Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ



ΑΝ   ΤΟ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ   ΔΕΝΔΡΟ   ΜΙΛΟΥΣΕ

   Εσείς οι χριστιανοί έχετε κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα το έθιμο με το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Μάλιστα και ο φτωχότερος θα ετοιμάσει δένδρο για το καλό, έτσι  των εορτών, βάζοντας λίγη γλυκάδα στην πίκρα της ζωής. Βλέποντας το δένδρο, όλα τα τρελά  του κόσμου τούτου δεν κρατιέται το δένδρο έβγαλε φωνή ανθρώπου,    και «λέγει» στους νοικοκυραίους: πέρσι αγοράσατε και στολίσατε όπως κάθε χρόνο πλαστικό δένδρο. Έλατο πλαστικό προϊόν της εποχής. Φαίνονταν από μακριά σαν αληθινό. Φέτος βλέπω ότι είναι αληθινό, ζωντανό από το δάσος, περίπου σαν και εσάς, που εξωτερικά φαίνεστε ζωντανοί και αληθινοί. Από όσα ακούω και βλέπω τις ημέρες αυτές που είμαι  φιλοξενούμενος τάχα, και χάρις για τον καημένο το Χριστούλη, αν  φανερώσω όλα  αυτά που βλέπω στα σπίτια σας, και ακούω, θα γίνετε  το ρεζίλι του κόσμου, για το πόσο ψεύτικοι είστε. Αλλά  υποσχέθηκα ότι δεν θα μιλήσω. 
Αλλά πάμε παρακάτω.
   Πάντως εδώ που τα «λέμε» μεταξύ μας, είστε  Πλαστικοί, υποκριτές και ψεύτικοι Χριστιανοί «εγώ είπαμε το ξέρω αλλά δεν μιλάω έτσι;» τσιμουδιά, δεν ξέρω τίποτε, ούτε  θα πω τίποτα. Βλέπω όμως Ψεύτικα γέλια, ψεύτικες επισκέψεις, υποκριτική συμπεριφορά κλπ, όλα για τα μάτια του κόσμου, στο σπίτι ψυχραμένοι και οχτροί, έξω χάριν των φίλων και συγγενών όλο αγάπες ψεύτικες και αυτές, που δεν θέλω να φανερώσω είπα παραπάνω ότι δεν θα μιλήσω, αλλά ξέρω. Έτσι από την μία για το καλό της χρονιάς, στα χείλη και στη βιτρίνα ο Χριστός, από την άλλη στην καρδιά ο πονηρός. Άριστες δημόσιες σχέσεις, χάχανα και πειράγματα, σύμφωνα με το πνεύμα της Νέας Εποχής. Μπράβο σας.
Πάμε παρακάτω. 
   Επειδή τόσα χρόνια με βαρεθήκατε, είπατε να αλλάξετε γούστο και να πάρετε αληθινό δένδρο, για να κάνετε οικολογικά Χριστούγεννα αναβαθμισμένα μέσα στο μικρό χώλλ ή χόλ, [παλιά γράφονταν με ωμέγα και δύο λάμδα, χώλλ, [ω, λλ] του σπιτιού σας ή να με στήσετε  σε ένα παράθυρο, ή στη βεράντα, ή στην αυλή όσοι είστε πλούσιοι, για να με βλέπει η γειτονιά και οι περαστικοί και ο κόσμος όλος. Αποψιλώσατε και μαδήσατε ολόκληρες πλαγιές της υπαίθρου, εκεί που παρασκευάζεται το οξυγόνο για να αναπνέετε εσείς οι ίδιοι, ενώ έχουν καταφύγιο πολλά πουλιά, τα ζώα,  και τα ερπετά της δημιουργίας. Κάπως έτσι μαθαίνετε να αποψιλώνετε και να ξεριζώνετε την ομορφιά που σας έδωκε ο δημιουργός Θεός, των δικών σας ανθρώπων που λέτε πως αγαπάτε.  Αφού μαδάτε τα βουνά για φρέσκα χριστουγεννιάτικα δένδρα, τώρα ο κάθε  ένας στην καθημερινότητα μαδάει τον άλλον, συγγενείς και γνωστοί, τελικά σαν να είστε όλοι σχεδόν μαδημένα κοτόπουλα. Το μάδημα τώρα από μάδημα ατόμων έγινε μάδημα των λαών και των Εθνών. Αναβαθμισμένο και εξειδικευμένο από ειδικούς μάδημα, επιστημονικό, διαστημικό, των άστρων, το ψηφιακό κλπ. Ούτε που να το σκέφτομαι. Μαζί με όλα αυτά μαδήσατε και ξεριζώσατε και την Πίστη σας.
Πάμε παρακάτω. 
   Κάτω  από το δένδρο στήσατε και μία φάτνη, ψεύτικη και αυτή με το ψεύτικο μωρό που τάχα τόσο χαίρεστε για αυτό.  Μωρά δεν βλέπω, κλάματα βρεφών δεν ακούω στα σπίτια σας, άδεια είναι τα δωμάτια. Σε μία μικρή σπηλιά γεμάτη από ζώα και πολύ στριμωχτά χώρισε ο «μικρός» Χριστός, ενώ στα μεγάλα σας σπίτια με τα μεγάλα δωμάτια και τις πολλές ευκολίες,  χωράει για λίγες ημέρες η κούνια του «Χριστού» στο πρόσωπο  ενός αληθινού θείου βρέφους. Αφήνετε τον κάθε Ηρώδη, τον νόμο, τον γιατρό με τα εργαλεία του και τη άσπρη ποδιά και την μαύρη ψυχή, σαν άλλος χασάπης να σφάζει κυοφορούμενα έμβρυα για να μην έλθετε σε διαφωνία με τις σύγχρονες κοινωνικές εντολές. Τις εντολές του κόσμου τις εφαρμόζετε κατά γράμμα, σε χρόνο ρεκόρ, στις εντολές του Θεού είστε τόσο αργοκίνητοι ωσάν την χελώνα, μάλλον την σκουλικαντέρα. Μήπως όπως η σκουλικαντέρα δεν θα φτάσει εκεί για όπου ξεκίνησε, μήπως δεν φτάσετε και εσείς στην Εκκλησία; Ακούω να με φωνάζει μία νέα γυναίκα και θα πω τι μου λέγει: Καλά δεν είπες ότι ξέρεις αλλά δεν πεις τίποτα; Τώρα τέτοιες ημέρες τι μας τα θυμίζεις και μας βασανίζεις;
 
Σταματάω, αλλά πάμε παρακάτω.
  Πολλά από αυτά τα έμβρυα γίνονται όπως λέγουν με άκρα μυστικότητα κρέμες, για να μαλακώνουν την επιδερμίδα του προσώπου των μητέρων για να τις θυμίζουν ότι είναι από τα ίδια τα παιδιά τους. Η ψυχή των μητέρων αυτών τουλάχιστον κάποτε  θα μαλακώσει; Γίνονται επίσης καλλυντικά κλπ, της καλλίτερης ποιότητας, καθώς και πρώτη ύλη και συστατικά για διάφορα προϊόντα κατανάλωσης!!! Επίσης είναι εμπόδιο   τα δικαιώματα της γυναίκας, η σιλουέτα της γυναίκας, [αχ αυτή η θηλυκιά σάρκα έγινε είδωλο πίστεως,  τα έξοδα, τον αποκλεισμό της μητέρας που τον βάζεις [λόγω εγκυμοσύνης] από την κοσμική ζωή, τον κόσμο την φίλη σας που γέννησε ένα και απολαμβάνει και τη ζωή της, την μάννα που λέγει στην θυγατέρα: κορίτσι μου πάλι έγκυος; κουνέλα θα γίνεις; πάει το κορίτσι μου τρελάθηκε,  κ, α, δικαιολογήματα. Καλά εγώ δένδρο είμαι ποιος με ακούει, οι ποιμένες τι κάνουν μουγκοί είναι. Αφήνετε βρε να σφάζονται τα έμβρυα που έχετε στα σπλάχνα σας, αφού πρώτα το σφάξατε εσείς στη σκέψη σας, ύστερα το σφάζετε στην πράξη.
 
Πάμε παρακάτω. 
Όλοι οι παραπάνω μπαίνουν στο σπίτι σας και    σφάζουν τον «μικρό  Χριστό». Χαίρεστε και ψευτογελάτε εξωτερικά υποκριτικά μετά την κάθε έκτρωση από τις πολλές που κάνατε, εσωτερικά και μέσα σας το σαράκι του φόνου τρώγει τα σωθικά σας, όχι της φίλη σας, ούτε της μάνα σας που με τον τρόπο της σας έκανε φόνισσα. Από την άλλη δείχνετε στους ανθρώπους ότι αγαπάτε τα μωρά. Μόνο  με τα ξένα μωρά παίζετε και γελάτε μόνο για λίγο, και από πάνω τα φτύνετε τάχα για να μην τα ματιάσετε και τα λασπώνετε με τα βρώμικα σάλια σας, ενώ δικά σας δεν θέλετε πάνω από ένα, μα και αν έχετε δεν τα φτύνετε, δεν ξέρω και αν τα χαίρεστε. Γιορτάζετε μάλιστα και την παγκόσμια ημέρα του παιδιού με λουλούδια, κάρτες και ευχές και αυτά ψεύτικα, ενώ στο σπίτι σας  δεν χωράει ένα παιδί, ενώ χωράνε άνετα τόσα έπιπλα και άλλες συσκευές. 
