προσέγγιση σε απορίες ανθρώπων.

 

 

   απορίες των ανθρώπων. 

   Διατί οι περισσότεροι δεν έκαναν ή δεν θα κάνουν το εμβόλιο;  

Άλλοι φοβήθηκαν, άλλοι απατήθηκαν, άλλοι δεν ενημερώθηκαν, άλλοι λόγω του φόβου απολύσεως από την εργασία τους, άλλοι από φόβο μην χάσουν την σύνταξη, άλλοι οι ολιγότεροι χρηματίστηκαν, πόσοι το έκαναν συνειδητά;

 Διότι το πρότειναν οι  ιδιωτικές, [και όχι φιλανθρωπικές] φαρμακευτικές εταιρείες πιέζοντας ή απαιτούντες από τους Πρωθυπουργούς ή Προέδρους των Κρατών.

Διότι η μερίδα των επιστημόνων ή οποία είναι ελεύθερη και όχι ιδιοκτησία των εταιρειών,  έχει άλλη γνώμη ή οποία λέγει ότι: το προτεινόμενο εμβόλιο δεν είναι μόνο φάρμακο για την υγεία του ανθρώπου, αλλά έχει ξένα συστατικά ως προς την κατασκευή του που συνδέουν τον άνθρωπο με την τεχνολογία την πληροφορική και λοιπά που ο απλός άνθρωπος δεν γνωρίζει, και άρα καθιστά το εμβόλιο ύποπτο, που οδηγεί τους ανθρώπους να αμφιβάλλουν.

Διότι οι κατασκευαστές δεν δέχονται έρευνα του προϊόντος που παράγουν και δεν δέχονται δημόσιο διάλογο. Τι άρα κρύβει αυτή η άρνηση των κατασκευαστών εάν είναι σίγουροι δια την ωφελιμότητα του αγαθού  και αθώου προϊόντος; 

 Διότι το προϊόν αυτό το προωθούν [πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ιστορία] οι Πρωθυπουργοί και το επιτελείο τους υπουργοί;

 Διότι οι κυβερνήσεις έγιναν διακινητές των φαρμάκων και στέρησαν την εργασία από χιλιάδες εργαζομένων που προωθούν τα φάρμακα.

Διατί στην παραγωγή και προώθηση μειώνουν τους εργαζομένους; ενώ υπάρχει τόση ανεργία; 

Διατί οι πολιτικοί υπηρετούν  τυφλά το [λεγόμενο] σύστημα και όχι τον λαό που τους αναδεικνύει;

Διατί φέρονται τόσο αχάριστα στους πολίτες; βέβαια τα λάθη τους τα αναγνωρίζουν, ομολογούν, μετανοούν λεκτικά, και τα δικαιολογούν στα γεράματα, αλλά τότε είναι αργά. 

 Διότι οι κυβερνήσεις αντικατέστησαν τους ιατρούς, τους οποίους δεν εμπιστεύονται οι πολίτες.

Διότι οι μέχρι σήμερα οι επιτροπές και ιδίως οι ειδικοί επί του κόβιντ 19 αντιλέγουν χωρίς ντροπή και ελληνικό φιλότιμο, ένας ψυχολόγος - ψυχαναλυτής ας μας παρουσιάσει το εσωτερικό του καθενός χωριστά. Αυτό θα μας πουν είναι προσωπικό δεδομένο.

Διότι έφτασαν στο σημείο να δωροδοκούν αυτούς που θα εμβολιαστούν, ή αργότερα να επιβάλλουν πρόστιμα ή όποιες άλλες ποινές στον εργασιακό τομέα.

