ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ.   

     Τα μεγάλα μηνύματα του Ευαγγελίου θα έχουν πάντα ελλείψεις και κενά όταν παρουσιάζονται από μικρούς ανθρώπους. Προσπαθούμε όσο το επιτρέπει η χάρις του Θεού και η νοητικές ικανότητες με απλότητα και ταπείνωση. Αυτά.

Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον, κεφ, ΚΕ 'στίχοι 31 - 46.

   Δύο δυνάμεις [μάλλον μία για τους ορθοδόξους χριστιανούς] υπάρχουν στο σύμπαν, ο Θεός και ο Σατανάς, το φως και το σκοτάδι, το καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο, η αρετή και η κακία, το ηθικό και το ανήθικο,  κλπ. Ο Θεός άφησε τον Εωσφόρο να πάρει το δρόμο του, όπως και με τους πρωτόπλαστους, δεν τους εμπόδισε ενώ μπορούσε. Ένα ποσοστό ανθρώπων πιστεύει στην πρώτη δύναμη, ένα άλλο ποσοστό στην δεύτερη δύναμη η οποία δεν είναι του Σατανά αλλά του ανθρώπου, [ο σατανάς είναι ο θεωρητικός, ο δε άνθρωπος υλοποιεί την θεωρία]  ένα άλλο ποσοστό  επηρεάζεται [ή δελεάζεται] και από τις δύο δυνάμεις κάνοντας συνδυασμούς κλπ, και ένα τρόπο ποσοστό που μεταφέρεται από την μία στην άλλη ανάλογα με το πως τον βολεύει η εποχή ή η καθημερινότητα.

   Δύο κατηγορίες ανθρώπων υπήρχαν, υπάρχουν, και θα υπάρχουν στον κόσμο με γενικό χαρακτηρισμό, οι καλοί και οι κακοί. Αυτό το φαινόμενο το εντόπισαν εδώ και αιώνες οι σιωνιστές. Υπάρχει ένα όριο που τους διακρίνει για να τους ξεχωρίζουμε [και να τους χαρακτηρίζουμε αξιολογικά σε καλούς και κακούς παίρνοντας θέση απέναντί τους, και ή επιλεκτικά να τους εγκρίνουμε και να τους αντιγράφουμε, ή να τους απορρίπτουμε] εμείς οι άνθρωποι. Έτσι με γνώση το όριο και με πρωτοβουλία του ανθρώπου να καθαρίζεται ο μολυσμός, ή ασθένεια ή όποια κακότητα ανθρώπινη, διότι δική του ευθύνη είναι. Στη φύση λειτουργεί σύστημα αυτοκαθαρισμού, έτσι μπορεί να αυτοκαθαρίζεται και ο άνθρωπος, απλό πράγμα. Διά τους σιωνιστές οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους είναι με την γενική έννοια κακοί. Διά τούτο και πλησιάζουν πάντα τους κακούς ανθρώπους. Τους καλούς τους έχουν στο χέρι κατά το λεγόμενο, διό και οι δικές τους γραφές τους αποκαλούν ζώα.

   Στη διατροφή π, χ,  είναι το όριο της συντήρησης του ανθρώπου  που ο Θεός όρισε-όριο. Σκέψου φίλε μου τα κτήματα των ανθρώπων να μην είχαν όρια δηλαδή σύνορα, τι θα γινόταν. Το όριο διατροφής είναι το ίδιο [εκτός ασθενείας ή ηλικίας] διά τον κάθε άνθρωπο. Υπάρχει το όριο και εδώ της οικονομίας, δηλαδή αναστέλλουμε το γενικό όριο για να ωφελήσουμε το ατομικό διά λόγους θεραπείας και επανερχόμαστε. π, χ, τα όρια των κτημάτων στα οποία είχαν καλλιεργηθεί σιτηρά, καταργούνταν το καλοκαίρι διά την βοσκή της κτηνοτροφίας, και επανέρχονταν σε ισχύ το φθινόπωρο.  Το όριο υπάρχει και μεταξύ ξένου και γνωστού. Υπάρχει και στην γυμνότητα, και στην ηθικότητα, και στη συμπεριφορά, και στις κοινωνικές και θεσμικές σχέσεις, και στις φιλικές, και στις οικογενειακές, και στις οικονομικές, και στις συναλλαγές, και στις επαγγελματικές κλπ. Όριο με τον εαυτό μας, όριο με τον πλησίον μας όριο με τον Θεό μας, και όριο με την κτήση. Στην κάθε έκφραση της ζωής μας, στην καθημερινότητα υπάρχει και ένα όριο. Πρέπει ο άνθρωπος να διδαχτεί και να μάθει τα πρέποντα όρια, τα γενικά τα οποία δεν πρέπει να παραβιάζει αλλά και τα ατομικά όρια, δηλαδή από τα γενικότερα μέχρι τα ειδικότερα, ακόμη  και τις λεπτομέρειες στη ζωή μας. Τα γενικά όρια πρέπει να είναι σε όλους γνωστά υποχρεωτικά και τηρητέα, τα ειδικά όρια είναι αυστηρώς προσωπικά και διά τους ειδικούς, π, χ, για την ασθένεια είναι ο ιατρός, για τα νομικά είναι ο νομικός, για τα της πίστεως είναι ο κληρικός κλπ. Ο σημερινός άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει και τα γενικά όρια, αλλά και τα ειδικά.  Τα όρια στη φὐση και στο σύμπαν τα  έθεσε ο Θεός μόνιμα και διαχρονικά όσο θα υπάρχει το σύμπαν προς όφελος του ανθρώπου. Τα όρια που αφορούν τον άνθρωπο, τα έθεσε γραπτός, τα παρέδωσε στον άνθρωπο, και του τα  ενεπιστεύθη ως προς την τήρηση και την εφαρμογή τους για ψυχοσωματικό ατομικό και κοινωνικό όφελος, προκειμένου να υπάρχει ειρήνη, ισορροπία, και δικαιοσύνη. 

   Οι 6 αυτές κατηγορίες ανθρώπων είναι για να δοκιμάσουν εμάς, να ασκηθούμε, να προπονηθούμε, από τον ίδιο τον άνθρωπο [τον πλησίον μας] που είναι ο εαυτός μας και όχι ένα ζώο που κάνουν τις δοκιμές οι επιστήμονες,  επάνω στον άνθρωπο και από τις εμπειρίες θα πρέπει να αναβαθμίζεται ο άνθρωπος, να εξειδικεύεται και όχι να υποβαθμίζεται.

    Αρχίζει η Γραφή από τα αναγκαία υλικά και τελειώνει στα πνευματικά. Το Ευαγγέλιο αρχίζει από τις εύκολες υποχρεώσεις του χριστιανού ο οποίος βέβαια πιστεύει στο νόμο του Χριστού. Ας δούμε τώρα εμείς που δεν γνωρίζουμε πολλά, τις 6 κατηγορίες και ας τις κάνουμε 3 τρία ζεύγη προκειμένου να αποκομίσουμε ότι μπορεί να γίνει κατανοητό. 

   1] Το να δώσεις κάτι να φάει ένας άνθρωπος και να πιει ένα ποτήρι νερό το οποίο είναι δώρο Θεού για σένα, αλλά και για τον πλησίον σου, που δεν έχεις το δικαίωμα να το στερήσεις, εύκολο είναι. Η κάθε ημέρα, η κάθε στιγμή στη ζωή μας πρέπει να κατέχεται από ιερότητα, ή από σεβασμό ας πούμε. 

   2] Το να φιλοξενήσεις κάποιον για μία ημέρα ή μία νύχτα, ακόμη και για λίγες ημέρες που είναι περαστικός, μεγάλο σπίτι έχεις, εύκολο καθήκον και υποχρέωση ανθρωπιάς είναι. Το να ντύσεις έναν γυμνόν, εύκολο είναι,  τόσα ρούχα σου περισσεύουν, γεμάτη είναι η ντουλάπα σου ενδύματα και υποδήματα κάθε εποχής του έτους. Σε λίγο καιρό θα χαλάσουν, θα αλλοιωθούν, θα αχρηστευτούν και θα τα πετάξεις στα σκουπίδια. Δεν σου στοιχίζει τίποτα, χαμένα θα πάνε. Δίνοντάς τα κάνεις επένδυση ανθρωπιστική, πνευματική, τηρείς το θέλημα του Θεού, κέρδος θα έχεις σίγουρο κλπ.

   3] Το να να επισκεφθείς ασθενή άνθρωπο στο σπίτι του ή στο νοσοκομείο, είναι κομμάτι δύσκολο διά τον άνθρωπο της σημερινής εποχής, και θα είναι πάρα πολύ δύσκολο στους ανθρώπους του μέλλοντος. Ήδη η ψυχολογία του ανθρώπου είναι μεταλλαγμένη σε μεγάλο ποσοστό.  Αυτό θα κάνει πιο δύσκολη την συνύπαρξη των ανθρώπων.  Πρέπει τώρα να δαπανήσεις όχι μόνο από τα υπάρχοντά σου, αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό σου. Τα πρώτα σου  περίσσευαν [τρόφιμα και ενδύματα κλπ], ετούτα τώρα  πρέπει να τα στερηθείς. Σε οδηγούν σε διλήμματα προκειμένου να ανταποκριθείς. α] Θα σε οδηγήσουν σε διαφωνία και σύγκρουση με τους δικούς σου ανθρώπους. π, χ, θα πάμε [προκειμένου για μία επίσκεψη σε ασθενή] το πρωί; όχι έχω δουλειά, να πάμε το απόγευμα, όχι έχω άλλη υποχρέωση, να μην πάμε καθόλου; όχι πρέπει να πάμε, να το αναβάλουμε; δε γίνεται κλπ.     β] Θα χρειαστούν χρήματα να διαθέσεις τα οποία θα στερήσεις από την οικογένεια. γ] Θα χρειαστεί να διαθέσεις χρόνο από την ημέρα σου, το απόγευμα, την νύχτα προκειμένου να υπηρετήσεις τον πλησίον σου που είναι ο εαυτός σου, που είναι ο ίδιος ο Χριστός, λόγια του σημερινού ευαγγελίου, που θα ειπωθούν από το στόμα του Χριστού και θα ακούσουμε εμείς οι άνθρωποι στη δευτέρα παρουσία του.        

 Πρέπει να είμαστε και εμείς σκεπτικά, κάθε ημέρα στη θέση του πεινασμένου, του διψασμένου, του ξένου, του γυμνού, του ασθενή και του φυλακισμένου. Το γιατί αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στην κοινωνική κατηγορία αυτή, είναι άλλο θέμα. Είναι θέμα πολιτείας, νόμων, κοινωνίας, αρχών, γενικής αγωγής, πολιτισμού, εξουσίας, δικαιοσύνης και άλλων θεσμών που έχουν την συνολική ευθύνη. Βασικά 2 κυρίαρχοι θεσμοί έχουν το υπεύθυνο, η Πολιτεία και η Εκκλησία.  

   Ο άνθρωπος μέσα από τις εμπειρίες της ζωής, έχει την ελευθερία, την ευχέρεια, το δικαίωμα,  την θέληση ή άρνηση, να αποκτήσει την  γνώση και με την βοήθεια της παρατήρησης, να βρίσκεται μάλλον μέσα στο κάθε όριο που προαναφέραμε. Όλα τα χρειαζόμενα κεφάλαια είναι δοσμένα από το Θεό και  υπάρχουν.  Άλλως πως θα καταταγεί ο άνθρωπος αν θέλει εκ δεξιών εν ημέρα κρίσεως.

   Τότε είπεν ο Κύριος εις τους εκ δεξιών αυτού: Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου, διότι επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ μοι, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με.       

