ΟΜΟΙΌΤΗΤΕΣ και ΔΙΑΦΟΡΈΣ 2 Ιστορικών ΠΡΟΣΏΠΩΝ.

 Ο  Ένας είναι, ο ιστορικός Μωϋσής της αναγέννησης του πρώτου περιούσιου λαού με ημερομηνία λήξεως, Ιουδαϊσμού. 

Ο άλλος Ένας είναι, ο ιστορικός Ιωάννης ο Καποδίστριας [ο μάρτυρας] της αναγέννησης του άλλου δεύτερου περιούσιου λαού, του Νεώτερου Ελληνισμού.

Μέσον αυτών είναι, ο Πρώτος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Βαπτιστής και Μάρτυρας του περιούσιου λαού του Χριστιανισμού.

Η περι-ουσιότητα, υπερ-ουσιότητα,  αυτή  ή εθνική η θρησκευτική ουσία,  κατέληξε σε υπο-ουσιότητα.

Η ουσιότητα - ουσία κατέληξε σε τυπικότητα σε τύπο. 

Άλλο η ουσία, άλλο ο τύπος, μεγίστη η διαφορά όταν δεν ταυτίζονται και δεν αλληλοσυμπληρώνονται και δεν αλληλοσυνεργάζονται. Στα μεγάλα ιστορικά ονόματα, ουσία και τύπος είναι ΈΝΑ.

Η ουσία είναι ο πυρήνας, το γέμισμα ο τύπος. Το μέσα και το έξω μαζί, ποτέ χώρια.

Μάλλον και ο τύπος σήμερα είναι υποβαθμισμένος στους 2 περιούσιους-υπερούσιους λαούς.  

Ο πρώτος ο Μωϋσής θεία προνοία εγκατέλειψε τα ανάκτορα του Φαραώ την χλιδή κλπ, και πήρε τον δρόμο της ερήμου κλπ.

Ο δεύτερος ο Ιωάννης Καποδίστριας εγκατέλειψε τις δόξες και τις τιμές τσάρου και του κόσμου [χλευαζόμενος από πολλούς] και ακολούθησε τον δρόμο της όποιας στέρησης και υποτάχτηκε στο κάλεσμα της ΠΊΣΤΕΩΣ και της ΠΑΤΡΊΔΟΣ. 

Ο πρώτος ο Μωϋσής, έδωσε τον Νόμο του ΘΕΟ΄Υ στον άνθρωπο, ο δεύτερος ο Ιωάννης Καποδίστριας, έδωσε το πολίτευμα στους Έλληνες. 

ο πρώτος έδωσε τον εαυτό του με αντάλλαγμα την πίστη να δει την γη της επαγγελίας, ο δεύτερος έδωσε τον εαυτό του και ότι είχε με την ελπίδα και την βεβαιότητα να δει την πατρίδα του ελεύθερη. 

Ούτε ο ένας αξιώθηκε, ούτε ο άλλος. 

Τον πρώτο δεν τον επέτρεψε ο Θεός, τον δεύτερο δεν τον επέτρεψαν οι Έλληνες.

α

α

α

α