Ο ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ

   Ο αντίδικος και αντικείμενος διάβολος τότε, καθώς αναφέρει η Γραφή προκειμένου να γνωρίζουμε εμείς οι χριστιανοί  ιστορικά, βασικά στοιχεία περί την πίστη εις τον Τριαδικόν Θεόν, έκανε χρήση και όργανο εναντίον του Θεού τον άνθρωπο, Αδάμ και Εύα. Τώρα στην εποχή ετούτη πάλι ο διάβολος συνεργάζεται, συμμαχεί, επιστρατεύει και κατευθύνει τον  νέον άνθρωπο. Προσεφέρθη ως εθελοντής να γίνει όργανο του διαβόλου και να φέρει σε πέρας το πρόγραμμα αυτού. Εμείς οι Ορθόδοξοι είμαστε μέλη της Εκκλησίας του Χριστού και όχι κάποιας άλλης εκκλησίας αλλουνού ή θρησκείας. Άλλο είναι Εκκλησία, άλλο είναι η Θρησκεία. Η Εκκλησία είναι Θεο-ανθρώπινο καθίδρυμα που σώζει με αποδείξεις τον αμαρτωλό αλλά μετανοημένο άνθρωπο. Η Εκκλησία Χριστού ως απόδειξη ύπαρξης έχει το θαύμα, την αναστολή των φυσικών νόμων κλπ. Η Εκκλησία που κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά είναι η Αλήθεια και ως Αλήθεια «πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής», [Ματθ, ισ', 18]. Την Εκκλησία του Χριστού ο σημερινός άνθρωπος την υποβάθμισε σε εκκλησία ανθρώπων. Από ποιμαίνουσα έγινε διοικούσα, όπως ένας ανθρώπινος κοινωνικός οργανισμός. Κέντρο στη ζωή του ανθρώπου ήταν ο Χριστός και μέσα στο Χριστό ο άνθρωπος.  τα Μυστήρια Χριστοκεντρικά, το κήρυγμα Χριστοκεντρικό όλη η ζωή της Εκκλησίας Χριστοκεντρική. Σήμερα κέντρο είναι ο Πατριάρχης, η Σύνοδος των επισκόπων. Σήμερα κέντρο των πάντων είναι ο άνθρωπος, δηλαδή ανθρωποκεντρική θα λέγαμε η εκκλησία, μάλλον επισκοποκεντρική, αφού ο κάθε επίσκοπος είναι εις τόπον και τύπον Χριστού, που κατά την γνώμη του μπορεί να  προσθαφαιρεί και να αλλοιώνει την παρακαταθήκη που παρέλαβε. Αυτό το φαινόμενο είναι η νέα πτώση του νέου ανθρώπου [του μεταλλαγμένου χριστιανού] της Νέας Εποχής. Αυτό επέφερε την υποβάθμιση της Εκκλησίας, προς Θεού, όχι πως την Εκκλησία Χριστού είναι δυνατόν να την υποβαθμίσει ο πεσμένος άνθρωπος, αφού η Εκκλησία με λόγια του Χριστού  θα παραμείνει και πέραν των  εσχάτων. Υποβαθμίσθηκε η κοινωνική δόμηση της εκκλησίας και εκκοσμηκεύθηκε, καθώς  και η κοινωνικότητα αυτής στις δι' ανθρώπινες σχέσεις, με αποτέλεσμα να βλάπτεται όχι η πίστη αλλά οι πιστοί, οδηγούμενοι από τους ολιγόπιστους ή αποστάτες ποιμένες. Από αιώνων υποβαθμίζονται οι Μάρτυρες, οι Άγιοι, οι Απόστολοι και τελικά θα προσπαθήσουν οι άνθρωποι να υποβαθμίσουν και τον Χριστόν!!! Άλλως πως θα φέρουν τον αντίχριστον. Από χρόνια ζούμε την υποβάθμιση των εορτών των Αγίων, της Θεοτόκου και του Χριστού, επί το κοσμικότερο. Ποίο είναι το πνεύμα των εορτών, με το μαρτύριο και την θυσία των Αγίων; και ποίο είναι το εορταστικό φρόνημα των χριστιανών; Πόσο τιμούν, πόσο πιστεύουν και πόσο μιμούνται αυτούς; Με το αποστασιακό φρόνημα οι χριστιανοί ακύρωσαν μάλλον κατήργησαν την ενέργεια του θαύματος, καθώς και την πανταχού παρουσία του Θεού, την δέχονται μόνο, όταν, και όπως, θέλουν και  απαιτούν οι άνθρωποι.  Το θέλημα του Θεού είναι ανύπαρκτο διά αυτούς, παρά μόνο το δικό τους θέλημα. Στο πέρασμα της ιστορίας της πίστεως οι όποιες επιδημίες εξαφανίσθησαν διά της επιστροφής στην πίστη του Χριστού, διά της μετανοίας και όχι με όπλα, διαταγές, απειλές, αποκλεισμούς, πρόστιμα, απολύσεις από  την εργασία  κλπ, όχι με φάρμακα και αμαρτωλά  εμβόλια, αλλά μόνο με προσευχή και την βοήθεια του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων. Άγιοι της πίστεώς μας επιδημιοθεραπευτές συνέδραμον διά ζώσης  ανάμεσα στους ανθρώπους να πολεμούν την όποια επιδημική λοιμική ασθένεια. Οι νεοχριστιανοί αρνούνται να πιστέψουν ότι το καμίνι αντί καύσωνα παράγει δροσιά, το καζάνι του μάρτυρα που βράζει έχει ανθρώπινη θερμοκρασία, ενώ δέχονται του κλιματιστικού και τη ζέστη και την δροσιά. Δεν πιστεύουν ότι το δηλητήριο με το απλό σταύρωμα γίνεται ακίνδυνο και γλυκό σαν μέλι. Δεν πιστεύουν ότι η οβίδα στον πόλεμο δεν εκρήγνυται. Δεν πιστεύουν ότι η σφαίρα του πολεμικού τυφεκίου αλλάζει πορεία. Δεν πιστεύουν ότι η προσευχή διά του θαύματος συμπληρώνει νέα μέλη στο σώμα του μάρτυρα, ή ότι πληγές και καρκίνοι θεραπεύονται κλπ. αποκαθιστώνται κλπ. Έχουμε δεδομένη την πτώση της ανθρώπινης εκκλησίας που από μόνοι τους οδηγούνται στην απώλεια.