"ΕΞΩ ΧΡΙΣΤΕ"

 ΚΥΡΙΑΚΉ   Α'   ΛΟΥΚΆ Κεφάλαιο Ε' στ,  1 - 11. 

   Κείμενα αφύπνισης για τον χριστιανό της εποχής που ζούμε.

     Ο Σίμωνας  ψαράς το επάγγελμα και οικογενειάρχης που λίγο αργότερα ονομάσθηκε από το Χριστό  Πέτρος, στην παράκληση του Χριστού  να ανέβη επάνω στη βάρκα του, προκειμένου να βλέπει το πλήθος των ανθρώπων στους οποίους θα ομιλούσε, από σεβασμό έκανε υπακοή και οδήγησε την βάρκα του πιο μέσα στην λίμνη, για να βλέπουν όλοι τον Χριστό κατά την ώρα που κήρυττε. Μετά την ομιλία του ο Χριστός είπε στον Σίμωνα  να οδηγήσει την βάρκα του πιο μέσα στην λίμνη και ρίξει τα δίχτυα του για ψάρεμα, επειδή γνώριζε ότι την παρελθούσα νύκτα ψαρεύοντας δεν  έπιασε ούτε ένα ψάρι. Πλησίαζε βέβαια μεσημέρι και θα μπορούσε ο Σίμωνας να του πεί: "διδάσκαλε όλη νύκτα ψάρευα και δεν έπιασα κανένα ψάρι, τώρα που είναι μεσημέρι [οι άλλοι ψαράδες από την ακτή θα πούνε: τρελάθηκε ο Σίμωνας και απλώνει δίχτυα το μεσημέρι;]  θα πιάσουμε ψάρια;" Δεν του είπε τίποτα, αλλά επειδή του το είπε ο Χριστός, έπραξε το θέλημά του Χριστού κάνοντας υπακοή. Και όμως μέρα μεσημέρι το δίχτυ γέμισε ψάρια, ώστε αναγκάστηκαν να φωνάξουν από την παραλία και τους άλλους ψαράδες να έλθουν να βοηθήσουν γιατί η βάρκα θα βούλιαζε και ευτυχώς πρόλαβαν γιατί δεν είχαν φύγει για τα σπίτια τους. Βλέποντας ο Σίμωνας το θαυμαστό γεγονός, πήρε στροφές το μυαλό του και αποφάνθηκε από μέσα του, αξιολογώντας τον εαυτό του και το ζωντανό θαύμα που έγινε, κατέληξε αυθόρμητα ως χαρακτήρας, στην απόφαση λέγοντας στον Χριστό: "Κύριε έξελθε απ' εμού ότι αμαρτωλός ειμί." Ο Σίμων ήξερε τον εαυτό του και γνώριζε ότι δεν άξιζε την τιμή αυτή που του έγινε και ως άνθρωπος με αδυναμίες, πάθη και αμαρτίες σαν να έλεγε μέσα του: "Σίμωνα αυτή την μεγάλη τιμή δεν την αξίζεις" και από ταπείνωση είπε στον Διδάσκαλο: "βγες έξω δεν είμαι άξιος Κύριε."  Ο Σίμων μάλλον θα το είπε αυτό στον Χριστό έχοντας το σκεπτικό : αυτός ο καθαρός και δίκαιος κλπ, άνθρωπος δεν έχει καμία σχέση με εμένα τον άχρηστο, άρα δεν είμαι ικανός και άξιος να τον έχω στην βάρκα μου. Αισθάνθηκε ίσως υπαρξιακό και συνειδησιακό έλεγχο και οδηγήθηκε να πει τα παραπάνω λόγια στον Κύριο.

     Σήμερα στην πλειονότητά τους  οι χριστιανοί (μετά από 2000 χρόνια παρουσίας του Χριστού), όχι από αξιολόγηση, αυτοκριτική και ταπείνωση [αυτοί οι νοητικοί μηχανισμοί σήμερα δεν λειτουργούνε μέσα στον χριστιανό] αλλά με τον κοσμικό τρόπο της ζωής τους λέγουν: "βγες έξω Χριστέ από τη ζωή μας".  Αυτό είναι μία πραγματική πανδημία  μέσα στον χριστιανικό κόσμο  τον οποίο μόλυνε και τον   οδήγησε στον πνευματικό θάνατο.  Έπεισαν τους χριστιανούς από πολλά χρόνια  να φυλάγονται από τον μόνο κίνδυνο που ονομάζεται ΧΡΙΣΤΌΣ. Με τον τρόπο της ζωής τους οι χριστιανοί από εγωισμό λέγουν: "βγες έξω Χριστέ, δεν σε θέλουμε", (όχι μόνο διότι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά γιατί έτσι θέλουμε, δεν σε γουστάρουμε, γιατί ότι σκεφθούμε, ότι κάνουμε εσύ πάντα διαφωνείς Χριστέ, ε τέτοιο Χριστό εμείς δεν τον θέλουμε, άφησέ μας ήσυχους). Δεν είσαι στα μέτρα μας, δικαίωμά μας είναι, δική μας είναι η ζωή, ότι θέλουμε την κάνουμε.

     Το μικρό και νέο αγόρι ή κορίτσι θέλει τον πατέρα του και την μητέρα του να του κάνει τα χατίρια. Ο μαθητής θέλει τον δάσκαλο χαλαρό. Ο φοιτητής θέλει και αυτός τον καθηγητή  να του βάζει σε όλα τα μαθήματα άριστα. Ο σύζυγος θέλει η γυναίκα του να του κάνει όλα τα θελήματα, το ίδιο και η σύζυγος από τον άνδρα της. Ο εργαζόμενος και κάθε υπάλληλος θέλει το αφεντικό ή τον προϊστάμενο ή εργοδηγό ελαστικό και όπως θέλει αυτός. Ο πολίτης θέλει το κράτος να είναι όπως τον βολεύει εκείνον. Ό,τι είναι σοβαρό, αυστηρό, υπεύθυνο κλπ όλοι το αντιπαθούν.

     Οι Ιουδαίοι πριν το Χριστό είχαν την πίστη στο Θεό εύκολη, και με ένα αρνί, έναν τράγο, ή με ένα περιστέρι και με κάποια τροφικά είδη εξιλεώνονταν από την αμαρτία κλπ. Τελικά που έφτασαν ως κοινωνία; Να σταυρώσουν τον Θεό!!! Ήλθε ο αναμενόμενος Χριστός που τόσους αιώνες περίμενε ο κόσμος όλος, επαληθεύτηκαν οι προφητείες στο πρόσωπο του Χριστού, αλλά αυτοί που δεν κατάλαβαν τίποτα από το μίσος τους και τον εγωισμό τους επαλήθευσαν και τις προφητείες που αναφέρονταν στον θάνατο του Χριστού. Οι Ιουδαίοι περίμεναν τον μεσσία τους διαφορετικό. Τον ήθελαν να αλλάξει, να τροποποιήσει και να μεταρρυθμίσει τον νόμο του Μωυσή, όπως αυτοί οι Γραμματείς και Φαρισαίοι ήθελαν. Δηλαδή θα λέγαμε περίμεναν να καταργήσει πολλές από τις διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου και να εγκρίνει και να κηρύξει τον νόμο των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Τον περίμεναν και τον ήθελαν στα δικά τους μέτρα.

     Όταν άκουσαν τον  Χριστό να λέγει: δεν ήλθα να καταργήσω τον νόμο όπως εσείς περιμένετε, αλλά ήλθα να τον συμπληρώσω, δεν τους άρεσε.  Όπως περιμένει ένα μικρό παιδί τον πατέρα, τον παππού, την γιαγιά να του φέρουν γλυκά και παιχνίδια, έτσι περίμεναν και τον Χριστό οι τότε άνθρωποι. Την ημέρα της εισόδου στα Ιεροσόλυμα περίμεναν διάγγελμά του Χριστού, να τους καλέσει σε συνεργασία, να τους έχει συμβούλους, ως κόλακες και όπως λειτουργούσαν οι τότε βασιλείς των εθνών. Όταν δεν έγινε αυτό που περίμεναν το ίδιο βράδυ του έστειλαν μήνυμα λέγοντας: "Χριστέ αρχίζουμε τις δικαστικές διαδικασίες!!!" Δηλαδή "έξω Χριστέ από την πόλη μας". Από την καρδιά τους του είχαν κάνει προ πολλού έξωση και δεν ήθελαν καθόλου την παρουσία του σε όλη τη Ιουδαϊκή επικράτεια.

     Αυτό αποδεικνύουν και οι χριστιανοί του αιώνα τούτου με λόγια και με πράξεις. Διαφωνούν με το νόμο του Χριστού, και στη θεωρία και στην πράξη. Αντιπαθής ο Χριστός φίλοι μου. Λόγο Χριστού δεν θέλουν να ακούνε ούτε οι χριστιανοί ήμερα. Την εικόνα του δεν θέλουν να την βλέπουν. Το παράδειγμά του να μην τους διδάσκει τίποτε, και να μην το κάνουν πράξη.

     Έξω η εικόνα του Χριστού στην ορθόδοξη Ελλάδα από τα δημόσια και ιδιωτικά κτήρια οργανισμών και επιχειρήσεων,  μέσα μεταφοράς, ακόμα και από σπίτια χριστιανών. Δεν θα αναφερθώ στο σταυρό και σε άλλα σύμβολα, όπως τα μυστήρια κλπ.  Στο θεσμό της εκκλησίας διατηρούν ακόμη την εικόνα του,  αλλά διαφωνούν με τις εντολές του και έχουν διώξει και απορρίψει το έργο του (έχουν κρατήσει όμως την θεωρία του για να παραπλανούν). Όσον αφορά τις λεγόμενες δια-χριστιανικές και δια-θρησκειακές συναντήσεις και συνόδους δεν μιλάνε καθόλου για Χριστό. Μιλάνε μόνο θεωρητικά για μία ιδέα θεού-ανώτερου όντος όπως την καταλαβαίνει ο καθένας και έναν απρόσωπο θεό, κάτι σαν ακαθόριστο και μακριά από τον άνθρωπο. Τέτοιο Θεό θέλουν οι σατανιστές - παγκοσμιοποιητές της νέας εποχής και της Νέας θρησκείας (πανθρησκείας-οικουμενικής θρησκείας-οικουμενισμού). Ο οικουμενιστής ποιμένας των Αθηνών στο δίλημμα του εμβολίου κόβιντ 19 είπε: "από την μία μεριά είναι το εμβόλιο και από την άλλη ο τάφος", (δεν υπάρχει δηλ. ελπίδα=Χριστός. Δεν τόλμησε να πεί "από την μία μεριά είναι το εμβόλιο και από την άλλη ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας". Αυτή η συμπεριφορά των ποιμένων (όχι του Χριστού) φανερώνει ότι για αυτούς δεν υπάρχει ο Χριστός, δεν ελπίζουν σε Χριστό.  Για πολλούς από αυτούς είναι παραμύθι και περνάνε παραμυθένια ζωή, ενώ είναι αληθινό και θα εκπλαγούν στη άλλη ζωή όταν παρουσιαστούν ενώπιον του Χριστού. Όπως ο ανώνυμος πλούσιος του ευαγγελίου και τον διάλογο που είχε με τον Αβραάμ στην άλλη ζωή. Βλέπετε ο Χριστός είναι αλήθεια, οι χριστιανοί θέλουν το ψέμα, άρα "έξω Χριστέ". Ταπεινός εκείνος, εγωιστές οι χριστιανοί, άρα "έξω Χριστέ". Ηθικός ο νόμος του Χριστού, ανήθικοι οι χριστιανοί, άρα "έξω Χριστέ". Τίμιος, νηστευτής, φιλόξενος, ελεήμονας, φιλάνθρωπος ο Χριστός, άτιμοι, λαίμαργοι, αφιλόξενοι, φιλάργυροι-κλέφτες , μισάνθρωποι οι χριστιανοί, άρα "έξω Χριστέ".  Εγκράτεια και παρθενία ο Χριστός, πόρνοι και μοιχοί οι χριστιανοί, άρα "έξω Χριστέ".  Αγάπη ο Χριστός προς εμάς, αγάπη προς τον διάβολο οι χριστιανοί (πνευματική μοιχεία λέγεται αυτό που ενώ ως χριστιανός συνετάχθηκες με το Χριστό, τον αφήνεις και συνάπτεις σχέση με τον διάβολο], άρα "έξω Χριστέ".

     Με τον τρόπο της ζωής μας οι χριστιανοί λέμε καθημερινά και συνειδητά το "έξω Χριστέ". Το "έξω Χριστέ" άρχισε από παλαιότερες γενιές αλλά δυστυχώς στις ημέρες μάλλον πάει προς γενίκευση. Με την κάθε αμαρτία σου χριστιανέ θεωρητικά και πρακτικά λέγεις: ΕΞΩ  ΧΡΙΣΤΕ. Μέλλει ακόμη να το δούμε και σε πινακίδες ή σε πανό διαμαρτυριών, σε πορείες υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου ίσως και από χείλη χριστιανών ηγετών. Για υποχρέωση και καθήκον καμία λέξη γραμμένη σε πανό. Η υποχρεωτικότητα της πολιτείας που σκοτώνει ακολουθείτε από την πλειοψηφία, η υποχρεωτικότητα του Χριστού που χαρίζει ζωή, δυναμώνει, αναζωογονεί, γιατρεύει και ανασταίνει, έχει μικρό ποσοστό ακολούθων. Όλα εξαρτώνται από το τι θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε. Εσύ τι θα επιλέξεις αδελφέ; 

     Για τα παραπάνω ας μην μας παρεξηγήσουν κάποιοι θρησκεύοντες ή κατά φαντασίαν χριστιανοί. Δεν αφορά την ολότητα των χριστιανών, την πλειοψηφία όμως ναι.

   ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ   του έτους 2021.