά της] σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν, [να παρακαλέσουμε].

Πολλοί πλέουν κακώς, δηλαδή πλοία και υποβρύχια φέρουν κάθε οπλικό και καταστροφικό σύστημα. 

Πολλά τροχοφόρα οδεύουν μεταφέροντας  επίσης καταστροφικά οπλικά συστήματα, βόμβες εδάφους, αέρος και θαλάσσης. 

Το φόρτωμα δεν είναι ειρηνικό αλλά, την νύχτα, μυστικά, αγχωμένα, με υποκρισία, απάτη και ψέμα κλπ. Αυτά τα προϊόντα που διακινούνται με τόση ταραχή κλπ, άραγε Ειρήνης; Σκέψου πόσο Ειρηνική θα είναι η χρήση τους, και πόσο Ειρηνικό θα είναι το αποτέλεσμα.

Πολλοί από τους οδεύοντες στρατούς στο πέρασμά τους  καταστρέφουν πολλά ειρηνικά έργα, αιχμαλωτίζουν, βιάζουν, σφάζουν και όχι μόνο.

Πολλά αεροπλάνα και λοιπά ιπτάμενα αντικείμενα μεταφέρουν κάθε είδους βόμβες, μέχρι πυρηνικές.

 Ούτε οι δρόμοι, ούτε οι αεροδιάδρομοι, ούτε τα λιμάνια κλπ, φταίνε, ούτε τα μηχανοκίνητα, ούτε τα αεροπλάνα, ούτε τα πλοία φταίνε, παρά ο μόνος φταίχτης είναι, ο μη έχων και κατέχων την δωρεά του Θεού ΕΙΡΉΝΗ, Άνθρωπος.

 Πόσα φονικά και ταραχής είναι τα παιχνίδια των νέων ανθρώπων; Πάρα πολλά που ευχαριστούν μικρούς και μεγάλους. 

Η ταραχή σήμερα είναι διδακτή στον κόσμο. Τα ΜΜΕ την ταραχή διαφημίζουν όλο το 24ωρο. Αυτήν πουλάνε, αυτήν αγοράζει ο κόσμος. 

Διατί παραπονούμαστε άνθρωποι κάθε φυλής και γλώσσας, που δεν υπάρχει πουθενά σήμερα ΕΙΡΉΝΗ; 

Υπάρχει βέβαια ΕΙΡΉΝΗ και είναι  αυτή του Χριστού, αλλά σε ελάχιστους. 

Παντού πρότυπα ταραχής λανσάρονται [τα οποία μιμούνται οι άνθρωποι] και ποτέ πρότυπα ΕΙΡΉΝΗΣ. 

Διατί παραπονούμαστε άνθρωποι της γης; 

 Πρότυπο [α] ΕΙΡΉΝΗΣ ελάχιστοι αναζητούν και αντιγράφουν.

Δεν έχει ΕΙΡΉΝΗ στην καρδιά του ο άνθρωπος, δεν έχει στον νου του, δεν έχει στην ψυχή του, δεν έχει στην λογική του, δεν έχει στις αισθήσεις του, δεν έχει στα μέλη του σώματός του, δεν έχει ούτε μέσα του, μα ούτε και από έξω του.  

Πως τελικά θα έχει ΕΙΡΉΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥ το άτομο, το ανδρόγυνο, η οικογένεια, η κοινωνία και ο κόσμος όλος; Σύγχυση, απορία, ανασφάλεια, και ταραχή αγοράζουμε, αυτά και κατέχουμε. Ο μοναδικός Πάροχος της ΕΙΡΉΝΗΣ και εγγυητής αυτής, ο ΧΡΙΣΤΌΣ. ΑΜΗΝ.

 

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ. ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΈΧΘΗ. Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΉΛΘΕΝ.

 Όλοι οι Χριστιανοί περιμένουν να εορτάσουν ως ανάμνηση, την Γέννηση του Χριστού και εφέτος. Ωσάν να είναι επιφανειακό, εξωτερικό,  και μόνο κοινωνικό γεγονός. Να που δεν είναι μόνο κοινωνικό γεγονός.  Αυτή οι κοινωνία απαρτίζεται από ανθρώπους δηλαδή ψυχές, που εδώ είναι η ουσία του τότε γεγονότος της γεννήσεως του Χριστού. Εκείνος μας άκουσε και ήλθε, για να τον ακούσουμε και εμείς. Άραγε εμείς δεν πρέπει να τον ακούσουμε; Έτσι δεν πρέπει; Τότε τι κοινωνικοί είμαστε, τι γράμματα μας έμαθαν, τότε τι πολιτισμένοι είμαστε, τότε τι χριστιανοί είμαστε, ντροπή μας. Αν δεν ακούμε πως θα μάθουμε; Αν δεν πάρουμε από Εκείνον πως θα έχουμε, και τι θα κατέχουμε;

Άλλοι τον περιμένουν πνευματικά, άλλοι υλικά και κοσμικά, άλλοι πλούσια, άλλοι φτωχικά, άλλοι στην ξενητιά, άλλοι στη θάλασσα, άλλοι στον αέρα, άλλοι άστεγα, άλλοι ασθενείς, άλλοι διωκόμενοι, άλλοι με ελπίδες, άλλοι απελπισμένοι για το μέλλον, άλλοι χρεωμένοι, άλλοι χαμένοι, άλλοι κερδισμένοι κλπ.

Ο Χριστός που είναι τέλειος κατά πάντα γεννήθηκε άπαξ, αλλά γεννάται και κάθε χρόνο για χάρη μας. Για εμάς; ναι για μένα και για εσένα, αλλά ποιος το σκέφτεται αυτό, είναι μάλλον από τα ψιλά γράμματα [που ελάχιστοι τα διαβάζουν] και σκεπτικά της βιολογικής ζωής μας.

Ο Χριστός μας θέλει τέλειους, σαν και Εκείνον, και μάλλον μιμητές  του, αυτό το ζήτησε ο ίδιος.

Εμείς που είμαστε ατελείς, μήπως πρέπει να γεννιόμαστε  κάθε χρόνο, ώσπου να τελειοποιηθούμε; 

Μα καλά αδελφέ, έζησες 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, ή και 100 χρόνια, ακόμα δεν έγινες τέλειος; 

Πόσα θέλεις να ζήσεις; πεντακόσια; και χίλια να είναι θα περάσουν. Για σκέψου να μην πέθαινε ο άνθρωπος θα υπήρχε χώρος άδειος να καθίσει και κάποιος άλλος δίπλα μας; Αν τα χόρτα και τα δένδρα όλο και μεγάλωναν, θα υπήρχε χώρος για να κινηθεί ο άνθρωπος; όχι βέβαια. Αν το νερό που πέφτει στην θάλασσα και ανέβαινε η στάθμη θα υπήρχε χώρος να ζήσεις εσύ σήμερα ; και βέβαια όχι. Αν δεν έγινες τέλειος, αν όχι χριστιανός, αν όχι ορθόδοξος, τουλάχιστον έγινες άνθρωπος; 

Εδώ και 3.000 χρόνια η Γραφή γράφει: η ζωή του ανθρώπου είναι ο μέσος όρος περίπου στα70 χρόνια, αν έχει γερή κράση ο άνθρωπος πάει και στα 80 χρόνια, τα χρόνια πάνω από 80 είναι κόπος και πόνος που  βιολογικά θα έχει τέλος. Αυτή η πληροφορία της Γραφής είναι καμπανάκι. Το βέβαιο είναι πως, όλοι από τη γέννησή μας είμαστε υποψήφιοι θανάτου.

Διά την ψυχή του φίλου του Χριστού  υπάρχει τέλος του  κόπου και του πόνου, για δε την ψυχή του εχθρού του Χριστού δεν θα έχει ποτέ τέλος φίλοι μου.

Τα Χριστούγεννα για ποιον τα γιορτάζουμε για εμάς ή για τον Χριστό. Οι γιορτές με τον τρόπο που τις εορτάζουμε είναι αντιπαθητικές  στον Θεό. Η ευχαρίστηση με το τρόπο του εορτασμού που εορτάζουμε μας δίνει ελάχιστη χαρά. Το φως των λίγων ημερών γίνεται βαθύ σκοτάδι. Μετά πάλι τα ίδια.

Για πολλούς ή ολίγους άλλους είναι κατασκευή-βιομηχανία, προϊόντα, με εμπόρους, διακινητές, μεταφορείς, πωλητές, διαφήμιση, αγορά, κατανάλωση, κέρδος κλπ, δηλαδή όλοι κερδισμένοι. Δηλαδή Επένδυση. 

Η επένδυση είναι πολλών κατηγοριών. Άλλοι επενδύουν στη γη, άλλοι στον ουρανό, άλλοι στην θάλασσα, άλλοι στις αισθήσεις, άλλοι στην κοιλία τους, άλλοι στον θάνατο κάποιων άλλων κλπ. Κερδοφόρες όλες, άλλα πόσο ωφελούν τον άνθρωπο και τον κόσμο; 

Μία από τις επενδύσεις για τους νέους και όχι μόνο, είναι και αυτή του διαδικτύου και της οθόνης, Αυτή είναι και επένδυση μίας κατηγορίας του καιρού, δηλαδή του χρόνου της καθημερινότητας, δηλαδή της ζωής μας, με κέρδος μηδέν και αρνητικό και μάλλον βλαπτικό για το άτομο και την κοινωνία.

Ακόμη και η απόλαυση επένδυση είναι φίλε μου. Εκδηλώσεις στην κοινωνία, πολιτιστικά, κλπ, δραστηριότητες από δημοτικούς και ιδιωτικούς φορείς. 

 Όλοι επενδύουν με σκοπό το όποιο κέρδος. Αν το κέρδος στον απολογισμό δεν ωφελεί τον άνθρωπο όχι μόνο υλικά, αλλά και πνευματικά, τελικά είναι ζημιογόνο που βλάπτει τον άνθρωπο ως πνευματική και ψυχική υπόσταση και τελικά του φέρνει δυστυχία, αντί την επιδιωκόμενη και ελπιζόμενη ευτυχία, που αυτήν ευχόμαστε τις ημέρες τούτες.

Δηλαδή Χριστούγεννα [χωρίς Χριστό] για όλα τα γούστα θα λέγαμε. 

Οι πόλεις και τα χωριά θα πλημμυρίσουν από φως.  Καλό αυτό το φως, αλλά είναι από έξω μας. Το μέσα μας είναι φωτισμένο; Αν δεν έχουμε εσωτερικό φως, πως θα μεταδώσουμε και στον πλησίον μας; Δεν είμαστε φωτοδότες [δεν δίνουμε φως]  αλλά [ούτε φως παίρνουμε] ούτε και φως Χριστού δεχόμαστε.

Πόσο φωτίζονται οι χριστιανοί αυτές τις ημέρες και ποιο φως παίρνουν; Του Χριστού ή του Πονηρού;

Πόσο φωτίζουν οι χριστιανοί τους μη χριστιανούς; Μήπως χάθηκε εντελώς το φως από τον κόσμο; Τελικά ο άνθρωπος θέλει το Φως; Στο όνομα του Χριστού πολλά αγαθά παίρνουν οι χριστιανοί και τα πληρώνουν ακριβά. Φως Χριστού που είναι χάρισμα, δωρεάν, [τζάμπα λεφτά έλεγε κάποιος λαθραίος εισβολέας στην πατρίδα μας] γιατί δεν παίρνεις χριστιανέ; Ο φωτισμός στις πλατείες και στους δρόμους θα σβήσει περί τις 10 Ιανουαρίου και θα απλωθεί το σκοτάδι. Τον  Φωτισμό του Χριστού ούτε η πυροσβεστική μπορεί να τον σβήσει και κανένας άλλος μηχανισμός.

Όλα τα παραπάνω ευχολόγια των δαιμονικών εξουσιών υπόσχονται στον άνθρωπο ειρήνη, ευτυχία, απόλαυση, χορτασμό, ευημερία, ανάπτυξη, κέρδος κλπ. Λες και εδώ στην γη τελειώνουν όλα, όχι βέβαια, δεν τελειώνουν όλα, αλλά για την ψυχή μας υπάρχει  συνέχεια.

Πόσο αυξήθηκε η Ειρήνη;  Όλο και μειώνεται.

Πόσο μειώθηκε η τρέλα και τα ψυχιατρεία; Αυτή ξεπέρασε κάθε όριο ταχύτητος.

 Πόσο μειώθηκαν τα διαζύγια;  Όλο και αυξάνονται, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Πόσο αυξήθηκαν οι κατά Χριστόν Γάμοι; Αντίθετα έχουν μειωθεί δραματικά.

Πόσο μειώθηκε η βία στην οικογένεια, στο Σχολείο, στην εργασία, στην κοινωνία ιδιωτικά ή δημόσια; Προσέξτε, η βία υπήρχε, υπάρχει, και θα υπάρχει. Οι παγκόσμιοι βιαστές την γενικεύουν. Είστε όλοι υποψήφιοι βιαστές. Διατί προωθούν μόνο την ενδο-οικογενειακή βία; και δη προς τα παιδιά; Διά να σας ενοχοποιήσουν ότι δεν είστε ικανοί να αναθρέψετε  με την αγωγή της εποχής τα τέκνα σας. Διά τούτο ήδη έχουν αναλάβει αυτοί την όποια σχολική αγωγή των παιδιών σας χωρίς να σας ερωτήσουν.  Σας έφτασαν στο σημείο να έχετε αντιπαλότητα και διαφωνία και σύγκρουση με τον ή την σύζυγο, με τα τέκνα σας, με τους γονείς σας και με τα αδέλφια σας. Δεν θα πταίει το σύστημα [που εσείς εγκρίνετε και ψηφίζετε] αλλά υπεύθυνοι για το κατάντημα αυτό, ΕΣΕΙΣ οι Γονείς!!! 

Πόσο αυξήθηκε η ανάπτυξη; Όλη θα είναι υπό έλεγχο, λίγο αργότερα όμως.

Πόσο αυξήθηκε η αυτάρκεια αγαθών; Και αυτή θα τεθεί υπό τον έλεγχο των ισχυρών.

Πόσο μειώθηκαν οι πόλεμοι; Όλο και αυξάνονται.

Πόσο μειώθηκαν τα πάθη και οι διαστροφικές ενέργειες-πράξεις των ανθρώπων όλων των ηλικιών; Όλο και αυξάνονται.

Πόσο μειώθηκαν τα ψυχοφάρμακα; Όλο και αυξάνονται.

Πόσο μειώθηκαν οι δολοφονίες ανδρών ή γυναικών; Αντίθετα όλο και αυξάνονται.

Πόσο μειώθηκαν οι πάσης φύσεως βιασμοί των παιδιών, αγοριών και κοριτσιών; και όχι μόνο, διότι η βία έγινε πανδημία. Αυτό το περί βίας χρειάζεται πολλή κουβέντα.

Πόσο έχει μειωθεί ο αφοπλισμός των ισχυρών; Ο πανίσχυρος προκειμένου  να διατηρήσει την δική του ισχυρότητα δημιουργεί πολλούς νομιζόμενους υπό-ισχυρούς. Όλοι οι ισχυροί εργάζονται εθελοντικά για τον πανίσχυρο του κόσμου, όχι όμως για τον πανίσχυρο Χριστό του Σύμπαντος, και Κόσμου.

Πόσο αυξήθηκαν οι γεννήσεις; Χριστό-γέννηση εορτάζουμε, η ανθρώπων-γέννηση όλο και μειώνεται στους χριστιανούς. Σε πολλά σπίτια χριστιανών δε έχουν ακουστεί ούτε κλάματα ούτε γέλια, χαρές και παιχνίδια. Γιατί;

Αχ αυτές οι γυναίκες [που θέλουν να γίνουν άντρες] που ο Θεός τις θέλησε για συνεργάτιδες  στον να πλάθουν [μαζί με το Θεό] άνθρωπο [όπως τότε ο Θεός] αλλά αυτές, εσείς οι γυναίκες που ένα φαγητό, ή ένα γλυκό  φτιάχνεται και πόσο είστε χαρούμενες, σκεφτείτε φτιάχνοντας άνθρωπο πόσο χαρούμενες θα είστε. Σας έδωκε ευτυχία και χαρά ο Θεός και εσείς την αρνείστε. Γιατί γυναίκες; Γιατί;  

Ο Χριστός όλο και μειώνεται, ενώ ο Διάβολος όλο και αυξάνει. Ο Διάβολος μετάλλαξε τους θεωρούμενους χριστιανούς  σε δαιμονικούς. Αυτό φαίνεται στον τρόπο ζωής, με έργα, με ήχο και εικόνα που είναι η πραγματικότητα, που μπροστά στην οποία δεν πρέπει να κλίνουμε τα μάτια, προκειμένου να την αποφύγουμε.

Πόσο γίνονται πιστευτά και στην πράξη τα μηνύματα του Χριστού; 

Ένα διαβολικό μήνυμα το περιμένουμε και ανυπομονούμε, του Χριστού το μήνυμα ζωής και πραγματικής επί γης Ειρήνης και Ευτυχίας το λαμβάνουμε και το σβήνουμε χωρίς να το διαβάσουμε. Το μήνυμα περί ΕΙΡΗΝΗΣ είναι μόνο λεκτικό, ευχετικό και μόνο για τα διαγγέλματα.  

Πόσο μειώθηκαν οι τρομοκρατικές ενέργειες; Φαίνεται πως ξεχάσαμε τους καμικάζι του Β παγκοσμίου πολέμου, τις αεροπειρατείες πριν 50 χρόνια στον αέρα. Παντού πολιτικοί, οικονομικοί, υγειονομικοί, στρατιωτικοί, επιστημονικοί, της παιδείας, ψυχολογικοί, κλπ θεσμικοί τρομοκράτες.

Πόσο όμως ο άνθρωπος και δη ο χριστιανός έχει γίνει μέρος  της αναμενόμενης [γενικά και ειδικά] Ειρήνης και Ευτυχίας; 

Υπάρχει πουθενά σήμερα ΕΙΡΗΝΗ; Υπάρχει ειρήνη στο άτομο; όχι, στο ανδρόγυνο; όχι, στην οικογένεια; όχι, ευρύτερα στην κοινωνία ανθρώπων πλουσίων και πτωχών; και βέβαια όχι, 

Υπάρχει Χριστός [ο μόνος ειρηνευτής] στις καρδιές των Χριστιανών; βεβαίως και όχι.  Μόνο ο Χριστός παράγει ΕΙΡΗΝΗ  που θα φέρει την ευημερία των λαών του κόσμου, που δεν την πουλάει, παρά την προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ, ΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ. Ας διοργανώσουν οι μεγάλοι της γης ένα συνέδριο, με καλεσμένο τον Χριστό τον μοναδικό Καθηγητή και ειδικό. Δεν χωράει ο Χριστός πουθενά, όπως δεν χώρεσε και τότε που ήλθε, αλλά τον έστειλαν στο στάβλο με τα κόπρανα μαζί με τα άλογα ζώα, ποιον; το Θεό. Δεν τον θέλουμε το Χριστό να τον βλέπουμε οπτικά στην εικόνα, ούτε τα λόγια του να διαβάσουμε, ούτε στην παρέα μας, ούτε στο νου μας, ούτε στην καρδιά μας κλπ. Ούτε τα σύμβολά του δεν θέλουμε όπως π.χ. το Σταυρό κ. α. 

Τον Χριστό τον κάλεσαν οι σοφοί προγονοί μας και όχι μόνο. Ο Χριστός ήλθε και ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα του πονεμένου τότε κόσμου. Οι άνθρωποι τότε είχαν την αξία του αντικειμένου, δηλαδή ήταν πράγμα χειρισμού για όποιο γούστο θα έλεγα.  Ο Χριστός ως Παντογνώστης Έδωκε όλες τις συνταγές  για κάθε πάθηση, όλο τον κόσμο μέσα σε 3 χρόνια.

Οι δήθεν πολιτισμένη Δύση Αποκήρυξε όλη την διδασκαλία του Χριστού. Επόμενο είναι να εισπράττει σήμερα όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο. Ο λαός λέγει: όπως στρώσεις θα κοιμηθείς. Λόγια του Χριστού με λαϊκή διάλεκτο.

Ο Χριστιανός σε μέγιστο ποσοστό έγινε α-Χρίστιανος, μάλλον Χριστομάχος, γιατί όχι και αντίχριστος.  Αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι, διαβάζουμε στην Γραφή.

Οι Χριστιανική οικογένεια αν όχι, μάλλον παράγει χριστιανούς αλλά μεταλλαγμένους, δηλαδή αντιχριστιανούς, που μπορεί να τους ονομάσεις και [συγγνώμην, δεν θέλω να το γράψω αλλά πρέπει] αντί-χριστους.

Τι συμβαίνει στον  τωρινό επί τρία έτη πόλεμο των ορθοδόξων λαών της πάλαι ποτέ Σοβιετικής ομοσπονδίας;   Αυτοί όμως είναι οι απόγονοι της Σάρας. Τι συμβαίνει στη λεγόμενη μέση ανατολή; Αν είναι αυτό  ανατολή, τότε τι θα  είναι η δύση. Αυτοί όμως είναι οι απόγονοι της Άγαρ. Όλοι είναι - είμαστε απόγονοι του Αβραάμ κλπ.

Τι γίνεται φανερό, ότι στον κόσμο δεν υπάρχει Αγάπη και Ειρήνη Χριστού, αλλά διαβολικός Φθόνος και  Μίσος.  

Η μυρωδιά όμως της παρακμής, της σαπίλας, των σκωλήκων,  της  βρωμιάς και της δυσοσμίας, που κατέκλυσε τον ουρανό και τη γη  εσείς αυτό το ονομάζεται αρωματισμό;;; 

Κάποτε το πάθημα γινόταν μάθημα, τώρα το πάθημα έγινε πάθος, εμπάθεια, συνήθεια, εξάρτηση κλπ, συμπλήρωσε  και Εσύ κάτι παρακάτω αδελφέ, πρέπει ..... . 

Αν όμως κάπου άνθρωπε διαφωνείς διόρθωσέτο. Έχεις το δικαίωμα, το σέβομαι. Μήπως όμως είσαι λάθος; ρίξε αύριο πάλι μια ματιά, δεν θα χάσεις.

Σε λίγες ημέρες ξανά-διαβασέ το φίλε μου, κάτι άλλο θα γεννηθεί που το χρειάζεσαι, και πάλι από την αρχή από ημέρα σε ημέρα, για να ξανά γεννηθείς και Εσύ.

Πάντοτε  άνθρωπε, στην σκέψη σου να κυριαρχεί το ότι, υπάρχει Συνέχεια. Σου δίνεται η ευκαιρία να, αναγεννηθείς,  μπορείς,  φτάνει να θέλεις. 

ΧΡΙΣΤΌΣ ΕΤΈΧΘΗ.

 

ΠΆΛΙ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ. Μία από τα ίδια κάθε χρόνο και κάθε Πάσχα, και όχι μόνο.

    Οι έχοντες και κατέχοντες [στις χριστιανικές κοινωνίες και όχι μόνο] ανώτερες Θεσμικές εξουσίες έχουν έτοιμα τα διαγγέλματα. Τους τα ετοίμασαν οι γραφειοκράτες και έμμισθοι επικοινωνιολόγοι καθηγητές και γλείφτες των  εξουσιαστών. Εκείνοι τα διάβασαν, τα ξαναδιάβασαν, έκαναν πρόβες και είναι έτοιμοι να τα απαγγείλουν. Θα επαναλάβουν βέβαια τα περσινά με κάποιες αλλαγές. Κυρίαρχα μηνύματα θα είναι το, Ειρήνη στον κόσμο, χρόνια πολλά, καλή χρονιά, ευτυχισμένος ο νέος χρόνος, υγεία, ευημερία, ανάπτυξη, εργασία, ότι επιθυμεί ο καθένας  κλπ. Η κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μας υποσχεθεί περισσότερη Δημοκρατία.  Ο κύριος Πρωθυπουργός περισσότερο επιτελικό Κράτος και ότι βρισκόμαστε στον ίσιο δρόμο από κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικής απόψεως κλπ. Ο κύριος Υπουργός Άμυνας ότι, είμαστε σε θέση ισχύος κλπ, ας χάνουμε σε όλα τα μέτωπα. Ο Οικονομικών για την οικονομία, ο Εσωτερικών για την Ασφάλεια, ο Υγείας για την υγεία μας, ο Παιδείας για την ανθελληνική και αντιχριστιανική αγωγή των νέων και πάει λέγοντας. Αλλά φέτος που έχουμε και τους νεοέλληνες εισβολείς λαθρομετανάστες, θα πρέπει να προσθέσουν και κάτι ανάλογο για εκείνους. Θα τους τραγουδήσουν και τα ανάλογα κάλαντα στη δική τους γλώσσα κλπ. Λέγανε παλιότερα: Κάθε πέρσι και καλλίτερα, κάθε φέτος και χειρότερα, άραγε η επόμενη  νέα χρονιά θα είναι πιο χειρότερη από εφέτος; Μάλλον. 

Περί του Άξιον εστίν.

 Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και Παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών, 

    -    την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν. 

Κοντά στην Μονή Παντοκράτορος ένα κελί ήταν αφιερομένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Στο  κελί αυτό ήταν τότε  ένας ιερομόναχος μαζί με τον υποτακτικό του. Ο Γέροντας το βράδυ θα πήγαινε στην αγρυπνία. Λέγει στον υποτακτικό του: Εγώ τέκνο μου θα πάω στην αγρυπνία απόψε. Εσύ μείνε στο κελί και διάβασε την ακολουθία την ορισμένη ώρα. Εκείνο το βράδυ τον επισκέφθηκε κάποιος νέος μοναχός. Την ώρα του όρθρου σηκώθηκαν  για να ψάλλουν την ακολουθία. Όταν έφθασαν στον γνωστό ύμνο: την Τιμιωτέραν κλπ, ο νέος μοναχός πήγε μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου και άρχισε να ψάλλει τον καθιερωμένον ύμνον όχι όπως τον γνώριζαν οι τότε μοναχοί στο άγιον όρος αλλά: όπως είναι γραμμένος στην αρχή δηλαδή :

 Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών,

   και μετά πρόσθεσε την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ ..... κλπ.  Ακούγοντας αυτό ο υποτακτικός είπε στον φιλοξενούμενο μοναχό: εμείς εδώ δεν έχουμε ακούσει ποτέ αυτόν τον ύμνο προς την Θεοτόκο, αλλά μου άρεσε πολύ. Φέρε μου χαρτί και μολύβι να τον γράψω. Δεν έχω του είπε ο υποτακτικός. Τότε φέρε μου μία πλάκα. Βγήκε έξω ο υποτακτικός βρίσει μια πέτρινη πλάκα και  του την έδωκε. Την πήρε ο νέος μοναχός και με τα δάκτυλά του  έγραψε πάνω στην πλάκα τον νέον ύμνο που απάγγειλε στη Θεοτόκο, αφού είπε και έμαθε στον υποτακτικό ότι,  από τώρα και μετά έτσι να τον ψάλλεται τον ύμνο. Αμέσως ο φιλοξενούμενος μοναχός έγινε άφαντος. Ο νέος και άγνωστος μοναχός ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. 

   Ο υποτακτικός ανέφερε τε γενόμενα στον Γέροντα, εκείνος στη επιστασία του Όρους, ενώ η εικόνα της Θεοτόκου ονομάστηκε  ΈΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ως σήμερα. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΥ.

   Μέρος του Μουσουλμανικού κόσμου τιμά τον Άγιο Γεώργιο, άλλοι διακριτικά και άλλοι φανερά. 3 υψηλής κοινωνίας φιλενάδες συνεννοήθηκαν να παραστούν στον εσπερινό του Αγίου, όμως να μην γίνουν γνωστές. Στο δρόμο τους παρουσιάστηκε ένας ληστής και απειλώντας τες ζητούσε τα κοσμήματα που φορούσαν.  Έτσι και έπραξαν οι γυναίκες και χωρίς διαφωνία φοβούμενες έδωσαν τα χρυσαφικά τους. Εκείνη τη στιγμή παρουσιάζεται  ένας νεαρός  και  ακινητοποίησε τον ληστή.  Όλους μαζί τους οδηγεί στην αστυνομία. Ο αξιωματικός γνώρισε τον ληστή και του λέγει: βρε Αχμέτ πάλι εδώ; τι έκανες σήμερα; προχτές δεν σε βγάλαμε από την φυλακή; Το περιστατικό καταγράφηκε όπως έγινε και ζητήθηκαν υπογραφές. Οι κυρίες υπέγραψαν στην αραβική γλώσσα και πήραν τα κοσμήματά τους.  Υπέγραψε και ο νεαρός. Μετά δόθηκε το βιβλίο στον αξιωματικό και έκπληκτος βλέπει ότι η υπογραφή του νεαρού ήταν σε άλλη γλώσσα δηλαδή Ελληνικά, με το όνομα Γεώργιος. Σηκώνει το βλέμμα του για να ιδεί τον νεαρό. Είχε γίνει άφαντος. Ήταν ο Άγιος Γεώργιος φίλε μου.

ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

    Ο Μητροπολίτης ΠΈΤΡΟΣ του  Κρουτίσκ της ΡΩΣΙΑΣ  το 1920 χειροτονήθηκε επίσκοπος. Οι Κομμουνιστές τον συνέλαβαν και ενώ τον μετέφεραν στην εξορία, τον πέταξαν έξω από το τραίνο  στο δρόμο μιας χιονισμένης περιοχής. Μέσα στο κρύο και την παγωνιά αισθάνθηκε ότι ήλθε το τέλος της ζωής του. Ξαφνικά βλέπει να τον πλησιάζει μία αρκούδα.  Τώρα σίγουρα ήλθε το τέλος σκέφτηκε. Τον πλησίασε η αρκούδα και ξάπλωσε δίπλα του στο χιόνι. Δίπλα στην αρκούδα πέρασε την νύχτα χωρίς να ξεπαγιάσει. Το πρωί άκουσε εκεί κοντά κοκόρια να λαλούν. Η αρκούδα έφυγε προς το δάσος και ο Πέτρος προς το μέρος που άκουσε πετεινούς. Εκεί κοντά ήταν χωριό στο οποίο φιλοξενήθηκε ο κληρικός για πολλούς μήνες. Οι κομμουνιστές τον έπιασαν  και τον έστειλαν στην εξορία. Επί 10 χρόνια  υπέμεινε πολλές ταλαιπωρίες και βάσανα στο Ζαπολιάργε όπου κοιμήθηκε. Ποιος έστειλε αδελφέ την αρκούδα να ξενυχτίσει τον Πέτρο την παγωμένη εκείνη νύχτα και χωρίς να τον πειράξει καθόλου;

ΠΑΓΊΔΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ.

    ΟΙ ΠΑΓΊΔΕΣ που είναι στημένες από τον πονηρό προκειμένου να πιαστεί ο άνθρωπος, σύμφωνα με  τους Πατέρες.  

   Οι παγίδες βασικά  είναι 3. Η μία είναι η  ΦΙΛΟΔΟΞΊΑ=φίλος της δόξας. Η άλλη είναι η ΦΙΛΑΡΓΥΡΊΑ=φίλος των υλικών,   και η τρίτη είναι η  ΦΙΛΗΔΟΝΊΑ=φίλος της κάθε ηδονής. Όλα τα λεγόμενα πάθη είναι προϊόντα των τριών  καταστημάτων αυτών και τρέφουν διαχρονικά τον άνθρωπο. Τα 3 αυτά καταστήματα ας πούμε, φιλοξενούν τον άνθρωπο και τον σερβίρουν, βάζοντάς τον σε νέο τρόπο ζωής, καθώς και από τα καλούδια, και τις λιχουδιές που έχουν για τους ανθρώπους.  

   Η πρώτη είναι πάθος,  λόξα που κατέχει τον κάθε άνθρωπο ώστε  να γίνει κάποιος, και σπουδαίος, να δοξαστεί κλπ. 

   Η δεύτερη είναι  η πείνα και η δίψα για ότι το υλικό. 

   Η τρίτη είναι η επιθυμία και παθιασμένη αγάπη,  ο σκοπός και ο στόχος να απολαύσει ο άνθρωπος  στην ζωή ότι επιθυμεί. 

   Εσύ αδελφέ  βρήκες το όριο και το μέτρο των επιθυμιών από τις οποίες επηρεάζεσαι; Μήπως είσαι μέσα,   εγκλεισμένος, και άρα εξαρτημένος και αιχμάλωτος  από τις επιθυμίες αυτές;  Είσαι μέσα στις παγίδες, ή είσαι έξω από αυτές και άρα ελεύθερος; Την κάθε παγίδα την θεωρείς ευτυχία ή δυστυχία; Μήπως το στενό αυτό κελί το θεωρείς μικρό παλάτι; Αν έχεις την γνώση κάνε μία αυτοεξέταση. Αν χρειαστεί κάνε   ε π α ν α π ρ ο γ ρ α μ μ α τ ι σ μ ό   πριν είναι αργά.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ.

    Ένα αγόρι από την Κύπρο έπασχε από λευχαιμία. Συγκεντρώθηκαν από εράνους τα χρήματα  για εγχείρηση στις ΗΠΑ. Την ημέρα που θα γινόταν η επέμβαση παρουσιάστηκε μία κυρία στον επί κεφαλής  των ιατρών και συστήθηκε ότι είναι η προσωπική ιατρός του ασθενούς παιδιού, ώστε να την επιτρέψουν να παραστεί στην επέμβαση. Ο επί κεφαλής της ομάδος πείστηκε και η κυρία ιατρός παρέστη στην επέμβαση, αφού πρώτα είχε δηλώσει τα στοιχεία της στη γραμματεία. Η εγχείρηση και με τις συμβουλευτικές παρεμβάσεις στους χειρουργούς, που χρειάστηκε αρκετές φορές στην πολύωρη επέμβαση, πήγε  ότι το καλλίτερο. Μετά το διάλυμα από την κούραση της επεμβάσεως, οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς του παιδιού και ότι έμειναν ευχαριστημένοι από την συμμετοχή της κυρίας γιατρού που ήλθε μαζί τους από την ΕΛΛΆΔΑ. Εμείς δεν φέραμε καμία γιατρό από την Ελλάδα είπαν εκείνοι.  Οι γιατροί έκαναν πως δεν κατάλαβαν.  Αμέσως αναζήτησαν την προσωπική ιατρό του παιδιού, πρώτα να την ευχαριστήσουν για την συμμετοχή της και την σημαντική προσφορά της στην επιτυχημένη έκβαση, αλλά τους έμεινε το ερώτημα, ποια ήταν άραγε αυτή η γιατρός που την έφεραν από την Ελλάδα οι γονείς του παιδιού. Κατέφυγαν στην δήλωση που κατέθεσε η γιατρός στο αρμόδιο γραφείο της γραμματείας. Πράγματι ήταν δηλωμένη με υπογραφή, Μαρίνα από την Άνδρο. Στα αγγλικά γραμμένα!  

Ήταν η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ. 

ΌΧΛΟΣ.

   ΌΧΛΟΣ ονομάζεται πλήθος, ή σύνολο πρώτον ανθρώπων, και δεύτερον ζώων, πτηνών, εντόμων και λοιπών οργανισμών με ζωή.  

   Όχλος είναι ποσότητα ανθρώπινης τυφλής μάζας, χωρίς γνώση πορείας, στην γη που, ούτως ή άλλως βρέθηκε να υπάρχει.

   Ο όχλος είναι φαινόμενο καθοδηγούμενο από άνθρωπο που κατευθύνει ανθρώπους, προς το δικό του συμφέρον, αλλά και εκείνος που τους κατευθύνει, κατευθυνόμενος από άλλον ή άλλους είναι.  Τα εθελοντικά ή εξαγορασμένα μέλη του όχλου,  είναι πνεύματα μειωμένης γνώσης; ευκολόπιστα; χωρίς αρχές; παρασυρόμενα; δεν έχουν δική τους σκέψη; χωρίς συνείδηση; χωρίς στόχο ζωής; χωρίς μηχανισμό αξιολόγησης; κλπ, δηλαδή άνθρωποι της προχειρότητας, των ενστίκτων και εξαγοραζόμενοι αντί πινακίου φακής θα λέγαμε. Είναι από άγνοια, πλανεμένα,  εκβιαζόμενα, αξαγορασμέμα, απατημένα. Μπορεί να είναι και εν γνώσει τους οχλο-ποιημένοι.  Είναι πάντως υποβαθμισμένη κοινωνία ανθρώπων με πορεία προς τα κάτω. Σμικρύνει αρχές, αξίες, λογική, ηθική, κλπ, και μεγεθύνει  ότι του υποσχέθηκε ο οργανωτής. Είναι μάλλον κατώτεροι άνθρωποι, άβουλοι, παράλογοι, ετεροκίνητοι, αξιολύπητα ανθρωπάκια κλπ. Εμφανίζονται όμως δυναμικά και καταστροφικά προς καιρόν, δηλαδή σαν μίας χρήσεως. Μικροί στρατολογημένοι όχλοι από το σύστημα, μετάλλαξαν κινητοποιήσεις σοβαρές με αρχές και αξίες. Εισχώρησαν μέσα και τα δικά τους έργα τα χρέωσαν σε εκείνους προκειμένου να τους υποβαθμίσουν. Είναι βιασμένοι άνθρωποι που αποστέλλονται να βιάσουν. Σήμερα μόνο στα σχολεία βλέπει Βία το δήθεν Δημοκρατικό σύστημα.  Το παρακράτος είναι στρατολογημένος όχλος που μεταδίδει τον ιό στο σύνολο.  Οι δηλωμένοι [και όχι μόνο] και οι οπαδοί των κομμάτων [με κάρτα ή ταυτότητα] είναι όχλος. Είναι άνθρωποι χωρίς βούληση, καιροσκόποι που εξαγοράζονται εύκολα, και δεν έχουν ίδια σκέψη, κρίση, στόχο ζωής κλπ. Είναι ξεπεσμένο και παρικμασμένο σύνολο ανθρώπων, ή ομάδων ή ακόμη και ενός έθνους στην πλειοψηφία του. 

   Από το Ευαγγέλιο γνωρίζουμε ότι οι Ιουδαίοι που σταύρωσαν τον Χριστό ήταν μικρός στρατολογημένος και καθοδηγούμενος όχλος. Οι κινήσεις του κάθε όχλου καταλήγει σε παρακμή και τελικά καταστροφή του συνόλου των ανθρώπων. Μόνο ένα μικρό ποσοστό παραμένει ακλόνητο σε Αρχές και Αξίες. Ο Όχλος μόνο γκρεμίζει και καταστρέφει ότι το καλλίτερο. Στο σημείο αυτό έφτασε ο δήθεν πολιτισμένος κόσμος. Θα δούμε και χειρότερα, έρχονται. 

 

H ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ.

    Ήταν δύο φιλενάδες. Μία ήταν μέλος της Εκκλησίας [ευσεβής] και μία [αδιάφορη] ήταν μέλος του κόσμου. Η κοπέλα της Εκκλησίας είπε στην φίλη της: στις 17 Ιουλίου θα πάω στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στο Νησί, θέλεις να έλθεις και εσύ; Ναι είπε η κοπέλα, θα έλθω να κάνω και μπάνιο, ωραία θα είναι, το θέλω.      Μετά τον εσπερινό η ευλαβής κοπέλα πήγε να εξομολογηθεί. Ή κοσμική κοπέλα περίμενε στο προαύλιο. 

   Σε λίγο ήλθε μία κοπέλα ντυμένη μοναχή την πλησίασε και της λέγει: Κοπέλα μου έρχεσαι για λίγο στην κουζίνα να με βοηθήσεις να πλύνουμε πιάτα και ποτήρια μια και έχουμε πολλές επισκέψεις; Βεβαίως λέγει η κοσμικιά κοπέλα από την Αθήνα. Πλένοντας τα πιάτα λέγει η μοναχή στην κοπέλα από την Αθήνα: εσύ εξομολογήθηκες; όχι δεν έχω κάτι να πω.  

   Μα εσύ πηγαίνεις σε χαρτορίχτρες, καφετζούδες, ταρώ, κλπ, ξέρεις εσύ. Την έκτρωση που έκανες και το κρατάς μυστικό; Μήπως πρέπει και εσύ να εξομολογηθείς;  Σε λίγο η Αθηναία κοπέλα άρχισε να δακρύζει και λέγει στην μοναχή: εσύ ποια είσαι κυρία; διότι είχε άγνοια συμπεριφοράς στο χώρο των μοναστηριών.  Εγώ είμαι ανεψιά του Γέροντα και μένω εδώ κοντά. 

   Η ευσεβής φίλη της αφού τελείωσε την εξομολόγηση, αναζήτησε την φίλη της και την βρήκε στην κουζίνα. Εν το μεταξύ η μοναχή χάθηκε. Τότε λέγει η κοσμική κοπέλα. Που είναι καλέ ο πνευματικός να πάω και εγώ να εξομολογηθώ; Η φίλη της την οδήγησε στον γέροντα και εξομολογήθηκε. Στο τέλος λέγει στον Γέροντα. Πάτερ γνώρισα και την ανεψιά σας.  Ωχ πάλι ήλθε η Αγία στην μνήμη της δόξα σοι ο Θεός.  Ήταν η Αγία Μαρίνα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.

    Ένα χωριό στην Ρουμανία τον περασμένο αιώνα δεν είχε για κάποια χρόνια ιερέα, ούτε η εκκλησία μεριμνούσε να λύσει το πρόβλημα.  Κάποια ημέρα πέρασε ένα αυτοκίνητο και κατέβασε έναν ιερέα. Μεγάλη χαρά στο χωριό. Επί τέλους θα έχουμε ιερέα τώρα έλεγαν οι χωριανοί χαρούμενοι και δόξαζαν το Θεό. Βάπτισε όσους ήταν αβάφτιστοι, στεφάνωσε  όσους ήταν αστεφάνωτοι, και διάβασε σε όλα τα μνήματα κοιμηθέντων που τάφηκαν αδιάβαστοι, κλπ, Μυστήρια. Κατέγραψε όλα τα μυστήρια στα βιβλία της ενορίας.  Αργότερα κάλεσε όλους του χωριανούς και τους ανακοίνωσε  ότι: θα φύγω η αποστολή μου τελείωσε. Απόρησαν οι άνθρωποι λέγοντας: τώρα που ήλθες θα φύγεις;  Αφού δεν μπόρεσαν να τον αποτρέψουν, τον ευχαρίστησαν και τον ευχήθηκαν καλό ταξείδι. Μετά από ημέρες πήγαν στον Μητροπολίτη να τον ευχαριστήσουν και εκείνον που τους έστειλε ιερέα έστω και για κάποιους μήνες και αν μπορεί να τον ξαναστείλει όταν τον χρειαστούν.  Εγώ δεν έστειλα κανέναν ιερέα, αλλά για να ρωτήσω τον πρωτοσύγκελο μήπως έστειλε εκείνος. Ο πρωτοσύγκελος του είπε ότι δεν έστειλε κανέναν ιερέα σε εκείνο το χωριό. Ο πατριάρχης τους είπε: τι έκανε αυτός ο ιερέας στο χωριό για πέστε μου. Μας πάντρεψε, μας βάφτισε τα παιδιά, έκανε τις κηδείες τα μνημόσυνα και ότι άλλο κάνει ένας παπάς.  Χαρτιά για τα μυστήρια σας έδινε κλπ. Βέβαια με όνομα και υπογραφή, όλα με τον νόμο. Το όνομα όμως και η υπογραφή ήταν σε άλλη γλώσσα γραμμένα, τα υπόλοιπα στα Ρουμάνικα. Τότε ο πατριάρχης ζήτησε να φέρουν τα ληξιαρχικά βιβλία της ενορίας. Ήταν γραμμένα στα Ελληνικά πράγματι: Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως, και από κάτω η υπογραφή.

 

ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΙΆ ΚΑΙ ΞΕΤΣΙΠΩΣΙΆ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΏΝ ιδίως νέων ΓΥΝΑΙΚΏΝ.

    Αφήγηση νεαράς γυναίκας: οι φίλες μου μου είπαν ότι θα πάνε στην Μύκονο για φωτογραφίσεις. Περί μόδας κλπ. Τις ακολούθησα και εγώ. Το πλοίο περνώντας από την Τήνο  θυμήθηκε  τις επισκέψεις που έκανε μικρό κορίτσι με την γιαγιά της, και αναπολώντας τα παλιά συγκινήθηκα. Φτάσαμε στην Μύκονο.  Εκεί βρήκαμε τον κοσμικό εαυτό μας. Οι άλλες κοπέλες έκαναν φωτογραφίσεις κλπ. Αργά το μεσημέρι που ο ήλιος έκαιγε τραβήχτηκα πιο πέρα, από την παρέα μου, και παρέα την  καυτερή αμμουδιά γδύθηκα και ξάπλωσα να κάνω ηλιοθεραπεία για να μαυρίσω, όσο θα ήμουνα στο νησί. Ξαφνικά από το πουθενά πλησίασε μία μαυροφόρα γυναίκα με μαντήλα τσεμπέρι και μακριά φορεσιά. Προσπάθησα να ρίξω κάτι επάνω μου, αλλά τι να έριχνα, και ανασηκώθηκα. 

   Γιατί [μου είπε η μαυροντυμένη κυρία] είσαι γυμνή κόρη μου, δεν γνωρίζεις, δεν σου είπαν ότι τον γιό μου τον έγδυσαν και τον εξευτέλισαν, πάνω στο σταυρό για να σώσει εσένα και όλο τον κόσμο;    

   Εμείς γνωρίζουμε ότι το ξεγύμνωμα είναι σταύρωμα του ίδιου του ανθρώπου. Δεν βλέπεται ότι οι εχθροί σας, έρχονται κατεπάνω στην Ελλάδα; Μόνο αν φορέσετε την Μετάνοια κορίτσι μου θα σωθείτε.  

   Εγώ το μόνο που ψέλλισα δειλά-δειλά ήταν: Είστε από το νησί;  όχι κόρη μου, είμαι από το απέναντι νησί,  και μου έδειξε την Τήνο.  Αμέσως χάθηκε από τα μάτια μου. Εσύ αδελφέ βγάλε το συμπέρασμα.

ΘΑΎΜΑΤΑ ΜΈ ΛΊΓΕΣ ΓΡΑΜΜΈΣ.

    Ένα παιδί από την Μακεδονία γεννήθηκε χωρίς να μιλάει. Οι γονείς το τρέξανε σε πολλούς γιατρούς. Θεραπεία καμία. Ένας μεγάλος γιατρός στην Αθήνα τους είπε: Δεν υπάρχει θεραπεία, μόνο με τα χρόνια που θα περνούν μπορεί να υπάρξει βελτίωση.  Έφυγαν στεναχωρημένοι για την Μακεδονία.  Στην επιστροφή μετά τα Καμμένα Βούρλα Φθιώτιδος και περνώντας από το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου το παιδί βλέποντάς το είπε ολοκάθαρα: ποιο είναι αυτό το εκκλησάκι μπαμπά; Σκέψου ή φαντάσου φίλε μου αν μπορείς την συνέχεια. Παρακάτω σταματούνε και γυρίζουν στο εκκλησάκι. Ήταν του Αγίου Γεωργίου. Προσκύνησαν, δόξασαν, ευχαρίστησαν τον Άγιο και επέστρεψαν στο σπίτι τους. Το επόμενο διάστημα ανέλαβαν και ανακαίνισαν το Ναό. Κάθε χρόνο όσο ζούσαν, ήταν παρόντες στην γιορτή του Αγίου. 

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ για ΑΝΗΣΥΧΙΑ. ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΆ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ.

      

 

  Το κάθε πρόβλημα στον κόσμο έχει την ιστορία του. Το ίδιο συμβαίνει και με την λεγόμενη Βία. Kανένα πρόβλημα δεν μπορεί να παραμείνει κρυπτό. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον λέγανε οι πρόγονοί μας. Το ίδιο έχει γίνει και στην Βία. 

   Οι παρακάτω σκέψεις  είναι στο περί Βίας ζήτημα ή παγκόσμιο διαχρονικό πρόβλημα. Υπάρχουν βέβαια πολλές απόψεις, σκεπτικά, γνώμες κλπ.

   Οι ΜΕΓΑΛΟΙ του κόσμου εντός εισαγωγικών δεν ανησυχούν καθόλου, αλλά αντιθέτως χαίρονται για το κατάντημα των κοινωνιών. Ακούσατε ποτέ για κάποιο συνέδριο από τους θεσμούς των κοινωνιών, για το προκείμενο υπαρξιακό πρόβλημα από πλευρά καθήκοντος των χριστιανικών εκκλησιών και  των πολιτισμένων λαών; βάλτε και εδώ εισαγωγικά όπου θέλετε.   ΌΧΙ βέβαια, διότι ποτέ δεν συνήλθαν οι ονομαζόμενες χριστιανικές εκκλησίες για την αντιμετώπιση όποιας Βίας και  διαταραχής. 

   Εάν έγινε αυτό κάπου, κάποτε, από κάποιους, έχει γίνει για να κατοχυρώσει τον έλεγχο και να προτείνει ειδήμονες, πράγμα  το οποίο στην πορεία θα το κατευθύνουν αυτοί, σαν κάτι ιδιωτικό, προκειμένου να εισπράξουν οι κοινωνίες ότι, κάποιοι ιδιώτες ανησυχούν, ενδιαφέρονται και κόπτονται για το περί σχολικής Βίας ζήτημα. Η Βία για τα σημερινά  δεδομένα είναι μέρος της επένδυσης. Έτσι με την τακτική αυτή καπελώνουν το πρόβλημα και το κάνουν δικό τους μονοπωλώντας το, και ο κόσμος εφησυχάζει.  

   Πολλά συνέδρια και φόρουμ γίνονται από  εφευρημένα και κατασκευασμένα προβλήματα, δηλαδή  συγκαλούνται ανά τόπους επιλεκτικά, [για κάθε ιδιοτροπία και διαστροφή] καλώς ή κακώς, αυτό γίνεται φανερό από τα αποτελέσματα που εισπράττει ο κόσμος μέσα στον χρόνο που περνά, η ιστορία βέβαια τα καταγράφει, αλλά μάλλον είναι αργά για βελτίωση. 

   Που; είναι οι κοινωνικοί θεσμοί; που είναι τα πνευματικά Ιδρύματα; που είναι οι Ακαδημίες με τις προτάσεις; που είναι οι Χριστιανικές Εκκλησίες; που είναι οι Σοφοί του αιώνα τούτου; που είναι οι Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων; που είναι οι Παιδαγωγοί; που είναι οι Προγραμματιστές; που είναι οι Εξουσιαστές και οι προσκυνημένου π[ω]λιτικοί;;; Οι ίδιοι  από αυτούς έχουν παιδιά, αλλά και αυτό θα αντικατασταθεί, με άγαμους και ανώμαλους. Οι ίδιοι μεγάλωσαν στην ίδια κοινωνία και όμως είναι τόσο διαφορετικοί.

   Οι ίδιοι ως γονείς δεν γνωρίζουν τα προβλήματα της παιδαγωγικής κοινότητας, όλων των βαθμών; Βεβαίως και το γνωρίζουν από τα παιδιά τους. Η Βία είναι πάθος. Το πάθος στο χρόνο εξωτερικεύεται. Πάθος [από το αποτέλεσμα] σημαίνει εξάρτηση και  ιός άκρως επικίνδυνος. Οι τάχα μελετητές μας λέγουν για την γένεση του κόσμου. Μπορούν να μας πούνε για την γένεση του πάθους ή των παθών; ή πως θεραπεύεται η Βία;

   Οι συχνές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία κάθε τόσο, όλο και επιδεινώνουν όχι μόνο τα προβλήματα της σχολικής κοινότητας, αλλά και όλα τα κοινωνικά προβλήματα, διότι οι σημερινοί μαθητές θα είναι οι αυριανοί πολίτες, και συν το χρόνο αυτό που θα κατορθώνουν είναι να αυξάνουν την διαφωνία, σύγχυση, ταραχή, φόβο, σύγκρουση, φθορά, καταστροφή, με μία λέξη  την Βία, ώστε  τα προβλήματα να γίνονται άλυτα. Που ζούνε όλοι αυτοί οι παραπάνω; εκτός κόσμου; Και βέβαια ΌΧΙ. Άρα ο κόσμος είναι εκτός κόσμου.

   Αυτό που προέχει σήμερα είναι, ότι το υλικό και καθόλου το πνευματικό. Δεν θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος να ακούει για πνευματικά θέματα, τα αντιπαθεί. Ο σύγχρονος κόσμος δεν θέλει πνεύματα, θέλει μόνο ότι το υλικό, σάρκες. Κάπου στο χρόνο η σάρκα θα είναι μισητή.  Κατάργησαν την οικογένεια κλπ. Ο μελλοντικός άνθρωπος θα παράγεται όπως τα κλωσόπουλα στην μηχανή. Έτσι μετά από 9 μήνες θα παίρνεις αυτό που παράγγειλες. 

   Πάμε παρακάτω.  Ανά διαστήματα ημερών τα ΜΜΕ ανήσυχα όπως φαίνεται  μας ενημερώνουν και κάνουν αναφορά για σχολική Βία κλπ. Και καλώς. Όμως μεγεθύνουν ή και σμικρύνουν τα κοινωνικά προβλήματα ανάλογα με το συμφέρον, που και η παιδεία έγινε μέρος της επένδυσης. Σε λίγες ημέρες τα ΜΜΕ αφού έγιναν τα γεγονότα, η ενημέρωση αλλάζει ατζέντα σε άλλο θέμα λες και η Βία θεραπεύτηκε. 

   Το γεγονός της παιδικής Βίας όμως έχει παρελθόν παρόν και μέλλον. Η Βία όμως δεν είναι μόνο σχολική ή παιδική. Υπάρχουν και λειτουργούν διαχρονικά πολλές Βίες, ή αναγκασμοί ή εκβιασμοί κλπ. Οικονομική, Πολιτική, Ηθική, Πολιτιστική, Στρατιωτική, Βιομηχανική, Υγείας, Εργασιακή,  Κοινωνική, Συζυγική, Επαγγελματική,  Οικογενειακή,  Θρησκευτική, Φυλετική, Κρατική, κλπ Βιασμοί. Το λεγόμενο μπούλιγκ Βία είναι. Βία, Ρατσισμός και μπούλιγκ είναι κοινές προσπάθειες αμφοτέρων, με κοινό πρόγραμμα και στόχο.  Βιαστές είναι πάντα οι άνθρωποι. Βιαζόμενοι πάλι οι άνθρωποι. Η Βία διαδίδεται μάλλον διδάσκεται από τους μεγάλους. Όλες οι Σχολές πάλης, τι άλλο είναι παρά, διδασκαλία της Βίας.  

   Το μικρό παιδί διδάσκεται με την έγκριση των γονιών από νηπιακής ηλικίας ή από κούνιας.  Μέσα από τα κάθε κατηγορίας παιχνιδιών με ήχο και εικόνα το κάθε παιδί  διδάσκεται να βιάζει, εκβιάζει, απειλεί, να βιώνει οικογενειακή βία, αργότερα σχολική, κοινωνική  κλπ. Αυτό του γίνεται συνήθεια και πάθος που δεν μπορεί να ελέγξει. Ο νέος είναι γεμάτος βία, η οποία κάποτε αρχίζει να ξεχειλίζει, και να εξωτερικεύεται προς το κάθε τι στη ζωή του. Άμυνα και επίθεση είναι ολόκληρη η βία, όπως  οι δύο πλευρές σε ένα νόμισμα. 

  Η Βία φέρνει αναταραχή διαταραχή σε κάθε είδους ανθρώπινη σχέση. Θέλει χώρο προκειμένου να εκφραστεί, το σπίτι, την αλάνα, στην γειτονιά, το γήπεδο, την διασκέδαση, κλπ. Η πολιτική Βία θέλει το δικό της χώρο. Η επαναστατική Βία το ίδιο. Η Πολεμική Βία η οποία κατέχει τον πιο μεγάλο χώρο όπως στεριά, Θάλασσα και αέρα. 

   Εσωτερική διαταραχή δημιούργησαν στα κράτη Ασίας και Αφρικής οι παγκοσμιοποιητές, με αποτέλεσμα να αποφύγουν τυχόν βιασμούς και προτίμησαν τον μεταναστευτισμό ή στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. 

   Ακούμε πολλές συζητήσεις, πως γίνεται η Βία με ήχο και εικόνα, ποτέ δεν ακούσαμε προτάσεις έστω για συζήτηση, για θεραπεία κλπ. Καμία ανησυχία από τους γονείς για την σχολική Βία. Δεν θα έπρεπε οι γονείς να αντιδράσουν ανά το πανελλήνιο; Δεν είναι το παιδί κάποιου γείτονα. Ναι σήμερα είναι, αύριο θα είναι το δικό του. Μεθαύριο θα είναι το εγγόνι του και πάει λέγοντας από γενεά σε γενεά. Η Βία θα κυριέψει και θα χαθεί ο έλεγχος και η θεραπεία θα είναι αδύνατη.

   Τελικά κάπου στο βάθος του χρόνου μάλλον θα παράγουμε μόνο βιαστές, εάν δεν συνέλθει ο κόσμος.  Δεν δια-βλέπεται πουθενά ερώτηση για συνταγή θεραπείας της Βίας. Μόνο διαγνώσεις και διαπιστώσεις, τίποτε περισσότερο. 

   Άρα η Βία είναι διδακτή φίλοι μου, για να μην πω και κληρονομική. Μην απορείτε καθόλου. Όλοι εισπράττουμε κάποια μορφής Βία, την διατηρούμε, και την αναπαράγουμε ανταποδίδοντάς την σε άλλους.  Μήπως πρέπει να βιάσουμε την Βία; 

   Ποίο είναι το αντίθετο της Βίας-ταραχής στην σχέση των ανθρώπων; Η ησυχία-ηρεμία κλπ. Ποιος παράγει ειρήνη, ησυχία, κλπ, για συνύπαρξη στα σχολεία και γενικά σε όλους τους χώρους που προαναφέραμε; 

   Όλοι σχεδόν σήμερα αγοράζουμε στα νέα παιδιά, [ενώ τα μεγαλύτερα τα απαιτούν], προϊόντα ταραχής, δηλαδή βίας που κοστίζουν ακριβά από κάθε πλευρά. Τα προϊόντα της ειρήνης κλπ, που δίδονται φθηνά και χάρισμα δηλαδή δωρεάν δεν τα πλησιάζει κανείς σχεδόν. 

   Μήπως πρέπει να διακρίνουμε, ποιος είναι ο ταραχοποιός και ποιος είναι ο ειρηνοποιός; Μην περιμένουμε τα συνέδρια, διαμαρτυρίες, φόρουμ κλπ.  Πρέπει να ειρηνεύσει το άτομο, το οποίο έχει διχαστεί από εσωτερικές συγκρούσεις και αργότερα μεταφέρεται στο ανδρόγυνο, στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία, στο έθνος, σε όλα τα έθνη, και από κοντά στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. 

   Εμείς σήμερα θέλουμε την ειρήνη χωρίς τον ειρηνοποιό, δηλαδή το Χριστό. Όλοι σήμερα διδασκόμαστε την ταραχή [πληρώνοντας μάλιστα], δηλαδή την Βία και αυτήν εκφράζουμε και εξωτερικεύουμε. 

   Την ειρήνη που διδάσκει δωρεάν ο Χριστός  δεν θέλουμε να την διδαχτούμε, αλλά δεν προτρέπουμε τουλάχιστον ούτε τα παιδιά μας, τα οποία λέμε πως αγαπάμε και γινόμαστε θυσία για αυτά. Είναι έτσι η όχι.   

 

Η ΟΙΚΟΔΌΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΎ ΜΑΣ.

 Θ' ΚΥΡΙΑΚΉ ΜΑΤΘΑΊΟΥ. 12  ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2024 ημέρα Κυριακή.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΌ ΑΝΆΓΝΩΣΜΑ,  Α' Κορινθίους κεφάλαιο Γ' στίχος 9 - 17.

10 . . . . . .  έκαστος δε βλεπέτω πως εποικοδομεί, 11 . . . . . .  12  ει δε τις εποικοδομεί επί το θεμέλιον τούτον [με] χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, [ή εποικοδομεί με] ξύλα, χόρτον, καλάμην, 13 εκάστου το έργον φανερόν γενήσεται, η γαρ ημέρα δηλώσει, ότι εν πυρί αποκαλύπτεται, και εκάστου το έργον οποίον έστι το πυρ δοκιμάσει.

   Ο κάθε ένας ας προσέξει τι υλικά θα δαπανήσει στο χτίσιμο της οικοδομής του. Θα δαπανήσει ακριβά υλικά πέτρες πελεκητές, μάρμαρα λαξευμένα, αγκωνάρια σε γωνίες, σε πόρτες και παράθυρα κλπ, ή φτηνά, δηλαδή σκέτο χώμα, ξύλα, καλάμια, σκέτα χορτάρια κλπ φρύγανα και πλαστικά θα λέγαμε σήμερα.

   Τον θεμέλιο λίθο τον έχει βάλλει ο Ιησούς εμείς αναλαμβάνουμε την συνέχεια και την υποχρέωση να οικοδομήσουμε, όχι το σπίτι μας αλλά τον εαυτό μας, την ψυχή μας. Εάν όμως ο άνθρωπος ο χριστιανός, κτίζει επάνω στο θεμέλιο αυτό [του Ιησού] με ακριβά και πολύτιμα υλικά που τα ονομάζει, χρυσό, άργυρο, και πολύτιμους λίθους, ή κτίζει με ξύλα, άχυρα καλάμια και λοιπά χορταρένια ή πλαστικά. Έτσι το κάθε κτίσιμο θα φανερωθεί αν είναι γεροκτισμένο και αντοχής, [όπως αλλού λέγει η Γραφή θα κτίσουμε πάνω στην πέτρα ή την άμμο] θα φανεί όταν δοκιμαστεί από νερό, και από φωτιά, και από αέρα. Θα έλθει η κρίση του Θεού εκείνη την ημέρα, θα το δοκιμάσει, και θα γίνει φανερό, το κτίσιμο του καθενός. 

   Μία απλή παρατήρηση αν έχουμε νου, θα ιδούμε ότι οι πρόγονοι δεν έκτιζαν στο ρέμα, ούτε στον κάμπο, ούτε κάτω από την γη, ούτε σε ζερβό προσανατολισμό, που δεν έχει ήλιο όλη την ημέρα,  αλλά σε ψηλώματα τα χωριά τους, για ασφάλεια ως προς το  νερό το βασικό. Τι παθαίνει η Αμερική με τα ξύλινα και τα λυόμενα σπίτια; τι έπαθε η Ελλάδα που γέμισε τους κάμπους και τα μπαζωμένα ρέματα  με σπίτια; Επίσης με τα σπίτια που είναι μέσα στο δάσος; Όσα κτίζονται δίπλα στην θάλασσα τι τα περιμένει; Και  τα αρχαία χρόνια πολλά κτίσματα σήμερα τα καλύπτει η θάλασσα.

   Σε ότι αφορά την βιολογική οικοδόμηση ενός παιδιού μας προβαίνουμε σε ακριβές δαπάνες και καλώς κάνουμε και προσέχουμε για την ανάπτυξή του. Την πνευματική  οικοδόμηση του παιδιού μας την προσέχουμε; Επίσης την πνευματική ανάπτυξη και οικοδόμηση του ενήλικα, δηλαδή του εαυτού μας την προσέχουμε; Κτίζουμε με αρετές και ηθικές αξίες τον εαυτό μας [δηλαδή με ακριβά πνευματικά υλικά] ή με πρόχειρα, επιπόλαια, της μόδας, της συνήθειας, του κόσμου κλπ, δηλαδή με εγωισμό, με θυμό, με αχαριστία, με βλασφημίες, με πορνεία, με απάτη, με κλοπή, με υποκρισία, με πιοτό, με τσιγάρο, με ξενύχτια,  με κοσμικότητα,  με αδιαφορία ως προς τον προορισμό μας, τις υποχρεώσεις, τις ευθύνες,  τους ρόλους που αναλάβαμε ή μας τους ανέθεσε η ζωή,  στο επάγγελμα, στην συζυγία, στην πατρότητα, στην μητρότητα, είμαστε παράδειγμα προς μίμηση κλπ.  