Τόσο μας αγάπησαν [τόσο τους πήρε ο πόνος για μάς, λένε οι άνθρωποι στις συζητήσεις μεταξύ τους] τώρα τελευταία οι πατέρες του έθνους πρωθυπουργοί και υπουργοί,  και ενδιαφέρονται για την υγεία μας; Μήπως πρέπει όλοι οι υπεύθυνοι να διωχθούν νομικά ως ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ όλων αυτών που συνέβησαν από το 2010 έως σήμερα;

Διατί όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον κόβιντ 19 έχουν το ακαταδίωκτο, το αμάρτυρο, και το άσυλο νομικά κατοχυρωμένο; 

Διατί οι πολιτικοί ηγέτες  στην πλειοψηφία τους είναι υπέρμαχοι των επιχειρηματικών προϊόντων;

Διατί οι πνευματικοί, οι ποιμένες της εκκλησίας ζήλεψαν την τακτική υποταγής στους νόμους του κράτους και όχι την ευλογημένη και ελεύθερη επιλογή στην   υπακοή;

Διατί είναι τόσο δουλικοί  και υποτακτικοί στο φρόνημα της Νέας Εποχής;

Διατί τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης το ένα τρίτο του  χρόνου των ειδήσεων τον αφιερώνουν στο ζήτημα του εμβολιασμού; και τον άλλο τρίτο στο έγκλημα; και τον άλλο τρίτο  στα οικονομικά; Μήπως πολιτική και ενημέρωση έχουν συνάψει Γάμο; Δεν έπρεπε να μας καλέσουν να τους πάμε και δώρο;

Δεν γνωρίζουν ότι κατέστησαν τον κόσμο ομιχλώδη τοπίο;

Δεν χωράει αμφιβολία ότι,  το 90 % των πολιτικών που εισέρχονται στην Βουλή περνούν την πόρτα της ταχείας μετάλλαξης [σκεπτικό για να τους αθωώσουμε] που τους κατασκευάζει να έχουν  αυτή την πολιτική συμπεριφορά, [βλαπτική βέβαια για το Έθνος και το λαό]  αλλιώς δεν εξηγείται. 

 Δικαιολογημένα ο σημερινός [παγκόσμιος;]  πολίτης πλέον απορεί με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Η απορία στον άνθρωπο είναι διαχρονικό φαινόμενο. Στις απορίες του ο άνθρωπος δεν θα λαμβάνει τις δέουσες απαντήσεις οι οποίες θα τον εφησυχάζουν, αντιθέτως  όλο και θα αυξάνουν, αντί να μειώνουν τις ανησυχίες του.  

   Οι φέροντες κοινό και απλό νου [μυαλό, λογική κ,λπ] στα τεκταινόμενα στον κόσμο, θα οδηγούνται στην  επιφύλαξη, να είναι καχύποπτοι με τα γενόμενα και το αποτέλεσμα, δεν θα πείθονται, έστω και επιστημονικά διότι η επιστήμη έχει και θετική παρουσία στον κόσμο με αποτελέσματα, αλλά έχει και αρνητική παρουσία πάλι από τα αποτελέσματα. Από την μία πλευρά καλώς έχουν επιφυλάξεις. από την άλλη αυτο-απομονώνονται, σαν να υποχωρούν, αφού τίθονται από μόνοι τους στο περιθώριο. Για το σύστημα είναι αντίπαλος μη υπολογίσιμος, σαν θετικός αφού η αρνητικότητα και η διαφωνία του είναι ανύπαρκτη. 

   Ο κατεχόμενοι και φέροντες ορθολογισμόν και υλισμόν [οι μη γνώστες και μη έχοντες ήθος σε θεωρία και πράξη σύμφωνα με τον παραδεδομένο πολιτισμό εδώ και χιλιάδες χρόνια] είναι αυτοί που δέχονται εκ των προτέρων άπαντα τα της νέας εποχής προϊόντα. Αυτοί είναι ο στρατός του συστήματος, της εποχής, των σατανιστών και των μη δημοκρατικά εκλεγμένων εξουσιαστών. Απορεί κάποιος και λέγει:να πιστέψω ότι όλα είναι χαμένα; το αποτέλεσμα του παιχνιδιού είναι ψημένο; Που είναι το αυτεξούσιο που μου άφησε ο Θεός να το χειρίζομαι και μου επιτρέπει να κινούμαι στον κόσμο:  μη ενεργοποιημένο ή και ανύπαρκτο; 

   Οι θεσμοί στα έθνη έχουν ιδιωτικοποιηθεί, αποστασιοποιήθηκαν από την κοινωνικότητα που οδηγό έχει την αρετή, η οποία πλέον δεν διδάσκεται ως αγωγή στην εκπαίδευση. Παντού επιβάλλονται διαρθρωτικές αλλαγές, [δηλαδή σαν από ένα ανθρώπινο σώμα πάρεις το χέρι για παράδειγμα και το τοποθετήσεις στην πλάτη] τις οποίες ο σύγχρονος πολίτης αποδέχεται!!! 

Τι είναι  σήμερα η  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; 

   Η Δημοκρατία από την εποχή του Κλεισθένη, πέρασε μάλλον δέχθηκε πολλές ανακαινίσεις, τροποποιήσεις, βελτιώσεις, αλλαγές, έως σήμερα κλπ. κλπ. στο μέλλον. Είναι ο πολιτικός χώρος ο οποίος πάντα θα μεταλλάσσεται.  Κατέληξε ένα πολίτευμα και τρόπος διακυβερνήσεως για όλα τα γούστα, τρόπος του λέγειν.  Τελικά όλα τα πολιτεύματα του κόσμου, διακηρύττουν και ομολογούν ότι είναι Δημοκρατικά. Τελικά υπάρχει όριο Δημοκρατικότητας; Είναι ακλόνητες οι βάσεις της Δημοκρατίας; μήπως σήμερα ο κόσμος είναι εκτός ορίου και εκτός Δημοκρατικότητας;  Όλα τα πολιτεύματα έχουν βαπτιστεί Δημοκρατικά, είναι; Τελικά αυτό που ζούμε είναι συνέχεια, ή ακμή, ή είναι βάλτωμα = βάλτος, και παρακμή της Δημοκρατίας;

    Είναι σαν τον φούρνο του [αγαθού] Καραγκιόζη [λέγει ο λαός] τον οποίο έχτισε για να μαγειρεύει. Πήγαν πολλοί γείτονες  να τον δούνε. Όσοι πήγαν είπαν στον ιδιοκτήτη ο κάθε ένας το δικό του σχέδιο, τα δικά του υλικά, το μέγεθος, το ύψος, τον χώρο που τον τοποθέτησε κλπ.κλπ. δηλαδή ότι, θα έπρεπε να τον έχει κάπως διαφορετικά, δηλαδή δεν είναι σωστά τοποθετημένος και κατασκευασμένος και τελικά άδικα κόπιασε για την τόσο σπουδαία και αναγκαία κατασκευή. Μάλλον θα έπρεπε να ρωτήσει την γειτονιά.  Έστω τελικά του λέγανε, ο αέρας σήμερα φυσάει από κάτω για παράδειγμα, κόντρα στον αέρα θα σβήνει ο φούρνος κλπ. Τότε εκείνος ξύνοντας το κεφάλι του είπε: θα τον φτιάξω επάνω στο παλιό κάρο που έχω. Όταν το έμαθαν οι γείτονες ξαναπήγαν  να δούνε τον νέο φούρνο. Καλός είναι και αυτός, αλλά ο αέρας φυσάει από δυτικά και δεν θα ψήσει το ψωμί. Αμέσως ο νοικοκύρης τον γυρίζει το φούρνο ανάλογα. Τώρα μάλιστα, μπράβο Καραγκιόζη. Άλλη ημέρα πήγε άλλος γείτονας και του προτείνει άλλο προσανατολισμό. Τον αλλάζει προσανατολισμό. Άλλη ημέρα πηγαίνει άλλος γείτονας και του υπέδειξε την δική του γνώμη, πάλι την ίδια τακτική ο ιδιοκτήτης. Άλλη ημέρα πήγε άλλος συγγενής με άλλη γνώμη, πάλι τα ίδια ο Καραγκιόζης. Από τότε και στο εξής  έμαθε, έτσι έπαιρνε τα μπράβο από όλους. Όλοι είναι καλοί όταν κάνουν το δικό μας θέλημα. Τώρα ο Καραγκιόζης έχει ποικιλία φαγητών και προ πάντων πάντα χορτάτος.