   Οι εκ δεξιών είπαν:  Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή, και ήλθομεν προς σε; [34 λέξεις] Είναι σαν να είπαν οι εκ δεξιών ερωτώντας και αυτοί  κάπως με απλά  λόγια και απορία: Κύριε πότε σε είδαμε όπως λέγεις, πεινασμένο, διψασμένο, ξένο, γυμνό, ασθενή, και φυλακή; ΝΑΙ ταΐσαμε και ποτίσαμε και ντύσαμε και φιλοξενήσαμε και για αρρώστους δαπανήσαμε, ακόμη και φυλακισμένους βοηθήσαμε, συμφωνούμε αλλά, εσένα ως φυσικό πρόσωπο ποτέ δεν σε είδαμε. 

   Και αποκριθείς ο Κύριος λέγει αυτοίς: αμήν λέγω ημίν, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.  Τους εκ δεξιών ο Κύριος τους αποκάλεσε αδελφούς του, τους δε εξ αριστερών πιο κάτω, δεν του αποκάλεσε αδελφούς του.

   Τότε ερεί και τοις εξ αριστερών: πορεύεσθε απ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού.  Επείνασα γαρ, και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και ουκ εποτίσατέ με, ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με, γυμνός και ου περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή και ουκ επεσκέψασθέ με. Είπε ο Κύριος τα ίδια λόγια και στις δύο πλευρές προκειμένου να αποδειχθεί η διαφορά τρόπου ζωής και συμπεριφοράς απέναντι στους ανθρώπους και στο Θεό, των δύο κατηγοριών ανθρώπων. Έτσι τελικά θα αποδεχθούν οι άνθρωποι ο κάθε ένας τον μισθό του αδιαμαρτύρητα, διότι θα είναι δίκαιο.  Όπως φρόνημα εδιώχθησαν και θρηνώντας  απομακρύνθηκαν με προορισμό την εξορία οι πρωτόπλαστοι, έτσι θρηνώντας θα αποχωρήσουν και οι εξ αριστερών με προορισμό την αιώνιον κόλασιν.     

  Οι εξ αριστερών είπαν: Πότε σε είδωμεν πεινώντα, ή διψώντα, ή  ξένον, ή γυμνόν, ή ασθενή, ή  εν φυλακή και ου διηκονήσαμέν σοι; [19 λέξεις]Τώρα με τη σειρά τους και οι από αριστερά καθήμενοι ερώτησαν και αυτοί με λιγότερα λόγια, [τηλεγραφικά θα λέγαμε]  μάλλον με εγωισμό, και θυμό φορτωμένοι και θράσος σε στιγμές που άλλη θα έπρεπε να είναι η συμπεριφορά τους, είπαν: Κύριε, για πες μας, πότε σε είδαμε πεινώντα, πότε διψώντα, πότε ξένον, πότε γυμνόν, πότε ασθενή, πότε φυλακή; εσένα ποτέ δεν σε είδαμε, άδικα μας κατηγορείς, αν ήσουν Εσύ θα σε γνωρίζαμε. Αφού γνώριζαν τον Χριστό, γιατί δεν γνώριζαν τον νόμο του; 

   Τους απαντάει ο Χριστός: εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των  ............... ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Εδώ δεν υπάρχει η λέξη αδελφών μου.

   Οι εκ δεξιών δεν είδαν τον Χριστό, δηλαδή δεν είδαν-γνώρισαν το φυσικό  και ανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού ζωντανό, γνώρισαν όμως   το νόμο του και τον τήρησαν. Οι δε εξ αριστερών και αυτοί δεν είδαν το ανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού, αλλά ούτε όμως και το νόμο του γνώρισαν τον οποίο βέβαια και δεν τήρησαν. Νόμισαν ότι με την διαφωνία και την επιθετικότητα ως άμυνα θα απαιτήσουν αποκατάσταση και θα ταχθούν και αυτοί εκ δεξιών. Μπορούμε εμείς σήμερα να γνωρίσουμε τις δύο κατηγορίες αυτές, να αξιολογήσουμε τα γενόμενα τον καιρό εκείνον και να περάσουμε όλοι αν είναι δυνατόν στα δεξιά του Χριστού.  

   Κανείς από τις δύο κατηγορίες ανθρώπων δεν είδε στον πλησίον του, το πρόσωπο και την εικόνα του Χριστού. Διά της πίστεως εις τον νόμο του Θεού, οι εκ δεξιών θεώρησαν αδελφούς τους τον κάθε πλησίον. Και οι δύο κατηγορίες έχουν την ίδια απορία, πότε σε είδαμε; ειδικά εσένα δεν σε είδαμε ποτέ. Είμαστε σίγουροι διά αυτό, ανθρώπους πεινασμένους κλπ, είδαμε, εσένα  ποτέ δεν είδαμε. Είναι σίγουροι και οι εκ δεξιών και οι εξ αριστερών, διά αυτό το οποίο απορούν.  Όλοι βλέπουν τον πλησίον τους ως έναν άνθρωπο, από φιλικό αν είναι συνεργάσιμος, έως εχθρικό, εάν είναι αντίπαλος. Κάπου εκεί κοντά είμαστε όλοι μας.  Σε κανέναν [ή μάλλον σε ελαχίστους]  από τους ανθρώπους ο πλησίον δεν έγινε εαυτός, παρά ήταν και θα είναι ένας φίλος [όσο μας εξυπηρετεί] ή ξένος [εύκολος χαρακτηρισμός] ή εχθρός [για πολλούς λόγους]. Το ευαγγέλιο φαίνεται πως έμεινε [θα μείνει δηλαδή] ακατανόητο  έως την δεύτερη έλευση του Χριστού. 

    Βλέπετε τα γεγονότα στην διαφορά Ρωσίας Ουκρανίας και όχι μόνο αυτών των δύο. Πόσο χριστιανοί είναι, πόσο ορθόδοξοι, πόσο πιστοί και τηρητές του νόμου του Χριστού είναι, πόσο αδέλφια του Χριστού είναι, πόσο πλησίον είναι ο ένας προς τον άλλον, κλπ. Δεν μπορεί να είναι χριστιανοί, ορθόδοξοι, και αδέλφια, αλλά μάλλον κάτι άλλο. Και οι δύο θα βρεθούν ενώπιον του Κυρίου εν ημέρα κρίσεως. Θα αργήσει θα ειπεί κάποιος. Εκείνη η στιγμή θα έλθει όμως. Τα λόγια του Κυρίου θα ακουστούνε από όλους. Όλοι θα επικαλούνται ότι είχαν δίκαιο, και ότι καλά έπραξαν με τα δικά τους δεδομένα. Εμείς δεν είμαστε κριτές. Εκείνος θα κρίνει διότι γνωρίζει αληθινά. Που είναι οι χριστιανοί ποιμένες και ηγέτες. Μάλλον δεν υπάρχουν. Όλοι οι θεσμοί στον κόσμο δεν είναι χριστιανικοί, παρά σατανικοί. 

   Ο άνθρωπος απέδειξε από τις όποιες εμπειρίες και την τριβή με τον πλησίον του ότι, δεν μπόρεσε; δεν θέλησε; να κατανοήσει τον συνάνθρωπό του στο διάβα της ζωής. Διά τούτο και έως το τέλος του κόσμου θα παραμείνει ο ίδιος έχοντας αδυναμία νοητική να αισθανθεί τον πλησίον, που είναι ο ίδιος ο εαυτός του, θα μπορέσει άραγε να ανταποκριθεί στα του Θεού; Σίγουρα όχι. Αυτό είναι μία άλλη πτώση του ανθρώπου ατομική και συνολική. Μόνο η δικαιοσύνη του Θεού θα βρει ένα ποιοτικό ποσοστό ελαχίστων αδελφών την ημέρα της κρίσεως. 

