Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ και οι ΑΝΑΚΑΙΝΉΣΕΙΣ του ΚΌΣΜΟΥ. Οι σταθμοί του ανθρώπου στην ιστορική πορεία του

 Η  ΠΡΏΤΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ  είναι η Δημιουργία του ανθρώπου, στον τόπο του λεγόμενου Παραδείσου, ο οποίος  δόθηκε στους πρώτους ανθρώπους: τον ΑΔΆΜ, την ΕΎΑ και τους απογόνους τους. 

Εκεί αφέθηκαν διά να εργαστούν βιολογικά και πνευματικά, με την πρώτη εντολή να εργάζονται και να διαφυλάττουν τον δοσμένο σε αυτούς τόπο του Παραδείσου. 

Η ΕΡΓΑΣΊΑ ήταν η πρώτη τηλεγραφική και υποχρεωτική εντολή ότι, αναλαμβάνουν την ευθύνη επί πάντων στον τόπο εκείνο, και την πορεία για τους ίδιους, σε ότι τους παρέδωκε ο Θεός.  

Η ΦΎΛΑΞΗ  ήταν στο νοητικό, στο πνευματικό, στο ηθικό, και ότι άλλο τους δίδασκε ο Θεός στην κάθε ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ=ΚΑΤΉΧΗΣΗ που είχαν με το Θεό κάθε δειλινό. 

Δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του Θεού οι άνθρωποι. Όλα στο χώρο εκείνο βέβαια τους δόθηκαν δωρεάν, δεν τα απόκτησαν με δική τους ικανότητα. Δεν μπόρεσαν  τουλάχιστον να εκτιμήσουν  ώστε να συντηρήσουν, να διατηρήσουν, και να αυξήσουν  τα δωρεάν δοθέντα σε αυτούς. Η Εύα ήταν βοηθός στον Αδάμ. Έπρεπε τουλάχιστον να κάνει γνωστό στον Αδάμ τι συζητούσε με τον πονηρό καθημερινά. Έπρεπε να το θέσουν ενώπιον του Θεού που καθημερινά συζητούσαν. Δε έπραξαν τίποτε ή το θεώρησαν χωρίς σημασία ζήτημα. Έτσι αυτό τους έφερε σε αδιέξοδο.  Οι πρωτόπλαστοι δεν υπήκουσαν στην εντολή, άκουσαν το Εγώ τους, παρανόμησαν,  δεν μετανόησαν, και δεν ομολόγησαν το λάθος που διέπραξαν απέναντι στο Θεό. Επήλθε διάσπαση της ενότητας  στη σχέση Θεού και ανθρώπου. 

Συναισθηματισμοί τώρα δεν υπάρχουν. Οι άνθρωποι τον αναζητούσαν, αλλά ...... . Η γέφυρα  όμως έπεσε, το τοίχος υψώθηκε, η επικοινωνία Θεού ανθρώπου έχει πρόβλημα κλπ. Όμως ο Θεός ήλθε στη γη για τον άνθρωπο και έκανε την κίνηση πρώτος. Ο πατέρας του άσωτου γιου κάθε ημέρα έβγαινε έξω από το χωριό και κοιτούσε απέναντι μήπως κάποιος από τους ερχόμενους ξένους θα είναι ο χαμένος γιος του. Ο Χριστός ήλθε και μας αγόρασε με αντίτιμο τον εαυτό του.  Έφτιαξε γέφυρα με πολλές καμάρες γιατί το ποτάμι είναι φαρδύ και έχει απόσταση πολλά μέτρα.

Γέφυρα σύνδεσης Παλαιάς και Καινής Διαθήκης είναι οι Προφήτες και βασική καμάρα στη γέφυρα είναι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής.

Η ΔΕΎΤΕΡΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ Σωτηρίας,  είναι ο ερχομός-ενανθρώπηση του ΧΡΙΣΤΟΎ, δηλαδή η Νέα Γέφυρα. 

Γέφυρα ανακαινισμένη και θεμελιωμένη από αρχής, για επανα-σύνδεση Θεού και ανθρώπου δεν  είναι τώρα ο πρόδρομος από την παλιά εποχή που πέρασε, αλλά  ο ΧΡΙΣΤΌΣ, για  την Νέα Εποχή πλέον που ΉΛΘΕ.

Η ΤΡΊΤΗ ΑΡΧΉ=ΈΝΑΡΞΗ είναι ο ερχομός του ΑΓΊΟΥ ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ την ημέρα της ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΉΣ, ίνα σώσει τον ΚΌΣΜΟ. Κάνω αναφορά σε ΑΡΧΉ διότι στον αμαρτωλό ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ  ΚΌΣΜΟ δίνεται η ευκαιρία να κάνει  όχι μία φορά ΑΡΧΉ αλλά 3 φορές !!!

Γέφυρα σύνδεσης τώρα είναι η ΕΚΚΛΗΣΊΑ του Χριστού. Αν πάμε να περάσουμε απέναντι μέσα από το ποτάμι θα πνιγούμε σίγουρα, έτσι ας προτιμήσουμε την Γέφυρα του ΧΡΙΣΤΟΎ που είναι η μοναδική.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ [θα εύρη τον άνθρωπο, ή πριν, ή μετά την γέφυρα] που θα είναι ο ερχομός του Τριαδικού ΘΕΟΎ = [ΠΑΤΡΌΣ, ΥΙΟΎ, και ΑΓΊΟΥ   ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ], ίνα κρίνει τον ΚΌΣΜΟ.

ΤΌΤΕ ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον επιλογή και διέξοδο, προς την γέφυρα, όσο και να την προτιμήσει, δεν θα έχει επιλογή βαδίσματος προς την γέφυρα, θα είναι σε ακινησία, θα  είναι ήδη αργά, διότι ήδη θα έχει έλθει ο Θεός προς έκπληξη όλων μας. Ξύπνα φίλε μου πριν είναι ΑΡΓΆ.

 

ΠΕΡΊ του ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΊΠΝΟΥ.

 ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΙΝΉ ΔΙΑΘΉΚΗ. ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ  ΛΟΥΚΆ 14κεφ. στιχ. 16-24. Στο δείπνο εκείνο ο άνθρωπος του Ευαγγελίου κάλεσε  3 κατηγορίες ανθρώπων. 

Οι πρώτοι απάντησαν ότι δεν θα προσέλθουν διότι  αγόρασαν χωράφι [έχω ανάγκη εξελθείν ιδείν αυτό, μα καλά δεν είδε  τι αγόρασε; ή το αγόρασε χωρίς να το ιδεί;] και προετοιμάζουν τι είδους επένδυση θα κάνουν. 

Οι δεύτεροι είπαν ότι, αγόρασαν 5 ζευγάρια βόδια  και πρέπει να τα δοκιμάσουν στην πράξη, διά τούτο αρνήθηκαν να προσέλθουν στο δείπνο.  [και ετούτοι δεν τα δοκίμασαν πριν τα αγοράσουν; μάλλον όχι, σήμερα κάνουν τηλε-αγορές ειδών, πραγμάτων, αντικειμένων, κινητών, ακινήτων, καθώς και συζύγων!!!]

 Η τρίτη κατηγορία καλεσμένων είπαν στο καλέσαντα αυτούς ότι, πήραν γυναίκα, [δεν έχουν την ευχέρεια, την ελευθερία κλπ] τώρα πλέον έχουν οικογένεια και δεν θα μπορέσουν να παραστούν στο δείπνο. 

Προφασίστηκαν ότι, θα ήθελαν να παραστούν αλλά, οι αγορές κινητές ή ακίνητες τους εμπόδιζαν και θα ήλπιζαν σε κάποια αναβολή του δείπνου για πιο εύθετο χρόνο για αυτούς, και έτσι αυτό-δικαιολογήθηκαν. Πρόβαλλαν το ότι ήταν πιο αναγκαία ή όποια αγορά, η οποία ήταν για αυτούς ζήτημα ζωής , και παρετήθησαν.

Ήταν δικαιολογία η αγορά που έκαναν, χωραφιών, κτημάτων, σπιτιών κλπ; ή βοδιών, και κάθε άλλο είδος αγοράς επιχειρηματικής κλπ; Όχι βέβαια. 

