ΤΙ ΠΤΑΊΕΙ και ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΊ;

Όλοι οι πολιτικοί [δηλώνουν] από αρχής αναλήψεως, παραλαβής, των καθηκόντων ευθύνης ότι, παρέλαβαν γη καμμένη κτλ. Άραγε είναι μπροστά τους χρυσή ευκαιρία διά να επιτύχουν. Και όμως αποτυγχάνουν. Επιτυγχάνουν μόνο στα λόγια, όχι όμως στα έργα. 

 ΑΙΤΊΕΣ   ΑΠΟΤΥΧΊΑΣ:

 1] Το ΠΆΘΟΣ της ΦΙΛΟΔΟΞΊΑΣ. Όλοι θέλουν να γίνουν κάτι παραπάνω από αυτό που είναι. Κατανοητό έτσι; Βεβαίως.

2] Το ΠΆΘΟΣ της ΦΙΛΑΡΓΥΡΊΑΣ. Όλοι θέλουν να αποκτήσουν, αντικείμενα, ή πράγματα, κάθε είδος κινητού ή ακίνητου που παρέχει η τεχνολογία και κλπ; Πιστεύω πως καταλαβαινόμαστε.

3] Το ΠΆΘΟΣ της ΦΙΛΗΔΟΝΊΑΣ. Όλοι θέλουν και αγαπούν την κάθε είδους απόλαυση στη ζωή τους. Ποίος έχει το μέλι και δεν το απολαμβάνει; κανένας, λέγει ο λαός. Και εδώ, ολίγοι, δεν το δοκιμάζουν καθόλου. Εύγε σε αυτούς. Αμφιβάλλει κανείς και διά το ένα ή το άλλο; και βέβαια όχι. Στην θέληση του ανθρώπου είναι όλα.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις, συμφωνούμε. Απλώς άλλος το σκέπτεται, άλλος προσπαθεί, άλλος αναλαμβάνει το κόστος, άλλος παραιτείται,  κλπ, δηλαδή κάτι σαν ποικιλία.

4] Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΌΣ. Προκειμένου ο κατεχόμενος από τα ως άνω 3 πάθη άνθρωπος να συμμετέχει στις 3 παραπάνω κατηγορίες τρόπου ζωής γίνεται [εθελοντικά] χαλί να τον πατήσεις. Δηλαδή κάνει όλες τις υποχωρήσεις. Στην κουβέντα που κάνουμε στο κείμενο πρόκειται για τον πολιτικό εθελοντισμό. Ο εθελοντισμός είναι μεγάλο θέμα για διάλογο, ας μην επεκταθούμε.

Εάν στον παγκοσμιοποιητικό πρόγραμμα  υπάρχουν 2 ή 3 και πάνω εθελοντές, ο παγκοσμιοποιητής επιλέγει αυτόν που θα κάνει τις μεγαλύτερες υποχωρήσεις, θελήματα, και παραχωρήσεις. Ο εθελοντής τα δίνει όλα, αν όχι τότε τι εθελοντής είναι. Ο έχων το χρίσμα πολιτικός εθελοντής, εξουσιάζει και καταδυναστεύει στην ουσία πρωτίστως τον λαό, και έπειτα  με λόγια,  ότι θα, [δηλαδή σαν ποτέ] με  ευχές και  υποσχέσεις για  ελπίδα, [ευημερία, ειρήνη κλπ] για κάτι καλλίτερο στο μέλλον, [ζήσε τον Μάη να φας τρυφύλι] που αν το δεις γράψε μου. Ο λαός λέγει: ο επόμενος αν όχι ίδιος, θα είναι χειρότερος από τον προηγούμενο, ή κάθε πέρσι και καλλίτερα, κάθε φέτος και χειρότερα.   Τους άλλους εθελοντές [οι προσκυνημένοι στο σύστημα] που χώρια ο καθένας προετοιμάζεται  για μεγαλύτερες θυσίες, [δηλαδή εθνικές παραχωρήσεις] τους έχουν διαρκώς σε αναμονή για ότι μελλοντικό, διότι δήλωσαν ότι είναι δεδομένοι στο σύστημα ανά πάσα στιγμή. Χρεοκοπούνε τον κάθε προηγούμενο, δεν θα χρεοκοπήσουν τον κάθε επόμενο; Το παιχνίδι σκάκι έχει Βασιλιά [ηγέτη] και Βασίλισσα, πιόνια, κανόνες κλπ, γιατί; Σκέψου και θα το βρεις. Ποίοι παίζουν το σκάκι; Υπάρχουν ηγέτες, ηγετάκια, ηγετούλες, ηγετίσκοι κλπ. Ξανασκέψου εύκολο είναι, εκτός αν έχεις πρόβλημα στον νου.

1 Ο [πραγματικός] ηγέτης είναι γεννημένος ηγέτης. 

2 Μπορεί όμως τον ηγέτη  να τον πλάσει η ζωή μέσα από εμπειρίες από τις οποίες θα διδαχτεί. 

3 Μπορεί ο ηγέτης να είναι αναπτυγμένος με μεταλλαγμένες τροφές. 

Αν είναι αναθρεμμένος και κατασκευασμένος μέσα από Ελληνο - χριστιανικές Αρχές και Αξίες, τις οποίες δεν θα προδώσει, έχει καλώς. 

 Αν μάλλον είναι εθελοντής και επιλεκτικά διορισμένος διά έργον χρόνου, διά του χρίσματος όπως λέγουν,  είναι εκ των πραγμάτων αποτυχημένος, θα αποτύχει ως άτομο, και θα παρασύρει στην αποτυχία και το λαό, και το έθνος, την πατρίδα, ή την χώρα όπως έχει επιβληθεί να ονομάζουν την πατρίδα οι νεωτεριστές και προοδευτιστές. Η πατρίδα έγινε χώρα, [δηλαδή χώρος με χωρητικότητα] οι Έλληνες έγιναν συμπολίτες σαν μάζα, και όχλος χωρίς προσωπικότητα κλπ.

Οι ονομαζόμενοι ηγέτες σήμερα των μεγάλων Κρατών είναι διαλεγμένοι διά να φέρουν σε πέρας συγκεκριμένες πολιτικές, πόσο μάλλον των μικρών Κρατών ως είναι η Ελλάς.

 Οι συνομιλίες, για όποιες επενδύσεις μικρές ή μεγάλες, γίνονται πριν ορισθούν οι συναντήσεις, είναι όλα προ-αποφασισμένα, απλώς εκεί κλίνει το μάτι ο ένας στον άλλον, χαμογελούν, πίνουν ποτά στην υγεία των κορόιδων, υπογράφουν, και αλληλοσυγχαίρονται.    Τα δώρα ήδη έχουν ανταλλαχτεί, ή στην πορεία της επένδυσης. Οι υπογραφές των μεγάλων επενδύσεων είναι γραμμένες με μελάνι αίματος  ανθρώπων με ψυχή. Γίνονται επάνω σαν χαρτί το σώμα της πατρίδος. Στο βιβλίο της ιστορίας του έθνους. Της πίστεως εις Χριστόν. Της οικογένειας. 

Γνωρίζαμε ότι, κάποτε ήταν όλα λειτουργήματα και καθόλου επαγγέλματα.

Γνωρίζαμε τον προηγούμενο αιώνα ότι υπήρχαν και επαγγέλματα και λειτουργήματα. 

Γνωρίζουμε σήμερα ότι, δεν έχει διασωθεί έστω και μουσειακά,  κανένα λειτούργημα.

 Δυστυχώς σήμερα είναι όλα επαγγέλματα, όλα είναι επένδυση, όλα είναι κέρδος κλπ. Όλα είναι καριέρα, στον κάθε Θεσμό της κοινωνίας. Καριέρα στην εκκλησία, καριέρα στην παιδεία, καριέρα στην υγεία, καριέρα στην δικαιοσύνη, στους φύλακες του έθνους, παντού καριέρα και επαγγελματισμός. Έχουμε μεγάλες και μικρές καριέρες.

Επαγγελματισμός σημαίνει, να δουλεύω εγώ, όχι εσύ,  στο κατάστημα να έχω εγώ πελάτες, να κλείσεις εσύ. Να ανοίξω και άλλο κατάστημα εγώ, να το κλήσεις εσύ. Να ζήσω εγώ να πεθάνεις εσύ. Το γνωστό, το μεγάλο ψάρι τρώγει το μικρό, ή το δίκαιο του ισχυρότερου, ή ο θάνατός σου η ζωή μου. 

Ο επαγγελματίας ή ο πολιτικός δεν είναι μόνος του. Υπάρχει εκ γεννήσεως από την κοινωνία, με την κοινωνία συμπορεύεται, η κοινωνία τον αναδεικνύει, και την κοινωνία πρέπει να εξυπηρετεί. Γίνεται ανταλλαγή προϊόντων με χρήματα προς όφελος και των δύο. 

Παλιά λέγανε οι άνθρωποι: ο τάδε έχει κοινωνικό φιλότιμο, επαγγελματικό φρόνημα, ήταν θα λέγαμε πολυτάλαντος άνθρωπος. Πουθενά και κανένα λειτούργημα σήμερα. Είναι δυνατόν ο επαγγελματισμός να φέρει στον κόσμο την αναμενόμενη, ή υποσχόμενη από τους παγκοσμιοποιητές όπως, ειρήνη, ευημερία, κλπ; Βεβαίως και όχι. Παντού διδάσκεται ο επαγγελματισμός.