   Ο φούρνος φίλοι μου είναι ας πούμε ο κορυφαίος θεσμός η Δημοκρατία που ο κάθε πολιτικός την θέλει σύμφωνα με το δικό του φρόνημα, την δική του γνώμη, και όχι αυτός να αποδεχθεί τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας. Προσπαθεί να φέρει την Δημοκρατία στο δικό του πολιτικό σκεπτικό επίπεδο και όχι αυτός να εισχωρήσει στο πνεύμα της Δημοκρατίας με βάση τον άνθρωπο ως κοινωνία.  Η λέξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ [πάτα την λέξη δημοκρατία στον υπολογιστή σου για να ενημερωθείς πλήρως] είναι γραμμένη με μεγάλα γράμματα, το δε περιεχόμενο αυτής είναι με πάρα πολύ μικροσκοπικά όπως σε πολλά συμβόλαια και πολλές συμφωνίες σήμερα. Υπάρχουν βέβαια πολλοί θεσμοί - πολλοί φούρνοι όπως, της Δικαιοσύνης. Άλλος θεσμός-φούρνος είναι της Παιδείας, άλλος της Υγείας κλπ. 

Η  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και η ΑΠΟΤΡΟΠΗ αυτής  μέσω της παιδείας και της σωφρονήσεως.

   Εδώ και 100 περίπου χρόνια και πλέον ενθυμείτε ενθυμείτε ιστορικά  και από αφηγήσεις κάποιος την δικαιοσύνη να είναι ανεκτική ή ανοχική  και για πολλούς συνεργάσιμη  με την παρανομία. Η δε παρανομία  διατηρούσε και διατηρεί σε μεγάλο βαθμό σήμερα  σε ισορροπία την κοινωνική σχέση των πολιτών. Η αρχή και το εργαλείο ήταν, ότι  κάποτε τις ποινές και τις αμοιβές τις οποίες διέκρινε ή διαχώριζε ένα σταθερό όριο. Το όριο διαχωρισμού δικαίου και αδίκου, δικαιώματος, ελευθερίας, καθήκοντος,  υποχρεώσεως κλπ. Ατομικά και συνολικά και νομικά έχει καταργηθεί η σταθερότητα του ορίου αυτού, και έγινε κινητό σαν πράγμα, διά των νόμων των Δημοκρατιών. Ο άνθρωπος σήμερα είναι υπέρ των νόμων και μπορεί το όριο δικαίου και αδίκου να το μετατοπίζει κατά όπως έχει την δυνατότητα με την βοήθεια της Δημοκρατίας!!! Η Δικαιοσύνη απονέμεται τιμητικά και δίκαια, δεν διανέμεται επιλεκτικά και κατά το όποιο συμφέρον.  Επίσημα πλέον ο νέος κόσμος μιλάει για το δικαίωμα του φυλακισμένου και καταδικασμένου για σειρά και σωρεία εγκλημάτων. Οι Δημοκρατίες τώρα νομοθετούν υπέρ αυτών!!! Δεν νομοθετούν και δεν δαπανούν διά τον σωφρονισμό τους. Οι οικονομικοί πόροι και οι διάθεση διά τους σκοπούς αυτούς δεν υπάρχουν.  Το έγκλημα και πολλοί εγκληματίες έγιναν πρότυπα πολλών νέων γενεών. Διά να μην σπιλώνουν την εικόνα της Δημοκρατίας τους αφήνουν ελεύθερους. Η ζωή ενός εγκληματία φαίνεται να είναι για τον σημερινό κόσμο πιο πολύτιμη από τους ξεχασμένους για την κοινωνία, 5 ή 10 που έσφαξε!!!  Όμως είναι  αληθινό για την τυφλή [μάλλον ανοιχτομάτα και πολυομάτα] δικαιοσύνη του πολιτισμένου κόσμου.  Η παρανομία του ηθικού αυτουργού είναι ανύπαρκτη, έχει άσυλο, ακαταδίωκτο, είναι εσκεμμένα θολή και επιλεκτική. Ο νόμιμος και ο ηθικός είναι ρατσιστής = παράνομος ή εν δυνάμει μελλοντικός  κακοποιός  σήμερα,  διότι επιμένει στο δίκαιο, στο νόμιμο, και στο ηθικό.  Η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των αδίκων, των παρανόμων, των εγκληματιών, που ως όριο  και κανόνας δικαιοσύνης υποχωρεί  λίγο λίγο και όλο αποκλίνει από το δίκαιο και συγκλίνει  προς το άδικο. Ανάμεσα σε 10 εγκληματίες επιλέγεται και ένας για τα μάτια του κόσμου. Οι σατανιστές λέγουν ότι την θέση του δικαίου θα την πάρει το άδικο!!!  Έτσι λειτουργεί στην πλειοψηφία του   ο σημερινός Δημοκρατικός κόσμος. Ο κόσμος θα κορεστεί από το άδικο αναζητώντας το δίκαιο. Θα έλθει ο Πλάνος με το δικό του δίκαιο, το οποίο θα επιβάλλει, και  το γνωστό δίκαιο πολλών αιώνων, δηλαδή από αρχής του πολιτισμού του  ανθρώπου.