Ας  πάμε παρακάτω.  
 Στην κορυφή του δένδρου βάλατε και ένα αστέρι φωτεινό, ιδίως στις πλατείες των πόλεων. Αυτό το κάνουν οι Δήμοι ως φιέστα και κοινωνική εκδήλωση Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς για τα μικρά, τους φτωχούς, τους πεινασμένους, τους ανέργους, τους γέροντες, και άλλους κοινωνικά παροπλισμένους, για να ξεχάσουν για λίγες μέρες το κρύο; την πείνα τους; τον πόνο τους; και το πρόβλημά του; ο κάθε ένας. Σε μία εβδομάδα, πάλι μια από τα ίδια θα ξαναγίνουν, γιατί πέρασε η εορταστική περίοδος. Άλλοι  καλοπέρασαν πολύ, άλλοι λίγο, άλλοι καθόλου. Ποιος από τους χριστιανούς του κόσμου αφήνει το αστέρι της Βηθλεέμ να φωτίσει την καρδιά του; Θα μου πεις: πως το αστέρι να φωτίσει αφού δεν έγινε ταπεινή σπηλιά ο εαυτός μας, το Χριστό πριν κάποιες ημέρες ή κάποιους μήνες  τον πετάξαμε στα απορρίμματα κάποιου νοσηλευτικού ιδρύματος,  είναι δυνατόν να γεννηθεί; και ύστερα να φωτίσει;    Τόσα αστέρια της πολιτικής, του τραγουδιού, της μπάλας, της οθόνης, της διαφθοράς, της απάτης, ακόμα και της τρομοκρατίας θαμπώνουν πολλούς χριστιανούς. Προσπαθούν όλους αυτούς να τους μιμηθούν και να τους αντιγράψουν.  Τα αστρολογικά άστρα και οι αστερισμοί των ζωδίων η τύχη και ο τζόγος, μαγνητίζουν τους χριστιανούς οι οποίοι στοχεύουν στον εύκολο εμπορικό πλουτισμό και τη ζωή της μόδας, της δόξας, της ηδονής, των απολαύσεων μέσω διαφόρων  συστημάτων και γραφείων, του τύπου, εντύπου και ηλεκτρονικού κλπ.
Ακόμα λίγο παρακάτω. 
 Μου ανάψατε και πολλά λαμπάκια  μέρα νύχτα.  Το φωτεινό άστρο την Βηθλεέμ την φώτιζε  όλη τη νύχτα. Οι ποιμένες με οδηγό το φως του αστεριού [που από μακρυά φάνηκε] έφτασαν στη σπηλιά και αργότερα μετά κάποιους μήνες, από πολύ μακριά το έβλεπαν οι ειδωλολάτρες μάγοι και οδηγήθηκαν [όχι στη σπηλιά αλλά]  στο σπίτι που έμενε ο Χριστός. Εσείς με τόσα φώτα στους δρόμους γιατί δεν φτάνετε ποτέ στην Εκκλησία; Στη μέση του χωριού σας είναι, στη γειτονιά σας είναι απέναντι από το σπίτι σας είναι, ας είναι και 5 χιλιόμετρα έχετε  το αυτοκίνητο.  Κάνετε όμως ακόμη και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να δείτε ένα καλλιτεχνικό κοσμικό «αστέρι». Το αστέρι  από την  Βηθλεέμ που ήλθε στη γειτονιά σας το επισκεφθήκατε; Αυτό φανερώνει πόσο αγαπάτε το Χριστό. Άραγε  πόσο σκοτάδι  έχετε μέσα στην ψυχή σας.  Πόσο σας λυπάμαι για όλα αυτά που χάνετε! μακριά από το Χριστό. Χάνοντας αυτά σίγουρα χάνετε τον εαυτό σας και αυτά που προσφέρει  Θεός. Καταλαβαίνω, ας είμαι δένδρο, πόσο αγαπάτε τον εαυτό σας και το Θεό σας. Αφού  εμένα με σφάξατε, τι περιμένει Εκείνον!!!.
   Και κάτι τελευταίο, μου κρεμάσατε και κάμποσους αγγέλους. Οι άγγελοι εμήνυσαν το ερχομό της ειρήνης στις καρδιές των ανθρώπων. Τα μηνύματα τα δικά σας με τις κραυγές της κοσμικής ζωής, της απιστίας, της άρνησης, του φθόνου, της εξωφρενικής ζωής, τα αθεϊστικά συνθήματα εξαπατούν τους απλούς ανθρώπους. Μου φαίνεται σαν να βρίσκομαι σε στρατόπεδο και εμπόλεμη ζώνη, ο θόρυβος των βομβών, υλικών και πνευματικών, τα τύμπανα της μαύρης μουσικής, που ο διάβολος έφτιαξε μία μεγάλη πίστα που ανέβηκαν οι νέες γενιές και χορεύουν με πάθος στο ρυθμό της δαιμονικής μουσικής.   Άσε τις άοσμες  μυρωδιές των ψεκασμών, των πτωμάτων κλπ, που  εμποδίζουν να ακουσθεί οι φωνή των μελλοθανάτων των πέντε Ηπείρων σε στεριά αέρα και θάλασσα. Σήμερα είμαι πεταμένο σε ένα σκουπιδότοπο, στραπατσαρισμένο και αγνώριστο. Εσείς πετάξατε τα ιδανικά σας, τα μηνύματα του θείου βρέφους [το οποίο τάχα το λυπάστε, τον καημένο το Χριστούλη, που γεννήθηκε μέσα σε μία κρύα σπηλιά], όπως ταπείνωση, αγάπη, θυσία, ειρήνη, κλπ, τα πετάξατε στη χωματερή, εμένα θα αφήνατε!. Εγώ ελπίζω στην ανακύκλωση, το τελευταίο είναι να γίνω στάχτη, παρακάτω δεν έχει, έστω και στάχτη κάπου είμαι χρήσιμη. Πτώματα δεν άκουσα ποτέ να παίρνουν για ανακύκλωση. Δεν έχω παράπονο, εγώ άψυχο δένδρο είμαι, αυτά όμως κατάλαβα για μία εβδομάδα που βρέθηκα στον κόσμο και αυτά σας είπα. Πάντως ότι καλλίτερα είναι στη φύση, παρά στην πόλη.
Δεν έχει παρακάτω, αν θέλεις πήγαινε μόνος σου, το δρόμο σου τον έδειξα. Σας εύχομαι εγώ ο ψευτόκαρδος, ο ξυλόκαρδος, ή ελατόκαρδος εσάς με την αληθινή καρδιά, άλλη φορά αληθινά, πραγματικά και αλλιώτικα Χριστούγεννα.  Αμήν.  
{από Ιωάννης  Βαπτιστής, βελτιωμένο στο κατά δύναμη}.  Χριστιανικός Σύνδεσμος, ο ποιμήν ο καλός.
Ιανουάριος  2016.

Η ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ



Να η ευκαιρία να ξαναγεννηθής αληθινά
Με την επέτειο  της γέννησης του Χριστού

    Ο  Χριστός είπε στον κρυφό μαθητή του Νικόδημο για να καταλάβη το νόημα της πνευματικής γέννησης και της βασιλείας του Θεού. Αλήθεια σου λέγω, εάν ο άνθρωπος δεν γεννηθή άνωθεν, [εμείς είμαστε γεννημένοι κάτωθεν, από τον υλικό κόσμο], εννοούσε πνευματικά, δεν μπορεί να ιδή την βασιλεία του Θεού. Δεν το κατάλαβε ο Νικόδημος και ρωτάει τον Χριστό. Πως μπορεί να γεννηθή ένας γέροντας σαν και εμένα διδάσκαλε; Μήπως μπορεί για δεύτερη φορά να μπει στην κοιλιά της μάνας του, [αν είναι στη ζωή], και να ξαναγεννηθή; 
   Αυτό ο άνθρωπος το κατορθώνει διά του  βαπτίσματος. Βυθίζεσαι στην κοιλιά της μητέρας κολυμβήθρας-εκκλησίας που χωράς όσο μεγάλος και αν είσαι. Έτσι βγαίνεις νεογέννητος και σωματικά και πνευματικά. Το γεννημένο από σάρκα Νικόδημε του λέγει ο Χριστός είναι σάρκα, το δε γεννημένο από πνεύμα είναι πνεύμα. Μη σου φαίνεται καθόλου περίεργο Νικόδημε, είναι πολύ εύκολο, αυτό που για εσένα είναι δύσκολο. 
   Άκουσε αδελφέ πως γίνεται αυτό. Οι Πατέρες έχουν μία συνταγή για να ξαναγεννηθούμε πολύ έξυπνη και εύκολη, αν είσαι φίλε μου και εσύ έξυπνος μπορείς να την τηρήσης και να κερδίσης την βασιλεία του Θεού χωρίς  κόστος. Άκουσε λοιπόν. Θα σβήσης το παρελθόν, όπως κάνει ο μαθητής στον πίνακα της τάξης του στο σχολείο που σβήνει τα προηγούμενα που έγραψε. Έτσι και εσύ άνθρωπε θα ξεχάσης το χθες δηλαδή την προηγούμενη ζωή σου, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα που το λέγουν οι Πατέρες μεταμέλεια, μετάνοια και εξομολόγηση. 
   Σβήνεις από τον μουντζουρωμένο πίνακα όλα τα λάθος γινόμενα. Θα ειπής στον εαυτό σου ότι σήμερα ξεκινάς τη ζωή σου και ότι είναι  η πρώτη σου ημέρα στον κόσμο. Χωρίς να πληρώσης, ξεφορτώνεσαι όλα τα μπάζα και την σαβούρα που κουβαλάς τόσα χρόνια. Έτσι κατορθώνεις να γυρίσης πίσω στο μηδέν, νοητικά βέβαια, στην κοιλιά της μητέρας σου, και αυτόματα γίνεσαι ένα βρέφος, χωρίς το παρελθόν το οποίο σε βαραίνει. Κάπως έτσι θεωρητικά-νοητικά ξαναγεννιέσαι. Αρχίζεις σιγά σιγά λοιπόν να κάνεις τα πρώτα βήματα, ακούς τις πρώτες κουβέντες, βλέπεις τις πρώτες συμπεριφορές των ανθρώπων και τις κινήσεις, παρακολουθείς τους στόχους των, τις επιλογές τους, κλπ, ενώ συλλαμβάνεις τα αποτελέσματα πόσο ωφέλιμα ή ζημιογόνα είναι, διότι έχεις τώρα ηλικία, γνώση και εμπειρίες ζωής. 
   Θα πιστέψης και θα δεχθής και θα συμφωνήσης ότι με όλα γύρω σου έχεις την πρώτη επαφή και επικοινωνία.  Δεν έχεις καθόλου δική σου σκέψη, γνώμη,  επιλογή, ούτε απόφαση   που να συμφωνεί με τον χθεσινό και παλιό εαυτό σου. Θα τρώγεις και θα πίνεις όποια πνευματική τροφή σου δίνει ο Χριστός διά μέσου των Πατέρων και της Εκκλησίας. Την κάθε επίδραση θα την δέχεσαι σαν πρώτη φορά. Θα αντιδράς όμως και θα τοποθετείσαι σαν πρώτη φορά. Όχι όπως είχες την συνήθεια, βιαστικά, αυτόματα, εγωϊστικά, πεισματικά, εκδικητικά κλπ. Ο παλιός εαυτός θα βιάζεται να πάρη θέση. Εσύ δεν πρέπει να παρασυρθής. Την παλιά γνώση και την εμπειρία θα την χρησιμοποιήσεις τώρα μεθοδικά και έξυπνα
   Δεν θα κυοφορηθείς στην κοιλιά της μητέρας σου πράγμα το οποίο είναι αδύνατο, αλλά στην κοιλιά της άλλης μητέρας, της Εκκλησίας του Χριστού εν μέσω χριστιανών. Αυτή η άλλη μητέρα θα σε ξαναγεννήση και θα σου δώση την νέα ανατροφή και διατροφή και την υλική τροφή, μα ιδίως την πνευματική, την οποία αν θέλεις να αναγεννηθείς θα πρέπει αν είσαι έξυπνος, να την τηρήσης κατά γράμμα.  
   Θα λέγεις σε όλα: να είναι ευλογημένο. Μην σκέπτεσαι να κάνης επιλογές, γιατί δεν είσαι στο παζάρι για να επιλέξεις εσύ όποια φρούτα θέλεις.  Έτσι απλά και φθηνά έχει ο κάθε ένας άνθρωπος την δυνατότητα εκτός ηλικίας να ξαναγεννηθή  και να βελτιώση το όλο λάθη παρελθόν και να κερδίση πάρα πολύ φθηνά ή μάλλον τζάμπα την ευτυχία της πραγματικής ζωής και ετούτης και της άλλης. 
   Αναγνώρισε φίλε μου τα λάθη σου, αφού είναι πλέον άχρηστα, είναι για πέταμα, δώστα στον «παλιατζή» Χριστό, εκείνος ήλθε να του δώσεις το παλιό εαυτό σου και να σου δώσει τον καινούργιο. Αλλιώς είσαι άνθρωπος χωρίς Νου. Αμήν.  Ιανουάριος  2016.

Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



   Από το Ευαγγέλιο του Λουκά, κεφ, 4 στ, 6-8.