Παρακμή και σαπίλα παντού. Παντού βρώμα και  δυσοσμία. Η ασθένεια είναι διαγνωσμένη. Η συνταγή είναι η Επανάσταση. Πότε; Αδικημένος, Απατημένος, Βιασμένος, Αγανακτισμένος και Θυμωμένος, και δικαίως. 

Κάποτε οι μεγάλοι κατέχονταν από το ένα πάθος, σήμερα είναι αιχμάλωτοι και των 3 παθών, φιλοδοξίας, φιλαργυρίας και φιληδονίας. Κακό που δεν θα γιατρευτεί ποτέ.

 Όσα και να γράψεις δεν φτάνουν.

 

Περί χειρισμού.

 Ακούμε ή διαβάζουμε την λέξη χειρισμός, χειριστικός,  χειρίζομαι, επιχείρηση κλπ. Ο Χειρισμός είναι τέχνη. Ο κάθε χειριστής είναι πτυχιούχος θα λέγαμε. Με τι βαθμό πήρε το πτυχίο; Ο χειρισμός της  ζωής θέλει το πτυχίο της με μεγάλο βαθμό. Η διαγωγή παλαιά είναι τον βαθμό της. Σήμερα δεν μετράει πουθενά η διαγωγή.

Εδώ μας αφορά ο χειρισμός από τον χριστιανό το πνευματικό κεφάλαιο που έδωκε ο Θεός στον άνθρωπο ειδικά στον χριστιανό. 

Στον τόπο του παραδείσου αρχής γενομένης, του έδωκε να διαχειριστεί όλο το υλικό περιεχόμενο του τόπου εκείνου, να επενδύσει να αξιοποιήσει και να αποδώσει κατά όπως ο Θεός όριζε ως δημιουργός παρατηρητής και επόπτης όλης της Δημιουργίας σύμφωνα με το σχέδιο Εκείνου, τον οποίο κάθε ημέρα είχε δίπλα του. 

Έξω του παραδείσου του έδωκε δεύτερη ευκαιρία με  νέο κεφάλαιο, και πάλι να το χειριστεί ώστε να το αυξήσει και να αποδώσει τα αναμενόμενα εισοδήματα για τον ίδιον. 

Τον πέρασε από 40 κύματα, πλυντήριο, θα λέγαμε, αλλά πάλι ο άνθρωπος απέτυχε. 

Του υποσχέθηκε ότι θα του δώσει ως κεφάλαιο, την γη που ρέει μέλι και γάλα με δούλους, και λοιπά βοηθήματα και πάλι ο άνθρωπος απέτυχε.

Του έδωκε ο Θεός αργότερα νέο κεφάλαιο τον ίδιο τον γιό του [τον Ιησού Χριστό] να το χειριστεί πλέον πιο έξυπνα, αφού θα διδάσκονταν από Εκείνον ζωντανά, σαν σε σεμινάρια, ώστε να αποδώσει τα χρεωστούμενα, ας πούμε. 

Είναι σαν να έχει ο μαθητής στις εξετάσεις έναν αόρατο [για τους επιβλέποντες] καθηγητή δίπλα στο θρανίο του, να βοηθά την μνήμη του,  και να γράφει το χέρι του μαζί με το χέρι Εκείνου, καθώς  και τις όποιες άλλες οδηγίες. Δικαιολογείσαι σαν εξεταζόμενος να αποτύχεις; όχι βέβαια. Ε, ούτε να αντιγράφεις δεν είσαι άξιος χριστιανέ; Αν και με αυτόν τον τρόπο δεν μάθεις  να χειρίζεσαι την βιολογική ζωή σου, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου με δική σου ευθύνη. 

Ο Θεός-Δημιουργός σε έδωκε προίκα χωρίς να σε ερωτήσει πολλά δώρα χάρισμα, δεν τα αγόρασες, γιατί εσύ θα επέλεγες και πράγματα που δεν θα σε ωφελούσαν, όπως πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ και αγοράζεις πράγματα και τρόφιμα που αργότερα τα πετάς στα σκουπίδια, διότι δεν έχεις καλό αγοραστικό μηχανισμό, επειδή είναι χαλασμένος. 

Ο Θεός Δημιουργός προίκισε τον άνθρωπο από γεννήσεως ψυχοσωματικά με πνεύμα Θεού, ψυχή, νου, αισθήματα, συναισθήματα, όργανα και μέλη του σώματος  κλπ, με πλήρη αυτάρκεια, ολοκληρωμένα και έτοιμα για καλή χρήση στην πορεία της βιολογικής ζωής μας  σε έναν άλλο νέο Παράδεισο, σε αυτόν που περπατούμε όλοι μας.

Άραγε σε εμάς απομένει να μάθουμε τον χειρισμό του όλου ψυχοσωματικού εαυτού μας. Σύμφωνα βέβαια με τις οδηγίες πάντα και συμβουλές του Δημιουργού. 

Δεν έχει το δικαίωμα, μα και δεν επιτρέπεται δεν είναι σοβαρό ηθικό λογικό κλπ, η αίσθηση της όρασης [και όποιας άλλης αίσθησης] να σε παρασέρνει  σε λάθος σκέψεις, αναμνήσεις, επιθυμίες, φαντασίες, ενεργοποιήσεις, και να προβαίνεις σε λάθος ενέργειες. 

Δεν είναι δυνατόν η γλώσσα [ολίγα γραμμάρια σε βάρος] του σώματος, να σε οδηγεί σε λεκτικές εκφράσεις και να ντροπιάζει  ένα σώμα 50, 60, 80 κιλά και παραπάνω σε βάρος. 

Δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται να γράφει να γράφει ο νους σενάρια σε συνεργασία με την σκέψη τις επιθυμίες κλπ,  και να δημιουργεί κατασκευές και έργα καταστροφικά για τον ίδιο τον κάθε άνθρωπο που ο Θεός-Δημιουργός του έδωκε πραγματικό κεφάλαιο με αρχές και αξίες που διδάχτηκε από την φύση, την οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία και τους νόμους. 

Ο νους είναι ο ηγέτης και ο ηγεμόνας του εαυτού μας. Αν δεν υπάρχει ο ηγέτης στον εαυτό μας, πως θα κληθούμε ηγέτης της οικογένειας, ηγέτης της κοινωνίας, της κάθε επιχείρησης, των Θεσμών, ηγέτης του έθνους και γενικότερα;

Δεν επιτρέπεται να χειρίζεσαι το κάθε μέλος του σώματος βλαπτικά και καταστροφικά, διότι δεν πρέπει το χέρι μας, το πόδι μας, η φωνή μας, η διατροφή μας κλπ,  να λειτουργεί όπως του άλογου ζώου.

Τα μέλη του σώματός μου είναι μέλη Χρηστού και όχι δικά μου. Άρα τα χειρίζομαι όπως θέλει ο Κύριος και Θεός μου και όχι όπως θέλω εγώ. Μια προσβολή από ένα μικρόβιο ή μια μόλυνση και μου το αφαιρούν το κόβουν και το ρίχνω στα σκουπίδια, ούτε στην ανακύκλωση το δέχονται.

Σε όλα υπάρχει η καλή και η κακή χρήση και χειρισμός βέβαια. Σε αυτό με βοηθάνε οι εμπειρίες. Είμαι καλός χειριστής των εμπειριών; Εδώ βέβαια  χρειάζεται νου, και σκέψη, αξιολόγηση, επιλογή, και απόφαση.

Δεν πρέπει να γνωρίζει ο χριστιανός τον καλό χειρισμό και την καλή χρήση των μελών του σώματός του; Βεβαίως.

Όλα τα μέλη του σώματος πριν κάνουν την όποια κίνηση δεν πρέπει να παίρνουν εντολή από τον ηγεμόνα-ηγέτη νου; Βεβαίως ναι. 

Αυτό που ονόμαζαν αιδώ οι αρχαίοι, η ντροπή για εμάς σήμερα, πρέπει να εμποδίζει την γλώσσα  ώστε να μην είναι  βλάσφημη, αθυρόστομη κλπ. Η γενικότερη συμπεριφορά μας στην κοινωνία που υπάρχουμε, δεν γνωρίζουμε ότι μας βλέπουν μας παρακολουθούνε κλπ; 

Η παρουσία μας  οπουδήποτε είναι διδακτική άρα μιμητική και αντιγραφική από άλλους. Η πλειοψηφία σήμερα αντιγράφει τους κακούς δασκάλους, Τους καλούς δεν τους ακούει κανείς σχεδόν, εκτός ολίγων. Ότι καλό από την καθηγήτρια οθόνη το αποφεύγουν, οι άνθρωποι ότι διεστραμμένο τους καθηλώνει. Αυτό σημαίνει ότι δεν διδάσκονται καθόλου την τέχνη του χειριστή. Το δίπλωμα του χειριστή το έχουν φτιάξει μόνοι τους, το παρέλαβαν από τον εαυτό τους, και το παρέδωσαν οι ίδιοι στον εαυτό τους.

Όλοι υπάρχουμε ταυτόχρονα διά βίου ζωής με δύο ρόλους, του δασκάλου και του μαθητού. Ένας άλλος ρόλος είναι του κριτού, αξιολόγου και βαθμολόγου, από τον επιθεωρητή νου. Έχουμε στην κεφαλή μας ηγεμόνα νου; μάλλον όχι λέγουν οι περισσότεροι.

Βλέπετε  σήμερα οι ηγέτες ή ηγεμόνες, πως χειρίζονται το κεφάλαιο που τους έδωκε ο Θεός να χρησιμοποιήσουν και να επενδύσουν για τον εαυτό τους, και στον κόσμο. Είναι καλοί χειριστές; μάλλον όχι. 

Παντού διεστραμμένοι ηγέτες μα και ποιμένες, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Η λέξη ηγεμόνας-ηγέτης έχει χάσει την σημασία της, μάλλον έχει εξαλειφθεί. Καλόν είναι να αναφερόμαστε σε ηγεμονίσκους και ηγετίσκους. 

Όλοι φαίνεται πως ξέμειναν από πνευματικό κεφάλαιο, καθώς και οι λαοί μαζί με αυτούς. 

Μα και εάν έχουν δεν το χειρίζονται προς ωφέλειαν και των ιδίων και του κόσμου.

Και τα καθιερωμένα βραβεία δεν τα δίνουν στους πραγματικά δικαιούχους, αλλά στους άλλους, τους δικούς τους. 

Μάθε φίλε μου να γίνεις στη ζωή σου καλός χειριστής. 

Αν δεν μάθεις και δεν γίνεις καλός χειριστής του εαυτού σου, δεν θα μπορέσεις να αποκτήσεις την ικανότητα να χειριστείς ωφέλημα κανένα κατασκεύασμα-δημιούργημα. 

Μην επιλέγεις τον χειρότερο χειριστή δάσκαλο ζωής για να μάθεις, αλλά τον καλλίτερο, Δεν είναι ακριβός, δωρεάν το έχει το φροντιστήριο και όλο το εικοσιτετράωρο. Του χριστού είναι. Μην ντρέπεσαι. 

Πολλά μπορούν να γραφτούν, εσύ συμπλήρωσε  τα δικά σου, που δεν γράφηκαν στο παραπάνω κείμενο.

 

Η προφητευμένη πτώση του κλήρου και του Λαού εντός του Χριστιανισμού.

 Από την Γραμματολογία της ορθοδοξίας διά μέσω των αιώνων.

Από την Καινή Διαθήκη και ύστερα.

Απόστολοι: Παύλος, Πέτρος, και Ιωάννης έχουν γράψει τα πάντα για την πορεία του χριστιανικού κόσμου. Διάβασε εκεί χριστιανέ και πολλά θα μάθεις, αν θέλεις βέβαια. Ο κόσμος έγινε χαλαρός, χλιαρός σαν τους πιστούς της Εκκλησίας της Λαοδίκειας της Αποκαλύψεως, κοιμισμένος, καθήμενος,   και στάσιμος σαν την Γαλιλαία των εθνών, αφημένος, παραδομένος, δουλικός, δεδομένος, αδιάφορος για τον εαυτό του, αυτο-αιχμάλωτος, αυτο-καταστροφικός,  κλπ, που προκαλεί αναγούλα και εμετό κλπ.

Πατέρες: Άγιος Ιππόλυτος. Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται. Οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν ..... .

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι όλων. 

Όσιος Νείλος ο Αγιορείτης, όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθή η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη της σαρκός και θα πληθυνθή η ασέβεια και η ανομία. Οι ποιμένες των χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, μη γνωρίζοντες παντελώς την δεξιάν από την αριστεράν. Αι Εκκλησίαι του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους χριστιανούς, οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανέναν φως επιγνώσεως.

Αββάς Μωυσής. Εν ταις ημέραις εκείναις, θέλουν προχειρίζεσθαι ποιμένες και ηγούμενοι άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι [νομίζοντες ότι είναι πιστοί]  μη διακρίνοντες την δεξιάν οδόν εκ της  αριστεράς, αμελείς, φιλομέριμνοι, τα πρωτεία με δώρα [γνωριμίες και χρήματα] αρπάζοντες μη γνωρίζοντες κατηχείν και νουθετείν το ποίμνιον [το λαό του Θεού] εκ της τοιαύτης δε αμελείας και καταφρονίσεως των ποιμένων απολούνται οι αδελφοί χριστιανοί.

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων.  Ζητάμε σημείο της Β παρουσίας του Κυρίου. Εμείς οι εκκλησιαστικοί ζητάμε εκκλησιαστικό σημείο, και ο Κύριος λέγει: τότε θα σκανδαλιστούν πολλοί και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλον, και θα μισήσουν ο ένας τον άλλον. Αν ακούσεις ότι οι Επίσκοποι στρέφονται εναντίον Επισκόπων, και κληρικοί εναντίον κληρικών, και λαοί εναντίον λαών, και φτάνουν μέχρι να χυθεί αίμα, να μην ταραχτείς, διότι κάτι τέτοιο είναι γραμμένο. 

Αββάς Ισχυρίων. [Για τους τότε κληρικούς και μοναχούς]. Αυτοί πρόκειται να εργαστούν και να φθάσουν στα μισά από ότι μπορέσαμε και φθάσαμε εμείς. Εκείνοι [τότε]  δεν πρόκειται να έχουν κανένα πνευματικό έργο, και καμία ουσιαστική αρετή. Πρόκειται δε να τους έλθει πολύ μεγάλος πειρασμός, και όσοι μπορέσουν να αντέξουν και να τον υπομείνουν μέχρι τέλους, θα φανούν ανώτεροι από όλους εμάς, και τους Αγίους μας. 

Αββάς Παμβώ. .... θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους Βασιλείς, [πολιτεύματα] ανωμαλία στους κυβερνήτες.

Οι Ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν σε αμέλεια [κοσμικότητα, οι μοναχοί θα ζούνε σαν τους κοσμικούς]. 

Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για την δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι, πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι στην κατηγορία. Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε να ακούνε βίους και λόγους των Γερόντων, κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε, αν ζούσαμε   κι εμείς στις μέρες τους, θα αγωνιζόμασταν και εμείς. 

Οι επίσκοποι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται. Θα θλίβουν τις χήρες και θα καταταλαιπωρούν τα ορφανά.

Στον λαό θα εισχωρήσει η απιστία, η ασωτία, το μίσος, η έχθρα, η ζήλεια, η φιλονικία, η κλεψιά, έξαλλες διασκεδάσεις, μοιχεία, πορνεία, φόνοι και αρπαγές. [Σε ανάλογη απορία απάντησε ο Άγιος], Παιδί μου σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του, και αυτός θα ονομαστεί μέγας στην Βασιλεία των ουρανών.  

Στάρετσ Ανατόλιος ...... . Οι αιρετικοί θα αποκτήσουν ισχύ πάνω στην εκκλησία και θα τοποθετήσουν τους υπηρέτες των παντού.  Οι ευλαβείς [κληρικοί και πιστοί] θα ατενίζονται καταφρονητικά ....... . Αυτοί [οι αιρετικοί] είναι πνευματικοί κλέφτες. Θα εισέρχονται στην μάντρα [ποίμνη] σκαρφαλώνοντας [και εισερχόμενοι όχι από την είσοδο αλλά] από αλλού ........ . Αλλοίμονο στους μοναχούς εκείνες τις ημέρες που θα καθηλωθούν από ιδιοκτησίες και πλούτη ........ και θα υποταχτούν στους αιρετικούς.  Θα λένε: εμείς διατηρούμε και σώζουμε το Μοναστήρι και ο Κύριος θα μας συγχωρήσει ...... το Μοναστήρι από μόνο του καθώς και τον τόπο, ως κτίσμα δεν  είναι άγιο, παρά μόνο οι ψυχές είναι μέσα στο κτίσμα. Φεύγοντας οι ψυχές μένουν οι πέτρες, η άμμος και ο ασβέστης κλπ υλικά αντικείμενα. Η χάρη  έχει απομακρυνθεί.  Που είναι οι Αγιασμένες Λαύρες στην Παλαιστίνη, Συρία και βόρεια Αφρική, και αλλού; Οι αληθινοί χριστιανοί θα παραμείνουν μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου και θα προτιμήσουν να ζουν σε απομονωμένα ερημικά μέρη.

Άγιος Νήφων Κωνσταντιανής.  ..... ποιμένες και μοναχοί θα είναι όμοιοι, θα έχουν καταβληθεί από γαστριμαργία,  και την κενοδοξία, ώστε θα αποτελούν μάλλον σκάνδαλα για τους ανθρώπους και όχι [τύπο και] υπογραμμό. .... Παντού θα βασιλεύει η φιλαργυρία ...... .  

Η αποστασία ήταν πάντα παρούσα στη γη, και όμως ο Αντίχριστος δεν ήλθε. Ο Θεός είναι μακρόθυμος και φιλάνθρωπος. Θα έλθει όταν οι ποιμένες και λαός θα λατρεύουν τον Σατανά. Οι ποιμένες θα είναι και στον νου, και  στο λόγο και στην πράξη αποστασιοποιημένοι από την πίστη στον Τριαδικό Θεό. Και όμως ο [δήθεν ευσεβής] λαός θα τους ακολουθεί!!!  Θα είναι όμως ως θα φανεί, πρόδρομοι και όργανα του Αντίχριστου. Θα κυριαρχεί παντού η διαστροφή, στους νόμους, στα ήθη,  στην αγωγή, στην κοινωνική ζωή, στην δικαιοσύνη, την θέση της αλήθειας θα την κατέχει το ψέμα, του καλού το κακό, του δικαίου το άδικο, της ευσέβειας η ασέβεια, της ειλικρίνειας η υποκρισία, την θέση της ντροπής το θράσος, κλπ. Οι πρόδρομοι της πίστεως εις Χριστόν, θα γίνουν πρόδρομοι και υποτακτικοί του Αντίχριστου. Αμήν.

 

Μέγας Βασίλειος, το λιοντάρι του Χριστού.

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ Μεγας Βασιλειος το Λιοντάρι του Χριστού

Μέγας Βασίλειος - 1 Ιανουαρίου - Το λιοντάρι του Χριστού /(haelp.blogspo...

Μέγας Βασίλειος -Το λιοντάρι του Θεού

Μέγας Βασίλειος το Λιοντάρι του Χριστού

Δημήτριος Τσελεγγίδης για την αφαίρεση τού Εσταυρωμένου πίσω από την Αγί...

ΛΎΚΟΙ = ΨΕΥΤΟΑΠΌΣΤΟΛΟΙ - ΨΕΥΤΟΠΟΙΜΈΝΕΣ - ΨΕΥΤΟΔΙΔΆΣΚΑΛΟΙ. Όλοι εναντίον των προβάτων=πιστών.

Η  ΑΛΉΘΕΙΑ ΛΈΓΕΤΑΙ ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΒΑΡΙΈΣ ΚΟΥΒΈΝΤΕΣ και ΓΡΆΦΕΤΑΙ ΜΕ ΣΤΕΝΆΧΩΡΕΣ ΛΈΞΕΙΣ. 

 Απόδειξη ότι οι Λύκοι=ποιμένες,  φοβούνται τα πρόβατα [και όμως] διά τούτο  φόρεσαν προβιά προβάτου προκειμένου να τα εξαπατήσουν. 

Δεν υποτιμούμε ούτε το άλογον-ζώον Λύκος, ούτε το άλογον-ζώον Πρόβατον. 

Τιμούμε φυσικά δε, το λογικόν ζώον άνθρωπος. 

Από δημιουργίας υπάρχει όμως ένα όριο σταθερό μεταξύ άλογου και λογικού.

Πολλές φορές τον όριο αυτό     κάποια  άλογα ζώα, το παραβιάζουν προς το λογικό, τα δε λογικά ζώα, το παραβιάζουν προς το άλογο.

Τα πρόβατα=οι πιστοί, που παρέμειναν στο μαντρί είναι ελάχιστα.     Το ορθόδοξο ποίμνιο στο 95% έφυγε από το μαντρί, αποτειχίστηκε, τις δε κενές θέσεις προκειμένου αυτοί να υπάρχουν, θα το συμπληρώσουν [άκουσον - άκουσον] από εικονικό, ψεύτικο, και μαϊμού ποίμνιο άλλων πίστεων!!!. Για 3 χρόνια τους πιστούς, τους αναπλήρωναν με  κενές τις καρέκλες ή τα στασίδια με άσπρο - κόκκινες κορδέλες!!! αντί να κάθονται πιστοί, ανέμιζαν κορδέλες!!!.

Γνωρίζουμε ότι τα πολλά πρόβατα= δηλαδή οι πολλοί πιστοί έχουν πείρα από λύκους-αιρετικούς=οικουμενιστές,  και έχουν απομακρυνθεί, και έχουν φύγει από το μαντρί-εκκλησία. Διά τούτο κάποιοι, ή όλοι οι ποιμένες έχουν και φέρουν την ευθύνη. 

Αυτοί βέβαια είναι οι ποιμένες των ημερών μας. 

Τα ολίγα πρόβατα-πιστοί που έμειναν στο μαντρί είναι τα ασθενικά; [δεν γνωρίζω και πόσο] στην πίστη, τα άβουλα, τα βολικά=βολεμένα και χειριστικά, από τους λύκους=παγκοσμιοποιητές, ή με μειωμένο πνευματικό ή επιλεκτικό κεφάλαιο πίστεως. 

Έστω αυτοί οι ολίγοι πιστοί που τους έχουν εμπιστευτεί τους οικουμενιστές ποιμένες  και τους ακολουθούνε, έχουν υπολογίσει [δηλαδή] οι μεγάλοι ποιμένες ότι, θα δώσουν για τα χαμένα πρόβατα απολογία, εν ημέρα κρίσεως; αν βέβαια το πιστεύουν αυτό. 

Είναι μακριά [μακριά από εμένα λένε πολλοί] έτσι λέγει κάποιος από αυτούς, Ναι, αλλά θα έλθει αυτή η ημέρα και μάλιστα ως κλέφτης, όπως αυτοί κλέβουν τις ψυχές από τον Χριστό και τους οδηγούν στην πλάνη  και την αποστασία, με αποτέλεσμα τον διπλό θάνατο.

Έμειναν οι καιροσκόποι ποιμένες μαζί με τα ολίγα  πρόβατα και συνεργάζονται και συμφωνούν σε όλα, και κατεδαφίζοντας την ορθόδοξη πίστη, συμπορεύονται στον δρόμο προς το άγνωστο. 

Διότι τους οδηγεί και τους κατευθύνει ο καιρός της εποχής με το πνεύμα του. Αυτοί όλοι, ποιμένες και πρόβατα  [ως μία καλή παρέα] βαδίζουν και έχουν αφεθεί να  οδηγούνται από το φύσημα του δαιμονικού ανέμου που πράγματι έχει δύναμη και παρασέρνει όπως τα ελαφρά φρύγανα, και όχι από την ΑΎΡΑ πνεύσεως της χάριτος του πνεύματος του Θεού, ή της Γραφής, των Αποστόλων και των Πατέρων. 

Διά τούτο φανερώνουν από μόνοι τους [οι μεγάλοι ποιμένες βέβαια δεν το δείχνουν] και αναθέτουν στους δεσποτολάτρες μικρούς ποιμένες να συνδράμουν υπέρ των μεγάλων ποιμένων. Θεωρούν το να έλθουν οι μεγάλοι σε δημόσιο διάλογο  [με τα πρόβατα] περί των προβλημάτων της πίστεως υποτιμητικό, πεζοδρόμιο, διασυρμό του επισκοπικού αξιώματος και μειονέκτημα κλπ. 

Ιδιωτικά παρουσιάζουν ότι το κάκιστο, δημόσια δε, προσπαθούν [προσποιούνται-υποκριτικά] να παρουσιάζουν ότι το καλλίτερο!!!

Αυτοί πιστεύουν [και μεγιά-τους με χαρά-τους ότι είναι εις τόπον και τύπον Χριστού] επιλεκτικά=καιροσκοπικά και μόνο, προκειμένου  α] να διατηρηθούν στο θρόνο της πνευματικής εξουσίας και β] να απολαύσουν τα αγαθά του υλικού και πρόσκαιρου κόσμου!!!.

Ας μας ειπούνε τι κοινό έχουν με τον Χριστό, καθώς  και με τους προκατόχους, ως διάδοχοι των Αποστόλων και των Πατέρων.

Διαλαλούν ότι είναι και εις τύπον και τόπον Χριστού, αλλά και διάδοχοι των Αποστόλων και των Πατέρων, δηλαδή όλα τα κατέχει ο Επίσκοπος. Αυτοθεωρούνται φύλακες της πίστεως. Αφού είναι φύλακες, πως εισήλθαν τόσοι εχθροί στην μάνδρα που αυτοί όπως λένε φυλάττουν; 

Πιστεύουν ότι είναι πάνω από όλα και από όλους. Έχουν εφεύρει για τους ιδίους  πάνω από  πέντε τίτλους, νομίζουν ότι τα έχουν πάρει και τα κατέχουν όλα, και στον ουρανό, μα και στην γη. 

Σε όλα τα παραπάνω έχουν μεγάλη ευθύνη ανά τους αιώνες και οι αυλοκόλακες των Επισκοπείων. Αφέθηκαν εκείνοι ψυχή και σώματι εθελοντικά και με το αζημίωτο, στους ποιμένες αυτούς, όπου τελικά  παρέσυραν εκτός εκκλησίας και το σύνολο των πιστών.

Διά κλέφτες, το πιο έξυπνο και πονηρό είναι, να κοιμίζουν τους ανθρώπους, χωρίς όποιο κόστος,  στο σπίτι που μπαίνουν για να κλέψουν, λέγοντας μεταξύ τους, τώρα όλοι κοιμούνται πάρτε ότι υπάρχει. 

Έτσι και οι φύλακες ποιμένες λένε [για να δώσουν ότι ορθόδοξο υπάρχει] ότι πρέπει να κοιμίσουν τα πρόβατα, για να μην βελάζουν και ξυπνήσουν τα υπόλοιπα πρόβατα, και τότε την έχουν άσχημα, διότι γνωρίζουν ότι ομοιάζουν και λειτουργούν ως άλλοι κλέφτες. Αυτό το έγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο δέκατο κεφάλαιο. 

Εδώ ας θυμηθούμε τον Υπουργό που είπε δημοσίως: αν μπούνε κλέφτες στο σπίτι σας, να προσποιηθείτε!!!,  πως κοιμάστε!!!, θα πάρουν ότι θέλουν και θα φύγουν!!!. 

Αν οι κλέφτες μου πάρουν αντικείμενα πιθανόν να τα αναπληρώσω, αν όμως μου πάρουν τον Χριστό και την πίστη και την ψυχή πως θα τα ανακτήσω;

Έλληνες και ορθόδοξοι μάθετε να διακρίνεται το ορθόδοξο, από το αιρετικό, το πιστό, από το άπιστο, το ηθικό, από το ανήθικο, το αληθινό, από το ψεύτικο, την ευσέβεια, από την ασέβεια κλπ. 

Το ορθόδοξο Πάσχα θα συν-εορταστεί με τους αιρετικούς το 2025 καθώς και κάθε 2 ή 3 χρόνια θα συν-εορτάζεται την τρέχουσα 15αετεία. Η μαθηματική επιστήμη το έφερε αυτό, τα χρόνια ετούτα λες και γνώριζε ότι θα προσφερθεί ως μοναδική ευκαιρία στους οικουμενιστές για την πτώση της πίστεως εις Χριστόν. Το ορθόδοξο πλήρωμα βέβαια ακονίζει τις πέννες για τον γραπτό λόγο τον οποίο οι οικουμενιστές φοβούνται. 

Οι ποιμένες επίσης πιέζονται από τους δουλικούς χριστιανούς. Εκείνοι βέβαια οι ποιμένες, ανησυχούν, το συζητούν, το διαβουλεύονται συμβουλευτικά με τους αιρετικούς και έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο ή και κατέχονται  από το σύνδρομο του πανικού. Προτείνουν τεχνικές και μεθόδους του επερχόμενου εορτασμού έτσι όπου οι προδοσίες πίστεως να είναι καλυμμένες κλπ, για να μην το καταλάβουν οι κοιμισμένοι Δεσποτολάτρες σε αυτούς οι ολίγοι πιστοί. Πρέπει η εορταστική εικόνα να φορέσει ρούχα παραλλαγής ώστε να εξαπατηθούν οι ορθόδοξοι. Με την δικαιολογία ότι κάνουμε διπλωματία, διάλογο κάνουμε, δεν έχουμε κοινό ποτήριο κλπ.

Διά τούτο βλέπετε ότι εξαπέστειλαν  [λόγω πανικού] μέσα από το διαδίκτυο [ηλεκτρονικές σελίδες και σάιτ] φερέφωνα [από χαϊβάνια μέχρι γέροντες τάχα χαρισματικούς, ζώντες και κεκοιμημένους] που  κατατάχτηκαν εθελοντές προκειμένου να  βοηθήσουν τους οικουμενιστές στο έργο αποστασίας των χριστιανών  από την ορθόδοξη πίστη, με το αζημίωτο βέβαια.  

Αυτοί είναι οι νεοποιμένες καριέρας, οι οποίοι από τώρα εντάχτηκαν στο προδοτικό σύστημα, και αύριο [ως νεογενίτσαροι του οικουμενισμού] αφού προωθηθούν σε ηγετικές θέσεις, θα εκποιούν Ελληνισμό και Ορθόδοξη πίστη  αντί πινακίου φακής, όπως ακριβώς πράττουν οι περισσότεροι από το 1900 έως σήμερα.

Ερευνάτε τας Γραφάς, [λέγει η Γραφή] αδελφοί, για να μην σας εξαπατήσει κανείς αιρετικός. Το πίστευε και μην ερεύνα, είναι του πονηρού και όχι του Χριστού. Το πίστευε και μην ερεύνα, σε καθησυχάζει, γίνεσαι θετικός στα μηνύματά τους, εμπιστεύεσαι ότι σου προσφέρουν άλλοι, εφησυχάζεις, δεν ενδιαφέρεσαι άμεσα, τα αφήνεις όλα τα της πίστεως στους ποιμένες κλπ. Ενώ και εσύ είσαι φύλακας της ορθοδόξου πίστεως, διότι δεν είναι κληρονομιά του κάθε ποιμένα από τον παππού του αλλά είναι και δική σου κληρονομιά και  πίστη. Είσαι και εσύ τακτικό και ενεργό μέλος της εκκλησίας του Χριστού. Είσαι και εσύ συνδρομητής, μέτοχος και συμμέτοχος, και κληρονόμος, της Πατρικής-πνευματικής  περιουσίας.

Χωρίς πιστό χριστιανό δεν δικαιολογείται  ποιμένας. 

Ο ποιμένας είναι ο διατηρητής της ίδιας πίστεως, [που είναι όλων μας] τίποτε περισσότερο ή παραπάνω, και όχι όποιας πίστεως θέλει εκείνος. 

Ο ποιμένας που απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των μελών της Ενορίας είναι ο Διάκονος =υπηρέτης των αδελφών του Χριστού, όπως υπηρέτησε και ΕΚΕΊΝΟΣ τους αδελφούς του Αποστόλους κλπ.

Γνωρίζουμε ότι ο Εφησυχασμός, δηλαδή αυτή η στάση ζωής, και όλο αυτό το φρόνημα είναι αιρετικό.

Η Εκκλησία δεν είναι όλο και μόνο  κοινωνικό ίδρυμα στην αποστολή του, η Βάση της είναι πνευματική, είναι έργο ψυχής και σωτηρίας του ανθρώπου.

Τα φερέφωνα των Οικουμενιστών επιλέγουν και ερμηνεύουν χωρία της Γραφής και των Πατέρων, όπως κάνουν και οι Χιλιαστές [επιλεκτικά καθώς] καθώς κάνουν  όλοι οι αιρετικοί. 

Προσέξτε αδελφοί, οι ημέρες είναι πονηρές, οι άνθρωποι είναι πονηροί, τα δε λόγια τους και τα έργα τους είναι και αυτά πονηρά. ΑΜΉΝ.

 

ΤΑ ΓΡΑΠΤΆ ΜΈΝΟΥΝ.

 Ο σημερινός άνθρωπος δεν επιθυμεί την επικοινωνία με τον γραπτό λόγο. Αναφέρομαι στον σοβαρό λόγο και εννοώ α] τον πνευματικό και β] τον επιστημονικό λόγο και μόνο, διότι οι άλλοι λόγοι ιδίως  γ] ο λόγος της  εικόνας ο οποίος βέβαια έχει μεγάλη δύναμη και έλκει τον άνθρωπο, δεν έχει ωφελήσει τον κόσμο, παρά μόνο τον έχει βλάψει μάλλον ανεπανόρθωτα.  Ποίος θεσμός μπορεί σήμερα να αξιολογήσει τον κάθε γραπτό λόγο και την κάθε εικόνα ώστε να αφαιρεθεί ο βλαπτικός γραπτός λόγος καθώς και ο λόγος της εικόνας, ιδίως μέσω του διαδικτύου; Συνυπάρχουν παράλληλα το καλό με το κακό, το χριστιανικό με το δαιμονικό κλπ. Το καλό με το κακό σαν έννοια πρέπει να το διακρίνεις. Την εκκλησία του Χριστού με την εκκλησία του σατανά την διακρίνεις;

Την προσευχή προς το Χριστό με την προσευχή προς  τον Σατανά δεν την διακρίνεις; Στον Χριστό υπάρχει η ελευθερία στον Σατανά δεν υπάρχει ελευθερία. Στα λάθη σου ο Χριστός δεν σου λέγει εύγε, δηλαδή μπράβο και έπαινο, ενώ ο Σατανάς σε επιβραβεύει για το κάθε λάθος που κάνεις. Βλέπατε πως ο σημερινός τάχα πολιτισμένος κόσμος τα βραβεία [δεν τα απονέμει παρά] τα διανέμει στους δικούς του. 

Θα μας πει κάποιος ότι ο Σατανάς είναι κάτι ανύπαρκτο, ιδέα, απάτη κάτι αστήρικτο, αναπόδεικτο, μη χειροπιαστό  κλπ. Μα και να μην είναι ο Σατανάς, είναι ο πλησίον σου που τον έχει μέσα του, είναι ο συνάνθρωπος, ο οποίος εμφορείται από το πνεύμα του, και  έχει υποστεί ο ίδιος αλλοίωση, διότι έχει κάνει εσωτερική κατάληψη επί του ανθρώπου, και πλέον τον ελέγχει και τον κατευθύνει σε ιδέες, γνώμες, επιλογές  κλπ, που άνθρωπος τις κυοφορεί και τις εξωτερικεύει σε  πράξεις. 

Οι δε πράξεις δημιουργούν τετελεσμένα με αδιέξοδα.

Διανύουμε περίοδο που τα γραπτά είναι αντιπαθεί από την πλειοψηφία του κόσμου. Θα έλθει σύντομα ο καιρός που θα του λείψει του ανθρώπου, ο καλός, ο αγαθός, και ο πνευματικός γραπτός λόγος που τον  αναβαθμίζει και τον ωφελεί γενικά και ειδικά. 

Οι άλλοι δύο βλαπτικοί λόγοι που προανέφερα [ο επιστημονικός και της εικόνας] κουράζουν, φορτώνουν και βαραίνουν τον άνθρωπο και σωματικά αλλά ιδίως ψυχικά-ψυχολογικά. Όλος ο κόσμος σήμερα εκτός ολίγων είναι ψυχοπαθής. Έχασε ο άνθρωπος το όριο και το μέσον διάκρισης, ανίκανος να επιλέξει, πόσο μάλλον να αποφασίζει.

 Ο σύγχρονος άνθρωπος αγοράζει και τρέφεται όλο με προϊόντα του Σατανά και καθόλου του Χριστού. Λειτουργούν σήμερα δωρεάν επιδόματα υλικά και πνευματικά  ο δε  άνθρωπος αρκείται σε αυτά τα ολίγα.  Ο άνθρωπος είναι πάντα, μάλλον νήπιος, και η Δαιμονική διατροφή τον βλάπτει στην ανάπτυξη, και του δημιουργεί προβλήματα, ασθένειες κλπ, που δεν γιατρεύονται και μάλλον τον οδηγούν στον θάνατο, ας ανέβασε η επιστήμη το όριο ζωής.       

ΕΤΈΧΘΗ ΧΡΙΣΤΌΣ;

 Ερωτώ ευθέως όσους  [και μάλλον όλοι οι Ελληνοχριστιανοί], γνωρίζουν την ιστορία περί του Χριστού.

 Όλοι οι λαοί αναζητούσαν Αυτόν που θα έλθει να τους ελαφρύνει τον πόνο από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής, και να τους απαλλάξει από την απελπισία και να τους προσφέρει  την ελπίδα για την άλλη ζωή.

Γνωρίζουν την διαφορά στον κόσμο, πως ήταν εκείνος ο κόσμος, πριν έλθει ο Χριστός; 

Ποιον κόσμο θα ήθελε ο Χριστός;  

Ποιος είναι ο κόσμος με Χριστό; 

Ποιος είναι ο κόσμος χωρίς τον Χριστόν; 

Πως είμαστε σήμερα χωρίς Χριστό; 

Ενώ τον γνωρίζουμε 2000 χρόνια;

Έχουν κάτι το κοινό οι χριστιανοί με τον Χριστό, εκτός από το όνομα; 

Έχουν κάτι κοινό οι χριστιανοί με τον Άγιο που φέρουν το όνομά του;

Σε ικανοποιεί και σε αναπαύει η σημερινή εικόνα του Χριστιανικού κόσμου; 

Η απάντηση βέβαια είναι καθόλου.

Ο σημερινός ο έξυπνος ο πνευματικός ο ηθικός ο ενάρετος ο λογικός κλπ, άνθρωπος ο έχων γνώση, διάκριση έστω φυσική και αξιολογικό μηχανισμό, είναι ικανός να γνωρίζει ότι,   όπου Χριστός, υπάρχει Ζωή, Ειρήνη, Χαρά, Αγάπη, Ταπείνωση, Εγκράτεια, Υπομονή, Ανοχή, Κατανόηση, Αυτάρκεια, Πραότητα, Ειλικρίνεια, Σεβασμός, Φιλανθρωπία κλπ, υπάρχει πληρότητα ζωής και περίσσευμα αγαθών και ο άνθρωπος εκείνος  είναι πρότυπο τρόπου ζωής, με   αρχη-πρότυπο τον Θεάνθρωπο Χριστό. 

Ο μη έξυπνος άνθρωπος που δεν έχει πρότυπο τον Χριστόν στερείται στην ζωή του εδώ στον κόσμο, από δική του βέβαια επιλογή την Χαρά, την Ειρήνη, τα προαναφερθέντα θετικά αγαθά και όχι μόνο. Ο μη έξυπνος άνθρωπος τότε απολαμβάνει όλα τα αρνητικά αγαθά στην επίγειο ζωή με δική του επιλογή. Ο μη έξυπνος άνθρωπος είναι ως ο τυφλός που άλλος τον οδηγεί και τον κατευθύνει. Σου θυμίζω [μια και το έχεις ξεχάσει] το του λαού «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Αν και 2000 χρόνια ο άνθρωπος διδάσκεται α] από την φύση, β] την οικογένεια, γ] το σχολείο, δ] την κοινωνία [με την καλή και την κακή πλευρά της], διαβάζει, ακούει, βλέπει, σκέπτεται  κλπ, τόσους αιώνες για τον Χριστό, δυστυχώς υποβαθμίζεται, και αποτυγχάνει να αποκτήσει την ευχόμενη ευτυχία στην ολιγοχρόνια ζωή επί της γης. 

Ο Χριστός είπε στους ψαράδες μαθητές του: ελάτε οπίσω από εμένα, δηλαδή μαζί μου, και θα σας κάνω να ψαρεύεται ανθρώπους στην θάλασσα της κοινωνίας. 

Είσελθε αδελφέ και εσύ στο δίχτυ του ψαρά Χριστού για να ανέβεις, να ξεφύγεις και να απαλλαγείς από τα όποια προβλήματα και τον βέβαιο πνιγμό της κοινωνικής θάλασσας. 

 

 

 

 

  

 

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ και οι ΑΝΑΚΑΙΝΉΣΕΙΣ του ΚΌΣΜΟΥ. Οι σταθμοί του ανθρώπου στην ιστορική πορεία του

 Η  ΠΡΏΤΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ  είναι η Δημιουργία του ανθρώπου, στον τόπο του λεγόμενου Παραδείσου, ο οποίος  δόθηκε στους πρώτους ανθρώπους: τον ΑΔΆΜ, την ΕΎΑ και τους απογόνους τους. 

Εκεί αφέθηκαν διά να εργαστούν βιολογικά και πνευματικά, με την πρώτη εντολή να εργάζονται και να διαφυλάττουν τον δοσμένο σε αυτούς τόπο του Παραδείσου. 

Η ΕΡΓΑΣΊΑ ήταν η πρώτη τηλεγραφική και υποχρεωτική εντολή ότι, αναλαμβάνουν την ευθύνη επί πάντων στον τόπο εκείνο, και την πορεία για τους ίδιους, σε ότι τους παρέδωκε ο Θεός.  

Η ΦΎΛΑΞΗ  ήταν στο νοητικό, στο πνευματικό, στο ηθικό, και ότι άλλο τους δίδασκε ο Θεός στην κάθε ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ=ΚΑΤΉΧΗΣΗ που είχαν με το Θεό κάθε δειλινό. 

Δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του Θεού οι άνθρωποι. Όλα στο χώρο εκείνο βέβαια τους δόθηκαν δωρεάν, δεν τα απόκτησαν με δική τους ικανότητα. Δεν μπόρεσαν  τουλάχιστον να εκτιμήσουν  ώστε να συντηρήσουν, να διατηρήσουν, και να αυξήσουν  τα δωρεάν δοθέντα σε αυτούς. Η Εύα ήταν βοηθός στον Αδάμ. Έπρεπε τουλάχιστον να κάνει γνωστό στον Αδάμ τι συζητούσε με τον πονηρό καθημερινά. Έπρεπε να το θέσουν ενώπιον του Θεού που καθημερινά συζητούσαν. Δε έπραξαν τίποτε ή το θεώρησαν χωρίς σημασία ζήτημα. Έτσι αυτό τους έφερε σε αδιέξοδο.  Οι πρωτόπλαστοι δεν υπήκουσαν στην εντολή, άκουσαν το Εγώ τους, παρανόμησαν,  δεν μετανόησαν, και δεν ομολόγησαν το λάθος που διέπραξαν απέναντι στο Θεό. Επήλθε διάσπαση της ενότητας  στη σχέση Θεού και ανθρώπου. 

Συναισθηματισμοί τώρα δεν υπάρχουν. Οι άνθρωποι τον αναζητούσαν, αλλά ...... . Η γέφυρα  όμως έπεσε, το τοίχος υψώθηκε, η επικοινωνία Θεού ανθρώπου έχει πρόβλημα κλπ. Όμως ο Θεός ήλθε στη γη για τον άνθρωπο και έκανε την κίνηση πρώτος. Ο πατέρας του άσωτου γιου κάθε ημέρα έβγαινε έξω από το χωριό και κοιτούσε απέναντι μήπως κάποιος από τους ερχόμενους ξένους θα είναι ο χαμένος γιος του. Ο Χριστός ήλθε και μας αγόρασε με αντίτιμο τον εαυτό του.  Έφτιαξε γέφυρα με πολλές καμάρες γιατί το ποτάμι είναι φαρδύ και έχει απόσταση πολλά μέτρα.

Γέφυρα σύνδεσης Παλαιάς και Καινής Διαθήκης είναι οι Προφήτες και βασική καμάρα στη γέφυρα είναι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής.

Η ΔΕΎΤΕΡΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ Σωτηρίας,  είναι ο ερχομός-ενανθρώπηση του ΧΡΙΣΤΟΎ, δηλαδή η Νέα Γέφυρα. 

Γέφυρα ανακαινισμένη και θεμελιωμένη από αρχής, για επανα-σύνδεση Θεού και ανθρώπου δεν  είναι τώρα ο πρόδρομος από την παλιά εποχή που πέρασε, αλλά  ο ΧΡΙΣΤΌΣ, για  την Νέα Εποχή πλέον που ΉΛΘΕ.

Η ΤΡΊΤΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ είναι ο ερχομός του ΑΓΊΟΥ ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ την ημέρα της ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΉΣ, ίνα σώσει τον ΚΌΣΜΟ. Κάνω αναφορά σε ΑΡΧΉ διότι στον αμαρτωλό ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ  ΚΌΣΜΟ δίνεται η ευκαιρία να κάνει  όχι μία φορά ΑΡΧΉ αλλά 3 φορές !!!

Γέφυρα σύνδεσης τώρα είναι η ΕΚΚΛΗΣΊΑ του Χριστού. Αν πάμε να περάσουμε απέναντι μέσα από το ποτάμι θα πνιγούμε σίγουρα, έτσι ας προτιμήσουμε την Γέφυρα του ΧΡΙΣΤΟΎ που είναι η μοναδική.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ [θα εύρη τον άνθρωπο, ή πριν, ή μετά την γέφυρα] που θα είναι ο ερχομός του Τριαδικού ΘΕΟΎ = [ΠΑΤΡΌΣ, ΥΙΟΎ, και ΑΓΊΟΥ   ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ], ίνα κρίνει τον ΚΌΣΜΟ.

ΤΌΤΕ ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον επιλογή και διέξοδο, προς την γέφυρα, όσο και να την προτιμήσει, δεν θα έχει επιλογή βαδίσματος προς την γέφυρα, θα είναι σε ακινησία, θα  είναι ήδη αργά, διότι ήδη θα έχει έλθει ο Θεός προς έκπληξη όλων μας. Ξύπνα φίλε μου πριν είναι ΑΡΓΆ.

 

ΠΕΡΊ του ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΊΠΝΟΥ.

 ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΙΝΉ ΔΙΑΘΉΚΗ. ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ  ΛΟΥΚΆ 14κεφ. στιχ. 16-24. Στο δείπνο εκείνο ο άνθρωπος του Ευαγγελίου κάλεσε  3 κατηγορίες ανθρώπων. 

Οι πρώτοι απάντησαν ότι δεν θα προσέλθουν διότι  αγόρασαν χωράφι [έχω ανάγκη εξελθείν ιδείν αυτό, μα καλά δεν είδε  τι αγόρασε; ή το αγόρασε χωρίς να το ιδεί;] και προετοιμάζουν τι είδους επένδυση θα κάνουν. 

Οι δεύτεροι είπαν ότι, αγόρασαν 5 ζευγάρια βόδια  και πρέπει να τα δοκιμάσουν στην πράξη, διά τούτο αρνήθηκαν να προσέλθουν στο δείπνο.  [και ετούτοι δεν τα δοκίμασαν πριν τα αγοράσουν; μάλλον όχι, σήμερα κάνουν τηλε-αγορές ειδών, πραγμάτων, αντικειμένων, κινητών, ακινήτων, καθώς και συζύγων!!!]

 Η τρίτη κατηγορία καλεσμένων είπαν στο καλέσαντα αυτούς ότι, πήραν γυναίκα, [δεν έχουν την ευχέρεια, την ελευθερία κλπ] τώρα πλέον έχουν οικογένεια και δεν θα μπορέσουν να παραστούν στο δείπνο. 

Προφασίστηκαν ότι, θα ήθελαν να παραστούν αλλά, οι αγορές κινητές ή ακίνητες τους εμπόδιζαν και θα ήλπιζαν σε κάποια αναβολή του δείπνου για πιο εύθετο χρόνο για αυτούς, και έτσι αυτό-δικαιολογήθηκαν. Πρόβαλλαν το ότι ήταν πιο αναγκαία ή όποια αγορά, η οποία ήταν για αυτούς ζήτημα ζωής , και παρετήθησαν.

Ήταν δικαιολογία η αγορά που έκαναν, χωραφιών, κτημάτων, σπιτιών κλπ; ή βοδιών, και κάθε άλλο είδος αγοράς επιχειρηματικής κλπ; Όχι βέβαια. 

Δεν εξέτασαν πριν την αγορά το χωράφι και κάθε αγορά ακινήτου περιουσίας; οι πρώτοι; 

Δεν δοκίμασαν, δεν εξέτασαν την επιχείριση των βοδιών,  πριν κάνουν την αγορά οι δεύτεροι;

Κάθε εξέταση μετά την αγορά δεν ωφελεί, διότι πριν αγοράσεις εξετάζεις, μετά την αγορά είναι αργά. 

Οι όποιες οικογενειακές υποχρεώσεις που είναι καθημερινές δεν μπορούσαν για λίγες ώρες να ανασταλούν; βεβαίως ναι, αλλά. Αδικαιολόγητοι και οι τρίτοι. 

Δεν ήταν έξυπνες οι δικαιολογίες που προέβαλλαν. 

Ο κύριος εκείνος τους τίμησε ως συμπολίτες. Εκείνοι αντιθέτως ατίμασαν την πρόσκληση. 

Έτσι ανταποκρίνονται και οι σημερινοί χριστιανοί στα καλέσματα του Θεού.

Η  Εκκλησία καλεί σε δείπνο τους πιστούς 3 φορές με το χτύπημα της καμπάνας. Οι δε χριστιανοί ένας ένας παραιτούνται  όχι για σημαντικές αφορμές και αιτίες αλλά όπως για παράδειγμα: είμαι κουρασμένος, κάνει κρύο, δεν αισθάνομαι καλά,  αργο-κοιμήθηκα και νυστάζω, έχω δουλεία σήμερα λέγει ο άνδρας, έχω μαγείρεμα νοικοκυριό, καθάρισμα, κλπ λέγει η γυναίκα, δεν έχω τα ανάλογα ενδύματα, αφού πήγα πριν 5 ημέρες, δεν έχει καλούς ψάλτες, δεν μου αρέσουν κάποιοι, θα πάω την άλλη Κυριακή κλπ, δικαιολογίες. Ναι θέλω να παραστώ αλλά, δεν πειράζει θα πάω άλλη φορά το ίδιο είναι κλπ σκεπτικά. Τελικά η παραίτηση γίνεται μόνιμη.

Διά το κάθε είδους δείπνου χρειάζονται πολλές ετοιμασίες προκειμένου να απολαύσει ο άνθρωπος. Ο κύριος του δείπνου προέβη σε ετοιμασίες και διάφορες θυσίες για εμάς. Τότε γιατί να ετοιμάσει δείπνο. 

Για καφέ μας καλούνε και από σεβασμό και τρόπους καλής συμπεριφοράς  τρέχουμε να ευχαριστήσουμε και να τιμήσουμε αυτόν που μας κάλεσε. Αν δεν πάμε σημαίνει ότι υποτιμάμε και αρνούμαστε αυτόν τον άνθρωπο που μας κάλεσε. Εδώ δεν είναι ο γείτονας ή ένα φιλικό πρόσωπο, αλλά ο ίδιος ο Θεός.

Δείπνα πνευματικά, αλλά και δείπνα υλικά, δείπνα επετειακά, δείπνα γενεθλίων,  δείπνα Γάμων, δείπνα διαφόρων επιτυχιών, δείπνα  συνεργασιών, κλπ, ακόμη και δείπνα αμαρτίας προγραμματίζονται σήμερα !!!!. 

Ο κόσμος είναι ένα δείπνο ισόβιο, ζωής. Δείπνα συμπεριφοράς για παραδειγματισμό. Δείπνα των αισθήσεων. Δείπνα φαντασίας, δείπνα λογισμών, δείπνα σκεπτικά κλπ, της ψυχής. 

Αυτό το οπτικό δείπνο που είναι ισόβιο για εμάς με τα όσα βλέπουν τα μάτια μας ημέρα και νύχτα, εντοπίζουμε τι μεγαλείο είναι, το οποίο  προσφέρεται δωρεάν στον καθένα μας; Εννοώ τις ομορφιές της φύσεως, του ουρανού και της θάλασσας, ημέρας και νυχτός. Επίσης πόσες οπτικές εμπειρίες μας σερβίρονται καθημερινά;

Όλοι οι χριστιανοί, μάλλον, συμμετέχουν στο κάθε δείπνο του πονηρού. Η πλειάδα των χριστιανών έχει παραιτηθεί του δείπνου του Χριστού. Υπάρχουν δείπνα ζωής και δείπνα θανάτου.  ΕΣΥ αδελφέ σε πιο δείπνο θα συμμετάσχεις; του Χριστού ή του διαβόλου;

ΕΣΎ αδελφέ είναι δυνατόν να  παραιτηθείς από του Χριστού το δείπνο; ΌΧΙ ΒΈΒΑΙΑ.

    

ΠΕΡΙ του ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΎ του ΠΆΣΧΑ με τους Παπικούς.

 ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΌΣ έγινε το έτος 1983, αλλά και θα γίνει σύμφωνα με την μαθηματική επιστήμη καθώς ειπώθηκε τα  έτη 2025, 2028, 2031, 2034, 2037, και 2038. 

Τι έχουν να πουν οι οικουμενιστές; τους λέγει κάτι αυτό το τακτικό φαινόμενο; Συλλαμβάνει ο νους τους τι τακτικές και τι μεθοδεύσεις θα επιχειρήσουν οι Παπικοί; Σύμπτωση είναι ή διαβολική συνέργεια; Διατί ήλθαν τόσοι απανωτοί συνεορτασμοί από το 1965 έως σήμερα; Μήπως οι Οικουμενιστές  θεωρήσουν αυτά τα  14 χρόνια, 2025-2038,  ιερό συμβολισμό και  ευλογία; 

Από το 1960 έλεγε ένας παπικός καρδινάλιος:  διά την ένωση [υποχώρηση, συμφωνία, και παράδοση] των ορθοδόξων, δεν βιαζόμαστε, ο χρόνος, τα γεγονότα, οι συνθήκες, η πορεία του κόσμου, θα μας δώσει πολλές ευκαιρίες τις οποίες θα εκμεταλλευτούμε προς το καλλίτερο για εμάς!!!

Προσοχή: στα πολιτικά πράγματα από τον κάθε Έλληνα Κυβερνήτη τι ζητά το παγκόσμιο αντίχριστο σύστημα, κάποια θελήματα εκείνων και κάποιες υποχωρήσεις. 

Αυτό και γίνεται. Στα της χριστιανικής πίστεως τώρα: από τον κάθε Πατριάρχη ζητούνε κάποια θελήματα εκείνων και συμφωνία των υπολοίπων δικών μας ποιμένων. Αυτό και γίνεται. 

Στα δια εκκλησιαστικά συνέδρια  τι ζητάνε από τους εκπροσώπους-αντιπροσώπους των Ορθοδόξων εκκλησιών: κάποια θελήματα εκείνων,  συμφωνία δε και υπογραφή από τους εκπροσώπους των εκκλησιών. Εκείνοι δε βλέποντας την απάτη των Παπικών μετά από κάποιες συμμετοχές και υπογραφές, διαφωνούν βέβαια  και  παραιτούνται. Είναι αργά βέβαια οι υπογραφές μένουν. 

Οι ποιμένες βλέπουν γνωρίζουν την προδοσία που έχει γίνει έως σήμερα, αλλά δεν έχει παραιτηθεί κανένας Πατριάρχης, η Αρχιεπίσκοπος, ή Επίσκοπος !!!

ΔΙΆ τον ΧΡΙΣΤΌΝ, ΙΗΣΟΎΝ, ΝΑΖΩΡΑΊΟΝ, και ΘΕΌΝ ΗΜΏΝ.

 Ότι και να ειπούμε χριστιανοί, ότι και να γράψει ο άνθρωπος ή και ότι γραφεί σε όλο το μέλλον του κόσμου θα είναι ελάχιστα. 

Σήμερα πολλά γράφονται για όλους και για όλα. Δεν υπάρχει όριο, μέτρο και ζύγιασμα  γραφής σήμερα στον κόσμο. Η εικόνα, η γραφή, ο ήχος, και το χρώμα έχουν ζαλίσει ή μεθύσει και εξαρτήσει τον σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος έχει αφεθεί σε λίγο από όλα, για να είναι μέσα σε όλα για να μην θεωρηθεί εκτός!!! αλλά εντός των πραγμάτων και συμμέτοχος.  Σαν την μέση και βασιλική οδό που λέγουν πολλοί χριστιανοί, δηλαδή και με τον ΈΝΑ και με τον άλλον. Αυτό βέβαια αποδεδειγμένα έχει φέρει απορία και σύγχυση στον νου των ανθρώπων.  Διότι ο Αξιολογικός Μηχανισμός του ΑΝΘΡΏΠΟΥ έχει βλάβη, και μάλλον ανεπανόρθωτη.

Δυστυχώς για τον Χριστιανικόν κόσμον ο Χριστός  υποβαθμίστηκε από τους Χριστιανούς και γίνεται μόνο λεκτική αναφορά για λίγες ημέρες κάθε χρόνο τις οποίες φέρνει  χρήματα, άδειες, διακοπές και διάφορες απολαύσεις γενικότερα, επί παντός. 

Από δε τους χριστιανούς  Οικουμενιστές Ποιμένες, Ανατολικούς και Δυτικούς, στις Διαχριστιανικές ή Διαθρησκειακές συναντήσεις και Διαλόγους, ούτε καν λεκτική αναφορά γίνεται στο όνομα του ΧΡΙΣΤΟΎ. Κλήρος και λαός, όλοι στρατευμένοι εναντίον του ΧΡΙΣΤΟΎ!!!! 

Ο λαός λέγει: πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, ή αλλιώς: όπως στρώσουμε θα κοιμηθούμε κλπ. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν: όσο γηράσκω τόσο μαθαίνω, αλλιώς όσο παθαίνω τόσο μαθαίνω κλπ. 1 Θέλαμε δεν θέλαμε γεννηθήκαμε φίλοι μου όμως: 2 θέλουμε δεν θέλουμε θα κριθούμε, θα αξιολογηθούμε.

 Έχουν σήμερα οι χριστιανικές εορτές κάτι σχετικό με την ζωή του ΧΡΙΣΤΟΥ; των ΑΠΟΣΤΟΛΏΝ; των ΜΑΡΤΥΡΩΝ; και των ΑΓΊΩΝ; Μάλλον όχι. 

Ο τρόπος ζωής των Χριστιανών δεν έχει καμία ομοιότητα με τον τρόπο ζωής του ΧΡΙΣΤΟΎ. Οπότε θα λέγαμε ότι, έχουμε Χριστούγεννα χωρίς ΧΡΙΣΤΌ.

 Όπου όμως δεν κατοικεί ο ΧΡΙΣΤΌΣ, έρχεται και  θρονιάζεται ο ΆΛΛΟΣ, [δηλαδή ο πονηρός] και αν εκείνος θρονιαστεί και κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο [δηλαδή στον κόσμο] δεν βγαίνει με τίποτε. Έτσι του χριστιανού [και όχι μόνο, αλλά όλου του κόσμου] οι ημέρες της καθημερινής ζωής του, γίνονται όλο και χειρότερες. Αυτό δεν εισπράττουμε φίλοι μου, από ημέρα σε ημέρα; από μήνα σε μήνα; από χρόνο σε χρόνο; Ο λαός λέγει: κάθε πέρσι και καλλίτερα, κάθε φέτος και χειρότερα. Δηλαδή  κάθε φέτος τα δεινά του ανθρώπου αυξάνουν σε σχέση με τα περσινά. Αν μετρήσεις τα προπέρσινα και τα πριν 5 και 10 χρόνια κλπ, θα εντοπίσεις μεγάλες διαφορές και αποκλίσεις. Οι απόγονοί μας και απόγονοί σας θα μας αναθεματίζουν, ή ζωντανοί θα είμαστε, ή αποθαμένοι. 

Όλοι στη ζωή που ήλθατε  βρήκατε ένα Χριστό. Ας πούμε ότι δεν ήταν αυτός που θα έπρεπε, [αυτόν τον Χριστό είχαν οι προγονοί σας αυτόν σας έδωκαν] εσείς τι κάνατε; Όχι πως δεν ήταν αρκετός ο ΧΡΙΣΤΌΣ [μη γένοιτο] αλλά οι χριστιανοί που σας τον μετέδωσαν ήταν ελλιπείς. 

Γνωρίζεις ότι ένα μωρό για παράδειγμα, η μητέρα το έχει αγκαλιά και το ταΐζει, εκείνο την τραβά από τα μαλλιά, βάζει το χέρι στο πιάτο, πετάει το πιάτο κάτω, το ποτήρι, το φαγητό χύνεται όλα λερώνονται κλπ, τι κάνει η μητέρα, φτιάχνει πάλι την κρέμα και το αγκαλιάζει πάλι και φτου από την αρχή για το τέκνο της. Βλέπεις αδελφέ την αγάπη της μητέρας προς το τέκνο της;  

Σύνελθε αδελφέ αν έχεις έστω και την ελάχιστη χριστιανική αγωγή, και σκέψου λίγο αν όχι πολύ. Ξαναγεννήσου και εφέτος και πες μέσα σου: φτου και από την αρχή.

Εσείς προσπαθήσατε ως ηλικιωμένοι που είστε τώρα και ώριμοι, με γνώσεις, ιστορία, πτυχία, εμπειρίες κλπ,  τουλάχιστον να τον αυξήσετε, και όχι να τον λιγοστέψετε, ή μήπως εντελώς τον καταργήσατε; 

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ μας αγόρασε από τον διάβολο με το αίμα του. Εμείς οι δήθεν χριστιανοί αποποιηθήκαμε !!! με  υπογραφή αμαρτωλών έργων  μας, την κληρονομιά του ΧΡΙΣΤΟΎ και πουληθήκαμε με τις ίδιες τις δικές μας αμαρτίες μας !!!!. Δεν έδωκε τίποτε ο διάβολος για να μας αγοράσει. Διά τούτο ονομάζεται και παμπόνηρος. Πονηροί εμείς, αλλά παμπόνηρος εκείνος, αυτή είναι η διαφορά. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό αδελφέ;  Το τάχα κάθε έξυπνο, στην παγίδα πιάνεται.

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ είναι το μόνο ιστορικό πρόσωπο με προϊστορία. Από αρχής της δημιουργίας του ανθρώπου επί του κόσμου που πατούμε  προφορικά είναι προφητευμένος, γραπτά δε 10 και πλέον  αιώνες πριν γεννηθεί και ως σαρκομένος άνθρωπος  αλλά όχι ακριβώς όπως γεννηθήκαμε ο καθένας από εμάς. Όλοι οι λαοί του κόσμου τον αναζητούσαν και είχαν καταθέσει την αίτησή τους, Άκουσε το παράπονο του ανθρώπου, τον πόνο του, τον καημό του, στο κατάντημα το οποίο έφτασε κλπ, και ήλθε!!! ποιος; ο ίδιος ο Θεός. 

Οι ειδωλολάτρες Έλληνες τον ζητούσαν και έλεγαν : Σόλωνας: στην διηρημένη ανθρωπότητα η άσαρκη θεότητα λα λάβει σάρκα θα κρεμαστεί από αγνώμονα λαό, θα τα πάθει αυτά όλα θεληματικά. 

Ο Πλάτωνας: ο δίκαιος θα πάθη πολλά, θα διωχθεί,  θα μαστιγωθεί,  και θα σταυρωθή.  

Έτσι θα ακούσει και την μετάνοιά μας σήμερα αδελφοί μου. 

Ο Σωκράτης:  αν δεν μας λυπηθεί ο Θεός έτσι θα μείνουμε για πάντα κοιμισμένοι. 

Τα τότε ειδωλολατρικά Μαντεία γνώριζαν το όνομα του που ήταν Ιησούς.  

Εσύ ως χριστιανός αδελφέ τι γνωρίζεις για το Ιησού και τι πράττεις.