   Υπάρχει διάγνωση του εγκλήματος; Υπάρχει η γνωστή «αρχή» το δίκαιο του ισχυροτέρου, που έχει αποδεχθεί ο άνθρωπος θέλοντας μη θέλοντας. Ισχυρότερος μπορεί να είναι μέσα σε μία κοινωνία ο πολιτικός παράγοντας, ο οικονομικός, ο στρατιωτικός, ο επιστημονικός, ο κοινωνικός-γνωριμίες-συγγένειες, ο θρησκευτικός, ο καλλιτεχνικός,  ή ο όποιος θεσμικός. Η διάγνωση λογοκρίνεται, οι διαγνώστες έχουν δοσμένο όριο διαγνώσεως το οποίο δεν επιτρέπεται να ξεπεράσουν, περισσότερο δε απαγορευτικό για την επιβολή της διάγνωσης.  

   Υπάρχει μηχανισμός πρόληψης και αποτροπής του εγκλήματος; Ένας μηχανισμός είναι  οι νόμοι, άλλος η ισονομία, άλλος η απονομή δικαιοσύνης, άλλος η εργασία, άλλος η παιδεία στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία επίσης δεν προωθούν το καλό παράδειγμα ως πρότυπο, και όλοι οι νέοι εκτός μίας μειοψηφίας που έχει πρότυπο το καλό και παραδειγματίζεται από αυτό, η πλειοψηφία έχει πρότυπο το κακό παράδειγμα, μάλλον δεν έχει την ικανότητα χειρισμού του μηχανισμού της αξιολόγησης και της διάκρισης, και πως να την κατέχει αφού δεν την διδάχθηκε   κ.λπ.  κ.λπ. 

   Υπάρχει μηχανισμός καταστολής του εγκλήματος; Που είναι οι σοφοί του κόσμου; που είναι οι Ακαδημίες με μέλη τα μεγάλα πνεύματα και τις ιδιοφυΐες; που είναι οι τόσο ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι όλων των υπηρεσιών; που είναι η καταγεγραμμένη έτοιμη εμπειρία; τι προσέφεραν οι τόσες δαπάνες των προϋπολογισμών των κρατών για πολλαπλή αγωγή και παιδεία;  Οι σατανιστές με τα δικαιώματα  χάριν του ανθρώπου έφεραν την χαλάρωση των νόμων σκόπιμα, οι ίδιοι με τα δικαιώματα πάλι χάριν του ανθρώπου θα αυστηροποιήσουν τους νόμους. 

Η τάση και ροπή του ανθρώπου προς το έγκλημα = αδίκου = αρπαγής = απόκτησης = αγοράς,  από  καταβολής  κόσμου.  Όλα σχεδόν τα σύγχρονα εποπτικά παιδαγωγικά μέσα αντί να αναβαθμίζουν ποιοτικά και ποσοτικά τις νέες γενιές των κρατών, με μαθηματική ακρίβεια τις οδηγούν στην υποβάθμιση του ανθρώπου, στην απαξίωση της ζωής, στον εξευτελισμό του ανθρώπου ως αξία, η Λογική και η Ηθική δεν διδάσκονται πλέον στα σχολεία, παρά μόνο τα ένστικτα κατασκευάζοντας τους ανθρώπους να άγονται και να φέρονται ως  άλογα  ζώα.       

   Υπάρχει αγωγή και διάκριση μεταξύ δικαίου, αδίκου; τα οπτικοακουστικά [διαφήμιση, παιδικά τηλε-παιχνίδια κλπ.κλπ.] μέσα διδάσκουν την απόκτηση υλικών αγαθών, και κάθε τι που επιθυμεί ο άνθρωπος. Δύο τρόποι αποκτήσεως υπάρχουν ή να το αποκτήσεις το όποιο αγαθό επιθυμείς, 1) με αντάλλαγμα χρηματικό, ή 2)  να το αποκτήσεις διά της βίας, αρπαγής, μάχαιρας ή όπλου, δηλαδή διά αίματος. 

   Λογική της εποχής μας.  Ο διακινητής ή και χρήστης ναρκωτικών ουσιών είναι εγκληματίας ή παράνομος, ο παραγωγός αφήνεται ελεύθερος να παράγει πρωτογενώς το προϊόν του. Ο μικρός ή ο έφηβος δολοφόνος είναι εγκληματίας ο δε παραγωγός όπλων και των τηλεπαιχνιδιών που διδάσκει τον νέο άνθρωπο πως [με τα κουμπιά βέβαια του Laptop]  να πυροβολεί και πως να σφάζει ανθρώπους είναι νόμιμος και αθώος. Ο παρενοχλητής και γενετήσιος  βιαστής είναι εγκληματίας η αγωγή του πανσεξουαλισμού που διδάσκεται με πολλούς τρόπους, από φωτο - διαφήμιση, κινηματογράφο, τηλεόραση, σχολική εκπαίδευση και όλη η βιομηχανία που παράγει, προσφέρει και πουλάει όλα τα προϊόντα που οδηγούν τον άνθρωπο στη βία είναι όλοι τους νόμιμοι και αθώοι.  Τα διάφορα εγκλήματα που γίνονται την νύχτα σε κακόφημους χώρους στιγματίζονται, ενώ αυτοί οι χώροι που έχουν την άδεια της Ελληνικής Δημοκρατίας  μέσω του Υπουργείου, του Δημάρχου και κάθε τοπικής αρχής, είναι  όλοι τους νόμιμοι και αθώοι. Γνωρίζουμε και είναι η αλήθεια ότι, όλους τους παραπάνω χαρακτηριστικούς χώρους που γεννούν εγκλήματα δεν τους κατέχει κανένας νέος ή έφηβος, παρά μόνο γονείς, πατέρες ή μητέρες, ή παππούδες και γιαγές στην πλειοψηφία.   