Ο Διάβολος για μία στιγμή  ανέβασε  το Χριστό σε υψηλό βουνό και του έδειξε όλα τα βασίλεια [ηγεσίες και εξουσίες] του κόσμου λέγοντας. Θα σου δώσω όλη αυτή τη δόξα και την εξουσία, διότι είναι παραδομένη σε εμένα, και την δίνω σε όποιον θέλω. Εάν λοιπόν με προσκυνήσεις, όλα θα είναι δικά σου.
   Ο Χριστός τότε του αποκρίθηκε, [άντε χάσου], πήγαινε πίσω μου Σατανά, είναι γραμμένο, ότι τον Κύριον και Θεόν σου να προσκυνάς και αυτόν μόνο να λατρεύεις.
Ας προσέξουμε φίλοι μου τα παραπάνω λόγια του Σατανά ο οποίος είπε πάρα πολύ σημαντικά, [τα βασίλεια του κόσμου], σε [εμένα έχουν παραδοθεί], [τα δίνω σε όποιον θέλω], εσύ με συνοπτικές σκέψεις, [με προσκυνάς και όλα είναι δικά σου].
Θα διαπιστώσουμε ότι, τα ονομαζόμενα βασίλεια είναι η κάθε βασιλική εξουσία τότε, τώρα μιλάμε για δημοκρατική, δικτατορική, κομμουνιστική, σοσιαλιστική, καπιταλιστική κλπ.
Σημασία έχει και είναι σημαντικό το εξουσιαστικό μέρος το οποίο συναρπάζει το κάθε άνθρωπο, ο οποίος έχει μέσα στο αίμα  του το εξουσιάζειν. Όλοι οι άνθρωποι έχουν στιγμές εξουσίας επί καταστάσεων και χρόνο εξουσίας έστω και επί μικρών και ασήμαντων. Η κάθε πρόταση εξουσίας δελεάζει τον άνθρωπο, έστω και αν κοπιάσει να την αποκτήσει, πόσο μάλλον όταν η εξουσία επί του όλου κόσμου προσφέρεται με ένα προσκύνημα, δηλαδή με τα δικά μας της εποχής σκεπτικά δωρεάν, χάρισμα. Εκεί σε θέλω, σε παρόμοια διλήμματα.
Αυτό σημαίνει ότι, η κάθε εξουσία δεν είναι απόκτηση ελεύθερη, να την κάνεις χρήση όποτε και όπως θέλεις, αλλά κάποιου που την εμπορεύεται ας πούμε, εδώ είναι του Σατανά. Η εξουσία έτσι όπως την εννοεί ο κάθε ένας, έχει την πηγή της, από όπου πηγάζει, ή από το Θεό ή από τον πονηρό. Σημαντικό είναι ότι κάποιος επιτρέπει να αποκτήσεις την όποια εξουσία. Ποιος όμως είναι αυτός; Ο Σατανάς είπε όλα τα βασίλεια=εξουσίες στην κυριολεξία. Δεν έκανε εξαίρεση για κανένα βασίλειο= εξουσία. Επίσης είπε ότι, έχουν παραδοθεί σε αυτόν, και ότι αυτός είναι ο κυρίαρχος κάθε βασιλείας ή εξουσίας. Είπε πάλι ότι, έχει το δικαίωμα να τα δώσει όπου και σε όποιον εκείνος θέλει. Ο Σατανάς γνώριζε [όσο γνώριζε], ότι ο Χριστός ήλθε να εξαγοράσει τον άνθρωπο να τον ελευθερώσει και να τον πάρει από τον τόπο της εξορίας, διότι δικό του πλάσμα ήταν και είναι. Μην ξεχνούμε ότι είμαστε εξόριστοι εδώ στη γη. Ξέρουμε ότι στην εξορία οι εξόριστοι δεν έχουν καμία εξουσία. Ο Σατανάς ζητά ατίμητο αντίτιμο, μηδαμινό ως κίνηση και αξία, ζητά ένα απλό προσκύνημα από το Χριστό. Αυτό το απλό προσκύνημα εύκολο για εμάς τους πολλούς, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το πράξει ο Χριστός. Εμείς σήμερα όχι μόνο ένα προσκύνημα θα κάναμε αλλά και ότι άλλο θα μας ζητούσε ο Σατανάς. Ο Χριστός όμως γνώριζε ότι δεν ήταν ένα απλό προσκύνημα, αλλά ήταν το πάν για την ελευθερία και την συνέχεια ανθρώπινου γένους.  Εδώ ο Διάβολος κάνει παζάρι με το Χριστό για τα βασίλεια του κόσμου σαν να έχει γραπτά συμβόλαια σαν κάτοχος, και τα πουλάει. Ο Χριστός ξέρουμε πως τα αγόρασε τα βασίλεια από τον Σατανά όχι προσκυνώντας τον αλλά με το τίμιο αίμα του επί του σταυρού σαν με συμβόλαιο. Αυτό το συμβόλαιο δεν το αναγνώρισε ο Σατανάς. Περίμενε ο Χριστός να το αναγνωρίσει τουλάχιστον ο εξόριστος άνθρωπος και να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει την ελευθερία του. Με τον ερχομό του Χριστού τα βασίλεια, δηλαδή οι εξουσίες ήταν του Σατανά. Ο Χριστός πρότυπο χρηστής εξουσίας, προτείνει στον κόσμο πνευματικό τρόπο διακυβέρνησης. Οι εξουσίες και τα βασίλεια παρέμειναν στην ιδιοκτησία του Σατανά αφού ο Χριστός  δεν τον προσκύνησε. Αν ο Χριστός προσκυνούσε, κυρίαρχος θα ήταν πάλι  ο Σατανάς. Επειδή όμως δεν προσκύνησε, πάλι στον ίδιο κάτοχο έμειναν, αφού δικά του ήταν. Ο Χριστός από τότε άφησε την επιλογή στον άνθρωπο. Ήδη τις εξουσίες τις έχασε ο Χριστός, δεν θα ήταν δικές του. Η κάθε εξουσία είναι μακράν του Θεού. Ο αγώνας ενώ θα ήταν σωστό να αρχίσει από επάνω, την εξουσία δηλαδή ή τον βασιλέα, αρχίζει από κάτω να φέρει την ανατροπή και εδώ είναι η δυσκολία. Αποστρέφεται κάθε εξουσία επί της γης. Αυτό σημαίνει ότι όσο υπάρχει άνθρωπος στη γη θα υπάρχει η αντιπαλότητα και η σύγκρουση Σατανά και Θεού, σκότους και φωτός, ως το τέλος του κόσμου. Η κάθε βασιλεία, [σήμερα την ονομάζουμε εξουσία διότι η λέξη βασιλεία μας θυμίζει Θεός-βασιλεύς-βασιλεία, σκέψη και έκφραση απαγορευμένη στον σύγχρονο δημοκρατικοποιημένο κόσμο], είναι κατά την ομολογία του Σατανά, [χωρίς να διαφωνεί ο Χριστός στον διάλογο που είχαν στο Σαραντάριο όρος], κάτω από την επιρροή, διεύθυνση, κατεύθυνση, συμβουλή, και κατοχή του ιδίου του Σατανά.  Η κάθε βασιλεία=εξουσία του κόσμου έχει αρνηθεί στον τρόπο διακυβέρνησής της το πνεύμα του Χριστού. Η κάθε βασιλεία=εξουσία του κόσμου έχει πηγή ή αφετηρία ή τον Σατανά ή το Χριστό, τρίτη πηγή εξουσίας δεν υπάρχει. Επίσης γνωρίζουμε πλέον ότι η κάθε κοσμική εξουσία έχει σύμβουλο, στήριγμα, συμπαραστάτη, συνεργάτη, συνεταίρο, χρηματοδότη, κλπ. τον Σατανά. Ο Χριστός θέλησε να ανεβάσει τον άνθρωπο εκεί από όπου κατέβηκε και να τον κάνει βασιλέα στην κτίση. Ο Σατανάς θέλει τον άνθρωπο  πάντα κατεβασμένο, και να τον  έχη αυτός κάτω από τη δική του  εξουσία. Ο Χριστός δεν σύστησε, ούτε δημιούργησε εξουσία, με την έννοια του κόσμου. Δεν έχουμε Δ. Σ. του Αποστολικού Συλλόγου των μαθητών, ούτε των δώδεκα, ούτε των εβδομήκοντα, μα ούτε και οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν ένα που να εξουσιάζει, αλλά όλοι μαζί και από κοινού, συλλογικά αποφάσιζαν σαν ένας. Τότε ήταν πάντοτε ο Χριστός παρών στην καθημερινότητα του χριστιανού. Σήμερα θα λέγαμε με βεβαιότητα είναι μάλλον απών.  Στη θέση του Χριστού τοποθετήσαμε άνθρωπο με όλα τα κοινά γνωρίσματα.  Αργότερα στις κατακόμβες οι χριστιανοί και τότε δεν έχουν επίσημη εξουσία, ο μόνος εξουσία και βασιλεύς ήταν  το πρότυπο του βασιλέα Χριστού. Έξω από τις κατακόμβες, το πέρασμα του χρόνου, η ελευθερία δικαιωμάτων, η εξάπλωση των μελών της Εκκλησίας, οι τοπικές συνήθειες και συνθήκες, οι αποστάσεις, η διατήρηση της πίστεως, η παλιά κουλτούρα της κάθε φυλής και κοινωνικής ομάδας, και άλλοι πολλοί λόγοι, οδήγησαν τους ηγήτορες της Εκκλησίας κατά οικονομία θα πούμε εμείς σήμερα να πέσουν στην παγίδα και να συγκροτήσουν   ε  ξ  ο  υ  σ  ί  α . Μέσα στο χρόνο είχαμε και ευλογημένες [όσο μπορούσαν να ήταν] εξουσίες. Έφθασε στο σημείο μετά τις κατακόμβες την άνοδο και έξοδο της Εκκλησίας επάνω στη γη να πέσει στην παγίδα και να οργανωθεί σαν   ε  ξ  ο  υ  σ  ί  α. Παρασύρθηκε στο σκεπτικό αυτό και την απόφαση ότι, έτσι θα ήταν πιο δυνατή, θα μπορούσε να επιβληθεί, να εξαπλωθεί, και να εξουσιάζει όλη την οικουμένη κλπ.  Διά να γινότανε όμως όλα αυτά, θα χρειαζότανε συνεννοήσεις, συνεργασίες, συμφωνίες, υποχωρήσεις, ανταλλαγές, υποκρισίες, πονηριές, διαφωνίες, πείσματα, εγωϊσμοί, συμπάθειες, αντιπάθειες, κλπ, χάριν διατηρήσεως της εξουσίας. Θα ειπή κάποιος με απορία, η Εκκλησία είναι εξουσία; Βεβαίως και είναι. Η Εκκλησία είναι του πονηρού; Βεβαίως και μπορεί να είναι, ή ανάλογα με το τι θέλει να είναι. Σημασία έχει το πώς εννοούμε την Εκκλησία. Σήμερα έχουμε και εκκλησία του σατανά. Εμείς γνωρίζουμε μία Εκκλησία και αυτή είναι του Χριστού. Αυτό φαίνεται από τα πρώτα μετέπειτα χρόνια, στην εμφάνιση των αιρέσεων. Η δυναμική που είχε η Εκκλησία και τα πνευματικά αποθέματα γρήγορα εξαντλήθηκαν κατά το ανθρώπινο, ενώ σταδιακά  εμφανίστηκαν όλες οι συγκρούσεις μέσα στην Εκκλησία ως τις ημέρες μας.  Οι ιστορικοί όλα τα έχουν καταγεγραμμένα, ας τα διαβάσουμε όλοι μας για να ενημερωθούμε. Πόσες «Εκκλησίες» έκαναν θηριωδίες, γενοκτονίες, και άλλες αδικίες κλπ, στο όνομα του σταυρωμένου Χριστού. Ο Χριστός λέγει ο κόσμος οπίσω του πονηρού απήλθε, μήπως λέγει λάθος το Ευαγγέλιο; Μάλλον όχι. Κάποιοι πιθανόν διαφωνούν και ζορίζονται. Ο Χριστός να μας στριμώξει, να μας ζορίσει, να μας δοκιμάσει, να μας προβληματίσει, και να μας σώσει ήλθε στη γη. Μήπως εμείς τελικά θέλουμε όχι τον ουρανό, αλλά μόνο τη γη;  Εμείς ως Ορθόδοξοι θα ξέρουμε ότι, η κάθε μορφή εξουσίας στη βάση της είναι του Σατανά, τώρα το πόσο είναι εμείς δεν  έχουμε ούτε το μέτρο να μετρήσουμε, ούτε τη ζυγαριά να ζυγιάσουμε, ούτε το μαχαίρι να καθαρίσουμε, ούτε το δικαίωμα [δεν μας όρισαν κριτές] να αποφανθούμε περί της κάθε   εξουσίας, θα έλθει όμως   Ε κ ε ί ν ο ς  και θα αποκαταστήσει τα πάντα. Για το καθένα μας στον δρόμο είναι και έρχεται. Για τους παλαιότερους  ήδη ήλθε, αφού είναι εν αναμονή κρίσεως.  Έστω και αν έλθει μετά από τόσα χρόνια, θα είμαι στη ζωή;  Ότι πρέπει ας το συμμαζέψω σήμερα, μην το αφήνω για αύριο, ίσως  είναι  αργά και  μείνω έ  ξ  ω . Μη θέλοντας γεννήθηκα, μη θέλοντας θα αποθάνω, μη θέλοντας θα κριθώ.   Αμήν.  Ιανουάριος 2016.