Ο κατά τον κόσμον Ηλίας του Μάξιμου-Ιακώβ πατρός και Αικατερίνης μητρός από το Χωριό Χοροντίστεα της Μολδαβίας από την Ρουμανία, γεννήθηκε το έτος 1913.
Ο πνευματικός του τον συμβούλεψε να πάει στην Ιερά Μονή Νεάμτς.
Το 1933 αποφάσισε να πάει στο Άγιο Όρος στην Ελλάδα διότι τηρούσε το ημερολόγιο-εορτολόγιο των Πατέρων. Από νέος ο Ηλίας ήταν υπέρμαχος και ζηλωτής των Πατρώων παραδόσεων. Συνάντησε εμπόδια όμως και κατέληξε στρατιώτης της πατρίδος του. Μετά την απόλυσή του γύρισε στη Μονή Νεάμτς και έγινε μοναχός με το όνομα Ιωάννης.
Το 1936 αναχωρεί για τους Αγίους τόπους. Στην Μονή του Αγίου Σάββα έμαθε Ελληνικά. Το 1939 ασθένησε. Το 1940 στα Ιεροσόλυμα οι Ρουμάνοι ως σύμμαχοι των Γερμανών εκρατήθηκαν για πολύ καιρό αιχμάλωτοι ή σε περιορισμό.
Μετά την ελευθερία του επέστρεψε στην Μονή του Αγίου Σάββα. Το 1947 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Δεν λειτούργησε ποτέ με ιερείς των Πατριαρχείων διότι είχαν κοινωνία με τους οικουμενιστές. Ήταν πλέον γνωστός για το ορθόδοξο φρόνημά του.
Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων δεν τον καθαίρεσε, αλλά τον κήρυξε έκπτωτο και τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την Μονή του. Με έναν άλλο μοναχό Ιωαννίκιο έφυγαν προς την έρημο Χοζεβά.
Τον Νοέμβριο του 1952 δήλωσαν στον ηγούμενο της Μονής Χοζεβά ότι είναι αποτειχισμένοι λόγω του οικουμενισμού και τον παρεκάλεσαν να τους δεχτεί. Εκεί έμειναν ένα χρόνο.
Μαζί με τον Κύπριο μοναχό Παύλο αναχώρησαν προς τις σπηλιές της Σκήτης της Αγίας Άννης για ησυχία και άσκηση. Το ασκητήριο που επέλεξαν τελικά ήταν μία σπηλιά κοντά στη Μονή Χοζεβά. Έμειναν εκεί 7 χρόνια. Η παραμονή τους εκεί ήταν αρκετά δύσκολη.
Ο Ιωάννης ασθένησε βαριά τον τελευταίο χρόνο και εκοιμήθη στις 5 Αυγούστου το 1960.
Ετάφη από τον ηγούμενο της Μονής Χοζεβά π, Αμφιλόχιο και ολίγους μοναχούς, στην σπηλιά σκεπασμένος με σανίδες, ενώ με λάσπη σφράγισαν τον, ας τον ονομάσουμε, τάφο.
Έκτοτε δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για τον κοιμηθέντα Πρεσβύτερο Ιωάννη για μνημόσυνα, περί εκταφής κλπ, μιας και ήταν μη μνημονευτής των οικουμενιστών και αποτειχισμένος.
Το 1980 εμφανίστηκε σε όνειρο στον Μοναχό Ιωαννίκιο και ζήτησε να γίνει ανακομιδή του λειψάνου. Αφού πέρασε ένας χρόνος, με την βοήθεια του ηγουμένου της Μονής Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου τον πατέρα Χρυσόστομο, έγινε η ανακομιδή. Το σώμα του βρέθηκε άφθαρτο.
Παρόντες ήταν οι ηγούμενοι 1] της Μονής του Αγίου Γερασίμου, πατέρας Χρυσόστομος και 2] ο ηγούμενος της Μονής Χοζεβά, ο υποτακτικός του Ιωάννου ο Ιωαννίκιος, οι Ρουμάνοι ιερείς π, Σωφρόνιος και Βασίλειος, 2 Ρουμάνες μοναχές, η Ελληνίδα μοναχή Ευλογία Μερκούρη, η Ελληνίδα Ιωάννα προσκυνήτρια, και 2 Άραβες.
Ο ηγούμενος του Χοζεβά αποφάσισε να δεχτεί το άφθαρτο σκήνωμα του Οσίου πλέον Ιωάννου στη Μονή. Εν ζωή δεν ήταν αποδεκτός ο Ιωάννης, τώρα που ο Θεός τον αξίωσε με την αφθαρσία, είναι μόνιμα δεκτός!!!
Ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Χοζεβά π, Σεραφείμ, ο ηγούμενος του Αγίου Γερασίμου Χρυσόστομος, και ο π, Αδριανός αποτειχισμένος από τον οικουμενισμό, μαρτυρούν περί του Οσίου Ιωάννου ότι επρόκειτο περί ασκητού εναρέτου που διακρίνονταν για την αγάπη, την ταπείνωση, την ορθόδοξη πίστη του, ιδιαιτέρως για τον ζήλο του στην τήρηση των ιερών Παραδόσεων της Εκκλησίας του Χριστού.
Το 1992 η Αυτοκέφαλος Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρουμανίας τιμά ως όσιο τον Ιωάννη τον Χοζεβίτη.
Η μνήμη του τιμάται στις 5 Αυγούστου που είναι ημέρα της κοιμήσεώς του.
Τώρα το πως παραμένει ένας αποτειχισμένος και μη μνημονευτής των οικουμενιστών επισκόπων, σε Μοναστήρι των οικουμενισμού μόνο εκείνοι το γνωρίζουν.
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλοί Άγιοι που αποτειχίστηκαν από τον οικουμενισμό. Οι οικουμενιστές έχουν αποκρύψει με επιμέλεια να μην γίνει γνωστό το, ότι οι Άγιοι αυτοί δεν μνημόνευαν οικουμενιστές επισκόπους, των κατά τα άλλα ορθοδόξων πατριαρχείων ή Εκκλησιών.
Με τους Αγίους Μάρτυρες της Λέσβου, Νικολάου, Ραφαήλ και Ειρήνης θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια στην ερώτηση: γιατί έφυγαν από την Πόλη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου