Οι δύο αδελφοί Ιωάννης και Ιάκωβος, μαθητές του Ιησού είχαν ακούσει πολλές φορές από την φωνή του ότι, θα τον συλλάβουν, θα τον δικάσουν, θα τον καταδικάσουν, θα τον εξευτελίσουν κλπ, θα τον σταυρώσουν, θα τον θάψουν, και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί.
Ως άνθρωποι και οι 12 μαθητές είχαν και εκείνοι δικές τους ερμηνείες από τα λεγόμενα του Διδασκάλου των. Αφού λοιπόν θα αναστηθεί ο διδάσκαλος [με το σκεπτικό ότι θα είναι όπως και πριν ζωντανός άνθρωπος] άρα θα υπάρχει ανάμεσά μας, και αφού θα υπάρχει [ως κύριος, ως ηγέτης, ως μεσσίας, κλπ] εμείς θα είμαστε πάλι δίπλα του όπως και σήμερα, θα σκέπτονταν, και λογικό ήταν, έτσι να το καταλάβει κάποιος. Κατόπιν όλων αυτών των ερμηνειών, πήραν την πρωτοβουλία, και έκαναν την πρώτη ανθρώπινη [λάθος] κίνηση εν αγνοία των άλλων 10 συμμαθητών. Ζήτησαν από τον Ιησού ότι θέλουν να του ζητήσουν μία χάρη.
Τι είναι τούτο που θέλετε; τους λέγει ο Ιησούς. Θέλουμε όταν με το καλό αναστηθείς να μας πάρεις κοντά σου, να είμαστε ένας από δεξιά σου και ένας από αριστερά σου, διότι θα χρειαστείς ανθρώπους δίπλα σου. Εμείς είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε σε ότι θα χρειαστεί κλπ.
Αυτά βέβαια είναι σκεπτικά εδώ της ζωής μέσα στον κόσμο, που θα δικαιολογούσαν την πρόταση των δύο αδελφών, Ιωάννου και Ιακώβου. Το ότι ενήργησαν εν αγνοία των άλλων μαθητών και αυτό ανθρώπινο είναι. Έτσι κινούμαστε και εμείς στον κόσμο, τρέχουμε να προλάβουμε άλλους, μυστικά και απόρρητα, να ζητήσουμε κάτι, δεν το ανακοινώνουμε σε κανέναν, το κρύβουμε από οικείους και φίλους και γνωστούς, επειδή θα είναι προσωπικό ή οικογενειακό όφελος, γιατί όχι και ατομικό.
Λέμε και εμείς σήμερα σε κάποιον που πιθανόν να αναλάβει αύριο κάποιο πόστο στον κόσμο: Όταν πάρεις την όποια θέση, και χρειαστείς οτιδήποτε, εγώ θα είμαι δίπλα σου, φώναξε με. Ίδια σκεπτικά, ίδια μέθοδος, ίδια ενέργεια, προκειμένου να φέρουμε σε πέρας, αυτό που επιθυμούμε και άρα δικαίως το διεκδικούμε.
Βέβαια αργότερα που όλα δημοσιεύονται γίνεται φανερή η όποια ενέργειά μας, οι δικοί μας άνθρωποι το γνωρίζουν, και δικαίως αγανακτούν με εμάς και την συμπεριφορά μας αυτή, διότι ουδέν κρυπτόν εις τον κόσμον.
Μετά όμως την Πεντηκοστή και την ενίσχυση των μαθητών από το ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ, μεταμορφώθηκαν υπαρξιακά ως άνθρωποι.
Άλλοι άνθρωποι πριν την ανάσταση, άλλοι άνθρωποι μετά την πεντηκοστή. Δεν ήταν σε θέση να εννοήσουν την ταπείνωση του Ιησού, ούτε να παρατηρήσουν τη όλη συμπεριφορά του, ούτε τα λόγια του, αν και ήταν μαζί του 3 χρόνια. Ούτε σε θέση ήταν να του κάνουν ερωτήσεις διότι είχαν νου κοσμικό, παρά τα 3 χρόνια μαθητείας.
Φανέρωσαν μάλιστα και εγκληματική αδιαφορία, αφήνοντας μόνο τον διδάσκαλο Ιησού στους εχθρούς Γραμματείς και Φαρισαίους, ενώ πριν αναχωρήσουν για τα Ιεροσόλυμα υποσχέθηκαν ότι, θα τον ακολουθήσουν και ας πεθάνουν και αυτοί μαζί του. Τελικά μόνο ένας έμεινε ως το τέλος κοντά στον Ιησού, ο Ιωάννης.
Το κείμενο είναι συμπληρούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου