Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ. ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2017, γίναμε παραλήπτες δύο ταυτόσημων μηνυμάτων. Από αρκετά χρόνια τώρα είμαστε θεατές παρομοίων προγραμματισμένων ιστορικών γεγονότων. Έχουμε συνηθίσει αυτές τις παραστάσεις, ή σαν να έχουμε πάθει κάτι σαν πνευματική χαλάρωση, χαύνωση, ή νάρκωση, άλλος το λέγει αφασία ή κάπως αλλιώς. Δεν μας όρισε κανένας θεσμός να προβούμε, σε κατάθεση σκεπτικών, γνωμών, προτάσεων, και πορισμάτων. Μας έχει όμως δοθεί άτυπα αυτό το δικαίωμα του σχολιασμού ή της χωριάτικης αξιολόγησης ή της κριτικής ως συμμετέχοντες στα δρώμενα τα κοινωνικά, στα οποία είμαστε ενεργά μέλη. Δεν παρεξηγούμεθα όποιο επίθετο και να μας προσάψουν. Ο Κύριος μας έδωκε την εντολή να ερευνούμε, δηλαδή να παρατηρούμε, να εξετάζουμε, να κρίνουμε, να συγκρίνουμε, έστω να σχολιάζουμε, διά να επιλέγουμε και να αποφασίζουμε τελικά για το καλό και ωφέλιμο, ενώ μας καθιστά υπεύθυνους για το αποτέλεσμα. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ήλθε να διδάξει για να ακούσουμε, ήλθε να πράξει για να παραδειγματιστούμε. Δηλαδή να δούμε να ακούσουμε να διαβάσουμε σήμερα εμείς οι γραμματιζούμενοι χριστιανοί, να σκεφτούμε, να ζυγιάσουμε, να μετρήσουμε, να σχολιάσουμε, να κρίνουμε, ακόμη και αυστηρά, ώστε να επιλέξουμε το καλό και να αποφασίσουμε. Όλα επιδρούν πάνω μας και καλούμαστε να αντιδράσουμε. Δεν κάνουμε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό που επιβάλλει το καθήκον μας ως χριστιανοί. Ήμασταν πριν λίγες ημέρες σε κατάσταση αναμονής στο πώς και πότε και εάν θα εκτελεστούν δύο δικαστικές αποφάσεις σε θρησκευτικά ζητήματα. Η μία υπόθεση αφορούσε τον Ηγούμενο Μεθόδιο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, η δεύτερη υπόθεση αφορούσε τον επίσκοπο Πειραιώς Σεραφείμ του νέου ημερολογίου. Και στους δύο όπως μάθαμε, και αν σωστά μάθαμε, ανακοινώθηκε ένταλμα συλλήψεως προς εκτέλεση. Και τα δύο αδικήματα μήπως ήταν εφευρήματα του συστήματος και του πνεύματος της νέας εποχής; Το ένα σχετικά με τον Μεθόδιο μάλλον ήταν εφεύρημα του οικουμενικού πατριαρχείου, το δεύτερο με τον Πειραιώς Σεραφείμ ήταν μάλλον εφεύρημα της εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Μεθόδιος ήταν το πραγματικό θύμα. Ο δε Πειραιώς το εικονικό. Έπρεπε και η εκκλησία της Ελλάδος νε παρουσιάσει και αυτή ένα θύμα, έστω εικονικά για να απορροφήσει τυχόν αντιδρασεις, ώστε να υπάρχει ισορροπία στο κοινό και για τις δύο πλευρές θύμα, δηλαδή το λαό. Δηλαδή σαν μία σκηνοθετημένη παράσταση, με σκηνοθέτη, με παίκτες, με σκηνή και με κομπάρσους, ή κάτι ανάλογο ώστε να γίνει αντικείμενο συζητήσεως ο «ήρωας» μητροπολίτης Πειραιώς και όχι ο πραγματικός ήρωας Ηγούμενος της Εσφιγμένου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι γίναν αυτά τα δύο γεγονότα την ίδια χρονική περίοδο. Αυτό θα έφερνε αποπροσανατολισμό στο λαό, διάφορα συναισθήματα, ώστε να διατηρηθούν οι θεσμικοί παράγοντες δηλαδή τα πρόσωπα, στο ύψος τους. Συμφωνία ή συμμαχία δύο «στρατηγών» έγινε στην ουσία, προκειμένου να κυριαρχήσουν στον κοινό χώρο που ακούει στο όνομα Άγιο Όρος. Οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι τους κοροϊδεύουν όλοι σχεδόν οι θεσμικοί παράγοντες. Ο θεσμός από μόνος του ποτέ δεν είναι κακός. Μπορεί οι Έλληνες να μην είναι όλοι νομοταγείς. Διά τούτο υπάρχουν οι θεσμοί, ώστε να είναι ρυθμιστές όποιας δυσαρμονίας, όλων των λειτουργιών εντός του Κράτους. Κατάλαβαν οι Έλληνες ότι όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, εκτός ελαχίστων, εκπροσωπούν το θεσμό, με άκρα υποτακτική διάθεση, ή μάλλον κατεχόμενοι από υπακοή, μάλλον υποταγή υλοποίησης στο πρόγραμμα της παγκοσμιοποίησης. Πως αυτές οι δύο περιπτώσεις παρουσιάστηκαν ταυτόχρονα; Πως η μία περίπτωση ξεχάσθηκε; Πως η άλλη περίπτωση είναι σε αναμονή εκτελέσεως; Μάλλον η του Πειραιώς υπόθεση είναι μαϊμού, πλαστή, ψεύτικη, αφού το ένταλμα συλλήψεως του κ. Σεραφείμ δεν επιβεβαιώθηκε ούτε από την Ασφάλεια αλλά ούτε και από τον ίδιο. ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ !!! ακούνε πολλοί χριστιανοί και αισθάνονται δέος κ.λπ. Άλλοι διανύουν χιλιόμετρα να επισκεφτούν της Παναγιάς το περιβόλι. Άλλοι να προσκυνήσουν τα τίμια και ιερά της πίστεώς μας. Άλλοι να καταθέσουν τα μπάζα της κατεστραμμένης προσωπικής οικοδομής τους στη χωματερή της μετανοίας. Άλλοι από τουριστική περιέργεια. Άλλοι πιστεύουν πως εκεί κατοικούν όχι άνθρωποι αλλά άγγελοι. Ο κάθε επισκέπτης έχει το δικό του λόγο. Αυτοί οι «άγγελοι» δυστυχώς τόλμησαν να κατασκευάσουν πλαστό και ψεύτικο αντίγραφο παλιού Μοναστηριού. Αυτοί οι «άγγελοι» αντιμάχονται άλλους αγγέλους, φοβερά λυπηρό. Αυτοί λοιπόν οι «άγγελοι» είναι υπόδικοι ενώπιον της θείας δικαιοσύνης ή έστω της κοινής λογικής, επί πλαστογραφία, ηθική αυτουργία του πατριάρχη Βαρθολομαίου, και της Συνόδου του πατριαρχείου που υπογράφει τις προτάσεις αυτού. Η δε ευθύνη της Ελληνικής Πολιτείας είναι μεγάλη αφού βοηθάει την παράνομη νομή ξένης περιουσίας, καλύπτει την απόπειρα εισβολής, ανέχεται την χρήση εργαλείων και άλλων μέσων βίας, και λοιπά αδικήματα. Είναι μέγα ηθικό και νομικό αδίκημα. Είναι σαν να παίρνεις το ονοματεπώνυμο ενός εργαζομένου και να του παίρνεις το μισθό του από την εργασία που κάνει, ενώ δεν τον δικαιούσαι, δεν είναι δικός σου. Θα το έκανε αυτό ποτέ ένας άγγελος; Βεβαίως χίλιες φορές ΟΧΙ, και όμως οι «άγγελοι» του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ το κάνουν, όχι όλοι, κάποιοι όμως το έκαναν αυτό. Αυτοί που δεν θρησκεύουν, όταν μαθαίνουν την αλήθεια, δηλώνουν αν όχι απογοητευμένοι, συγκλονισμένοι και προβληματισμένοι και λυπούνται για την πτώση αυτή των «αγγέλων». Ακόμη και οι δηλωμένοι άθεοι διαφωνούν με τα όσα έγιναν και αποφασίσθηκαν εις βάρος της Μονής Εσφιγμένου. Θα έπαιρνε ποτέ ένας αληθινός άγγελος τον λοστό και την βαριά να κάνει εισβολή στην κατοικία συμοναστών; Σίγουρα όχι. Μόνο οι πειρατές το έκαναν αυτό στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους. Η σημερινή θρησκευτική κατάσταση, μας γυρνά αρκετά πίσω στο Κολλυβαδικό κίνημα και μας θυμίζει τον διωγμό, τον πνιγμό και θάνατο !!! ακόμη μοναχών από μοναχούς, οι οποίοι ήταν και τότε πιστοί στις παραδόσεις της Ορθοδόξου πίστεως καθώς είναι και σήμερα οι μοναχοί της γνησίας Μονής Εσφιγμένου. Επειδή ήταν τηρητές της πίστεως υποτιμητικά και κοροϊδευτικά ή χλευαστικά τους αποκαλούσαν Κολλυβάδες. Σήμερα τους πιστούς μοναχούς και τηρητές της πίστεως τους αποκαλούν χλευαστικά ζηλωτές, δηλαδή μοναχούς προς αποφυγή. Οι μοναχοί της Εσφιγμένου στερούνται βασικά βιοτικά αγαθά τα οποία πλουσιοπάροχα απολαμβάνουν οι μοναχοί των άλλων 19 Μονών. Αυτά τα αγαθά και δικαιώματα που έχουν οι πρόσφυγες και οι εισβολείς Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες τα στερούνται οι ορθόδοξοι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους. Οι Εσφιγμενίτες που αγωνίζονται για την διαιώνιση της ορθοδοξίας διώκονται και τους αφαιρούνται βασικά δικαιώματα ως Έλληνες πολίτες, ενώ οι λαθρομετανάστες που απεργάζονται τον αφανισμό των Ελλήνων και των χριστιανών όλης της Ευρώπης, τους προσθέτουμε δικαιώματα. Οι λαθρομετανάστες με τόσες κατακτητικές και βίαιες κατακτήσεις, δεν είναι ρατσιστές. Εμείς με τόσες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις δικαιωμάτων προς τους λαθρομετανάστες είμαστε ρατσιστές!!! Ποιος τολμά να τους ονομάσει εισβολείς; Μάλλον κανείς. Την λέξη λαθρομετανάστης, μάλλον διά νόμου θα την κατατάξουν στις απαγορευτικές λέξεις κάποια ημέρα. Πιθανόν να καθιερώσουν και παγκόσμια ημέρα υπέρ αυτών. Δεν περιμένουμε να αφυπνισθούν οι χριστιανοί έστω στο άμεσο μέλλον. Εκείνη η ιστορία με το χταπόδι πόσο μας ταιριάζει σήμερα! Αν δεν την ξέρετε ψάξτε να την βρείτε να την μάθετε και να την διαδώσετε πριν είναι πολύ αργά. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου