ΤΑ ΓΡΑΠΤΆ ΜΈΝΟΥΝ.

 Ο σημερινός άνθρωπος δεν επιθυμεί την επικοινωνία με τον γραπτό λόγο. Αναφέρομαι στον σοβαρό λόγο και εννοώ α] τον πνευματικό και β] τον επιστημονικό λόγο και μόνο, διότι οι άλλοι λόγοι ιδίως  γ] ο λόγος της  εικόνας ο οποίος βέβαια έχει μεγάλη δύναμη και έλκει τον άνθρωπο, δεν έχει ωφελήσει τον κόσμο, παρά μόνο τον έχει βλάψει μάλλον ανεπανόρθωτα.  Ποίος θεσμός μπορεί σήμερα να αξιολογήσει τον κάθε γραπτό λόγο και την κάθε εικόνα ώστε να αφαιρεθεί ο βλαπτικός γραπτός λόγος καθώς και ο λόγος της εικόνας, ιδίως μέσω του διαδικτύου; Συνυπάρχουν παράλληλα το καλό με το κακό, το χριστιανικό με το δαιμονικό κλπ. Το καλό με το κακό σαν έννοια πρέπει να το διακρίνεις. Την εκκλησία του Χριστού με την εκκλησία του σατανά την διακρίνεις;

Την προσευχή προς το Χριστό με την προσευχή προς  τον Σατανά δεν την διακρίνεις; Στον Χριστό υπάρχει η ελευθερία στον Σατανά δεν υπάρχει ελευθερία. Στα λάθη σου ο Χριστός δεν σου λέγει εύγε, δηλαδή μπράβο και έπαινο, ενώ ο Σατανάς σε επιβραβεύει για το κάθε λάθος που κάνεις. Βλέπατε πως ο σημερινός τάχα πολιτισμένος κόσμος τα βραβεία [δεν τα απονέμει παρά] τα διανέμει στους δικούς του. 

Θα μας πει κάποιος ότι ο Σατανάς είναι κάτι ανύπαρκτο, ιδέα, απάτη κάτι αστήρικτο, αναπόδεικτο, μη χειροπιαστό  κλπ. Μα και να μην είναι ο Σατανάς, είναι ο πλησίον σου που τον έχει μέσα του, είναι ο συνάνθρωπος, ο οποίος εμφορείται από το πνεύμα του, και  έχει υποστεί ο ίδιος αλλοίωση, διότι έχει κάνει εσωτερική κατάληψη επί του ανθρώπου, και πλέον τον ελέγχει και τον κατευθύνει σε ιδέες, γνώμες, επιλογές  κλπ, που άνθρωπος τις κυοφορεί και τις εξωτερικεύει σε  πράξεις. 

Οι δε πράξεις δημιουργούν τετελεσμένα με αδιέξοδα.

Διανύουμε περίοδο που τα γραπτά είναι αντιπαθεί από την πλειοψηφία του κόσμου. Θα έλθει σύντομα ο καιρός που θα του λείψει του ανθρώπου, ο καλός, ο αγαθός, και ο πνευματικός γραπτός λόγος που τον  αναβαθμίζει και τον ωφελεί γενικά και ειδικά. 

Οι άλλοι δύο βλαπτικοί λόγοι που προανέφερα [ο επιστημονικός και της εικόνας] κουράζουν, φορτώνουν και βαραίνουν τον άνθρωπο και σωματικά αλλά ιδίως ψυχικά-ψυχολογικά. Όλος ο κόσμος σήμερα εκτός ολίγων είναι ψυχοπαθής. Έχασε ο άνθρωπος το όριο και το μέσον διάκρισης, ανίκανος να επιλέξει, πόσο μάλλον να αποφασίζει.

 Ο σύγχρονος άνθρωπος αγοράζει και τρέφεται όλο με προϊόντα του Σατανά και καθόλου του Χριστού. Λειτουργούν σήμερα δωρεάν επιδόματα υλικά και πνευματικά  ο δε  άνθρωπος αρκείται σε αυτά τα ολίγα.  Ο άνθρωπος είναι πάντα, μάλλον νήπιος, και η Δαιμονική διατροφή τον βλάπτει στην ανάπτυξη, και του δημιουργεί προβλήματα, ασθένειες κλπ, που δεν γιατρεύονται και μάλλον τον οδηγούν στον θάνατο, ας ανέβασε η επιστήμη το όριο ζωής.