ΜΑΚΆΡΙΟΣ. είναι:

ΜΑΚΆΡΙΟΙ οι πτωχοί τω πνεύματι, αυτών εστιν η Βασιλεία των ουρανών.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι λέξη και χαρακτηρισμός που διαλάλησε ο Χριστός στην πρώτη επί του όρους,  ανοιχτά προγραμματική διακήρυξη και βασική  ομιλία του προς τον τότε όχλο-λαό της Γαλιλαίας, διότι ήταν βυθισμένος στο πνευματικό σκοτάδι.

1 Πτώχευση, πτωχεία, φτώχεια, στο υλικό και πνευματικό κεφάλαιο και 2 Πλούτευση, πλούτη και υλικά αγαθά, επί πνευματικού και επί υλικού κεφαλαίου.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι  ο εκουσίως πτωχεύσας. Ο από αρχής γενομένης Θεός, ο οποίος έδωκε, δώρησε, χάρισε, κλπ, τον μονογενή υιό του. Βασικό πρότυπο και παράδειγμα μίμησης. 

Δίνοντας σώζεις και όχι παίρνοντας. Η Ιστορία της Γραφής, μας παρουσιάζει πολλά μακάρια πρόσωπα μέσα στον χρόνο για παράδειγμα και μίμηση που μπορούμε να ομοιάσουμε. Δεν είναι δύσκολο, διότι και εκείνοι ήταν ίδιοι άνθρωποι σαν και εμάς με τις ίδιες δυνατότητες και πιθανότητες. Έκαναν αρχή και με την χάρη [βοήθεια]του Θεού έφτασαν στην Βασιλεία των ουρανών.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο εκουσίως κρύπτων τις αρετές του, όπως ο Τελώνης εν κρυπτώ προσευχόμενος και όχι όπως ο υπερήφανος Φαρισαίος. Δεν λέγει ποτέ Εγώ. Πτωχεύει σε όλα και λέγει: έχει ο Θεός. Δεν ξέρει τίποτε από τον κόσμο.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο έχων και κατέχων και διανέμων τις αρετές που του χάρισε δωρεάν ο Θεός [χαρισματούχος, χαρισματικός] λένε οι άνθρωποι του Θεού. Δεν έχουν θέση εδώ οι χαρισματικοί του κοσμικού κόσμου.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο έχων πνευματικά προσόντα, ο ταλαντούχος, με τάλαντα, ικανότητες, δεξιότητες, που τις σπούδασε κοντά στο Χριστό όπως η Μαρία που διάλεξε την αγαθή μερίδα και όχι όπως η αδελφή της Μάρθα.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο ηθικός και πνευματικός άνθρωπος, και προσπαθεί να ζει όπως ο Χριστός.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ  είναι ο τέλειος [πάντα πνευματικά] στην συμπεριφορά χαρακτήρας, ολοκληρωμένος, και όχι προς καιρόν αλλά διαρκώς ισόβια.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο κυνηγός του πνευματικού πλούτου του Θεού και αποστρέφεται τον κόσμο.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι ο άνθρωπος που κατέχεται από πόθο για την πνευματική ολοκλήρωση και ευτυχία. Είναι ο συνεργάτης του Θεού. Τους πτωχούς το πνεύμα διάλεξε ο Κύριος προκειμένου να καταισχύνει τους θεωρούμενους για τον κόσμο, πλουσίους-σοφούς στο πνεύμα.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ  είναι ο εκούσια θυσιαζόμενος άνθρωπος, είναι ο ωφέλιμος για τον πλησίον του, και τον εαυτό του. Είναι ελεύθερος τρόπος ζωής, σεβόμενος το θέλημα του Θεού από αγάπη προς Εκείνον.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ είναι τίτλος, αξία, μισθός, έπαινος, βραβείο [και στην επί γης ζωή αλλά και στην άλλη ζωή], από τον ίδιο το Χριστό. Συνεχίζει καθώς μόλις προλέχθηκε να ωφελεί  1 τον άλλον,  2 τον εαυτό του και 3 το έργο του Θεού.

ΜΑΚΆΡΙΟΣ για τον σημερινό κόσμο είναι ο κεκοιμημένος ή ο αποθαμένος, [ο μακαρίτης λένε οι άνθρωποι] για την άλλη ζωή, όχι για την παρούσα ζωή. 

Η Μακαριότητα είναι συνδεδεμένη και με ετούτη τη ζωή, και με την άλλη,  η άλλη ζωή είναι συνέχεια ετούτης της ζωής, χωρίς τέλος, Από εδώ αρχίζει και εκεί συνεχίζει χωρίς τέλος.

ΜΑΚΆΡΙΟΙ οι πτωχοί τω Πνεύματι, άλλες δύο λέξεις που ο άνθρωπος τις κατανοεί και έτσι και αλλιώς.

Διά τον κόσμον πτωχός είναι σήμερα ο μη έχων χρήματα, κτήματα και λοιπά υλικά στοιχεία και αντικείμενα που έχει στερηθεί ο άνθρωπος. 

Διά τον κόσμον πλούσιος είναι ο έχων τα πάντα, δεν του λείπει τίποτε, έχει αυτάρκεια και περίσσευμα σε ότι υλικό κατέχει. 

Διά τον Θεόν πτωχοί στο πνεύμα είναι οι άνθρωποι που μακαρίζει ο Κύριος. Είναι η Γαλιλαία [αρχικά] των εθνών και όχι μόνο, είναι ο λαός ο καθήμενος εν σκότει, που είδε φως μέγα. Αυτοί είναι όσοι στερήθηκαν την θεία χάρη, την οποία ήλθε ο Κύριος να προσφέρει. Είναι όσοι έχασαν τα πνευματικά μέσα διά την θεραπεία από την αμαρτία, και τώρα συναισθάνονται την στέρηση, και ποθούν αναζητώντας τον θεραπευτή - Σωτήρα. Η πτωχεία είναι η έλλειψη φωτός, οδηγού, προστάτη, εγγυητή, γιατρό, συνταγογράφο κλπ.

Διά τον Θεόν πλούσιος είναι ο άνθρωπος που χειρίζεται την χάρη του Θεού όπως την χειρίζεται και ο Θεός. Παράδειγμα είναι ο Αβραάμ, ο Ιώβ, οι 5 φρόνιμες παρθένες κ,α.

Ο Θεός ως πλούσιος στην χάρη επαινεί και μακαρίζει τους μιμητές ανθρώπους φίλους του και παιδιά του, και κληρονόμους του.

Υπάρχει 1 ο  πτωχός  στο πνεύμα του κόσμου και 2 ο πτωχός στο πνεύμα του Θεού και το αντίστροφο. 

Πνευματική πτωχεία είναι η στέρηση του πνευματικού πλούτου της χάριτος του Θεού. 

Αυτοί οι πτωχοί στο πνεύμα, συναισθάνονται την πνευματική πτωχεία, εξ αιτίας της αμαρτωλότητας και των ηθικών ελλείψεων, καθώς και άλλων ατελειών και αδυναμιών κλπ. Είναι αυτοί που προ-γνωρίζει ο Κύριος και προκαταβολικά τους μακαρίζει. 

Αυτοί  οι πτωχοί [ή χριστιανοί] από ηθικά αγαθά και αρετές κλπ, μη έχοντας πνευματικό πλούτο, και αισθανόμενοι την έλλειψη οδηγούνται σε αναζήτηση λύσεως των προβλημάτων μέσω της μετάνοιας και επιστροφής, φωτισμού και ανάκτηση του χαμένου πνευματικού πλούτου.

Όπως εις τον καθαρό προκαλεί αποστροφή η ακαθαρσία, έτσι και εδώ η ενοχή από την αμαρτία προκαλεί παρόμοια  συναίσθηση με συνέχεια την  ενεργοποίηση, για απο-ενοχοποίηση, καταφεύγοντας [διά της μετάνοιας, και επιστροφής] εις τον Σωτήρα Θεόν-Κύριον. 

Πτωχοί διά τον Ι. Χρυσόστομο είναι οι συντετριμμένοι-ταπεινοί τη καρδία, και διάνοια, διότι κάπου εκεί κοντά είναι και η θεραπεία.

Τον πτωχό στο πνεύμα ο κόσμος τον θεωρεί  αγαθό [τον προσβάλει με την λέξη αγαθιάρης, με μειωμένο νου, κολακευτικά ο χαζούλης κλπ], με την έννοια, δεν του κόφτη το μυαλό γενικά,   όλες οι ικανότητες που έχουν άλλοι στο 10, αυτός τις έχει στο 3, 2, 1, ή μηδέν. 

Τον πτωχό στο πνεύμα του Θεού, ο Θεός θεωρεί αυτόν με τις παραπάνω ιδιότητες που αναφέρουμε. Επίσης πτωχός στο πνεύμα του Θεού είναι ο έχων έλλειψη θείας χάριτος του Θεού. Διώχνει άρα και στερείται θείας χάριτος λόγω των αμαρτιών του.

Υπάρχει 1 ο πλούσιος στο πνεύμα του κόσμου και 2 ο πλούσιος στο πνεύμα του Θεού. 

Υπάρχει ο  υλικός κόσμος και ο πνευματικός κόσμος στο ίδιο χώρο. 

 Υπάρχει η  σάρκα και  η ψυχή, ή πνεύμα στον ίδιο χώρο. 

Ο πτωχός στο πνεύμα  είναι ο άνθρωπος που έχει γνωρίσει τον σκοπό της ζωής ετούτης στον κόσμο, αλλά και στον άλλον, και τοποθετήθηκε έξυπνα, πράγμα που θα έχει και έξυπνο αποτέλεσμα. 

Ο μη μακαριζόμενος δεν έχει θέση στην Βασιλεία των ουρανών. Πάμε παρακάτω.