   Μήπως πρέπει να φτιάξουμε μνημεία αρνητικών αρετών θα λέγαμε, προς αποφυγή; όπως για παράδειγμα μία μπουκάλα πιοτό 20 μέτρα, ή ένα τσιγάρο 30 μέτρα κλπ, ανάλογα, μήπως και ωφεληθούν κάποιοι, ή έστω να είναι μελλοντική απόδειξη που οδηγεί στην καταστροφή. 

   Ποία κτίσματα φίλοι μου παραμένουν και ποία κτίσματα εξαφανίζονται; Όσα μάλλον αντέχουν στις δοκιμασίες του χρόνου, τα υπόλοιπα χάνονται διά παντός. 

   Έτσι θα πάθουμε και εμείς αδελφοί. Πολλοί θα ανθέξουν την δοκιμασία της φωτιάς, [που θα τα φέρει όλα στο φως] της κρίσεως, οι δε υπόλοιποι θα καούν σαν τα χορτάρια.

   Το κείμενο επιδέχεται συμπλήρωση για διόρθωση και βελτίωση.

 

ΈΧΕΜΕ ΠΑΡΗΤΗΜΈΝΟΝ. ΛΟΥΚΑ κεφ, ΙΔ' στ, 16-24.

   Διαχρονικό και σύγχρονο και πάντα παροντικό και μάλλον μελλοντικό στην αντίχριστη και Χριστομάχα εποχή που ήλθε, καθώς και  σε κάθε εποχή είναι  διαδοχική και ίδια η απάντηση των καλεσμένων [ψυχών μας] στον δείπνο του Θεού. 

   Μακάριοι θα είναι όσοι  αξιωθούν να απολαύσουν τα πνευματικά αγαθά του δείπνου της ουρανίου Βασιλείας του Θεού. Μήπως οι Ιουδαίοι που πιστεύουν ότι αυτοί είναι οι κληρονόμοι του Αβραάμ; Μήπως οι Χριστιανοί θα την απολαύσουν τονίζοντας μόνο την αγάπη του Θεού αγνοώντας την δικαιοσύνη; Μήπως οι Μουσουλμάνοι; Ο Κύριος γνωρίζει. Όλοι επικαλούνται ότι αυτοί έχουν όλο το μερίδιο απόλαυσης των αγαθών του Θεού. Ο δείπνος είναι πνευματικών αγαθών και όχι υλικών. Τα υλικά δείπνα είναι μόνο στην γη. Τα πνευματικά δείπνα είναι μόνο στον ουρανό. Σε δείπνο καλεί όλους μας ο Θεός. Σε δείπνο απολαύσεων καλεί όλους μας και ο Σατανάς. Ο Θεός στον ουρανό, ο δε Σατανάς  εδώ στην γη. 

   Κάλεσε σε δείπνο το Ιουδαϊκόν έθνος.  Εκείνο απέρριψε το κάλεσμα. Αργότερα κάλεσε τα ειδωλολατρικά έθνη του τότε  κόσμου. Όταν ήλθε ο καιρός υπενθύμισε τελικά [την ώρα του δείπνου] εκ νέου τους καλεσμένους. 

   Πρώτον καλεί - κάλεσε τους Ιουδαίους.

   Δεύτερον καλεί - κάλεσε τους τότε εθνικούς ειδωλολάτρες.

   Τρίτον κάλεσε - καλεί τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται πάνω στη γη, θα τον καλεί έως και λίγο πριν έλθει να κρίνει ζωντανούς και κεκοιμημένους. 

   Κάλεσε ας πούμε επιλεκτικά αρκετά πρόσωπα.   Έπειτα καλεί άρχοντες και αρχομένους, πλουσίους και πτωχούς, υγιέστατους και ασθενείς, κοντινούς και μακρινούς, ξένους και συγγενείς, δικαίους και αδίκους, όλους τους απογόνους του ανθρώπινου είδους, και παρά ταύτα ακόμη υπήρχε και θα υπάρχει χώρος και για άλλους καλεσμένους, αν υποτεθεί ότι, όποτε και να γίνει στο μέλλον το δείπνο για κάθε ψυχή θα υπάρχει ακόμη χώρος.  

   Οι καλεσμένοι στον δείπνο  στο δεύτερο [της τελευταίας στιγμής] κάλεσμα - πρόσκληση παρουσιάζονται 3 κατηγορίες καλεσμένων που απάντησαν έτσι : 

   Αγρόν αγόρασα είπεν ο πρώτος και θα πορευθώ να  να εξετάσω για τα παραπέρα, γιαυτό  εμένα, έχεμε παρητημένον, μην με περιμένεις δεν έρχομαι. 

   Ο δεύτερος είπε: εγώ έχω πάρει γυναίκα και διά τούτο δεν θα έλθω, έχεμε παρητημένον. 

   Ο δε τρίτος είπε: εγώ αγόρασα  5 ζευγάρια βόδια=10, και θα πάω να τα δοκιμάσω, έδωκα τόσα χρήματα, δεν με αφορά ο δείπνος, για τούτο έχεμε παρητημένον.  Υπήρχαν βεβαίως και  καλεσμένοι που προσήλθαν στον δείπνο. 

   Ο υπεύθυνος των καλεσμένων ενημέρωσε τον Κύριο του δείπνου ότι υπήρχαν πολλές απόχες - παραιτήσεις για διάφορους λόγους. Αυτές οι παραιτήσεις ήταν προσβολή διά τον κύριο του δείπνου και είπε στο υπεύθυνο επί των καλεσμάτων. Είχαν και έχουν οι άνθρωποι την ελεύθερη επιλογή και την απόφαση  και να συμμετετάσχουν ή  και να  αρνηθούν την μετοχή στο δείπνο αξιοποιώντας την ελευθερία επιλογής και το αυτεξούσιο ανάλογα ο καθένας. 

   Επί των καλεσμάτων υπεύθυνος πρώτος ήταν ο Ιησούς, μετά οι Απόστολοι και μετά η Εκκλησία με τους Διακόνους της κληρικούς ανά τους αιώνες που ακολουθούν.

   Έξελθε εις τας πλατείας της πόλεως του λέγει και φέρε εδώ πτωχούς, αναπήρους, τυφλούς και άλλους να έλθουν στο δείπνο μου.  Έγινε Κύριε όπως διέταξες για δεύτερη φορά αλλά υπάρχει ακόμη κενός χώρος και για άλλους. 

   Τότε τρέξε πάλι [για τρίτη φορά] σε όλα τα σοκάκια και στα κτήματα και κάλεσε οδοιπόρους, άστεγους, και λοιπούς,  και φέρτους όλους εδώ για να γεμίσει το σπίτι μου. Έτσι και έγινε.

   Σήμερα που έχουμε χιλιάδες επαγγελμάτων, πτωχών, ασθενών, αστέγων, παράλυτων κλπ,  όλοι αυτοί οι άνθρωποι τα ίδια  θα έλεγαν και τα ίδια λέγουν:  έχεμε παρητημένον ως καλεσμένον, ή έχεμε παρητημένην ως καλεσμένη, ή έχε μας παρητημένους, ως καλεσμένους κλπ, ή ως άτομα, ή ως οικογένεια, ή ως έθνος. Δηλαδή έχουμε παραιτήσεις ατομικές, οικογενειακές και εθνικές. 

   Δεν μας αφορά ο αφορά ο δείπνος, δεν μας ενδιαφέρει αυτό το γεγονός, πράγμα που καταργεί την διατήρηση της υπακοής, ταπείνωσης, και συμφωνίας στην κοινωνικότητα που εμφανίζει την διαφωνία, την άλλη γνώμη, άποψη, επιθυμία, επιλογή, δικαίωμα κλπ. Δηλαδή αυτό που θέλει ο Διάβολος. Δειπνούν οι χριστιανοί στο καφενείο με την τράπουλα αργολογώντας κλπ, στην καφετέρια, στο μπαρ, στο καζίνο, στην θάλασσα, στην ταβέρνα με το κρασί και άλλα ποτά, στα πανηγύρια με τις ορχήστρες και τους χορούς, στα διάφορα ραντεβού, ταξίδια και διακοπές, στο ποδόσφαιρο, στο θέαμα διαφόρων αθλημάτων, στα καλλιτεχνικά φεστιβάλ, στην τηλεόραση, στις κλοπές, στις απάτες, στις λέσχες, στα δείπνα σαρκικών απολαύσεων και οργίων, και όπου φανταστεί ο νους σου αδελφέ.

   Ολίγα παραδείγματα για κατανόηση. 

    Μας καλεί ο Θεός με τις εντολές του να συμμετέχουμε σε ότι καλό, το λέμε γενικά, ενώ εμείς διαφωνούμε, σαν να λέμε: έχεμε παρητημένον. 

   Η συνείδηση καλεί τον έμπορα να συμμετέχει στο εμπόριο ως ορίζει ο ηθικός νόμος, διαφωνεί ο άνθρωπος διότι είναι κλέφτης και λέγει: έχεμε παρητημένον, διότι εφαρμόζει δικό του νόμο. 

   Ο παιδαγωγός προτρέπει τον παιδαγωγούμενο σε νέα αγωγή, [όχι του Θεού] πράγμα που διαφωνεί, λέγοντας: έχεμε παρητημένον διότι διαφωνεί με τη αγωγή του Θεού. 

   Στην εμφάνιση ενδυματολογικά ο σύγχρονος άνθρωπος λέγει: έχεμε παρητημένον [νη] διότι αν έλθω θα παρουσιαστώ όπως εγώ θέλω. Με την ασέβεια παραιτείσαι από τον σεβασμό. Η γλώσσα με την βλάσφημία, την αισχρολογία, την αργολογία κλπ, παραιτείται από  την προσεχή κλπ.

   Καλεί η Εκκλησία τον χριστιανό για συμμετοχή, αλλά ο χριστιανός δεν θέλει να  μετέχει και με την δικαιολογία, είμαι κουρασμένος, έχω άλλη δουλειά, δεν μου αρέσει, κάνει κρύο, δεν θέλω, κανόνισα να πάω κάπου σήμερα, διακοπές, θάλασσα, φίλους, φιλενάδες, παίρνω αυξημένο ημερομίσθιο την Κυριακή,  και με διάφορες άλλες δικαιολογίες λένε: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.

  Μας καλεί η οικογένεια στην τράπεζα τα δε τέκνα λένε: δεν θέλω, δεν πεινάω, δεν μου αρέσει, θα φάω έξω, πάλι το ίδιο; κλπ, έτσι με αυτό λένε: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.

   Καλούμαστε να έχουμε καλή, σοβαρή, σεμνή, χριστιανική κλπ, συμπεριφορά στην καθημερινότητα και επειδή φτιάξαμε δική μας συμπεριφορά, τι λέγουμε: έχεμε παρητημένον [νη].

   Μας καλεί στην Νηστεία το ίδιο, πάλι νηστεία, δεν μπορώ, δεν αντέχω, είμαι αδιάθετος κλπ, άρα λέμε : έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.

   Μας καλεί στην εγκράτεια το ίδιο. Είμαι άνδρας τώρα, είμαι γυναίκα, έχω γνώμη, το σώμα δικό μου είναι, αυτά είναι ξεπερασμένα κλπ, άρα τι λέτε εσείς οι νέοι, έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνείστε τη συμμετοχή στον δείπνο.

   Μας καλεί  στο δείπνο της αγάπης  και στην φιλοξενία, εμείς το ίδιο.  Αρνούμαστε την συμμετοχή.

   Στην φιλανθρωπία το ίδιο, πολλές φορές και σε ανάλογες περιπτώσεις υπάρχει ιδιοτέλεια. Αρνούμαστε την συμμετοχή, ή είναι επιλεκτική η συμμετοχή με δικούς μας όρους.

   Όλα τα παραπάνω μας καλούν προκειμένου να συμμετάσχουμε αύριο στο μέλλον και να γευτούμε τα πνευματικά αγαθά της Βασιλείας του Θεού. Πολλοί από εμάς Αρνούμεθα την συμμετοχή.  

   Μας καλεί οι κοινωνία μέσω των θεσμών για συμμετοχή στα κοινά, και οι πολίτες δεν συμμετέχουν, είναι σαν να λέγουν: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούνται την συμμετοχή. 

   Όλα αδελφέ θα ελεγχθούν από τον Θεόν και θα βρεθείς [ούτε αγνοούμενος ούτε διεγραμμένος αλλά] καταχωρημένος, ή συμμετέχων ή παρητημένος [νη]. 

   Μας αρέσει δεν μας αρέσει αδελφοί έτσι έχουν τα πράγματα, ο λαός λέγει: όπως στρώσεις θα κοιμηθής, ή δίκαια πράγματα, γιατί παραπονούμεθα;

   Εσύ αδελφέ μήπως στο κάλεσμα αυτό λέγεις, ή έχεις πει με το τρόπο σου: έχεμε παρητημένον; ή έχεμε παρητημένη; Ψάξε να βρεις πόσες παραιτήσεις σε καλέσματα μέχρι σήμερα έχεις υπογράψει: παρητημένος.

 

Προς οικοδομήν. Ρωμαίους κεφ, ΙΕ' στίχος 2.

    Από την επιστολή προς Ρωμαίους κεφάλαιο ΙΕ' στίχος 2 του Παύλου θα πάρουμε μόνο την λέξη  οικοδομή. Γνωρίζουμε ότι, οικοδομή [στα γρήγορα θα λέγαμε] σημαίνει, οίκος και δόμηση. 

   Οίκος = οικία, κατοικία = μία, πολυκατοικία = πολλές κατοικίες. Ο άνθρωπος σήμερα είναι σαν πολυκατοικία. 

   Δόμηση σημαίνει: κατασκευή, ανέγερση, κτίσιμο, έλεγχος, διαλογή, επιλογή, διαχωρισμός, προσπάθεια, παρακολούθηση, παρατήρηση, τακτική αξιολόγηση εποπτεία, κλπ. Ο Θεός έτσι δημιούργησε τον κόσμο. Ότι δημιουργούσε το παρατηρούσε και το χαρακτήριζε καλό λίαν και προχωρούσε μέχρι που τελείωσε την δημιουργία κόσμου και ανθρώπου. Τα δημιούργησε όλα με την προβλεπόμενη σειρά και όχι ανάποδα όπως δημιουργούμε πολλές δημιουργίες εμείς οι άνθρωποι.  

   Η όποια δόμηση υπόκειται σε Αρχές. Εμείς θα θέλαμε τον άνθρωπο με περισσότερα μάτια, χέρια, πόδια κλπ, μέλη του σώματος. Αυτό θα ήταν Άναρχο=αναρχικό=χωρίς Αρχές. Σκέψου για λίγο πως, Αν όλη η φυσική βλάστηση αυξάνονταν συνεχώς σε ύψος πως θα ήταν η φύση; Αν το μπόι σου αυξάνονταν συνεχώς πως θα ήσουνα στα 80 χρόνια; Αν τα θαλάσσια  και αυτά αυξανότανε σε όγκο θα χωρούσαν σήμερα στην θάλασσα; 

   Ο Θεός έθεσε Αρχή και πορεία ζωής ξεχωριστά για το κάθε είδος το οποίο τηρεί τις Αρχές της κατασκευής του. Τρία Αν σου ανέφερα, εσύ σκέψου, είναι πολλά περισσότερα. Ένα δένδρο φυτεύεις, όμως θέλει και αυτό οικο-δόμηση. 

   Ο άνθρωπος μετά την γέννησή του χρειάζεται και αυτός οικο-δόμηση και σωματική-υλική, μα και πνευματική δόμηση. Οίκο και κατοικία του Αγίου Πνεύματος ονομάζει το σώμα του ανθρώπου η Γραφή. Όλα κτίζονται με σχέδιο, πρόγραμμα και σειρά, έτσι και ο άνθρωπος. 

   Μία οικοδομή και πολυώροφη μάλιστα αν τα υλικά μεταφέρονται όχι με σειρά στους ορόφους, νομίζω σκέπτεσαι τι θα γίνει.  Θα τελειώσει ποτέ το χτίσιμο; Αν δεν έχει το πρώτο και τον τελευταίο λόγο ο μηχανικός ή αρχιτέκτονας.  Έχει μέσα στο Νου του όλο το κτίσμα ανά πάσα στιγμή και σε όποια ερώτηση απαντά. Στον άνθρωπο οι όροφοι είναι τα μέλη του σώματος. Φύλακες και συνεργάτες είναι οι αισθήσεις. 

   Ο Νους μας είναι ο μηχανικός στον καθένα μας. Βρίσκεται διά βίου σε όλα τα μέλη του ανθρώπου, εποπτεύει κατευθύνει, δίνει γνώμες, εντολές διαταγές κλπ, για το καλό κτίσιμο, την καλή ανάπτυξη και συντήρηση του σώματος.  

   Τα μέλη συνδέονται το κάθε ένα ταυτόχρονα, με όλα τα άλλα. Μέλη μάλλον μέρη της ψυχής είναι οι εντολές του Θεού, των Αποστόλων, και των Πατέρων, που πρέπει να τις δεχτούμε ως Αρχές καλής οικοδόμησης του εαυτού μας ο καθένας. 

   Διά να κατορθώσεις αυτό το να έχει η κατοικία σου σε κάθε όροφο νερό, θέρμανση και ρεύμα, σαν συγκοινωνούντα δοχεία, έτσι και τα μέλη του σώματος και της ψυχής έχουν την συγκοινωνία τους, αλλιώς είναι κουτιά το ένα πάνω στο άλλο και θα τα πάρει ο αέρας και θα πέσουν. 

   Και η ψυχή σου πρέπει να συγκοινωνεί με το Άγιο Πνεύμα την δωρεά χάρη του Θεού. Μην ξεχωρίζεις τις συμβουλές του Αρχιτέκτονα Θεού διότι θα κτίσεις λάθος, στραβά, ανάποδα κλπ, τον εαυτό σου που κάποτε θα τον ψάχνεις και δεν θα τον βρίσκεις όπως, πολλοί το ομολογούν αυτό. Έχω χάσει τον εαυτό μου, ψάχνω και δεν τον βρίσκω, εγώ είμαι αυτός; πως την έπαθα δεν κατάλαβα, όχι δεν ήμουνα εγώ λέγουν άλλοι κλπ.

   Αδελφέ, έχεις σχέδιο οικοδόμησης του εαυτού σου; πως τον οικοδόμησες έως σήμερα; μήπως χρειάζεσαι μικρο διορθώσεις; ανακαίνιση; ακόμη και κατεδάφιση αν χρειάζεσαι  μην διστάζεις. Θα κτίσεις την νέα οικοδομή και θα συν-κατοικήσεις μαζί με τον Θεό, δεν υπάρχει μεγαλύτερο, ανώτερο, ωραιότερο, και παντοτινό αγαθό. Ποιο; το να έχεις το Χριστό μέσα σου. Μάλλον το σωστό είναι, εσύ να είσαι μέσα στο Θεό, γιατί εσύ χωράς μέσα σε Εκείνον, ο Θεός όμως δεν χωρά μέσα σε εσένα; και μάλιστα τον αμαρτωλό, και μάλλον τον α-μετανόητο.  Αλήθεια λέγω. ΑΜΗΝ.

Z ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. μη εαυτοίς αρέσκειν, έκαστος ημων τω πλησίον αρεσκέτω εις το αγαθόν προς οικοδομήν. Ρωμ, ΙΕ' 1,2.

    Να μην πράττωμεν εκείνα, που αρέσουν εις τον εαυτό μας. Ο καθένας από εμάς ας γίνεται αρεστός εις τον πλησίον του, διά να συντελή εις [το δικό του καλό]  και να  οικοδομεί [και τον πλησίον του] εις την αρετήν. 

  Μία απλή, εύκολη συνταγή και φθηνή μέθοδος του Αποστόλου Παύλου προκειμένου να ανακαινίσουμε τον σύγχρονο, αλλά τόσο παλιωμένο και φθαρμένο από αρετές άνθρωπο. 

   Η διάγνωση είναι του Παύλου καθώς και η συνταγή, φτάνει ο κάθε χριστιανός να τη πάρει στα σοβαρά και όχι στα αστεία διότι περί αυτού πρόκειται.  Την χριστιανική πίστη οι χριστιανοί την έχουν τοποθετήσει σε κάποιο μουσείο το οποίο έχει τουρίστες επισκέπτες και καθόλου ή ολίγους επισκέπτες από καρδίας. 

   Δωρεάν η συνταγή, δωρεάν τα φάρμακα, δωρεάν και η αποκατάσταση όποιας αναπηρίας. Ο άνθρωπος έχει μέσα του το αρεστόν ή την αυταρέσκεια, τον αυτοέπαινο, την αυτοβράβευση, αυτοπροβολή κλπ. Αυτό δεν ωφελεί τον άνθρωπο διότι, τον εγκλωβίζει στον εαυτό του, τον απομονώνει και τον απομακρύνει από τον πλησίον του, άρα και από τον Θεό. 

   Το αποτέλεσμα αυτό είναι και αντικοινωνικό που καταστρέφει την κοινωνικότητα και τις σχέσεις ζωής των ανθρώπων. Τελικά απομακρύνει τον άνθρωπο από άνθρωπο και τον άνθρωπο από τον Θεό. Δεν βλέπετε σήμερα πόσο μονωμένος=μόνος   από τους ανθρώπους είναι ο σύγχρονος άνθρωπος; ας συνυπάρχει με χιλιάδες ανθρώπους, εν τούτοις αισθάνεται μόνος και ζητά την λύση του προβλήματος στα ψυχοφάρμακα κλπ, ηρεμιστικά και ναρκωτικά και ποτά με διαδοχικές κατεδαφίσεις, φτάνοντας στην άρνηση του δώρου της ζωής, που δωρεάν παρέχει ο Θεός.

   Κάνεις κάτι καλό ας πούμε, αλλά μόνο για εσένα, αυτό όμως δεν σου λέει τίποτε, δεν σε γεμίζει, δεν σε ολοκληρώνει, δεν  σου είναι ευχάριστο διότι, παραμένει μέσα σου, δεν προεκτείνεται πιο πέρα προς τον πλησίον και να φτάσει στο Θεό. 

   Επειδή θα επιδράσει επί του πλησίον σου, και επί του Θεού σου, θα πρέπει να είναι πιο προσεγμένο πιο τελειωμένο και ολοκληρωμένο. Διά τούτο λέγει ο Παύλος ότι ο καθένας να φροντίζει πως να αρέσει στον πλησίον του και όχι στον εαυτό του. Πόσο μάλλον περισσότερο και παραπάνω θα προσέξει διά εκείνο που θα αρέσει στο Θεό. 

   Έτσι σε πολλές συμπεριφορές προς τον εαυτό μας δεν τις προσέχουμε, όταν πρόκειται η συμπεριφορά μας να έχει παραλήπτη τον πλησίον μας, είδατε πόσο προσεκτικοί έστω στην καθημερινότητα είμαστε;

    Όταν πρόκειται η όποια συμπεριφορά μας να έχει παραλήπτη το Θεό, εκεί για πολλές ημέρες ετοιμαζόμαστε και δοκιμές και πρόβες κάνουμε, και νηστείες και αγρυπνίες, και δοκιμασίες κλπ. Θα προσέχεις πρώτα πως θα αρέσεις στον πλησίον σου, διότι τον θεωρείς εικόνα του Θεού, σαν κάτι ανώτερο από εσένα, και θα φανερώνεις ότι τον εκτιμάς τον σέβεσαι κλπ.  Τότε και εκείνος από την μεριά του θα παρακινηθεί προς εσένα σκεπτικά, αξιολογικά κλπ, ώστε να σου προσφέρει και εκείνος κάτι το ανάλογο προς εσένα κλπ. Εκεί παρατηρείς και βλέπεις ότι εισπράττεις κάτι το ανταλλάξιμο, την ανταπόδοση, που φέρνει την ισορροπία και ωφελούνται πολλοί στις ανθρώπινες καθημερινές σχέσεις κοινωνίας. Είναι αυτό που λέμε αλληλοεκτίμηση, αλληλοταπείνωση, αλληλοστήριξη, αλληλοσυμπλήρωση, αλληλοκατανόηση, η καλλίτερα αλληλοπεριχώρηση. Υπάρχουν και άνθρωποι που εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους  που τους κάνουν τα θελήματα. Τότε είσαι υπό δοκιμασία, και πρέπει η συμπεριφορά σου να είναι διακριτική κατά φυσικό τρόπο και όχι πνευματικό.  

   Αρχή μας θα είναι ότι κάνουμε να αρέσει όχι στον εαυτό μας, αλλά στον πρώτα στον πλησίον μας και δεύτερα στον Θεό μας. Οι Μάρτυρες νέοι άνθρωποι άνδρες και γυναίκες, δεν έκαναν υπακοή στο δικό τους θέλημα και ότι  ήταν σε αυτούς αρεστό, θα ήθελαν βέβαια να ζήσουν και να μην μαρτυρήσουν, υποτίμησαν το αρεστό θέλημα του εαυτού τους και το αρνήθηκαν,  και αφέθηκαν στο αγαθό θέλημα του Θεού. 

   Στο Πάτερ ημών λέμε: γενηθήτω το θέλημά σου, και όχι το θέλημά μου. Εμείς οι χριστιανοί ποιανού θέλημα πράττουμε; του πλησίον μας, μάλλον όχι, του Θεού βεβαίως και όχι, αλλά του εαυτού μας. 

  Το συμπέρασμα σήμερα είναι, ότι επιθυμούμε, σκεπτόμαστε επιδιώκουμε κλπ, να ικανοποιήσουμε μόνο το δικό μας θέλημα. Το δικό μας όμως θέλημα δεν είναι αγαθόν από μεριάς του Θεού. Το δικό μας θέλημα δεν οικοδομεί δεν ανακαινίζει τον άνθρωπο, ούτε την κτίση, ούτε ευτυχία και σωτηρία μπορούμε να αναμένουμε και το καθιστούμε άπιαστο όνειρο, αν δεν αρνηθούμε το θέλημα του εαυτού μας. ΑΜΗΝ.

 

Η' ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.

   Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, διά του ονόματος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες, και μη η εν υμίν σχίσματα, ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοί και εν τη αυτή γνώμη.  Α' Κορινθίους,  Α' κεφ, στίχος 10. 

  Λέγει ο Παύλος: Σας παρακαλώ αδέλφια μου χριστιανοί εσείς  που είστε κάτοικοι της Κορίνθου, διά το [στο] όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού [που εκείνος σταυρώθηκε για εμάς όλους και κανείς άλλος] στα περί της πίστεως τα οποία  σας δίδαξα, [εγώ αυτόν άκουσα, και ότι άκουσα από εκείνον, αυτά και σας μεταφέρω]να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαφορετικές σκέψεις, ιδέες, απόψεις, επιθυμίες και γνώμες που δημιουργούν και φέρνουν αντιπαλότητες, απομάκρυνση και έχθρα και διαιρέσεις μεταξύ σας κλπ, αλλά να είστε ενωμένοι όλοι με το ίδιο φρόνημα [εγώ τα ίδια είπα σε όλους εσάς] στην πίστη, και να έχετε την ίδια ακοή, την ίδια γνώμη, τις ίδιες επιλογές, και τις ίδιες αποφάσεις, ώστε να πορεύεστε όλοι μαζί σαν ένας, και όχι χωριστά ο ένας από τον άλλον. 

   Εμείς οι ορθόδοξοι και αποτειχισμένοι κληρικοί και λαϊκοί ΕΝΑ Χριστό, ΕΝΑ Κύριο έχουμε, ΜΙΑ πίστη, ΜΙΑ Εκκλησία, ΈΝΑ Ευαγγέλιο διαβάζουμε, στην ίδια διάλεκτο-γλώσσα, τα ίδια λόγια λέγει σε όλους μας, εμείς όμως ακούμε διαφορετικά, άλλα ο ένας, άλλα ο άλλος. Στην Πεντηκοστή άκουγαν τα ίδια σε 18 περίπου γλώσσες-διαλέκτους και συμφωνούσαν. Εμείς σε μία γλώσσα-διάλεκτο διαβάζουμε και ακούμε, αλλά από την άλλη πολλές γνώμες, διαιρέσεις  κλπ. Μοναδικό ιστορικό φαινόμενο. 

   Ο Παύλος τα ίδια γράφει προς όλους, γραπτά και προφορικά, άρα πρέπει να έχουμε την ίδια σκέψη, τον ίδιο πόθο, την ίδια γνώμη, την ίδια επιλογή να έχουμε και την ίδια απόφαση να παίρνουμε και τον ίδιο δρόμο να πορευόμαστε. Και όμως εμείς ο κάθε ένας ακολουθεί το δικό του δρόμο. 

   Επαληθεύσαμε τον φόβο του Αποστόλου Παύλου αδελφοί μου χριστιανοί. ΑΜΗΝ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ Γ' 11 στίχος.

 Ό ΈΧΩΝ ΔΎΟ ΧΙΤΏΝΑΣ ΜΕΤΑΔΌΤΩ ΤΏ ΜΉ ΈΧΟΝΤΙ, ΚΑΊ Ό ΈΧΩΝ ΒΡΏΜΑΤΑ ΟΜΟΊΩΣ ΠΟΙΕΊΤΩ.

   Αρκετοί υποψήφιοι προφήτες λέγουν: θα γίνει πόλεμος, πάρτε τρόφιμα κλπ για να μην πεινάσετε. Οι ολιγόπιστοι πιστεύουν αυτά τα λεγόμενα, φοβούνται, τρομάζουν και πανικοβάλλονται, αγοράζοντας διάφορα τρόφιμα και φάρμακα κλπ, τα οποία αποθηκεύουν. 

   Με την τακτική αυτή σε έναν πόλεμο θα έχουν αυτάρκεια σε τρόφιμα. Θα έχουν; πιο απλά, θα έχουν ηλεκτρικό; θα έχουν αυτοκίνητο; θα έχουν καύσιμα; θα έχουν το σπίτι; θα έχουν νερό;  θα έχουν εύκολη πρόσβαση σε φαρμακείο;  σε σουπερμάρκετ; θα είναι εύκολη η πρόσβαση σε όποιο νοσηλευτικό ίδρυμα; θα έχουν τον άνδρα ή κάποιο από τα παιδιά τους οι γονείς; ή θα τα επιστρατεύσουν; ή θα έχουμε επίταξη επί παντός κλπ. Θα μπορείς να τρώγεις από τα αποθηκευμένα που θα έχεις; και για πόσες ημέρες;  Αν το παρατηρήσει ο μετανάστης γείτονας; Αν ο αδελφός σου δεν έχει αποθηκεύσει θα του δόσεις; θα τα μοιραστείς με τον γείτονά σου; θα δόσεις από τα κρυμμένα-αποθηκευμένα [δεν λέγω κλεμμένα]  αν κάποιος σου ζητήσει; κλπ. Θα δόσεις σε κάποιον εμπερίστατο και κακοπαθούντα κλπ, αδελφό ένα κρεβάτι να κοιμηθεί στο σπίτι σου; και ότι άλλο έχει ανάγκη; 40 χρόνια πορεία στο Σινά ο Θεός έριχνε το μάνα, κλπ,  όσο και ότι άλλο  χρειάζονταν οι άνθρωποι και καθόλου παραπάνω, τον Προφήτη Ηλία του πήγαινε φαγητό ο κόρακας, τα πετεινά του ουρανού τα ταΐζει, εσένα χριστιανέ θα σε αφήσει ο φίλος Χριστός; μήπως εσύ δεν είσαι φίλος του; Ο Κύριος φιλεί τους φίλους του καθώς το έχει δηλώσει με απόδειξη και έχει υπογράψει με το αίμα του. Εσύ αν είσαι φίλος του έχεις απόδειξη φιλίας; Το αποθηκευμένο μάνα στο Σινά για την επόμενη ημέρα σκουλήκιαζε, οι δικές σου κονσέρβες, τα ζυμαρικά, τα όσπρια, κλπ είδη διατροφής δεν θα χαλάσουν; είσαι σίγουρος θα ζεις να τα απολαύσεις αν ο πόλεμος γίνει μετά από αρκετά χρόνια, θα είσαι στη ζωή; θα έχεις την οικονομική άνεση να τα αντικαθιστάς σε κάθε λήξη; και να τα ανανεώνεις; Βλέπεις σε τι παγίδα έχουν πιαστεί όσοι ακούνε αυτούς τους ψευδοπροφήτες; Την δική τους απιστία έστω ολιγοπιστία ακολουθείς και εσύ; Είσαι χριστιανός; είσαι ορθόδοξος; είσαι φίλος  του Χριστού; Απάντησε μόνος σου τι είσαι. 