Δεν εξέτασαν πριν την αγορά το χωράφι και κάθε αγορά ακινήτου περιουσίας; οι πρώτοι; 

Δεν δοκίμασαν, δεν εξέτασαν την επιχείριση των βοδιών,  πριν κάνουν την αγορά οι δεύτεροι;

Κάθε εξέταση μετά την αγορά δεν ωφελεί, διότι πριν αγοράσεις εξετάζεις, μετά την αγορά είναι αργά. 

Οι όποιες οικογενειακές υποχρεώσεις που είναι καθημερινές δεν μπορούσαν για λίγες ώρες να ανασταλούν; βεβαίως ναι, αλλά. Αδικαιολόγητοι και οι τρίτοι. 

Δεν ήταν έξυπνες οι δικαιολογίες που προέβαλλαν. 

Ο κύριος εκείνος τους τίμησε ως συμπολίτες. Εκείνοι αντιθέτως ατίμασαν την πρόσκληση. 

Έτσι ανταποκρίνονται και οι σημερινοί χριστιανοί στα καλέσματα του Θεού.

Η  Εκκλησία καλεί σε δείπνο τους πιστούς 3 φορές με το χτύπημα της καμπάνας. Οι δε χριστιανοί ένας ένας παραιτούνται  όχι για σημαντικές αφορμές και αιτίες αλλά όπως για παράδειγμα: είμαι κουρασμένος, κάνει κρύο, δεν αισθάνομαι καλά,  αργο-κοιμήθηκα και νυστάζω, έχω δουλεία σήμερα λέγει ο άνδρας, έχω μαγείρεμα νοικοκυριό, καθάρισμα, κλπ λέγει η γυναίκα, δεν έχω τα ανάλογα ενδύματα, αφού πήγα πριν 5 ημέρες, δεν έχει καλούς ψάλτες, δεν μου αρέσουν κάποιοι, θα πάω την άλλη Κυριακή κλπ, δικαιολογίες. Ναι θέλω να παραστώ αλλά, δεν πειράζει θα πάω άλλη φορά το ίδιο είναι κλπ σκεπτικά. Τελικά η παραίτηση γίνεται μόνιμη.

Διά το κάθε είδους δείπνου χρειάζονται πολλές ετοιμασίες προκειμένου να απολαύσει ο άνθρωπος. Ο κύριος του δείπνου προέβη σε ετοιμασίες και διάφορες θυσίες για εμάς. Τότε γιατί να ετοιμάσει δείπνο. 

Για καφέ μας καλούνε και από σεβασμό και τρόπους καλής συμπεριφοράς  τρέχουμε να ευχαριστήσουμε και να τιμήσουμε αυτόν που μας κάλεσε. Αν δεν πάμε σημαίνει ότι υποτιμάμε και αρνούμαστε αυτόν τον άνθρωπο που μας κάλεσε. Εδώ δεν είναι ο γείτονας ή ένα φιλικό πρόσωπο, αλλά ο ίδιος ο Θεός.

Δείπνα πνευματικά, αλλά και δείπνα υλικά, δείπνα επετειακά, δείπνα γενεθλίων,  δείπνα Γάμων, δείπνα διαφόρων επιτυχιών, δείπνα  συνεργασιών, κλπ, ακόμη και δείπνα αμαρτίας προγραμματίζονται σήμερα !!!!. 

Ο κόσμος είναι ένα δείπνο ισόβιο, ζωής. Δείπνα συμπεριφοράς για παραδειγματισμό. Δείπνα των αισθήσεων. Δείπνα φαντασίας, δείπνα λογισμών, δείπνα σκεπτικά κλπ, της ψυχής. 

Αυτό το οπτικό δείπνο που είναι ισόβιο για εμάς με τα όσα βλέπουν τα μάτια μας ημέρα και νύχτα, εντοπίζουμε τι μεγαλείο είναι, το οποίο  προσφέρεται δωρεάν στον καθένα μας; Εννοώ τις ομορφιές της φύσεως, του ουρανού και της θάλασσας, ημέρας και νυχτός. Επίσης πόσες οπτικές εμπειρίες μας σερβίρονται καθημερινά;

Όλοι οι χριστιανοί, μάλλον, συμμετέχουν στο κάθε δείπνο του πονηρού. Η πλειάδα των χριστιανών έχει παραιτηθεί του δείπνου του Χριστού. Υπάρχουν δείπνα ζωής και δείπνα θανάτου.  ΕΣΥ αδελφέ σε πιο δείπνο θα συμμετάσχεις; του Χριστού ή του διαβόλου;

ΕΣΎ αδελφέ είναι δυνατόν να  παραιτηθείς από του Χριστού το δείπνο; ΌΧΙ ΒΈΒΑΙΑ.

    

ΠΕΡΙ του ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΎ του ΠΆΣΧΑ με τους Παπικούς.

 ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΌΣ έγινε το έτος 1983, αλλά και θα γίνει σύμφωνα με την μαθηματική επιστήμη καθώς ειπώθηκε τα  έτη 2025, 2028, 2031, 2034, 2037, και 2038. 

Τι έχουν να πουν οι οικουμενιστές; τους λέγει κάτι αυτό το τακτικό φαινόμενο; Συλλαμβάνει ο νους τους τι τακτικές και τι μεθοδεύσεις θα επιχειρήσουν οι Παπικοί; Σύμπτωση είναι ή διαβολική συνέργεια; Διατί ήλθαν τόσοι απανωτοί συνεορτασμοί από το 1965 έως σήμερα; Μήπως οι Οικουμενιστές  θεωρήσουν αυτά τα  14 χρόνια, 2025-2038,  ιερό συμβολισμό και  ευλογία; 

Από το 1960 έλεγε ένας παπικός καρδινάλιος:  διά την ένωση [υποχώρηση, συμφωνία, και παράδοση] των ορθοδόξων, δεν βιαζόμαστε, ο χρόνος, τα γεγονότα, οι συνθήκες, η πορεία του κόσμου, θα μας δώσει πολλές ευκαιρίες τις οποίες θα εκμεταλλευτούμε προς το καλλίτερο για εμάς!!!

Προσοχή: στα πολιτικά πράγματα από τον κάθε Έλληνα Κυβερνήτη τι ζητά το παγκόσμιο αντίχριστο σύστημα, κάποια θελήματα εκείνων και κάποιες υποχωρήσεις. 

Αυτό και γίνεται. Στα της χριστιανικής πίστεως τώρα: από τον κάθε Πατριάρχη ζητούνε κάποια θελήματα εκείνων και συμφωνία των υπολοίπων δικών μας ποιμένων. Αυτό και γίνεται. 

Στα δια εκκλησιαστικά συνέδρια  τι ζητάνε από τους εκπροσώπους-αντιπροσώπους των Ορθοδόξων εκκλησιών: κάποια θελήματα εκείνων,  συμφωνία δε και υπογραφή από τους εκπροσώπους των εκκλησιών. Εκείνοι δε βλέποντας την απάτη των Παπικών μετά από κάποιες συμμετοχές και υπογραφές, διαφωνούν βέβαια  και  παραιτούνται. Είναι αργά βέβαια οι υπογραφές μένουν. 

Οι ποιμένες βλέπουν γνωρίζουν την προδοσία που έχει γίνει έως σήμερα, αλλά δεν έχει παραιτηθεί κανένας Πατριάρχης, η Αρχιεπίσκοπος, ή Επίσκοπος !!!

ΔΙΆ τον ΧΡΙΣΤΌΝ, ΙΗΣΟΎΝ, ΝΑΖΩΡΑΊΟΝ, και ΘΕΌΝ ΗΜΏΝ.

 Ότι και να ειπούμε χριστιανοί, ότι και να γράψει ο άνθρωπος ή και ότι γραφεί σε όλο το μέλλον του κόσμου θα είναι ελάχιστα. 

Σήμερα πολλά γράφονται για όλους και για όλα. Δεν υπάρχει όριο, μέτρο και ζύγιασμα  γραφής σήμερα στον κόσμο. Η εικόνα, η γραφή, ο ήχος, και το χρώμα έχουν ζαλίσει ή μεθύσει και εξαρτήσει τον σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος έχει αφεθεί σε λίγο από όλα, για να είναι μέσα σε όλα για να μην θεωρηθεί εκτός!!! αλλά εντός των πραγμάτων και συμμέτοχος.  Σαν την μέση και βασιλική οδό που λέγουν πολλοί χριστιανοί, δηλαδή και με τον ΈΝΑ και με τον άλλον. Αυτό βέβαια αποδεδειγμένα έχει φέρει απορία και σύγχυση στον νου των ανθρώπων.  Διότι ο Αξιολογικός Μηχανισμός του ΑΝΘΡΏΠΟΥ έχει βλάβη, και μάλλον ανεπανόρθωτη.

Δυστυχώς για τον Χριστιανικόν κόσμον ο Χριστός  υποβαθμίστηκε από τους Χριστιανούς και γίνεται μόνο λεκτική αναφορά για λίγες ημέρες κάθε χρόνο τις οποίες φέρνει  χρήματα, άδειες, διακοπές και διάφορες απολαύσεις γενικότερα, επί παντός. 

Από δε τους χριστιανούς  Οικουμενιστές Ποιμένες, Ανατολικούς και Δυτικούς, στις Διαχριστιανικές ή Διαθρησκειακές συναντήσεις και Διαλόγους, ούτε καν λεκτική αναφορά γίνεται στο όνομα του ΧΡΙΣΤΟΎ. Κλήρος και λαός, όλοι στρατευμένοι εναντίον του ΧΡΙΣΤΟΎ!!!! 

Ο λαός λέγει: πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, ή αλλιώς: όπως στρώσουμε θα κοιμηθούμε κλπ. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν: όσο γηράσκω τόσο μαθαίνω, αλλιώς όσο παθαίνω τόσο μαθαίνω κλπ. 1 Θέλαμε δεν θέλαμε γεννηθήκαμε φίλοι μου όμως: 2 θέλουμε δεν θέλουμε θα κριθούμε, θα αξιολογηθούμε.

 Έχουν σήμερα οι χριστιανικές εορτές κάτι σχετικό με την ζωή του ΧΡΙΣΤΟΥ; των ΑΠΟΣΤΟΛΏΝ; των ΜΑΡΤΥΡΩΝ; και των ΑΓΊΩΝ; Μάλλον όχι. 

Ο τρόπος ζωής των Χριστιανών δεν έχει καμία ομοιότητα με τον τρόπο ζωής του ΧΡΙΣΤΟΎ. Οπότε θα λέγαμε ότι, έχουμε Χριστούγεννα χωρίς ΧΡΙΣΤΌ.

 Όπου όμως δεν κατοικεί ο ΧΡΙΣΤΌΣ, έρχεται και  θρονιάζεται ο ΆΛΛΟΣ, [δηλαδή ο πονηρός] και αν εκείνος θρονιαστεί και κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο [δηλαδή στον κόσμο] δεν βγαίνει με τίποτε. Έτσι του χριστιανού [και όχι μόνο, αλλά όλου του κόσμου] οι ημέρες της καθημερινής ζωής του, γίνονται όλο και χειρότερες. Αυτό δεν εισπράττουμε φίλοι μου, από ημέρα σε ημέρα; από μήνα σε μήνα; από χρόνο σε χρόνο; Ο λαός λέγει: κάθε πέρσι και καλλίτερα, κάθε φέτος και χειρότερα. Δηλαδή  κάθε φέτος τα δεινά του ανθρώπου αυξάνουν σε σχέση με τα περσινά. Αν μετρήσεις τα προπέρσινα και τα πριν 5 και 10 χρόνια κλπ, θα εντοπίσεις μεγάλες διαφορές και αποκλίσεις. Οι απόγονοί μας και απόγονοί σας θα μας αναθεματίζουν, ή ζωντανοί θα είμαστε, ή αποθαμένοι. 

Όλοι στη ζωή που ήλθατε  βρήκατε ένα Χριστό. Ας πούμε ότι δεν ήταν αυτός που θα έπρεπε, [αυτόν τον Χριστό είχαν οι προγονοί σας αυτόν σας έδωκαν] εσείς τι κάνατε; Όχι πως δεν ήταν αρκετός ο ΧΡΙΣΤΌΣ [μη γένοιτο] αλλά οι χριστιανοί που σας τον μετέδωσαν ήταν ελλιπείς. 

Γνωρίζεις ότι ένα μωρό για παράδειγμα, η μητέρα το έχει αγκαλιά και το ταΐζει, εκείνο την τραβά από τα μαλλιά, βάζει το χέρι στο πιάτο, πετάει το πιάτο κάτω, το ποτήρι, το φαγητό χύνεται όλα λερώνονται κλπ, τι κάνει η μητέρα, φτιάχνει πάλι την κρέμα και το αγκαλιάζει πάλι και φτου από την αρχή για το τέκνο της. Βλέπεις αδελφέ την αγάπη της μητέρας προς το τέκνο της;  

Σύνελθε αδελφέ αν έχεις έστω και την ελάχιστη χριστιανική αγωγή, και σκέψου λίγο αν όχι πολύ. Ξαναγεννήσου και εφέτος και πες μέσα σου: φτου και από την αρχή.

Εσείς προσπαθήσατε ως ηλικιωμένοι που είστε τώρα και ώριμοι, με γνώσεις, ιστορία, πτυχία, εμπειρίες κλπ,  τουλάχιστον να τον αυξήσετε, και όχι να τον λιγοστέψετε, ή μήπως εντελώς τον καταργήσατε; 

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ μας αγόρασε από τον διάβολο με το αίμα του. Εμείς οι δήθεν χριστιανοί αποποιηθήκαμε !!! με  υπογραφή αμαρτωλών έργων  μας, την κληρονομιά του ΧΡΙΣΤΟΎ και πουληθήκαμε με τις ίδιες τις δικές μας αμαρτίες μας !!!!. Δεν έδωκε τίποτε ο διάβολος για να μας αγοράσει. Διά τούτο ονομάζεται και παμπόνηρος. Πονηροί εμείς, αλλά παμπόνηρος εκείνος, αυτή είναι η διαφορά. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό αδελφέ;  Το τάχα κάθε έξυπνο, στην παγίδα πιάνεται.

Ο ΧΡΙΣΤΌΣ είναι το μόνο ιστορικό πρόσωπο με προϊστορία. Από αρχής της δημιουργίας του ανθρώπου επί του κόσμου που πατούμε  προφορικά είναι προφητευμένος, γραπτά δε 10 και πλέον  αιώνες πριν γεννηθεί και ως σαρκομένος άνθρωπος  αλλά όχι ακριβώς όπως γεννηθήκαμε ο καθένας από εμάς. Όλοι οι λαοί του κόσμου τον αναζητούσαν και είχαν καταθέσει την αίτησή τους, Άκουσε το παράπονο του ανθρώπου, τον πόνο του, τον καημό του, στο κατάντημα το οποίο έφτασε κλπ, και ήλθε!!! ποιος; ο ίδιος ο Θεός. 

Οι ειδωλολάτρες Έλληνες τον ζητούσαν και έλεγαν : Σόλωνας: στην διηρημένη ανθρωπότητα η άσαρκη θεότητα λα λάβει σάρκα θα κρεμαστεί από αγνώμονα λαό, θα τα πάθει αυτά όλα θεληματικά. 

Ο Πλάτωνας: ο δίκαιος θα πάθη πολλά, θα διωχθεί,  θα μαστιγωθεί,  και θα σταυρωθή.  

Έτσι θα ακούσει και την μετάνοιά μας σήμερα αδελφοί μου. 

Ο Σωκράτης:  αν δεν μας λυπηθεί ο Θεός έτσι θα μείνουμε για πάντα κοιμισμένοι. 

Τα τότε ειδωλολατρικά Μαντεία γνώριζαν το όνομα του που ήταν Ιησούς.  

Εσύ ως χριστιανός αδελφέ τι γνωρίζεις για το Ιησού και τι πράττεις.