ΤΑ ΚΑΘΉΚΟΝΤΑ της  ΓΥΝΑΊΚΑΣ εις την ΛΑΤΡΕΊΑΝ.  Εν τω Ναώ, ή εν τη κοινωνία,καθώς και του άνδρα. 

Από την Γραφή. Ο άνδρας και η γυναίκα. Ο Θεός καθώς γνωρίζουμε εποίησε άνδρα και γυναίκα, άρρεν και θήλυ. Άλλους ρόλους έδωκε στον άνδρα, άλλους ρόλους στη γυναίκα. Οι ρόλοι = ικανότητες,  διακρίνονται σε ειδικοί= μοναδικοί,  και σε γενικοί = κοινοί και για τους δύο. Ειδικός ρόλος και αποκλειστικός είναι το να είναι η μία πλευρά άνδρας και η άλλη γυναίκα. Την δημιουργική ικανότητα την έδωκε μισή μισή, που όταν συνεργαστούν δημιουργούν το όλο. Ανέθεσε την συνέχεια της δημιουργίας όχι στον ένα, αλλά και στους δύο. Αν δημιουργούσε μόνο ένας άνθρωπο, αυτό θα ήταν τραγικό για την ανθρωπότητα.   

Οι ρόλοι τους είναι γραμμένοι στα πρώτα βιβλία ρης Παλαιάς Διαθήκης, καθώς και στην Καινή Διαθήκη. Πολλοί συγγραφείς και ομιλητές έχουν αναφερθεί στους ρόλους και των δύο

Γένεσις: Β' στίχος 18: ποιήσωμεν αυτώ βοηθόν κατ' αυτον.

Καινή Διαθήκη: Απόστολος Παύλος. 

Α' Κορινθίους κεφάλαιο  ΙΑ' στίχοι 1-16 και κεφάλαιο ΙΔ' στίχοι 34, 35. Ερμηνεία: 34 Σύμφωνα με την τάξη και ειρήνη [αυτά τα δύο πάνε μαζί και το ένα είναι συνέχεια του άλλου] που επικρατεί εις όλας [γενικά σε όλες τις εκκλησίες] τας εκκλησίας των χριστιανών, αι γυναίκες σας εις τας συνάξεις των πιστών ας σιωπούν, [αυτές είναι κατηχητικές, ή λατρευτικές που αφορούν την πίστη και τους πιστούς, δεν είναι κοινωνικές συνάξεις]  διότι δεν έχει επιτραπεί [έχει απαγορευτεί]  εις αυτάς να ομιλούν, [να έχουν κυρίαρχο ρόλο ή εντολή από το θεσμό της εκκλησίας] αλλά πρέπει να υποτάσσονται, [να κάνουν υπακοή] καθώς και ο νόμος [νόμος = τελεσίγραφο] λέγει εις το βιβλίον της Γενέσεως. 35 Εάν δε θέλουν να μάθουν κάτι, που ελέχθη εις την σύναξη και δεν το κατάλαβαν, ας ερωτούν δι' αυτό εις το σπίτι τους άνδρας των. Διότι είναι απρεπές και άσχημον [αταίριαστο θα ασχημίσει όλη την σύναξη  θα δημιουργήσει σχόλια διαφωνεί και ανατρέπει όλο το παραδομένο πρόγραμμα της εκκλησίας, που τελικά θα βλάψει την πορεία της πίστεως] εις τας γυναίκας να ομιλούν [ως ομιλητές - ομιλήτριες, λεκτικά ή ψαλτικά] εις την [λατρευτική] σύναξη των πιστών.   

Προς Τιμόθεον Α'  κεφάλαιο Β' στίχοι 12, 14. Ερμηνεία: στη γυναίκα [ειδικά και ονομαστικά] δεν επιτρέπω [απαγορεύω] να διδάσκει [να διευθύνει να κατευθύνει ως καθηγήτρια στα θέματα της πίστεως κλπ] εις τας [ομαδικάς] συνάξεις της [πίστεως] λατρείας, ούτε να εξουσιάζει και να γίνεται κυρία του άνδρα της, αλλά οφείλει [έχει την υποχρέωση και το καθήκον από τον νόμο της εκκλησίας] να μένει ήσυχος,  [σε θέση μόνο ακροατή] να σιωπά, χωρίς να αντιλέγει [να διαφωνεί και να [παράγει σύγχυση] ή να θορυβεί.  Μερικός σχολιασμός των λέξεων.  Ο Θεός επέλεξε τον άνδρα ως κληρικό διότι η γυναίκα έχει εκ φύσεως αδυναμίες να ανταποκριθεί σε αυτό τον ρόλο και τον φόρτωσε στον άνδρα. Στην ουσία  προστατεύει τη γυναίκα από άλλα δύσκολα στην πορεία της ζωής της. Άλλη η ψυχολογία του άνδρα, και άλλη της γυναίκας κλπ, δεν νομίζω να χρειάζεται ανάλυση της κάθε ψυχοσύνθεσης.

Εις την  γυναίκα έχει δοθεί ο διακονικός= βοηθητικός=υπηρετικός [δεν είναι υποτιμητικός] ρόλος, δεν ανήκει με την ειδική έννοια στον κλήρο, αλλά με την γενική έννοια. Όλα είναι ζήτημα ερμηνείας των λέξεων. Είναι όλες οι γυναίκες άξιες διά το ρόλο του Γάμου; όχι βέβαια, είναι όλοι οι άνδρες; πάλι όχι. Είναι όλοι οι άνδρες άξιοι διά το ρόλο του πρεσβυτέρου=ιερέως; και βέβαια όχι. Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός. Αυτή η αδυναμία του κάθε ανθρώπου  δεν είναι υποτιμητική, ούτε απόρριψη του προσώπου του άνδρα ή της γυναίκας.

Ο Παύλος, θα ειπούν οι γυναίκες επειδή αυτός δεν ήλθεν εις Γάμον άρα [θα ειπούν οι γυναίκες ότι τις αντιπαθεί] αντιπαθεί την γυναίκα. Όχι βέβαια. Το βέβαιο από την ζωή του είναι ότι,   δεν είναι μισογύνης, αλλά λέγει και γράφει την αλήθεια. Εδώ θίγεται ο εγωϊσμός του σημερινού ανθρώπου και ιδίως χριστιανού ή χριστιανής.

Ο Παύλος ούτε  [υπέρ] τιμά, ούτε  [υπό] τιμά. Γράφει την αλήθεια περί των ρόλων [αν νομίζουν οι γυναίκες ότι τις υποτιμά είναι δικό τους λάθος και όχι του Παύλου] στα της λατρείας, διότι τοποθετεί,  θέλει, απαιτεί και επιβάλει στον καθένα το ρόλο που από την φύση του μπορεί να ολοκληρώσει. Στον  κληρικό άνδρα επιβάλει αυξημένα καθήκοντα [δύσκολα, στα οποία δεν μπορούν από τη φύση τους οι γυναίκες να εκπληρώσουν ή να ανταποκριθούν]   όπως με το  να θυσιαστεί προκειμένου να προστατεύσει την γυναίκα, ως όρο να είναι  μιας γυναικός άνδρας, [εννοείται πιστός, ηθικός, τίμιος, ευλαβής, ταπεινός κλπ, ως χριστιανός], νηφάλιος, σώφρονας, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός, εργατικός, να είναι παρών ανά πάσα στιγμή όπου τον καλεί το καθήκον ως κληρικός, επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος, μη πάροινος - μη μέθυσος, μη πλήκτης - να μη διαπληκτίζεται, μη αισχροκερδής, εις τα του οίκου του να λειτουργούν όλα τέλεια, να έχει την καλή μαρτυρία έξωθεν της κοινωνίας,  προκειμένου να εκλεγεί στην τάξη του κλήρου, να μην είναι άσωτος, ή ανυπότακτος, να μην είναι αυθάδης, να μην οργίζεται, να είναι αγαθός, δίκαιος, εγκρατής, αξιόπιστος, να μην τον επηρεάζουν τα συναισθήματα, να είναι αντοχής σε κάθε περίσταση κλπ. Όχι ότι στους άλλους επιτρέπονται για να εξηγούμαστε. Ότι απαγορεύει ο νόμος του Θεού στον κληρικό απαγορεύει και στον κάθε άλλον άνδρα ή γυναίκα.

Οι ικανότητες και τα χαρίσματα στον άνδρα και στην γυναίκα διαφέρουν διότι ο κάθε άνθρωπος χειρίζεται τον εαυτό του διαφορετικά οπότε η αξιοποίηση θα είναι διάφορη από του κάθε άλλου έτσι και τα χαρίσματα θα διαφέρουν από τον κάθε άλλον.

Το όνομα κλήρος εξ ου και κληρικός, το συναντάμε στην Εκλογή του Ματθία εις αναπλήρωση της θέσεως του Ιούδα του Ισκαριώτη, όπου επέλεξαν δύο. Ο κλήρος έπεσε στον Ματθία. Οι πρεσβύτεροι τότε επιλέγονταν από την βάση των  πιστών της ενορίας, και εκλέγονταν με ψήφο ή κλήρο ο πιστότερος, ο αξιώτερος,  ο ικανότερος  με την βοήθεια του Θεού. Ενώ σήμερα εκλέγονται με την βοήθεια του μέσου κλπ, νομίζω καταλαβαίνεις φίλε μου. Είναι φανερό ότι από το σύνολο των ανδρών εκλέγονταν το ελάχιστο αλλά το καλλίτερο. Αυτό ήταν απαξιωτικό για τους άλλους άνδρες που δεν επελέγησαν; όχι βέβαια, μα ήταν και δίκαιο διότι οι άλλοι είχαν αδυναμίες, ελλείψεις, πάθη κλπ.

Η διαφορά Διακονία, Διάκονος, Διακόνισσα και κληρικός. Η διακονία είναι μία ειδική υπηρεσία στο χώρο της εκκλησίας, στα μοναστήρια και στις εκκλησίες των ενοριών ή σε κάποιο εκκλησιαστικό ίδρυμα. Ο άνθρωπος που έχει την ευθύνη ονομάζεται διάκονος ο άνδρας, και διακόνησα η γυναίκα. Είναι επίσης και βοηθητική προσφορά στα μυστήρια της εκκλησίας.  Για παράδειγμα σε ειδικές περιπτώσεις όπως, στην βάπτιση των μεγάλων γυναικών τότε, διακονούσαν βοηθητικά οι γυναίκες διακόνησες και όχι οι άνδρες. Οι Διάκονοι τότε είχαν την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία για την προετοιμασία των μυστηρίων, στα συσσίτια φαγητού, στη φιλόπτωχη δράση της ενορίας, την φιλόξενη, τη φιλάσθενη δράση και ότι κοινωνικό θέμα υπήρχε κλπ, υπό την εποπτεία του πρεσβυτέρου. Γενικά η Διακονία είναι [και των δύο φύλων] ανδρογυνική υπηρεσία στο χώρο της εκκλησίας ως σήμερα. Τα διακονήματα  στην εκκλησία ονομαστικά είναι πολλά.

Στον Μωσαϊκό νόμο δεν έχουμε ιέρειες καθώς ούτε και στην Καινή Διαθήκη γίνεται αναφορά για ιέρειες. Μόνο προφήτισσες και διακόνησες γυναίκες έχουμε στην χριστιανική πίστη. 

Πολλές διαφορετικότητες υπάρχουν στη κτήση όπως. Η σωματική κατασκευή και διαφορά ανδρός από γυναικός. Τα έμμηνα στην γυναίκα και όχι στον άνδρα. Η περιτομή στον άνδρα, όχι στη γυναίκα. Η σύλληψη, εγκυμοσύνη και τοκετός στη γυναίκα. Η καθαρότητα ή μη, στη γυναίκα κατά τον τοκετό, κλπ, διαφορετική όμως στον άνδρα κλπ, που δεν είναι ανάγκη να γράψουμε κάτι. 

Η διαφορετικότητα έχει την ομορφιά μέσα στον κόσμο, ας σκεφτούμε όλα τα λουλούδια ίδια, [σε χρώμα, μέγεθος και ύψος] πόσο άνοστο θα ήταν, ενώ η ποικιλία και η διαφορετικότητα σε όλη τη φύση πόσο απολαμβάνετε από τον άνθρωπο παρά η ομοιότητα.  Μπορούν να γραφτούν και να ειπωθούν πολλά, θα ωφελήσουν; ή θα βλάψουν την πίστη;