   Δικαιώματα ή Υποχρεώσεις και Καθήκοντα: Εδώ και 50 περίπου χρόνια στην Ελλάδα το ιερό καθήκον άρα και υποχρέωση προς την πίστη, την πατρίδα, την οικογένεια, άρχισε όλο και να μειώνεται, να απαξιώνεται, να μην είναι πρότυπο για την σωστή ανάπτυξη και διατήρηση της Ελληνοχριστιανικής κοινωνίας. Σήμερα μικρό ποσοστό Ελλήνων εκπληρώνει τον καθήκον του προς την πίστη, [αυτοί που βιώνουν ορθόδοξη ζωή δεν φτάνει το 10%] προς την πατρίδα [οι πλειοψηφία των νέων θέλει να αποφύγει την στράτευση, η δε πολίτες και επιχειρηματίες  προσπαθούν να επωφεληθούν οικονομικά την πατρίδα] και την οικογένεια [αν δεν υπήρχε η νενετήσια έλξη και δύναμη,  ελάχιστοι θα έκαναν οικογένεια]. Αντίθετα αυτά τα περίπου 50 χρόνια  το όριο καθήκοντος και δικαιώματος δεν έχει σταθερό σημείο, αλλά είναι τόσο κινητό και μεταθετό που η κάθε κομματική  [και όχι πάντως Ελληνική] κυβέρνηση το τοποθετεί εκεί που θέλει ο εντολέας του, ο διεθνής σατανισμός που την επιλέγει, ο δε λαός την ψηφίζει σε κάποιο ποσοστό, το υπόλοιπο το συμπληρώνει ο οργανωτής των εκλογών. Έτσι η κατάργηση του καθήκοντος είναι νόμιμο και δημοκρατικό!!! Έτσι από το καθήκον περάσαμε στο εφεύρημα  δικαίωμα. Το δικαίωμα του μαθητή, του φοιτητή,  του δάσκαλου, του καθηγητή, του εργάτη, του υπάλληλου, της συντεχνίας, του άλφα, του βήτα, κλπ. κλπ. και τελικά το δικαίωμα του Νόμου ο οποίος νομοθετεί ότι θέλει. Σε όλους μέσα μας εσωτερικά εργάζεται σκεπτικά το δικαίωμα. Έτσι εγώ έχω το δικαίωμα και ο κάθε άλλος έχει υποχρέωση και καθήκον σύμφωνα με το δικό μου δικαίωμα, δηλαδή μπερδεμένα πράγματα. Το εσωτερικό δικαίωμα όταν ωριμάσει μέσα μας αφού ριζώσει και αναπτυχθεί βγάζει καρπούς, δηλαδή εξωτερικεύεται και επιδρά προς τον πλησίον. Το καθήκον είναι θυσιαστικό, το δε δικαίωμα είναι αρπακτικό.  Όλοι αποφεύγουν το καθήκον-υποχρέωση καταφεύγουν στο δικαίωμα. Δεν βλέπουμε  πουθενά σήμερα   προτάσεις και νόμους με ήθος που να προτρέπουν προς το καθήκον και την υποχρέωση.Τα πρότυπα παραδειγματισμού  και κάθε αρετής απαγορεύεται να κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι σαν να τους φόρεσαν μάσκα [να μην μιλάνε] και τους απαγόρευσαν να κυκλοφορούν ενημερωτικά από τα Μ. Μ. Ε. = εξαπάτησης.  Αντίθετα όπου υπάρχει κέρδος είσαι υποχρεωμένος, έχεις καθήκον  χάριν του άλλου να κάνεις εμβόλιο. Το δικαίωμα και το καθήκον ρυθμίζονται σήμερα από το περισσότερο κέρδος και χάριν του κέρδους. Ο θάνατό σας η ζωή μας λέγουν οι σατανιστές. 

   Που είναι οι Ακαδημίες των εθνών με τα μεγάλα πνευματικά αναστήματα και τους τίτλους; πόσο ωφέλησαν τον άνθρωπο οι Νομπελίστες;  Οι πάντες σήμερα μιλάνε για το κάθε γεγονός ως παρόν  και αποφεύγουν να μιλάνε για το πριν, τα αίτια, αφορμές κλπ; Δίνουν άσυλο στο παρελθόν. Έτσι το χθες έχει το ακαταδίωκτο και απαγορεύεται  αυστηρά,  η όποια αναφορά στο παρελθόν το οποίο ευθύνεται για το κάθε σήμερα. Το σήμερα όμως είναι διάδοχος του χθες, και του αύριο είναι το σήμερα. Υπάρχει στο κάθε τι συνέχεια αφού ως σκέψη και  ύλη προϋπάρχει. Το σημερινό λάθος ή κακό ή ότι άλλο, έχει τις ρίζες του στο κάθε χθες που προηγείται του σήμερα.