Ότι και να ειπούμε χριστιανοί, ότι και να γράψει ο άνθρωπος ή και ότι γραφεί σε όλο το μέλλον του κόσμου θα είναι ελάχιστα.
Σήμερα πολλά γράφονται για όλους και για όλα. Δεν υπάρχει όριο, μέτρο και ζύγιασμα γραφής σήμερα στον κόσμο. Η εικόνα, η γραφή, ο ήχος, και το χρώμα έχουν ζαλίσει ή μεθύσει και εξαρτήσει τον σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος έχει αφεθεί σε λίγο από όλα, για να είναι μέσα σε όλα για να μην θεωρηθεί εκτός!!! αλλά εντός των πραγμάτων και συμμέτοχος. Σαν την μέση και βασιλική οδό που λέγουν πολλοί χριστιανοί, δηλαδή και με τον ΈΝΑ και με τον άλλον. Αυτό βέβαια αποδεδειγμένα έχει φέρει απορία και σύγχυση στον νου των ανθρώπων. Διότι ο Αξιολογικός Μηχανισμός του ΑΝΘΡΏΠΟΥ έχει βλάβη, και μάλλον ανεπανόρθωτη.
Δυστυχώς για τον Χριστιανικόν κόσμον ο Χριστός υποβαθμίστηκε από τους Χριστιανούς και γίνεται μόνο λεκτική αναφορά για λίγες ημέρες κάθε χρόνο τις οποίες φέρνει χρήματα, άδειες, διακοπές και διάφορες απολαύσεις γενικότερα, επί παντός.
Από δε τους χριστιανούς Οικουμενιστές Ποιμένες, Ανατολικούς και Δυτικούς, στις Διαχριστιανικές ή Διαθρησκειακές συναντήσεις και Διαλόγους, ούτε καν λεκτική αναφορά γίνεται στο όνομα του ΧΡΙΣΤΟΎ. Κλήρος και λαός, όλοι στρατευμένοι εναντίον του ΧΡΙΣΤΟΎ!!!!
Ο λαός λέγει: πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, ή αλλιώς: όπως στρώσουμε θα κοιμηθούμε κλπ. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν: όσο γηράσκω τόσο μαθαίνω, αλλιώς όσο παθαίνω τόσο μαθαίνω κλπ. 1 Θέλαμε δεν θέλαμε γεννηθήκαμε φίλοι μου όμως: 2 θέλουμε δεν θέλουμε θα κριθούμε, θα αξιολογηθούμε.
Έχουν σήμερα οι χριστιανικές εορτές κάτι σχετικό με την ζωή του ΧΡΙΣΤΟΥ; των ΑΠΟΣΤΟΛΏΝ; των ΜΑΡΤΥΡΩΝ; και των ΑΓΊΩΝ; Μάλλον όχι.
Ο τρόπος ζωής των Χριστιανών δεν έχει καμία ομοιότητα με τον τρόπο ζωής του ΧΡΙΣΤΟΎ. Οπότε θα λέγαμε ότι, έχουμε Χριστούγεννα χωρίς ΧΡΙΣΤΌ.
Όπου όμως δεν κατοικεί ο ΧΡΙΣΤΌΣ, έρχεται και θρονιάζεται ο ΆΛΛΟΣ, [δηλαδή ο πονηρός] και αν εκείνος θρονιαστεί και κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο [δηλαδή στον κόσμο] δεν βγαίνει με τίποτε. Έτσι του χριστιανού [και όχι μόνο, αλλά όλου του κόσμου] οι ημέρες της καθημερινής ζωής του, γίνονται όλο και χειρότερες. Αυτό δεν εισπράττουμε φίλοι μου, από ημέρα σε ημέρα; από μήνα σε μήνα; από χρόνο σε χρόνο; Ο λαός λέγει: κάθε πέρσι και καλλίτερα, κάθε φέτος και χειρότερα. Δηλαδή κάθε φέτος τα δεινά του ανθρώπου αυξάνουν σε σχέση με τα περσινά. Αν μετρήσεις τα προπέρσινα και τα πριν 5 και 10 χρόνια κλπ, θα εντοπίσεις μεγάλες διαφορές και αποκλίσεις. Οι απόγονοί μας και απόγονοί σας θα μας αναθεματίζουν, ή ζωντανοί θα είμαστε, ή αποθαμένοι.
Όλοι στη ζωή που ήλθατε βρήκατε ένα Χριστό. Ας πούμε ότι δεν ήταν αυτός που θα έπρεπε, [αυτόν τον Χριστό είχαν οι προγονοί σας αυτόν σας έδωκαν] εσείς τι κάνατε; Όχι πως δεν ήταν αρκετός ο ΧΡΙΣΤΌΣ [μη γένοιτο] αλλά οι χριστιανοί που σας τον μετέδωσαν ήταν ελλιπείς.
Γνωρίζεις ότι ένα μωρό για παράδειγμα, η μητέρα το έχει αγκαλιά και το ταΐζει, εκείνο την τραβά από τα μαλλιά, βάζει το χέρι στο πιάτο, πετάει το πιάτο κάτω, το ποτήρι, το φαγητό χύνεται όλα λερώνονται κλπ, τι κάνει η μητέρα, φτιάχνει πάλι την κρέμα και το αγκαλιάζει πάλι και φτου από την αρχή για το τέκνο της. Βλέπεις αδελφέ την αγάπη της μητέρας προς το τέκνο της;
Σύνελθε αδελφέ αν έχεις έστω και την ελάχιστη χριστιανική αγωγή, και σκέψου λίγο αν όχι πολύ. Ξαναγεννήσου και εφέτος και πες μέσα σου: φτου και από την αρχή.
Εσείς προσπαθήσατε ως ηλικιωμένοι που είστε τώρα και ώριμοι, με γνώσεις, ιστορία, πτυχία, εμπειρίες κλπ, τουλάχιστον να τον αυξήσετε, και όχι να τον λιγοστέψετε, ή μήπως εντελώς τον καταργήσατε;
Ο ΧΡΙΣΤΌΣ μας αγόρασε από τον διάβολο με το αίμα του. Εμείς οι δήθεν χριστιανοί αποποιηθήκαμε !!! με υπογραφή αμαρτωλών έργων μας, την κληρονομιά του ΧΡΙΣΤΟΎ και πουληθήκαμε με τις ίδιες τις δικές μας αμαρτίες μας !!!!. Δεν έδωκε τίποτε ο διάβολος για να μας αγοράσει. Διά τούτο ονομάζεται και παμπόνηρος. Πονηροί εμείς, αλλά παμπόνηρος εκείνος, αυτή είναι η διαφορά. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό αδελφέ; Το τάχα κάθε έξυπνο, στην παγίδα πιάνεται.
Ο ΧΡΙΣΤΌΣ είναι το μόνο ιστορικό πρόσωπο με προϊστορία. Από αρχής της δημιουργίας του ανθρώπου επί του κόσμου που πατούμε προφορικά είναι προφητευμένος, γραπτά δε 10 και πλέον αιώνες πριν γεννηθεί και ως σαρκομένος άνθρωπος αλλά όχι ακριβώς όπως γεννηθήκαμε ο καθένας από εμάς. Όλοι οι λαοί του κόσμου τον αναζητούσαν και είχαν καταθέσει την αίτησή τους, Άκουσε το παράπονο του ανθρώπου, τον πόνο του, τον καημό του, στο κατάντημα το οποίο έφτασε κλπ, και ήλθε!!! ποιος; ο ίδιος ο Θεός.
Οι ειδωλολάτρες Έλληνες τον ζητούσαν και έλεγαν : Σόλωνας: στην διηρημένη ανθρωπότητα η άσαρκη θεότητα λα λάβει σάρκα θα κρεμαστεί από αγνώμονα λαό, θα τα πάθει αυτά όλα θεληματικά.
Ο Πλάτωνας: ο δίκαιος θα πάθη πολλά, θα διωχθεί, θα μαστιγωθεί, και θα σταυρωθή.
Έτσι θα ακούσει και την μετάνοιά μας σήμερα αδελφοί μου.
Ο Σωκράτης: αν δεν μας λυπηθεί ο Θεός έτσι θα μείνουμε για πάντα κοιμισμένοι.
Τα τότε ειδωλολατρικά Μαντεία γνώριζαν το όνομα του που ήταν Ιησούς.
Εσύ ως χριστιανός αδελφέ τι γνωρίζεις για το Ιησού και τι πράττεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου