ΠΡΌΚΛΗΣΙΣ.

 Ζούμε σε εποχή πληθώρας προκλήσεων - συγκρούσεων, και κάθε μορφής. Προκαλούμε τον Θεό, προκαλούμε την Φύση, προκαλούμε τον πλησίον μας, τον εαυτό μας, καθώς και το Ζωϊκό Βασίλειο. Η απάντηση είναι δεδομένη, άρα αναμενόμενη, γιατί απορούμε. Κάνω κάτι για να δω πως θα αντιδράσεις. Στον φίλο σου μπορείς με κάποια κίνηση να επιδράσεις πάνω του για να εισπράξεις την όποια αντίδρασή του, στο Θεό μπορείς να προβείς σε κάτι παρόμοιο; και βέβαια όχι, αν το κάνεις είσαι άφρονας, άνους, ή ηλίθιος.  Η Φύση προκαλεί τον Άνθρωπο, ή ο Άνθρωπος προκαλεί την Φύση; Η επιστήμη επίσης προκαλεί τη φύση. Μέσα στη φύση όμως ζει ο άνθρωπος ο οποίος εισπράττει το θυμό της. 

Η πρόκληση είναι δοκιμασία, ανταγωνισμός, αντιπαλότητα, πορεία σε κατεύθυνση, και τελικά σύγκρουση με αποτέλεσμα. Ή για τον άνθρωπο ή για την φύση. Γνωρίζουμε από την ιστορία ότι οι φυσικές δυνάμεις είναι ασυναγώνιστες και ανίκητες από τον άνθρωπο, ας αφήσουμε έξω την δύναμη του Θεού. Πυρ, Θάλασσα και γυνή, 3 ισχυρά ισόβια και διαχρονικά μέτωπα που ο ισχυρός άνδρας αν συγκρουστεί έρχεται πάντα τέταρτος. Μεταξύ αγώνα δυνάμεως, φυσικής και  ανθρώπινης, νικήτρια είναι πάντα η φυσική δύναμη. Είναι σαν ο νάνος να προκαλεί τον γίγαντα. Όσοι θα πω θυμούνται το διαστημόπλοιο με το όνομα challenge. Οι Αγγλογνώστες  δημοσιογράφοι κατά όπως θυμάμαι τσάλαντζερ το ονόμαζαν, δηλαδή πρόκληση, δηλαδή προκαλεί ο άνθρωπος σε αγώνα τις ουράνιες δυνάμεις. Το αποτέλεσμα τότε, όποιος θυμάται, ήταν 2; περίπου λεπτά, μετά την εκτόξευση να συντριβεί χωρίς αντίπαλο, και να μην μείνει τίποτε!!! 

Σήμερα ο άνθρωπος προκαλεί την φύση και τον δημιουργό λέγοντάς τον: εγώ θα φτιάξω πολυκατοικίες στις ρεματιές και στη θάλασσα, επίσης εργοστάσια, γήπεδα, θα μπαζώσω τις παραλίες κλπ. Θα φτιάξω ξύλινα σπίτια, πλαστικά και αν μπορείς πείραξέ τα, κλπ.  Πειράζουμε προκαλούμε το Θεό θέλει δεν θέλει να κάνει θαύματα, επειδή το θέλει ο άνθρωπος. Είναι δυνατόν;

Προκαλέσαμε όλες τις συνήθειες στη ζωή μας. Πίστη, ήθη, κοινωνικότητα, παιδεία, χωροταξικό, περιβάλλον, το ζωϊκό βασίλειο στεριάς, αέρα, και θάλασσας. Οι προκλήσεις στους ανθρώπους έχουν φέρει τις διεθνείς, τις κοινωνικές, και τις προσωπικές διαταραχές, που σαν θεατές παρακολουθούμε, και μάλλον χειροκροτούμε. 

Στην γη θα προκαλούνται κενά οξυγόνου. Θα φτιάξουν ομπρελο-δεξαμενές [κάτι σαν ψηφιακές δεξαμενές ή πάρκα οξυγόνου, ή οξυγονο-συλέκτες] συλλογής οξυγόνου  για προστασία και επάρκεια, για αυτούς που θέλουν να προστατεύουν. Αν θα το πωλούν και πόσο, δεν γνωρίζω.  

Ακολουθούνε συμπληρωματικές  διαταραχές στην φύση, που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ελέγξουμε. Ας αφήσουμε για άλλες γενιές και άλλους αιώνες την διαταραχή του ουράνιου σύμπαντος. Άνθρωπε πάψε να προκαλείς τον Δημιουργό και τριαδικό [1 Πατέρα 2 Υιό=Χριστό, Ιησού, και 3 Άγιο Πνεύμα] Θεό.  Ο Θεός έχει θέσει   όρια, από Εκείνον και  όλα φροντίζονται δίκαια  και ειρηνικά. Η όποια καταστροφή είναι συνειδητή επιλογή του ανθρώπου και όχι του Θεού.