α

α

α

α

α

Η ΕΛΛΆΣ ΕΊΝΑΙ ΚΡΆΤΟΣ ΕΛΛΕΎΘΕΡΟ; ΤΙ ΜΑΣ ΚΡΎΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΊ;

    ΌΛΟΣ Ο ΚΌΣΜΟΣ ΤΑ ΈΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΤΟΥΣ ΈΛΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΌ και τον ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌ.

   Όταν αναφερόμαστε στις δύο αυτές αξίες  τονίζουμε [ειδικά και γενικά] την Αρετή με την οποία εκφράζεται και ο Ελληνισμός και ο χριστιανισμός. Το κάτι άλλο είναι πλαστό, νοθευμένο, μολυσμένο κλπ.

   Μέσα σε 3 χιλιάδες χρόνια οι λαοί τρέχουν να βρούνε κάτι καλλίτερο. 

   Σε όλη τη γη υπάρχουν και θάλασσες και βουνά και στεριές και πλούτος και βλάστηση για να υπάρχει αυτάρκεια αγαθών ζήση η ανθρωπότητα. 

   Δυστυχώς  ιστορικά παρατηρούμε ότι και από τα 4 σημεία του ορίζοντα και στόχο την ΕΛΛΆΔΑ είναι στραμμένος όλος ο κόσμος. ΕΛΛΑΔΑ εννοούμε ειδικά και γενικά. Ειδικά είναι ο γνωστός γεωγραφικός χώρος, Γενικά είναι ο πολιτισμός της που ξαπλώθηκε στην Ευρώπη και όχι μόνο. Η ΕΛΛΑΔΑ αλώθηκε 1 από Δυτικά, 2 από Ανατολικά, 3 από Βορά και στα χρόνια ετούτα 4 από Νότο. Τόσο αχάριστος είναι ο άνθρωπος; Μάλλον.

   Η θάλασσα είναι παντού η ίδια, με αλμυρό νερό και κύματα, τα βουνά τα ίδια, με πέτρες χώμα και δένδρα, ο άνεμος [ζεστός ή κρύος] παντού ο ίδιος, ο ήλιος και αυτός ένας είναι και ο ίδιος, τα δένδρα και τα χορτάρια στη φύση, παντού πράσινα είναι και ίδιο χρώμα έχουν, τα λουλούδια και οι μυρωδιές ίδιες, οι άνθρωποι άνδρες ή γυναίκες παντού με δύο πόδια και δύο χέρια είναι και ίδιοι  κλπ. 

   Η απορία και το ερώτημα είναι: Τι στο καλό έχει η ΕΛΛΆΔΑ περισσότερο από τα άλλα γεωγραφικά μέρη του κόσμου; 

Θα συνεχίσουμε. Περιμένουμε και την γνώμη σας.

ΔΙΆ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΊΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΏΝ. ολίγα.

 Νη και Εσθίω = δεν τρώγω.  Άλλος το ερμηνεύει δεν τρώγω καθόλου, άλλος το ερμηνεύει δεν τρώγω κάποια κατηγορία φαγώσιμων ζωϊκών ειδών, κάποιες ημέρες. Δεν υποτιμάμε κανένα διατροφικό προϊόν, αλλά  τηρούμε ένα πρόγραμμα που θα είναι καλό και για την σωματική υγεία καθώς και για την ψυχή μας.

Η νηστεία  είναι ωφέλιμη και για το σώμα και για το πνεύμα -ψυχή. Είναι παιδαγωγικό πρόγραμμα που ανεβάζει τον πιστό στην αρετή της Εγκράτειας ή συγκράτησης  και του ελέγχου στο τι, πόσο, πότε, και πως, τρώγουμε και τι πίνουμε, σε ότι αφορά τα πόσιμα και τα βρώσιμα αγαθά.  Σκοπόν έχει να βοηθήσει τον χριστιανό να απαλλαχτεί από τα πάθη του. Η Πατερική γραμματεία αναφέρει πάρα πολλά για τον διπλό σκοπό της νηστείας που αφορά και το σώμα και την ψυχή. Τα μέλη του σώματος δεν έχουν την πλήρη ελευθερία  να λειτουργούν και να εκφράζονται όπως θέλουν αλλά όπως πρέπει και όπως είναι ορισμένο από την Ιερή Γραφή. Τα μέλη από τα πολλά που έχει το σώμα είναι: το στομάχι, η κοιλιά, [θα τρώγει αλόγιαστα; όχι βέβαια] η γλώσσα με την λαλιά [θα μιλάει άπρεπα; και βέβαια όχι] η γεύση, [θα τρώγει συνεχώς γλυκίσματα, λιχουδιές κλπ, αλόγιστα; όχι βέβαια] ακόμη τα χέρια [θα απλώνουν και θα κάνουν χρήση όποιο αντικείμενο; γνωρίζεις αυτό που λέγει ο λαός: δεν μου κόβονταν το χέρι;] το κάθε μέλος του ανθρώπου έχουν δικό του πρόγραμμα λειτουργίας, επίσης τα πόδια, [θα οδηγούν όλο τον άνθρωπο εκεί που αυτά επιλέγουν; και πάλι όχι] η όρασις, [πρέπει να καταβροχθίζει αυτή από μόνη της ότι είναι αρεστό σε εικόνες; και εδώ λέμε όχι]  η ακοή, το ίδιο] η όσφρηση [επίσης] κλπ, όλα τα μέλη είναι σε ισόβια διατεταγμένη αποστολή. Σε κάθε επιθυμία των αισθήσεων τα μέλη του σώματος δεν πρέπει να κάνουν υπακοή, αν πρώτα δεν το επιτρέψει ο ηγεμόνας ΝΟΥΣ. Στο σώμα του ανθρώπου  πρέπει να λειτουργεί πρόγραμμα δημοκρατικό θα το λέγαμε, δηλαδή πρέπει όλα τα μέλη να συνέρχονται και να συμφωνούν, υπό τον ηγεμόνα ΝΟΥΝ, και όχι το ένα μέλος να λειτουργεί και να εκφράζεται από μόνο του  με αποτέλεσμα να βλάπτονται τα άλλα μέλη και τελικά να καταστρέφουν όλο τον άνθρωπο. Στον  νόμο της νηστείας ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κάποιους ελιγμούς λόγω ασθενείας του σώματος προς καιρόν και πάλι να επανέρχεται στο βασικό πρόγραμμα διατροφής. Η ασθένεια αιχμαλώτισε ένα μέλος του σώματος και αρρώστησε. Τότε όλα τα άλλα μέλη συστρατεύονται στο να βοηθήσουν το ένα άρρωστο μέλος προκειμένου να γίνει υγιές όπως τα άλλα. Στο υπόλοιπο σώμα δεν υπάρχουν παραχωρήσεις και λοιπές ελευθερίες και επιλογές. Τα άλλα μέλη δεν έχουν το προνόμιο αυτό.  Δεν πρέπει να αρρωστήσουν ή να υποκρίνονται τον άρρωστο και τα άλλα μέλη επειδή αρρώστησε ένα μέλος. 

   Ο Θεός όρισε νηστεία στους πρώτους ανθρώπους με την εντολή να φάγουν από όλα του παραδείσου, αλλά από ένα να μην φάγουν, ούτε να πλησιάσουν, ούτε στον ίσκιο του να καθίσουν. Στην έρημο του Σινά  οι άνθρωποι νήστεψαν διότι μόνο μάνα έτρωγαν και τίποτε άλλο. Διά να λάβουν τον νόμο νήστεψαν.  Ο προφήτης Ηλίας 3 φορές έφαγε και τις υπόλοιπες ημέρες της πορείας του νήστεψε. Ο Ιωάννης ο πρόδρομος έτρωγε άκρες των φυτών και μέλι σε όλη του τη ζωή. Ο Ιησούς νήστεψε 40 ημέρες μετά την Βάπτισή του. Τέλειος  και γνήσιος φίλος του Χριστού είναι εκείνος που νηστεύει ψυχοσωματικά. 

   Τετάρτη και Παρασκευή νηστεύουν οι χριστιανοί, διά την Προδοσία και την Σταύρωση του Κυρίου.  Ο μοναχισμός νηστεύει και την Δευτέρα, πρέπει να κάνουν κάτι περισσότερο από ότι κάνουν οι άνθρωποι μέσα στον κόσμο.

 

   Νηστεύουν οι χριστιανοί την Μεγάλη Τεσσαρακοστή 6 εβδομάδες και συν την Μεγάλη εβδομάδα, = 7 εβδομάδες σύνολο. 

   Νηστεύουν την νηστεία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου όσες ημέρες απομένουν από την εορτή των Αγίων Πάντων έως την εορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου 29 Ιουνίου.

Παρατήρηση:Μετά την αλλαγή του ημερολογίου το 1924 δημιουργήθηκε πρόβλημα στην νηστεία των Αποστόλων. Μπορεί η εορτή των Αποστόλων  29 Ιουνίου να εορταστεί  4 και 5 ημέρες πριν την Κυριακή των Αγίων Πάντων, οπότε υπάρχουν μηδέν ημέρες νηστείας, δηλαδή έχει καταργηθεί η νηστεία αυτή όταν το Πάσχα είναι όψιμο. Κάποιες χρονιές υπάρχει κατάργηση της νηστείας αυτής.

   Νηστεύουν οι χριστιανοί την νηστεία του Δεκαπενταύγουστου διά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

   Νηστεύουν οι χριστιανοί και την νηστεία των Χριστουγέννων 40 ημέρες από 15 Νοεμβρίου έως 24 Δεκεμβρίου διά την Γέννηση του Χριστού. 

   Βλέπε Κανόνες των Πατέρων και των Συνόδων για περισσότερη γνώση: 

Αποστολικές Διαταγές. 

Ο 64 και 69 Αποστολικός κανόνας. 

Ο 15 κανόνας  Πέτρου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας. 

Ο 1 κανόνας Διονυσίου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας. 

Ο 49 και ο 50 κανόνας της Συνόδου της Λαοδικείας. 

Ο 29, 52, 55, και 89 κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου. 

Ο 48 κανόνας της Καρθαγένης Συνόδου. 

Ο 18 κανόνας της Γάγγρας Συνόδου.

Συνεχίζουμε συμπληρώνοντας το περί νηστείας .......... . 

Η Ε Λ Λ Α Σ ΈΧΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΝ;

    Η διάγνωση και διαπίστωση και ομολογία της πλειοψηφίας των Ελλήνων είναι ότι το ονομαζόμενο δημοκρατικό  πολίτευμα πάσχει; είναι ασθενικό; είναι παράλυτο; είναι νεκρό; κλπ. Η Δημοκρατία έχει πολλά συγκοινωνούντα δοχεία [θεσμούς] τα οποία δεν κοινωνούν-συγκοινωνούν. Κάποτε στην ιστορία στο κάθε κοινωνικό πρόβλημα συνέρχονταν δημόσια οι θεσμικοί παράγοντες, κοινοποιούσαν το πρόβλημα και καλούσαν το λαό για διαβούλευση, απόφαση και εκτέλεση συμμετοχής στο βαθμό βοήθειας του κάθε θεσμού. 

   Υπάρχει στην εποχή μας ελπίδα θεραπείας και σωτηρίας;  Και υπάρχει και δεν υπάρχει. Εξαρτάται από την συνεργασία των ανθρώπινων  θεσμών διότι οι άνθρωποι βιώνουν τα πάντα στην κοινωνία που θέλουν δεν θέλουν συνυπάρχουν. Αυτό αποδεικνύεται πρώτον από την αποχή των πολιτών, που έχουν άρει την εμπιστοσύνη τους στην πάσχουσα δημοκρατία, η εναλλαγή ποσοστού, των αναζητούντων την δημοκρατία αποδεικνύοντας ότι, την αναζητούν επειδή ακριβώς δεν υπάρχει.    Μία άλλη απόδειξη είναι ότι η τωρινή δημοκρατία δεν παράγει πολίτες, άρα και πολιτικούς, δηλαδή έχει αποτύχει, όπως και κατά 90 τοις εκατό, να παράγει αγαθά και προϊόντα, υλικά και πνευματικά.

   Μία άλλη διαπίστωση-διάγνωση και η απόδειξη είναι ότι, η δημοκρατία μέσα σε 33 γεμάτα χρόνια χρεοκόπησε.

   Η Ε, Ε, χρεοκόπησε από παντού. Τα μέλη της  είναι όλα ήδη χρεοκοπημένα. Επιλεκτικά χρεοκοπούνε τα μέλη αυτής. Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ που τόσο  οι πολιτικοί της προσπαθούν να το αποκρύψουν έγινε φανερό πλέον. 

   Χρεικοπημένη Δημοκρατία χρεοκοπημένοι θεσμοί, όπως χρεοκοπημένο Δημόσιο, χρεοκοπημένη ΔΕΗ, χρεοκοπημενο ΟΤΕ, καθώς ΟΣΕ, Αεροδρόμια, Λιμάνια, Δήμοι, Περιφέρειες, κλπ. Χρεοκόπησαν ότι ιδιωτικό υπάρχει για να πωληθεί σε μειοδοτική δημοπρασία κλπ. Ο Ήλιος, ο Αέρας, η Θάλασσα, ο ορυκτός πλούτος κλπ  δεν είναι της ΕΛΛΑΔΟΣ και των ΕΛΛΗΝΩΝ. 

   Την Ελληνική Δημοκρατία την οδηγούν τεχνητοί  Έλληνες υπό την επίβλεψη των ιδιοκτητών διότι, η ΕΛΛΑΣ είναι ιδιωτικό κράτος, όχι ΕΘΝΟΣ όπως πιστεύει ο λαός-μάλλον όχλος. Είμαστε αγορασμένο κράτος με συμβολαιογραφική πράξη !!! δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. 

   Μας λέγουν ότι δεν είμαστε Έλληνες, αυτό θα το αποδείξουν με το χρόνο, διότι η προγραμματισμένη εντεταλμένη-  υπογεννητικότητα οδήγησε σε έκτακτες λύσεις όπως  εισαγωγής-εισβολής λαθρομεταναστών. Ο ιδιώτης - ιδιοκτήτης,  αφέντης - ολιγάρχης επιλέγει τους εργάτες-υπαλλήλους-δούλους της αρεσκείας του, δεν δίνει τον λόγο σε κανέναν. 

   Το πρόγραμμα έχει στόχο και σκοπό να εξαλείψει  τον Έλληνα. Σε λίγες δεκαετίες ποιος θα μπορεί να υπογράψει ότι είναι 100% Έλληνας; Τον Ελληνισμό όλοι τον κάνουν χρήση, τον Έλληνα δεν το συμπαθεί κανένας.

   Δυστυχώς το ισλάμ διατήρησε τους Άραβες, τους Αιγύπτιους κλπ. Ο Χριστιανισμός εξαφάνισε πολλούς αποστάτες λαούς ή φυλές με την ιεραποστολής. Άλλους βέβαια έβλαψε. Ο Ελληνισμός μαζί με τον χριστιανισμό-ορθοδοξία δεν έπραξε ανάλογα και δεν μιμήθηκε τον αρρωστημένο χριστιανισμό. Αν ο Ελληνισμός έπραττε όπως ο Μουσουλμανισμός, θα ήταν σήμερα όλος ο κόσμος Ελληνικός. 

   Η Ε, Ένωση κόπτεται διά την Ουκρανία, για μειονότητες κλπ, για την Κύπρο50 χρόνια τηρεί εγκληματική σιωπή που είναι συνενοχή. 

   Η Αγγλία ως εγγυήτρια δύναμη θα μπορούσε να αποτρέψει την εισβολή και ότι ακολούθησε εις βάρος της Κύπρου.  Όμως σιώπησε και ανέχτηκε την εισβολή. Δεν μιλά κανένας για εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. 

   Η Ε,  Ε, δεν δέχτηκε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η οποία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο την δέχτηκε. Το τεμάχισμα της Μακεδονίας  το δέχτηκε, καθώς και το τεμάχισμα της Ηπείρου το δέχτηκε η Ευρώπη της οποίας είμαστε ισότιμο!!! μέλος, είμαστε; 

   Η Αγγλία είχε κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά Φόκλαντ στον νότιο πόλο, εμείς δεν είχαμε κανένα δικαίωμα ούτε στη Κωνσταντινούπολη, ούτε στην Μικρά Ασία το 1922. 

   Στο προσεχές μέλλον ο ισλαμισμός θα απαιτήσει μειονοτικά δικαιώματα σε όλα τα κράτη Ανατολικής και Δυτικής, Ευρώπης [όπως ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και όχι μόνο] θα τα παραχωρήσουν; 

   Τα μεγάλα κράτη θα γίνουν πολυκέφαλα, [ήδη οι ΗΠΑ πιλοτικά έχουν  γίνει, είναι ένα μοντέλο κρατών του μέλλοντος που θα ελέγχει το σύστημα] με τις όποιες συνέπειες που θα δημιουργούν οι τρέχουσες  και σκηνοθετημένες παγκόσμιες εξελίξεις. Δεν ξεχνάμε το διαίρει και βασίλευε. 

ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΕΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΈΣ ΕΥΧΕΣ στις ΣΧΕΣΕΙΣ των ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

    Οι χριστιανικές ευχές μεταξύ χριστιανών έχουν αντικατασταθεί με ευχές κοσμικού φρονήματος.

   Την περίοδο του ΔεκαπεντΑυγούστου ακούμε τον κοσμικό χαιρετισμό ή την ευχή καλή Παναγιά.  Αυτό υποβαθμίζει το πνευματικό μέγεθος της κοιμήσεως της Θεοτόκου. 

   Φαίνονται γλυκιές κουβέντες που βγαίνουν από πικρή γλώσσα και από αμαρτωλά μέλη του σώματος των χριστιανών.

   Την περίοδο του Πάσχα [Ανάσταση έως την Τετάρτη,  την Απόδοση της Αναστάσεως] οι χριστιανοί  αναφέρουν τον γνωστό χαιρετισμό, Χριστός Ανέστη, με ανταπάντηση Αληθώς Ανέστη μόνο για μία ημέρα,  ενώ τις υπόλοιπες 39 ημέρες επιστρέφουν στο, καλή ημέρα-καλημέρα κλπ. 

   Μέγας αριθμός Ελλήνων Χριστιανών  σε καθημερινούς χαιρετισμούς, βεβαιώσεις κλπ, αντικατέστησαν  τις Ελληνικές λέξεις με Αγγλικές ή Γαλλικές ως επί το πλείστον, όπως: οκέϊ, σόρι, γιες, θεγκ γιου, μερσί, κλπ, καθώς και κάποιες Ελληνικές λέξεις όπως: ρε, και άλλες ανηθίκου νοήματος κλπ.  

   Αναφέρουν [βεβαιωτικά] επίσης οι Χριστιανοί συχνά: ο καλός Θεός. Χρειάζεται από τον καθένα από εμάς ότι ο Θεός είναι καλός; Μα και αν από την μία, ο Θεός είναι καλός, από την άλλη,  πόσο εμείς είμαστε καλοί;

   Άλλο επίσης: ο Θεός είναι αγάπη, βεβαίως το έχει αποδείξει ότι είναι αγάπη, εμείς πόσο αγάπη έχουμε και πόση από αυτήν διαθέτουμε; 

   Εσύ αδελφέ από τα παραπάνω και προχώρα πιο πέρα για να καταλάβεις περισσότερα.  ΑΜΗΝ.

ΈΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΉΣΤΕ.

    Ως πότε θα κοιμάστε Έλληνες, δεν μάθατε εδώ και 50 χρόνια: ότι κλείνει, ότι είναι για πούλημα, ότι βγαίνει σε μειοδοτική δημοπρασία, ότι κατεδαφίζεται, ότι καίγεται, ότι πνίγεται, ότι θάπτεται, ότι τεχνολογικό φυτρώνει, ότι νόμος έρχεται, ότι φάρμακο, ότι διατροφικό, ότι καινούριο, κλπ,  ακόμη και τεχνητός ο θάνατος !!! δεν θα πω δολοφονία !!! είναι επένδυση που φέρνει πολλά κέρδη σε κάποιους; και ολίγα σε αρκετούς, και ζημιά στους πολλούς; Θα σας πούνε αυτοί οι κάποιοι ότι, [πιστεύω ότι  θυμάστε το] όλοι μαζί τα φάγαμε !!! όπως μας είπε κάποιος παλιότερα. 

   Εσάς που πάντοτε πληρώνεται τα χρέη και τα κέρδη αυτών μέχρι ρανίδας του αίματός σας, σας ονομάζουν κλέφτες!!!.  Κάποτε η καταστροφή με το κέρδος δεν είχαν τίποτε το κοινό, σήμερα είναι το ένα είναι συνέχεια του άλλου, ή τα 2 σε 1. 

   Κάποτε επένδυση ονόμαζαν τα μεγάλα έργα που ωφελούσε όλους τους Έλληνες. Τώρα ονομάζουν επένδυση αυτήν, που βλάπτει μέχρι θανάτου και φυσικά  πληρώνουν όλοι μαζί οι Έλληνες, εκτός από τους ολίγους - κάποιους. Την επένδυση την βαφτίζουν και ανάπτυξη διότι ακούγεται καλλίτερα, μάλλον πιο ευχάριστα από τον όχλο-λαό.

  Έλεγαν τα κομματό-σκυλα κάποτε, Καραμανλή νάχουμε, αργότερα Ανδρέα νάχουμε, στις ημέρες μας Κυριάκο νάχουμε κιας πάμε στην κόλαση, πληρώνουμε όσο όσο, σαν να λένε: η Ελλάδα δικιά τους είναι. Κάποιοι Έλληνες χριστιανοί τους είχαν ανεβάσει και στο εικόνισμα. Ντροπή σου Έλληνα που κατάντησες την πατρίδα σου αγνώριστη. Τι θα   πεις στο εγγόνι σου αν αύριο σε ρωτήσει: γιατί παππού; γιατί πατέρα;

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

   Μετά τον θάνατο του Θεού [αυτό το έχουν πιστέψει στην Δυτική Ευρώπη] ήλθε, μας έφεραν το θάνατο της Πίστεως, τον θάνατο της Πατρίδος-έθνους και τον θάνατο της οικογένειας, δηλαδή τον θάνατο του ανθρώπου. Δεν μας χρειάζονται πλέον, έχουν τα ρομπότς. 

   Είσαι Έλληνας; ένοχος θανάτου. Είσαι πατριώτης; ένοχος θανάτου. Είσαι οικογενειάρχης; ένοχος θανάτου. Είσαι ορθόδοξος; ένοχος θανάτου. Είσαι ηθικό; ένοχος θανάτου. Είσαι παρθένος; ένοχος θανάτου. 

Το κείμενο είναι συμπληρούμενο ...... .

ΜΈΤΡΟΝ και ΌΡΙΟΝ. Επί παντός.

     ΜΈΤΡΟΝ, ΌΡΙΟΝ, ΆΡΙΣΤΟΝ, ΟΡΘΌΝ, ΔΊΚΑΙΟΝ, ΗΘΙΚΌΝ, ΑΚΈΡΑΙΟΝ, ΙΣΌΡΡΟΠΟΝ, ΠΡΈΠΟΝ, ΉΡΕΜΟΝ, ΑΡΜΌΖΟΝ, ΌΛΟΝ,  ΉΡΕΜΟΝ, ΗΣΎΧΙΟΝ, ΑΤΆΡΑΧΟΝ, ΔΙΑΚΡΊΝΩΝ, ΩΡΑΊΟΝ, το ΈΞΥΠΝΟΝ κλπ, είναι Ελληνικές λέξεις του αλφαβήτου της ζωής.  Εργαλεία προς χρήση καθημερινή στη ζωή μας. Τα πάντα έχουν όριο ύπαρξης, κίνησης, σκοπού, χρόνου, πορείας κλπ. Το σύμπαν με όλα τα μέρη του, υπάρχει και διατηρείται μέσα σε καθορισμένα όρια από τον Δημιουργό. 

   Οι παραπάνω λέξεις είναι προς ισορροπία, δικαιοσύνη, και διαιώνιση αρχών και αξιών, διότι και ο άνθρωπος γενεαλογικά είναι δι-αιώνιον λογικόν όμως ζώον. Πόσο όμως λογικόν είναι την σήμερον ημέραν; Όσο πορεύονται μαζί δηλαδή, 1] άνθρωπος και 2] όριον, μέτρον κλπ.

   ΠΆΝ ΜΈΤΡΟΝ ΆΡΙΣΤΟΝ από τον Κλεόβουλο  τον Ρόδιο, έναν από τους 7 σοφούς της Ελληνικής  αρχαιότητος.

   Είναι μήνυμα, μάλλον τελεσίγραφο ζωής, δηλαδή βοήθειας διά όποιαν επιτυχίαν στον φθαρτό κόσμο που ζούμε.

Οι 7 σοφοί ονόματα και πατρίδα αυτών. 

1] Θαλής ο Μιλήσιος, από Μίλητο της Ιωνίας. 

2] Βίας ο Πριηνεύς, από Πριήνη της Ιωνίας. 

3] Πιττακός ο Μυτιληναίος. 

4]Σόλων ο Αθηναίος. 

5] Χίλων ο Λακεδαιμόνιος. 

6] Κλεόβουλος ο Λίνδιος της Ρόδου. 

7] Περίανδρος ο Κορίνθιος. 

   Η πλειοψηφία των ανθρώπων σήμερα 2024 από Χριστού κάνει από βρέφους χρήση το διαβολο - δίκτυο. Εδώ παρατηρούμε την απόρριψη και κατάργηση για το όριο, το μέτρο κλπ,  που προσπαθούμε να κάνουμε αναφορά. Βλέπεις ότι και οι αισθήσεις πρέπει να λειτουργούν με όριο, μέτρο κλπ. Οι πάντες σχεδόν βρίσκονται εκτός του ορίου. Είναι δυνατόν ένα μικρό παιδί να έχει γνώση ορίου χρήσεως στο τι θα ιδεί και τι θα ακούσει μέσα στο διαδίκτυο; όχι βέβαια. Του το επιτρέπουν οι γονείς. Θα το άφηναν να επιλέγει τι θα προτιμήσει μέσα σε φάρμακα και γλυκίσματα; όχι βέβαια. Βλέπεις την διαφορά; Το όριο χρειάζεται γνώση,  ώστε να μπορείς να το τοποθετήσεις μέσα σου ωφέλημα και όχι βλαπτικά.

   Βέβαια στο δίκτυο αυτό υπάρχουν πάρα πολλά όρια, που δίνεται το δικαίωμα να επιλέγει ο καθένας το όριο που του ταιριάζει και έτσι όλοι αφήνονται να διεκδικούν μετάλλιο!!! Παίρνουν όλοι; Μόνο ελάχιστοι.

   Εγώ [λέγει κάποιος] βάζω το όριο τι θα βλέπω, εγώ [λέγει άλλος] βάζω το όριο τι θα ακούω, εγώ [λέγει ο καθένας] βάζω το όριο που θα πάω, πότε θα πάω, πόσο θα παραμείνω, πότε θα επιστρέψω κλπ,  τι θα φορέσω, τι θα πω σε μία συζήτηση κλπ, προκειμένου να ευχαριστηθώ, να με απολαύσουν, να κερδίσω εντυπώσεις κλπ. Είναι σαν το μήνυμα - παγίδα της εποχής, όλοι με ένα κλικ κερδίζουν, όλοι είναι κερδισμένοι. Είναι;

   Άρα τι είναι το όριο, μέτρο κλπ. Με ποίο όριο, με  ποίο μέτρο και ποία ζυγαριά κλπ,  θα επιλέξουμε, τι χρειαζόμαστε, τι θέλουμε, τι πρέπει, κλπ, να δούμε, να διαβάσουμε κλπ, ώστε να κατανοήσουμε, να επιλέξουμε, και να αποφασίσουμε προκειμένου  να περάσουμε μέσα μας το περιεχόμενο που μας έχει δώσει η βιολογική ζωή με βοήθεια το παραπάνω αλφάβητο των Ελληνικών λέξεων, για υπεύθυνη συμμετοχή,  στην επιτυχία ή στην αποτυχία, στην ευτυχία ή στην δυστυχία; 

   Οι αθλητικοί αγώνες έχουν μέτρο και όριο συμμετοχής, το οποίο η επιτροπή όριο - θετή και ορίζει, [μετρώντας σε χρόνο, σε ύψος, σε μήκος ή βάρος κλπ] το οποίο πρέπει  να τηρηθεί υποχρεωτικά από όλους τους συμμετέχοντες αθλητές, οι άλλοι μένουν έξω, διότι είναι κάτω από το όριο.

   Η επιστήμη και κάθε τέχνη, πορεύεται και εξελίσσεται με βάση πάντα να μην ξεφύγει από το όριο και το μέτρο, προκειμένου να προσφέρει στον άνθρωπο. 

   Η παραγωγή πρέπει να παράγει με όριο και μέτρο.

   Η διατροφή πρέπει να τηρεί τα όρια και τα μέτρα προκειμένου περί της υγείας του ανθρώπου.

   Η υγεία  και αυτή χρειάζεται βοήθεια του μέτρου και του ορίου από την ιατρική επιστήμη.

   Η δικαιοσύνη επίσης προκειμένου να είναι αντικειμενική αποφαίνεται και αποφασίζει προκειμένου να είναι δίκαιη  με την βοήθεια του ορίου και του μέτρου, με οδηγό το ανθρώπινο και το ηθικό [Θεού] δίκαιο.

   Η πίστη με τον γραπτό νόμο έχει οριοθετηθεί από τον Θεό, Χριστό, Αποστόλους, Πατέρες κλπ.

   Η ηθική έχει όριο και μέτρο στην ομαλή και διά βίου  κοινωνικότητα μεταξύ των πιστών. Στην ηθική ζωή, μας βοηθάνε και άλλες Ελληνικές λέξεις του πνευματικού αλφάβητου όπως: σεβασμός, θυσία, ευλάβεια, ταπείνωση, αγάπη, υπομονή, υπακοή, ανοχή, κατανόηση κλπ, [ως καρποί του Αγίου Πνεύματος] με μέτρο και όριο στις σχέσεις των ανθρώπων καθοριζόμενο από τον ίδιο τον δημιουργό. Την συνταγή, δοσολογία,  για συντήρηση και θεραπεία την έχει καταγράψει η Γραφή. Με την συνταγή στα χέρια δεν γίνεσαι καλά, αλλά μόνο αν τηρήσεις την συνταγή όπως την έχει γράψει ο γράψας αυτήν ιατρός.

   Όσο και να θέλει ο άνθρωπος της εποχής να αποδεχτεί ή να απορρίψει το όριο και το μέτρο της Γραφής [αυτούς τους  δύο όρους συνηθίζουν να αναφέρνουν πιο συχνά οι άνθρωποι] από τις πρακτικές στην καθημερινότητα, αυτό τελικά θα καθορίζει διαχρονικά ή την ευτυχία ή την δυστυχία του ανθρώπου εκτός εξαιρέσεων. Εκ των ιδίων επιλογών λέγει η Γραφή, για τον άνθρωπο,  ή αναβαθμίζεται ή υποβαθμίζεται, αλλιώς το λαϊκό λέγει: όπως στρώνει κοιμάται.    

   Εκτός ορίου υπάρχει η διαφωνία, η αντιπαλότητα, η διαταραχή, η τριβή, η σύγκρουση, η φθορά κλπ, δηλαδή η ήττα για όλες τις πλευρές.  

 Το κείμενο είναι συμπληρούμενο και καλοδεχούμενες απόψεις με όριο.