Τα κείμενα φίλοι μου προσφέρονται [όσο ακόμη το σύστημα επιτρέπει] και πρέπει να διαβάζονται ανά τακτά διαστήματα, διότι όσο θα δυνάμεθα, είναι συμπληρούμενα διότι δεν αφορούν αντικείμενα άψυχα, αλλά τον έμψυχο άνθρωπο, ο οποίος πρέπει να μελετά, διά να αναβαθμίζεται, να προκόπτει μέρα με την μέρα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο κλπ, να ωριμάζει πνευματικά.
Οι άνθρωποι ζητούν απαντήσεις σε θέματα και ζητήματα ζωής για την πνευματική τους πορεία. Η χριστιανική πνευματικότητα πηγάζει από τα πνευματικά κείμενα του Ευαγγελίου του Χριστού.
Όλες οι απαντήσεις που αφορούν την ζωή των χριστιανών είναι στο Ευαγγέλιο, στις Γραφές των Αποστόλων, των Πατέρων και της Παράδοσης.
Ο Χριστός είναι ο μόνος Παιδαγωγός και Καθηγητής και πνευματικός. Συνεπώς θα πρέπει να ερωτούμε τον μοναδικό πνευματικό στον κόσμο που είναι ο Χριστός.
Ο πνευματικός πρέπει να εκφράζει τον Χριστό. Να είναι Χριστο-φέρων, δηλαδή μιμητής και εκφραστής θεωρία και πράξη, του πνεύματος του Χριστού.
Ο κάθε άλλος που του έχει δοθεί ο τίτλος του πνευματικού, τι άλλο επιπλέον θα μας ειπεί, εκτός από αυτά που έχουν γραφεί; Μήπως; θέλουμε τον πνευματικό επειδή έχουμε άγνοια πίστεως εις Χριστόν; δικαιολογείται αυτό; Όχι βέβαια. Μήπως; θέλουμε να το συζητήσουμε σαν σε διαβούλευση, και να πείσουμε τον πνευματικό για κάποιο θεμιτό αποτέλεσμα στο πρόβλημα; Μήπως ; άλλη ζωή πράττουμε και άλλη παρουσιάζουμε στον πνευματικό η οποία είναι σύμφωνη με τα θέλω μας;
Ότι νόμο πνευματικό γνωρίζει ο πνευματικός γνωρίζουμε και εμείς. Ίδιο Ευαγγέλιο διαβάζουμε, τους ίδιους Αποστόλους, τους ίδιους Πατέρες, τα ίδια γράμματα μάθαμε, ίδια Παράδοση, ίδιο τρόπο χριστιανικής ζωής, ίδια γλώσσα μιλάμε, στον ίδιο Χριστό προσευχόμαστε, τα ίδια λέγει στον κάθε ένα μας, όπως ο κάθε δάσκαλός στο σχολείο, κλπ. Δεν είναι προσωπολήπτης ο Καθηγητής Χριστός.
Έχεις αναρωτηθεί χριστιανέ, γιατί δεν είμαστε ίδιοι; Διότι δεν διαβάζουμε τα ίδια γράμματα, δεν μελετάμε με τον ίδιο τρόπο και τον ίδιο χρόνο, δεν προσευχόμαστε το ίδιο, ο τρόπος επικοινωνίας διαφέρει κλπ, συνεπώς δεν είμαστε, και δεν θα είμαστε ποτέ ίδιοι.
Οι αισθήσεις μέσα στον κάθε άνθρωπο ίδιες είναι, οι άνθρωποι όμως αντιλαμβάνονται, εκδηλώνονται και συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά. Είμαι απέξω σου, δηλαδή σαν στην πόρτα και χτυπώ, άνοιξέ μου. Ακούς όμως το χτύπημα της πόρτας της ψυχής σου και της καρδιάς σου; Ο ίδιος Χριστός θα εισέλθει μέσα μας, και τα ίδια θα μας πει. Γιατί άλλα μαθαίνεις εσύ και άλλα μαθαίνω εγώ;
Ο πνευματικός έχει την εντολή και την εξουσία να του αναφέρονται οι αμαρτίες μας και να μας συγχωρεί όταν πραγματικά [ή ακόμη και υποκριτικά] μετανοούμε, καθώς και να μας καθοδηγεί όταν είμαστε τυφλοί πνευματικά. Η μετάνοια είναι του ανθρώπου ο οποίος την εξωτερικεύει. Αυτόν βαρύνει η όποια έκβαση της μετάνοιας.
Οι χριστιανοί σήμερα είναι τυφλοί επιλεκτικά και ανοιχτομάτιδες πάλι επιλεκτικά. Ξέρουν εκείνα που θέλουν να ξέρουν και, Δεν ξέρουν εκείνα που δεν θέλουν να ξέρουν. Ρωτούν εσένα διότι έχουν την δική τους γνώμη. Τότε γιατί ρωτούνε. Πίσω από την ερώτηση κρύβεται η πονηριά. Όποιος σε ερωτά, προβληματίσου πριν απαντήσεις. Την ζυγιάζει την μετράει και την καταχωρεί κάπου.
Τον μοναδικό πνευματικό=Χριστό τον έχεις στο σπίτι σου, στη δουλειά σου, όλο το 24τράωρο, πολύ κοντά και χωρίς έξοδα και χωρίς χάσιμο χρόνου προκειμένου να διανύσεις χιλιόμετρα για να τον συναντήσεις.
Πιστεύεις όμως ότι είναι ο ων-και ο πανταχού υπάρχων; Έχεις τον Κύριο. Εμείς αφήνουμε την συνάντηση με τον Κύριο και ζητάμε συνάντηση με τον δούλο του, που είναι ο πνευματικός της Ενορίας ή της Μονής. Οι χριστιανοί δεν αισθάνονται διαχρονικά την πανταχού παρουσία του Θεού. Δεν αναπνέουν Χριστό διότι, δεν πιστεύουν ότι είναι παρών σε όλη τους τη ζωή. Αυτό γίνεται φανερό διότι, τον ακούνε επιλεκτικά, τηρούν τις εντολές του επιλεκτικά, τον επαινούν και τον κατηγορούν, τον υμνούν και τον βρίζουν, στα εύκολα τον δέχονται στα δύσκολα τον αρνούνται κλπ. Όλοι του ζητάνε να συμφωνεί με τις ιδιοτροπίες τους, κανένας δεν τον ρωτά: Κύριε τι θέλεις να κάνω για σένα; Στο Πάτερ ημών λέμε στα λόγια: γενηθήτω το θέλημά σου, στην πράξη πράττουμε το δικό μας θέλημα.
ΕΣΎ ποιανού θέλημα πράττεις;
Ας πάμε παρακάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου