Διαχρονικό και σύγχρονο και πάντα παροντικό και μάλλον μελλοντικό στην αντίχριστη και Χριστομάχα εποχή που ήλθε, καθώς και σε κάθε εποχή είναι διαδοχική και ίδια η απάντηση των καλεσμένων [ψυχών μας] στον δείπνο του Θεού.
Μακάριοι θα είναι όσοι αξιωθούν να απολαύσουν τα πνευματικά αγαθά του δείπνου της ουρανίου Βασιλείας του Θεού. Μήπως οι Ιουδαίοι που πιστεύουν ότι αυτοί είναι οι κληρονόμοι του Αβραάμ; Μήπως οι Χριστιανοί θα την απολαύσουν τονίζοντας μόνο την αγάπη του Θεού αγνοώντας την δικαιοσύνη; Μήπως οι Μουσουλμάνοι; Ο Κύριος γνωρίζει. Όλοι επικαλούνται ότι αυτοί έχουν όλο το μερίδιο απόλαυσης των αγαθών του Θεού. Ο δείπνος είναι πνευματικών αγαθών και όχι υλικών. Τα υλικά δείπνα είναι μόνο στην γη. Τα πνευματικά δείπνα είναι μόνο στον ουρανό. Σε δείπνο καλεί όλους μας ο Θεός. Σε δείπνο απολαύσεων καλεί όλους μας και ο Σατανάς. Ο Θεός στον ουρανό, ο δε Σατανάς εδώ στην γη.
Κάλεσε σε δείπνο το Ιουδαϊκόν έθνος. Εκείνο απέρριψε το κάλεσμα. Αργότερα κάλεσε τα ειδωλολατρικά έθνη του τότε κόσμου. Όταν ήλθε ο καιρός υπενθύμισε τελικά [την ώρα του δείπνου] εκ νέου τους καλεσμένους.
Πρώτον καλεί - κάλεσε τους Ιουδαίους.
Δεύτερον καλεί - κάλεσε τους τότε εθνικούς ειδωλολάτρες.
Τρίτον κάλεσε - καλεί τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται πάνω στη γη, θα τον καλεί έως και λίγο πριν έλθει να κρίνει ζωντανούς και κεκοιμημένους.
Κάλεσε ας πούμε επιλεκτικά αρκετά πρόσωπα. Έπειτα καλεί άρχοντες και αρχομένους, πλουσίους και πτωχούς, υγιέστατους και ασθενείς, κοντινούς και μακρινούς, ξένους και συγγενείς, δικαίους και αδίκους, όλους τους απογόνους του ανθρώπινου είδους, και παρά ταύτα ακόμη υπήρχε και θα υπάρχει χώρος και για άλλους καλεσμένους, αν υποτεθεί ότι, όποτε και να γίνει στο μέλλον το δείπνο για κάθε ψυχή θα υπάρχει ακόμη χώρος.
Οι καλεσμένοι στον δείπνο στο δεύτερο [της τελευταίας στιγμής] κάλεσμα - πρόσκληση παρουσιάζονται 3 κατηγορίες καλεσμένων που απάντησαν έτσι :
Αγρόν αγόρασα είπεν ο πρώτος και θα πορευθώ να να εξετάσω για τα παραπέρα, γιαυτό εμένα, έχεμε παρητημένον, μην με περιμένεις δεν έρχομαι.
Ο δεύτερος είπε: εγώ έχω πάρει γυναίκα και διά τούτο δεν θα έλθω, έχεμε παρητημένον.
Ο δε τρίτος είπε: εγώ αγόρασα 5 ζευγάρια βόδια=10, και θα πάω να τα δοκιμάσω, έδωκα τόσα χρήματα, δεν με αφορά ο δείπνος, για τούτο έχεμε παρητημένον. Υπήρχαν βεβαίως και καλεσμένοι που προσήλθαν στον δείπνο.
Ο υπεύθυνος των καλεσμένων ενημέρωσε τον Κύριο του δείπνου ότι υπήρχαν πολλές απόχες - παραιτήσεις για διάφορους λόγους. Αυτές οι παραιτήσεις ήταν προσβολή διά τον κύριο του δείπνου και είπε στο υπεύθυνο επί των καλεσμάτων. Είχαν και έχουν οι άνθρωποι την ελεύθερη επιλογή και την απόφαση και να συμμετετάσχουν ή και να αρνηθούν την μετοχή στο δείπνο αξιοποιώντας την ελευθερία επιλογής και το αυτεξούσιο ανάλογα ο καθένας.
Επί των καλεσμάτων υπεύθυνος πρώτος ήταν ο Ιησούς, μετά οι Απόστολοι και μετά η Εκκλησία με τους Διακόνους της κληρικούς ανά τους αιώνες που ακολουθούν.
Έξελθε εις τας πλατείας της πόλεως του λέγει και φέρε εδώ πτωχούς, αναπήρους, τυφλούς και άλλους να έλθουν στο δείπνο μου. Έγινε Κύριε όπως διέταξες για δεύτερη φορά αλλά υπάρχει ακόμη κενός χώρος και για άλλους.
Τότε τρέξε πάλι [για τρίτη φορά] σε όλα τα σοκάκια και στα κτήματα και κάλεσε οδοιπόρους, άστεγους, και λοιπούς, και φέρτους όλους εδώ για να γεμίσει το σπίτι μου. Έτσι και έγινε.
Σήμερα που έχουμε χιλιάδες επαγγελμάτων, πτωχών, ασθενών, αστέγων, παράλυτων κλπ, όλοι αυτοί οι άνθρωποι τα ίδια θα έλεγαν και τα ίδια λέγουν: έχεμε παρητημένον ως καλεσμένον, ή έχεμε παρητημένην ως καλεσμένη, ή έχε μας παρητημένους, ως καλεσμένους κλπ, ή ως άτομα, ή ως οικογένεια, ή ως έθνος. Δηλαδή έχουμε παραιτήσεις ατομικές, οικογενειακές και εθνικές.
Δεν μας αφορά ο αφορά ο δείπνος, δεν μας ενδιαφέρει αυτό το γεγονός, πράγμα που καταργεί την διατήρηση της υπακοής, ταπείνωσης, και συμφωνίας στην κοινωνικότητα που εμφανίζει την διαφωνία, την άλλη γνώμη, άποψη, επιθυμία, επιλογή, δικαίωμα κλπ. Δηλαδή αυτό που θέλει ο Διάβολος. Δειπνούν οι χριστιανοί στο καφενείο με την τράπουλα αργολογώντας κλπ, στην καφετέρια, στο μπαρ, στο καζίνο, στην θάλασσα, στην ταβέρνα με το κρασί και άλλα ποτά, στα πανηγύρια με τις ορχήστρες και τους χορούς, στα διάφορα ραντεβού, ταξίδια και διακοπές, στο ποδόσφαιρο, στο θέαμα διαφόρων αθλημάτων, στα καλλιτεχνικά φεστιβάλ, στην τηλεόραση, στις κλοπές, στις απάτες, στις λέσχες, στα δείπνα σαρκικών απολαύσεων και οργίων, και όπου φανταστεί ο νους σου αδελφέ.
Ολίγα παραδείγματα για κατανόηση.
Μας καλεί ο Θεός με τις εντολές του να συμμετέχουμε σε ότι καλό, το λέμε γενικά, ενώ εμείς διαφωνούμε, σαν να λέμε: έχεμε παρητημένον.
Η συνείδηση καλεί τον έμπορα να συμμετέχει στο εμπόριο ως ορίζει ο ηθικός νόμος, διαφωνεί ο άνθρωπος διότι είναι κλέφτης και λέγει: έχεμε παρητημένον, διότι εφαρμόζει δικό του νόμο.
Ο παιδαγωγός προτρέπει τον παιδαγωγούμενο σε νέα αγωγή, [όχι του Θεού] πράγμα που διαφωνεί, λέγοντας: έχεμε παρητημένον διότι διαφωνεί με τη αγωγή του Θεού.
Στην εμφάνιση ενδυματολογικά ο σύγχρονος άνθρωπος λέγει: έχεμε παρητημένον [νη] διότι αν έλθω θα παρουσιαστώ όπως εγώ θέλω. Με την ασέβεια παραιτείσαι από τον σεβασμό. Η γλώσσα με την βλάσφημία, την αισχρολογία, την αργολογία κλπ, παραιτείται από την προσεχή κλπ.
Καλεί η Εκκλησία τον χριστιανό για συμμετοχή, αλλά ο χριστιανός δεν θέλει να μετέχει και με την δικαιολογία, είμαι κουρασμένος, έχω άλλη δουλειά, δεν μου αρέσει, κάνει κρύο, δεν θέλω, κανόνισα να πάω κάπου σήμερα, διακοπές, θάλασσα, φίλους, φιλενάδες, παίρνω αυξημένο ημερομίσθιο την Κυριακή, και με διάφορες άλλες δικαιολογίες λένε: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.
Μας καλεί η οικογένεια στην τράπεζα τα δε τέκνα λένε: δεν θέλω, δεν πεινάω, δεν μου αρέσει, θα φάω έξω, πάλι το ίδιο; κλπ, έτσι με αυτό λένε: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.
Καλούμαστε να έχουμε καλή, σοβαρή, σεμνή, χριστιανική κλπ, συμπεριφορά στην καθημερινότητα και επειδή φτιάξαμε δική μας συμπεριφορά, τι λέγουμε: έχεμε παρητημένον [νη].
Μας καλεί στην Νηστεία το ίδιο, πάλι νηστεία, δεν μπορώ, δεν αντέχω, είμαι αδιάθετος κλπ, άρα λέμε : έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούμαστε την συμμετοχή.
Μας καλεί στην εγκράτεια το ίδιο. Είμαι άνδρας τώρα, είμαι γυναίκα, έχω γνώμη, το σώμα δικό μου είναι, αυτά είναι ξεπερασμένα κλπ, άρα τι λέτε εσείς οι νέοι, έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνείστε τη συμμετοχή στον δείπνο.
Μας καλεί στο δείπνο της αγάπης και στην φιλοξενία, εμείς το ίδιο. Αρνούμαστε την συμμετοχή.
Στην φιλανθρωπία το ίδιο, πολλές φορές και σε ανάλογες περιπτώσεις υπάρχει ιδιοτέλεια. Αρνούμαστε την συμμετοχή, ή είναι επιλεκτική η συμμετοχή με δικούς μας όρους.
Όλα τα παραπάνω μας καλούν προκειμένου να συμμετάσχουμε αύριο στο μέλλον και να γευτούμε τα πνευματικά αγαθά της Βασιλείας του Θεού. Πολλοί από εμάς Αρνούμεθα την συμμετοχή.
Μας καλεί οι κοινωνία μέσω των θεσμών για συμμετοχή στα κοινά, και οι πολίτες δεν συμμετέχουν, είναι σαν να λέγουν: έχεμε παρητημένον [νη]. Αρνούνται την συμμετοχή.
Όλα αδελφέ θα ελεγχθούν από τον Θεόν και θα βρεθείς [ούτε αγνοούμενος ούτε διεγραμμένος αλλά] καταχωρημένος, ή συμμετέχων ή παρητημένος [νη].
Μας αρέσει δεν μας αρέσει αδελφοί έτσι έχουν τα πράγματα, ο λαός λέγει: όπως στρώσεις θα κοιμηθής, ή δίκαια πράγματα, γιατί παραπονούμεθα;
Εσύ αδελφέ μήπως στο κάλεσμα αυτό λέγεις, ή έχεις πει με το τρόπο σου: έχεμε παρητημένον; ή έχεμε παρητημένη; Ψάξε να βρεις πόσες παραιτήσεις σε καλέσματα μέχρι σήμερα έχεις υπογράψει: παρητημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου