Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.

    Ένα χωριό στην Ρουμανία τον περασμένο αιώνα δεν είχε για κάποια χρόνια ιερέα, ούτε η εκκλησία μεριμνούσε να λύσει το πρόβλημα.  Κάποια ημέρα πέρασε ένα αυτοκίνητο και κατέβασε έναν ιερέα. Μεγάλη χαρά στο χωριό. Επί τέλους θα έχουμε ιερέα τώρα έλεγαν οι χωριανοί χαρούμενοι και δόξαζαν το Θεό. Βάπτισε όσους ήταν αβάφτιστοι, στεφάνωσε  όσους ήταν αστεφάνωτοι, και διάβασε σε όλα τα μνήματα κοιμηθέντων που τάφηκαν αδιάβαστοι, κλπ, Μυστήρια. Κατέγραψε όλα τα μυστήρια στα βιβλία της ενορίας.  Αργότερα κάλεσε όλους του χωριανούς και τους ανακοίνωσε  ότι: θα φύγω η αποστολή μου τελείωσε. Απόρησαν οι άνθρωποι λέγοντας: τώρα που ήλθες θα φύγεις;  Αφού δεν μπόρεσαν να τον αποτρέψουν, τον ευχαρίστησαν και τον ευχήθηκαν καλό ταξείδι. Μετά από ημέρες πήγαν στον Μητροπολίτη να τον ευχαριστήσουν και εκείνον που τους έστειλε ιερέα έστω και για κάποιους μήνες και αν μπορεί να τον ξαναστείλει όταν τον χρειαστούν.  Εγώ δεν έστειλα κανέναν ιερέα, αλλά για να ρωτήσω τον πρωτοσύγκελο μήπως έστειλε εκείνος. Ο πρωτοσύγκελος του είπε ότι δεν έστειλε κανέναν ιερέα σε εκείνο το χωριό. Ο πατριάρχης τους είπε: τι έκανε αυτός ο ιερέας στο χωριό για πέστε μου. Μας πάντρεψε, μας βάφτισε τα παιδιά, έκανε τις κηδείες τα μνημόσυνα και ότι άλλο κάνει ένας παπάς.  Χαρτιά για τα μυστήρια σας έδινε κλπ. Βέβαια με όνομα και υπογραφή, όλα με τον νόμο. Το όνομα όμως και η υπογραφή ήταν σε άλλη γλώσσα γραμμένα, τα υπόλοιπα στα Ρουμάνικα. Τότε ο πατριάρχης ζήτησε να φέρουν τα ληξιαρχικά βιβλία της ενορίας. Ήταν γραμμένα στα Ελληνικά πράγματι: Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως, και από κάτω η υπογραφή.