Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ. ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2017, γίναμε παραλήπτες δύο ταυτόσημων μηνυμάτων. Από αρκετά χρόνια τώρα είμαστε θεατές παρομοίων προγραμματισμένων ιστορικών γεγονότων. Έχουμε συνηθίσει αυτές τις παραστάσεις, ή σαν να έχουμε πάθει κάτι σαν πνευματική χαλάρωση, χαύνωση, ή νάρκωση, άλλος το λέγει αφασία ή κάπως αλλιώς. Δεν μας όρισε κανένας θεσμός να προβούμε, σε κατάθεση σκεπτικών, γνωμών, προτάσεων, και πορισμάτων. Μας έχει όμως δοθεί άτυπα αυτό το δικαίωμα του σχολιασμού ή της χωριάτικης αξιολόγησης ή της κριτικής ως συμμετέχοντες στα δρώμενα τα κοινωνικά, στα οποία είμαστε ενεργά μέλη. Δεν παρεξηγούμεθα όποιο επίθετο και να μας προσάψουν. Ο Κύριος μας έδωκε την εντολή να ερευνούμε, δηλαδή να παρατηρούμε, να εξετάζουμε, να κρίνουμε, να συγκρίνουμε, έστω να σχολιάζουμε, διά να επιλέγουμε και να αποφασίζουμε τελικά για το καλό και ωφέλιμο, ενώ μας καθιστά υπεύθυνους για το αποτέλεσμα. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ήλθε να διδάξει για να ακούσουμε, ήλθε να πράξει για να παραδειγματιστούμε. Δηλαδή να δούμε να ακούσουμε να διαβάσουμε σήμερα εμείς οι γραμματιζούμενοι χριστιανοί, να σκεφτούμε, να ζυγιάσουμε, να μετρήσουμε, να σχολιάσουμε, να κρίνουμε, ακόμη και αυστηρά, ώστε να επιλέξουμε το καλό και να αποφασίσουμε. Όλα επιδρούν πάνω μας και καλούμαστε να αντιδράσουμε. Δεν κάνουμε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό που επιβάλλει το καθήκον μας ως χριστιανοί. Ήμασταν πριν λίγες ημέρες σε κατάσταση αναμονής στο πώς και πότε και εάν θα εκτελεστούν δύο δικαστικές αποφάσεις σε θρησκευτικά ζητήματα. Η μία υπόθεση αφορούσε τον Ηγούμενο Μεθόδιο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, η δεύτερη υπόθεση αφορούσε τον επίσκοπο Πειραιώς Σεραφείμ του νέου ημερολογίου. Και στους δύο όπως μάθαμε, και αν σωστά μάθαμε, ανακοινώθηκε ένταλμα συλλήψεως προς εκτέλεση. Και τα δύο αδικήματα μήπως ήταν εφευρήματα του συστήματος και του πνεύματος της νέας εποχής; Το ένα σχετικά με τον Μεθόδιο μάλλον ήταν εφεύρημα του οικουμενικού πατριαρχείου, το δεύτερο με τον Πειραιώς Σεραφείμ ήταν μάλλον εφεύρημα της εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Μεθόδιος ήταν το πραγματικό θύμα. Ο δε Πειραιώς το εικονικό. Έπρεπε και η εκκλησία της Ελλάδος νε παρουσιάσει και αυτή ένα θύμα, έστω εικονικά για να απορροφήσει τυχόν αντιδρασεις, ώστε να υπάρχει ισορροπία στο κοινό και για τις δύο πλευρές θύμα, δηλαδή το λαό. Δηλαδή σαν μία σκηνοθετημένη παράσταση, με σκηνοθέτη, με παίκτες, με σκηνή και με κομπάρσους, ή κάτι ανάλογο ώστε να γίνει αντικείμενο συζητήσεως ο «ήρωας» μητροπολίτης Πειραιώς και όχι ο πραγματικός ήρωας Ηγούμενος της Εσφιγμένου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι γίναν αυτά τα δύο γεγονότα την ίδια χρονική περίοδο. Αυτό θα έφερνε αποπροσανατολισμό στο λαό, διάφορα συναισθήματα, ώστε να διατηρηθούν οι θεσμικοί παράγοντες δηλαδή τα πρόσωπα, στο ύψος τους. Συμφωνία ή συμμαχία δύο «στρατηγών» έγινε στην ουσία, προκειμένου να κυριαρχήσουν στον κοινό χώρο που ακούει στο όνομα Άγιο Όρος. Οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι τους κοροϊδεύουν όλοι σχεδόν οι θεσμικοί παράγοντες. Ο θεσμός από μόνος του ποτέ δεν είναι κακός. Μπορεί οι Έλληνες να μην είναι όλοι νομοταγείς. Διά τούτο υπάρχουν οι θεσμοί, ώστε να είναι ρυθμιστές όποιας δυσαρμονίας, όλων των λειτουργιών εντός του Κράτους. Κατάλαβαν οι Έλληνες ότι όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, εκτός ελαχίστων, εκπροσωπούν το θεσμό, με άκρα υποτακτική διάθεση, ή μάλλον κατεχόμενοι από υπακοή, μάλλον υποταγή υλοποίησης στο πρόγραμμα της παγκοσμιοποίησης. Πως αυτές οι δύο περιπτώσεις παρουσιάστηκαν ταυτόχρονα; Πως η μία περίπτωση ξεχάσθηκε; Πως η άλλη περίπτωση είναι σε αναμονή εκτελέσεως; Μάλλον η του Πειραιώς υπόθεση είναι μαϊμού, πλαστή, ψεύτικη, αφού το ένταλμα συλλήψεως του κ. Σεραφείμ δεν επιβεβαιώθηκε ούτε από την Ασφάλεια αλλά ούτε και από τον ίδιο. ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ !!! ακούνε πολλοί χριστιανοί και αισθάνονται δέος κ.λπ. Άλλοι διανύουν χιλιόμετρα να επισκεφτούν της Παναγιάς το περιβόλι. Άλλοι να προσκυνήσουν τα τίμια και ιερά της πίστεώς μας. Άλλοι να καταθέσουν τα μπάζα της κατεστραμμένης προσωπικής οικοδομής τους στη χωματερή της μετανοίας. Άλλοι από τουριστική περιέργεια. Άλλοι πιστεύουν πως εκεί κατοικούν όχι άνθρωποι αλλά άγγελοι. Ο κάθε επισκέπτης έχει το δικό του λόγο. Αυτοί οι «άγγελοι» δυστυχώς τόλμησαν να κατασκευάσουν πλαστό και ψεύτικο αντίγραφο παλιού Μοναστηριού. Αυτοί οι «άγγελοι» αντιμάχονται άλλους αγγέλους, φοβερά λυπηρό. Αυτοί λοιπόν οι «άγγελοι» είναι υπόδικοι ενώπιον της θείας δικαιοσύνης ή έστω της κοινής λογικής, επί πλαστογραφία, ηθική αυτουργία του πατριάρχη Βαρθολομαίου, και της Συνόδου του πατριαρχείου που υπογράφει τις προτάσεις αυτού. Η δε ευθύνη της Ελληνικής Πολιτείας είναι μεγάλη αφού βοηθάει την παράνομη νομή ξένης περιουσίας, καλύπτει την απόπειρα εισβολής, ανέχεται την χρήση εργαλείων και άλλων μέσων βίας, και λοιπά αδικήματα. Είναι μέγα ηθικό και νομικό αδίκημα. Είναι σαν να παίρνεις το ονοματεπώνυμο ενός εργαζομένου και να του παίρνεις το μισθό του από την εργασία που κάνει, ενώ δεν τον δικαιούσαι, δεν είναι δικός σου. Θα το έκανε αυτό ποτέ ένας άγγελος; Βεβαίως χίλιες φορές ΟΧΙ, και όμως οι «άγγελοι» του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ το κάνουν, όχι όλοι, κάποιοι όμως το έκαναν αυτό. Αυτοί που δεν θρησκεύουν, όταν μαθαίνουν την αλήθεια, δηλώνουν αν όχι απογοητευμένοι, συγκλονισμένοι και προβληματισμένοι και λυπούνται για την πτώση αυτή των «αγγέλων». Ακόμη και οι δηλωμένοι άθεοι διαφωνούν με τα όσα έγιναν και αποφασίσθηκαν εις βάρος της Μονής Εσφιγμένου. Θα έπαιρνε ποτέ ένας αληθινός άγγελος τον λοστό και την βαριά να κάνει εισβολή στην κατοικία συμοναστών; Σίγουρα όχι. Μόνο οι πειρατές το έκαναν αυτό στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους. Η σημερινή θρησκευτική κατάσταση, μας γυρνά αρκετά πίσω στο Κολλυβαδικό κίνημα και μας θυμίζει τον διωγμό, τον πνιγμό και θάνατο !!! ακόμη μοναχών από μοναχούς, οι οποίοι ήταν και τότε πιστοί στις παραδόσεις της Ορθοδόξου πίστεως καθώς είναι και σήμερα οι μοναχοί της γνησίας Μονής Εσφιγμένου. Επειδή ήταν τηρητές της πίστεως υποτιμητικά και κοροϊδευτικά ή χλευαστικά τους αποκαλούσαν Κολλυβάδες. Σήμερα τους πιστούς μοναχούς και τηρητές της πίστεως τους αποκαλούν χλευαστικά ζηλωτές, δηλαδή μοναχούς προς αποφυγή. Οι μοναχοί της Εσφιγμένου στερούνται βασικά βιοτικά αγαθά τα οποία πλουσιοπάροχα απολαμβάνουν οι μοναχοί των άλλων 19 Μονών. Αυτά τα αγαθά και δικαιώματα που έχουν οι πρόσφυγες και οι εισβολείς Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες τα στερούνται οι ορθόδοξοι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους. Οι Εσφιγμενίτες που αγωνίζονται για την διαιώνιση της ορθοδοξίας διώκονται και τους αφαιρούνται βασικά δικαιώματα ως Έλληνες πολίτες, ενώ οι λαθρομετανάστες που απεργάζονται τον αφανισμό των Ελλήνων και των χριστιανών όλης της Ευρώπης, τους προσθέτουμε δικαιώματα. Οι λαθρομετανάστες με τόσες κατακτητικές και βίαιες κατακτήσεις, δεν είναι ρατσιστές. Εμείς με τόσες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις δικαιωμάτων προς τους λαθρομετανάστες είμαστε ρατσιστές!!! Ποιος τολμά να τους ονομάσει εισβολείς; Μάλλον κανείς. Την λέξη λαθρομετανάστης, μάλλον διά νόμου θα την κατατάξουν στις απαγορευτικές λέξεις κάποια ημέρα. Πιθανόν να καθιερώσουν και παγκόσμια ημέρα υπέρ αυτών. Δεν περιμένουμε να αφυπνισθούν οι χριστιανοί έστω στο άμεσο μέλλον. Εκείνη η ιστορία με το χταπόδι πόσο μας ταιριάζει σήμερα! Αν δεν την ξέρετε ψάξτε να την βρείτε να την μάθετε και να την διαδώσετε πριν είναι πολύ αργά. Αμήν.

ΠΟΣΟ ΤΥΦΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ ή ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ; Το ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

  Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ φαίνεται ΤΥΦΛΉ με το τυφλοπάνι = τούλι για μπομπονιέρες,  αλλά είναι πάρα πολύ ανοιχτομάτα, και πισωμάτα, και πανωμάτα, και κατωμάτα, τα βλέπει όλα και την νύχτα ακόμη.

   Τα τελευταία γεγονότα ή συμβάντα που λαμβάνουν χώρα εις το ζήτημα απονομής δικαιοσύνης στο πνευματικό θέμα περί της ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ [και όχι μόνο] του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, δίνουν αιτία και αφορμή να σχολιάσουμε και να κρίνουμε την δικαστική απόφαση της περασμένης [μεγάλης] Παρασκευής των πατέρων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. Εάν η δικαιοσύνη δεν έχει σεβασμό προς τα της ορθοδόξου πίστεως ζητήματα, σκεφτείτε πόσο σεβασμό έχει στα πολιτικά, και σε όλα τα ιδιωτικά και κοινωνικά προβλήματα. Είναι γνωστό ότι ο Ηγούμενος Μεθόδιος και ο Ιερομόναχος Αντύπας καταδικάσθηκαν σε ποινή φυλάκισης 20 ετών ο καθένας με άμεση εκτέλεση της απόφαση. Μέσα από τη φυλακή, και έπειτα τους δίνεται το δικαίωμα για έφεση. Άλλοι 7 γέροντες επίσης, καταδικάσθηκαν με ποινή φυλάκισης 10 ετών ο καθένας. Από τα «ανεξάρτητα» μέσα ενημέρωσης παρακολουθούμε φαιδρά γεγονότα, με παρουσιάσεις φαιδρών προσώπων, ανακοινώσεις, γνώμες, πορίσματα, μεροληπτικές θέσεις, των ισχυρών του συστήματος κλπ. ή ένοχη σιωπή και αδιαφορία. Όλοι κόπτονται για το ότι πρέπει να εκτελεστεί η απόφαση του δικαστηρίου, να σεβαστούμε την δικαιοσύνη, πράγμα που όλοι συμφωνούμε δημοσίως, [μέσα μας όλοι διαφωνούμε και άλλη άποψη έχουμε], ότι η δικαιοσύνη κάνει καλά τη δουλειά της, είναι μία δημοκρατική απόφαση, κλπ. Είναι όμως; Όλοι επικαλούνται την δημοκρατική νομιμότητα. Βεβαίως και όλοι με την νομιμότητα είμαστε δημοσίως, αλλά σε όποια ατομική διαφορά, θέλουμε η δικαιοσύνη να μας αθωώσει ας είμαστε ένοχοι. Η δικαιοσύνη διδάσκεται και διδάσκει. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε μιλάμε για δημοκρατική αποτυχία και παρακμή και σήψη αυτής. Ο λαός ξέρει ότι το δίκαιο είναι του ισχυροτέρου απ΄αρχής. Αυτό από μόνο του χωρίς να προσθέσω κάτι άλλο, λέγει την πλήρη ΑΛΗΘΕΙΑ. Ξέρει ο λαός ότι η δημοκρατία Σιωνοκατευθύνεται από τους ηγέτες της Νέας Εποχής. Ξέρει ο λαός ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη. Η εξουσία έχει επιβάλει στον κάθε λαό να μην τολμά να διαφωνεί με κάθε απόφασή της διότι θα του αποδοθεί η κατηγορία της στάσης.  Ξέρει ο λαός ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, αλλά πολύ ανοιχτομάτα. Εμείς οι χριστιανοί γνωρίζουμε από τον ένα πειρασμό του Χριστού ότι, οι εξουσίες του κόσμου έχουν σύμβουλο τον Διάβολο, από την πρόταση που έκανε ο Σατανάς στον Κύριο. Του πρότεινε το εξής: γνωρίζεις ότι οι εξουσίες του κόσμου είναι δικές μου [φτάνει αυτό για μας] αν με προσκυνήσεις θα γίνουν δικές σου.  Ξέρει ο λαός ότι η δικαιοσύνη υπηρετεί [είναι υπηρέτρια της κάθε μορφής εξουσίας] το όποιο κατεστημένο επικρατεί και εξαρτάται από αυτό. Ξέρει ο λαός ότι η δικαιοσύνη υπηρετεί την κάθε εξουσία, όποια και να είναι, όποιο όνομα και να έχει. Στο σύνολό της τα έχει καλά με όλους. Αφού δεχόμαστε ότι είναι «τυφλή» την οδηγεί πάντα η κάθε εξουσία. Το τυφλή έχει πάνω από μία ερμηνεία, ο καθένας βέβαια έχει το δικαίωμα να επιλέγει την ερμηνεία που τον βολεύει.  Ξέρει ο λαός ότι η δικαιοσύνη υπηρετεί όχι τα μικρά, αλλά πάντα τα μεγάλα συμφέροντα κλπ. Ξέρει ο λαός ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Ξέρει ο λαός ότι τα δίχτυα πιάνουν μόνο τα μικρά ψάρια, όχι όμως καρχαρίες και φάλαινες. Εάν τότε, ήξερε ο λαός, και σήμερα δεν ξέρει, σημαίνει ότι είναι όχλος. Όλοι μιλάνε για δημοκρατία και δημοκρατική νομιμότητα. Το κάθε είδος διακυβέρνησης των λαών του κόσμου, κυβερνά στο όνομα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ποιάς, και τι είδους, και τι μορφή Δημοκρατίας; Πάντως όχι της Δημοκρατικής Δημοκρατίας. Λένε κάποιοι ότι η απόφαση ενός δικαστηρίου δεν κρίνεται ποτέ και από κανέναν, αλλά πάντοτε εκτελείται!!!. Ο άδικος ξέρουμε ότι δεν θέλει ποτέ να κριθεί, διότι φοβάται κάτι. Ο δίκαιος δεν φοβάται, αφήνεται να κριθεί διότι πιστεύει στην κρίση που διέπεται από αρχές. Η κάθε όμως απόφαση διέπεται από αρχές δικαίου; Η δίκαιη απόφαση πάντοτε είναι αποδεκτή, αναγνωρίζεται ή και επαινείται από τις δύο πλευρές, αν υπάρχει σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Η δίκαιη απόφαση απονέμεται δεν διανέμεται, αλλά όπως φαίνεται να συμβαίνει στις ημέρες μας, κατά πλειονότητα διανέμεται επιλεκτικά. Η κάθε απόφαση ενός δικαστηρίου πάντα κρίνεται ως προς το ήθος της. Εκεί ανακαλύπτει ο άνθρωπος το δίκαιο ή το άδικο της αποφάσεως. Την όποια απόφαση μπορούμε και επιβάλλεται να την αξιολογήσουμε, να την κρίνουμε, να την συγκρίνουμε, με βάση τις αρχές του ΔΙΚΑΙΟΥ και τελικά να την αποδεχθούμε ή όχι. Ο Χριστός συνιστά να αξιολογήσουμε όλη την συμπεριφορά του και την πορεία του μέσα από έρευνα. Εκείνος μας προτρέπει να ερευνήσουμε, να σχολιάσουμε, να συγκρίνουμε, να αξιολογήσουμε, να επιλέξουμε και τελικά να αποφαινόμαστε για ότι έχει επίδραση επάνω μας και στην κοινωνική ζωή μας γενικότερα, διότι όλοι είμαστε ισότιμα μέλη. Βέβαια η πολιτεία έχει και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο εκτέλεσης της όποιας, δικαίας ή αδίκου αποφάσεως. Ποιος απλός και αδύνατος έστω και με δίκαιο εκατό τοις εκατό μπορεί να αντισταθεί στον Καίσαρα; Κανείς. Τα τελευταία 7 με 8 χρόνια έχει καταστρατηγηθεί όλο το Ελληνικό σύνταγμα. Πόσες αντισυνταγματικές αποφάσεις πάρθηκαν αυτά τα χρόνια. Όλοι γνωρίζουμε. Οι έχοντες γνώση το διαλαλούν και το γράφουν. Ένα γεγονός ή ένα συμβάν, ακριβώς το ίδιο, σήμερα είναι συνταγματικό, αύριο είναι αντισυνταγματικό, τελικά τι είναι; Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν υπέρ των ισχυρών και καμία, ή σπάνια υπέρ των αδυνάτων. Ελάχιστες δε υπέρ του ΔΙΚΑΙΟΥ. Όλες σχεδόν οι αποφάσεις για να μην είμαστε απόλυτοι, δημοκρατικότατα και νομιμότατα έχουν αποφασισθεί εναντίον του λαού και έχουν εκτελεστεί. Όλες σχεδόν ήταν, είναι και θα είναι παράνομες και αντισυνταγματικές. Δεν κατέχουμε το αλάθητο, αλλά ως πολίτες και πολιτικοποιημένοι, [όχι κομματικοποιημένοι] έχουμε γνώμη και την εκφράζουμε ως ελεύθεροι πολίτες, έως ότου μας το στερήσουν και αυτό το «δημοκρατικά» ρυθμισμένο δικαίωμα από τη εξουσία της Νέας Εποχής. 

   Σχετικά με το ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου γίναμε θεατές ενός πρωτόγνωρου πνευματικού Ριάλυτι Σώου, με συνεργατική συμμετοχή της πολιτείας, υπέρ της [δούλας] Ελλαδικής Εκκλησίας, και του οικουμενικού πατριαρχείου. Η  δε πολιτική Ελλάδα τηρεί σιγή ιχθύος ως αδιάφορη και αναρμόδια. Εάν η δικαιοσύνη είναι τυφλή όπως λέγουν, πράγματι πήρε μία λάθος απόφαση, λόγω όμως της τυφλότητας ας πούμε δικαιολογείται;. Όχι βέβαια, ιστορικά θα το φέρνει βαρέως.  Επομένως αφού είναι λανθασμένη να καταχωρηθεί ως άκυρη. Εάν είναι ανοιχτομάτα, υπηρετούσα, εξαρτημένη, και συρόμενη από την όποια εξουσία, όπως την χαρακτηρίσαμε παραπάνω, και κατά όπως την ξέρει ο λαός, πάλι η απόφασή της πρέπει να θεωρηθεί λανθασμένη και να καταχωρηθεί άκυρη και μη εκτελεστή. Αντιθέτως παρατηρούμε άλλα μέσα λαλίστατα και άλλα να τηρούν σιγή ιχθύος, πάντα και υπέρ του δυνατού. Υπέρ του αδυνάτου ελάχιστες φωνές ακούγονται από κάποια μέσα με ισχνή και φοβισμένη φωνή, με τον φόβο και την απειλή της εξουσίας. Λες και δεν θέλουν κάποιοι να μαθευτεί η ΑΛΗΘΕΙΑ. Φοβούνται σήμερα να επαινέσουν όποια ΑΡΕΤΗ και είναι όλοι εναντίον της. Οι ενάρετοι κηρύσσονται προς αποφυγή. Η δικαιοσύνη από την μεριά της λέγει: εμένα δεν με αφορά το πνευματικό ζήτημα, εγώ έκρινα την καταγγελία για τις παραβάσεις σύμφωνα με την μηνυτήρια αναφορά ή αγωγή και την μαρτυρία των μαρτύρων και αυτοαπαλλάσεται. Εδώ ερχόμαστε και δικαιολογημένα να συγκρίνουμε, να κρίνουμε, να σχολιάσουμε και να αξιολογήσουμε το δίκαιο ή το άδικο της απόφασης. Γνώμη έχουμε ότι οι αποφάσεις, επιβάλλεται να αξιολογούνται και να κρίνονται. Γιατί γίνονται αναθεωρήσεις αποφάσεων; Γιατί επαναλαμβάνονται δίκες; Ή από κατάθεση νέων στοιχείων, ή από λάθος απόφαση, ή από απόκρυψη στοιχείων, ή από αλλοίωση στοιχείων. Τα νέα στοιχεία που προκύπτουν μπορεί να είναι ή από την μία ή από την άλλη πλευρά, είναι πάντως δεκτά και μπορούν να ανατρέψουν οποιαδήποτε απόφαση. Την απόφαση εναντίον της Μονής Εσφιγμένου, ποιος θα την επανεξετάσει; Μάλλον κανείς και ποτέ. Οι διαφωνούντες ας έχουν την γνώμη τους, αλλά ας σκεφθούν ότι μεροληπτούν υπέρ της διαιώνισης και σύγχυσης περί δικαίου και αδίκου. Η τάχα εγκληματική πράξη του μοναχού και η κίνηση, όποια και να ήταν, ήταν αμυντική και δεν προκάλεσε ατύχημα. Η άλλη πλευρά ήταν ο εισβολέας, και ο ασκήσας βία, ο παραβιάσας το ιδιωτικό και άσυλο των ήδη αυτοφυλακισμένων ισοβίως μοναχών. Η Αθήνα έχει καεί πολλές φορές από μολότοφ και βιαιοπραγίες και εγκληματικές ενέργειες των κομμάτων, που προκάλεσαν οικονομική ζημιά, κλείσιμο καταστημάτων, τραυματισμούς, αναπηρίες, χηρείες, ορφάνιες, θανάτους κλπ. Πολλοί πάσης φύσεως εγκληματίες από την μία πόρτα εισέρχονται και από την άλλη εξέρχονται, ή οι ποινές είναι τρομακτικά χαλαρές, και πολλές φορές αθωωτικές, ή με ανασταλτικό χαρακτήρα και προβληματίζουν τον κάθε νόμιμο πολίτη. Πολλές δίκες κατευθύνονται, σήμερα είμαστε στις παραμονές προγραμματισμένων, επιλεγμένων, στοχευμένων και σκηνοθετημένων δικών. Πολλές περιουσίες έγιναν στάχτη. Η εξουσία διά της πέννας έχει την ικανότητα να μεταλλάσσει, να τροποποιεί, να μεγεθύνει ή να σμικρύνει το κάθε γεγονός ή συμβάν, και να σε τυλίγει σε μία κόλλα χαρτί καθώς λέγει σοφά ο λαός, με την βοήθεια έστω και μηδέν μαρτύρων, αυτεπάγγελτα, ενώ σε κραυγαλέα γεγονότα να επικαλείται άγνοια, ανικανότητα, αναρμοδιότητα, κουφότητα και τύφλωση. Εδώ η πολιτεία με την υπόδειξη της συναδέλφου και συνεργάτιδας πνευματικής εξουσίας, [δηλαδή του πατριαρχείου που τόσο συγκινούσε τους πιστούς και τόσο το θαύμαζαν, ενώ σήμερα συμβαίνει το αντίθετο] που μόνο αυτή μπορεί να εφευρίσκει, απαίτησε από την φίλη πολιτεία να ανακοινωθεί η μεγίστη των ποινών ως απόφαση, η οποία πρέπει να εκτελεστεί. Δηλαδή να φυλακιστούν οι ένοχοι, και μετά να τους δοθεί το εφέσιμο δικαίωμα. Αυτό το δικαίωμα θα εκκρεμούσε για κάποια χρόνια έως ότου εκδικαστεί. Στο μεσοδιάστημα αυτό θα έχει εδραιωθεί ο αντικαταστάτης ηγούμενος της ψεύτικης [δηλαδή Μονής μαϊμού, πρωτόγνωρο στην ιστορία της ορθοδοξίας] Μονής Εσφιγμένου. Θα έχουν περάσει έως τότε αρκετά χρόνια. Ο αντικανονικά και παράνομα δικασθείς στο όνομα της Ελληνικής Δημοκρατίας Ηγούμενος Μεθόδιος, όταν εκδικασθεί η υπόθεση θα είναι υπέργηρος, αφού σήμερα είναι γέρος. Πιστεύουμε πως, τους οικουμενιστές αφού τους ήλθαν όλα βολικά, θα δικαστεί με αναστολή εάν είναι στη ζωή, ή εάν δεν είναι στη ζωή το πολύ να αθωωθεί, [τότε όλοι θα νίψουν τα χέρια τους σαν άλλοι Πιλάτοι] ενώ θα είναι αργά για αυτόν. Θα κάνει προσφυγή. Πότε θα εκδικαστεί αυτή η υπόθεση με τις αναβολές και τις αναστολές και τα άλλα εμπόδια που τεχνικά θα προβάλλουν οι παγκοσμιοποιητές μαζί με τους οικουμενιστές; Ζήσε Μάη, που λέγει ο λαός. Ο χρόνος και ο λαός εύκολα ξεχνά και σβήνει τόσα πολλά, όσα δεν έχουμε ούτε στη φαντασία μας. Μα και εάν εκδικασθεί, ποιος θα τον αποζημιώσει. Ποιος θα του δώσει τα χρόνια που του αφαίρεσαν. Ήδη θα αναμένει την ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ της άλλης ζωής. Εκεί βεβαίως και θα δικαιωθεί, το ξέρουν αυτό οι εχθροί του, τώρα το γιατί επιμένουν στο άδικο, εκείνοι το γνωρίζουν, ρωτήστε τους. Ο Βαρθολομαίος το άδικο πνευματικό δίκαιο, το διένειμε ως ηθικός αυτουργός κατά το δοκούν των αιρετικών, προς χαρά τους. Ο πρώτος ηγούμενος της μαϊμού Μονής Εσφιγμένου μακαρίτης Χρυσόστομος διατί δεν δικάστηκε για αντιποίηση αρχής; Διατί δεν δικάστηκε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ως ηθικός αυτουργός και δημιουργός της ψεύτικης Μονής Εσφιγμένου; Τα είπαμε παραπάνω και δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε. Το δίκαιο ο πατριάρχης το διένειμε διότι αυτός το μοίρασε [όσο θέλει και όποτε και όπως θέλει στον καθένα] σύμφωνα με το δικό του ΕΓΩ, την δική του ΕΞΟΥΣΙΑ και την δική του ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, είναι σαν να λέμε, πήρε το νόμο μόνος του στα χέρια του. Άρπαξε την δικαιοσύνη από τις οικουμενικές Συνόδους και τους Πατέρες καταστρατηγώντας όλη την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας του ΧΡΙΣΤΟΥ η οποία τον ταΐζει και τον ποτίζει από νεότητός του. Τον δίκασε και τον καταδίκασε σε καθαίρεση όλως αντικανονικά τον Γέροντα Μεθόδιο, ενώ δεν είχε καμία εξουσία επάνω του διότι ήταν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ σύμφωνα με τον ΙΕ΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, καθώς και άλλων Κανόνων των οικουμενικών Συνόδων, και των Κανόνων των Αποστόλων. Ο μόνος καταδικασμένος από τις οικουμενικές Συνόδους είναι ο οικουμενικός πατριάρχης και όχι ο ηγούμενος Μεθόδιος. Η αόρατη και ηθική δικαιοσύνη των Συνόδων και των Πατέρων έχει καταδικάσει τον πατριάρχη, η δε ορατή δικαιοσύνη του κόσμου έχει καταδικάσει τους αθώους Εσφιγμενίτες. Στην Ελληνική πολιτεία οι πρόεδροι Δημοκρατίας, και οι Πρωθυπουργοί έχουν το άσυλο, το αδίκαστο, το ελεύθερο να αποφασίζουν και να πράττουν κατά όπως θέλουν. Τους αφήνουν στα χέρια του λαού να τους καταδικάσει με την ψήφο των εκλογών. Έχουν το άκριτο, διότι ότι πράττουν, το πράττουν τάχα, πάντα προς το «συμφέρον» της πατρίδος. Από την άλλη πλευρά της εκκλησίας [ο κάθε ηγέτης ποιμένας, αναφέρομε στον πατριάρχη] έχει το αλάθητο και το πρωτείο, δηλαδή το άκριτο και το άσυλο και αυτός. Εδώ το αξίωμα του πατριάρχη το έχουν θεοποιήσει, και όταν είσαι ταγμένος με το πνεύμα της Εκκλησίας του ΧΡΙΣΤΟΥ και όχι με το θέλημα του πατριάρχη ή του όποιου επισκόπου, είσαι εχθρός του Θεού. Πάνω από τον επίσκοπο δεν υπάρχει έλεγχος. Κάτω από εκεί όλα και όλοι ελέγχονται, υποτάσσονται, λογοδοτούν, δικάζονται και καταδικάζονται ακόμη και για να καλύψουν παρανομίες και αμαρτίες επισκόπων. Ακόμη η παράβαση και η αμαρτία του επισκόπου λογίζεται δικαιοσύνη. Δεν επιτρέπεται άλλη γνώμη, ούτε πρόταση, πόσο μάλλον ανοιχτή διαφωνία. Αφού επικρατεί αυτό το πνεύμα ποιος θα διαφωνήσει με τον πρώτο, του κάθε θεσμού; Ο λαός πολύ σοφά λέγει: όταν συγκρουσθεί η πέτρα με το αυγό, το αυγό θα σπάσει, ποτέ η πέτρα. Από την οικουμενιστική ή μάλλον αιρετική ή και ουνιτική εκκλησία του οικουμενικού πατριαρχείου, ήταν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ και οι προκάτοχοι του Μεθοδίου ηγούμενοι, ΕΥΘΥΜΙΟΣ και ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Αιωνία τους η μνήμη. Δεν πρόδωσαν την Ορθοδοξία, αντίθετα την υπερασπίσθηκαν έως θανάτου. Όπως ακριβώς έπραξαν οι Μάρτυρες και οι Άγιοι και οι Πατέρες της ορθοδόξου ημών πίστεως, μαζί με τους αφανείς και αγνώστους, πρεσβυτέρους, μοναχούς, μοναχές και λαϊκούς, άνδρες και γυναίκες. Ο διωγμός των ορθοδόξων σήμερα γίνεται από έσωθεν. Από τους ιδίους που επικαλούνται ότι είναι ορθόδοξοι και εις τύπον και τόπον Χριστού. Τους αιρετικούς όλης της γης τους αγκαλιάζουν και τους ασπάζονται, τους θεωρούν αδελφούς τους, ότι έχουν μία πίστη!!! και τον ίδιο Θεό!!! Τρομερό αυτό αδελφέ μου. Τους δε πραγματικούς ορθοδόξους, οι οικουμενιστές τους διώκουν με σατανικές μεθόδους, και τους μισούν όπως ο διάβολος μισεί τους φίλους του Χριστού. Εμείς οι ολίγοι ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ από τη Μ. Βρύση Λαμίας, δικασμένοι, καταδικασμένοι και καθηρημένοι από την εκκλησία των οικουμενιστών ποιμένων της Ελλάδος, ομοιοπαθείς, και ομόπιστοι κατά πάντα με τους Εσφιγμενίτες, συναισθανόμενοι και συμπάσχοντες στο κατά δύναμη με την αγωνία των εγκλείστων αδελφών, Γερόντων και Πατέρων της γνησίας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου και του Ηγουμένου αυτής Μεθοδίου, ευχόμαστε την από Θεού δύναμη εις όλους, και την μεσιτεία της Παναγίας Θεοτόκου και μητρός υπέρ των αδελφών ημών Εσφιγμενητών. Εντολή των Αποστόλων, των Συνόδων και των Πατέρων της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ είναι, να διατηρήσουμε την ορθόδοξη πίστη όπως την παραλάβαμε από εκείνους, έτσι και να την παραδώσουμε στους απογόνους μας, και εκείνοι επίσης στους απογόνους τους. Αμήν. ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2017