   Ο Κύριος πολλές φορές ρώτησε ανθρώπους: ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ; Μόνο διά ΠΙΣΤΕΩΣ και κατά τον Παύλο είναι δυνατή η τήρηση του νόμου του Θεού.  Ο ορθολογισμός και η λογική έχουν απορρίψει την πίστη στις ημέρες μας. Οι χριστιανοί είναι της επιφάνειας, της εξωτερικότητας, των αισθήσεων και ότι προς τα έξω, όπως ήταν ο Άσωτος υιός της παραβολής, πριν έλθει στον εαυτό του. Μετά από δοκιμασίες μέσω των ανθρώπων  και εμπειρίες ο άσωτος είδε τον εαυτό του προς τα μέσα, που κουβαλούσε τόσα χρόνια. Τότε είδε και τον Πατέρα του, και τον εαυτό του και τον πλησίον του.  Το πάθημα του έγινε μάθημα, σύμφωνα με το λεγόμενο του λαού. Δυστυχώς έτσι θα εύρη τον άνθρωπο ο Χριστός όταν έλθει να τον κρίνει. Βεβαίως θα υπάρχουν και εκ δεξιών του Κυρίου πιστοί.

   Η διαφορά των πρώτων από τους εξ αριστερών ποία είναι. Τους εκ δεξιών τους λέγει ευλογημένους, και κληρονόμους της ουρανίου βασιλείας. Τους ονομάζει κληρονόμους διότι όντες αδελφοί του Χριστού με την κοινωνία  αίματος και σώματος Χριστού είναι αδελφοί, άρα και κληρονόμοι, συγκληρονόμοι με το Χριστό κατά χάρι, και της βασιλείας του Θεού. Τους εξ αριστερών δεν τους λέγει ευλογημένους, ούτε κληρονόμους αλλά,  κατηραμένους, και τους αποστέλλει εις το πυρ το αιώνιο, το ετοιμασμένο από το διάβολο και τους αγγέλους αυτού, δηλαδή τους αμαρτωλούς ανθρώπους. 

   Διατί εδόθη η ίδια ερώτηση, αλλά και η ίδια απάντηση; Διότι και εκείνοι που ήταν αριστερά θα μπορούσαν να είναι όλοι μαζί δεξιά του Χριστού.  Η υποχρεώσεις ήταν ολονών ίδιες. Η πορεία του κόσμου και του ανθρώπου δεν αλλάζει και μάλλον δεν θα αλλάξει έως την δεύτερη παρουσία του Χριστού. Τα λόγια του Ευαγγελίου φανερώνουν την πορεία του ανθρώπου. Αντί ο άνθρωπος  να μελετά και να εμπεδώσει τις Γραφές πρώτα ιστορικά, ώστε να διεισδύσουν μέσα του και να τον μεταμορφώσουν,  προτιμά να μελετά την πορεία του σατανά και τις μεθόδους που εφαρμόζει ανά τους αιώνες, ώστε να μιμείται  και να αντιγράφει αυτόν και όχι τον Ιησούν. Αυτό θα οδηγήσει τον άνθρωπο να αποδεχτεί και να προσκυνήσει τον σατανά ως να είναι ο Ιησούς. 

   Ο Θεός είναι ο ίδιος, ο άνθρωπος που θα έπρεπε να αλλάξει, δυστυχώς παραμένει ο ίδιος ο εξόριστος και γίνεται, αν δεν έχει γίνει απάνθρωπος ή υπάνθρωπος. Μήπως εδώ δικαιώνουμε τους σιωνιστές που μας αποκαλούν ζώα;  Ας αποδείξουμε ότι είμαστε αδελφοί του Χριστού.  Έχουμε αποδείξεις; μάλλον όχι. Η συμπόρευση Θεού και ανθρώπου διά μέσου των αιώνων γίνεται απόκλιση, απομάκρυνση, και αποστασία, αντί σύγκληση, και ένωση Θεού-ανθρώπου. Οι χριστιανοί μάλλον υπογράφουν σύμφωνο φιλίας με τον Σατανά αντί με τον Θεό. Στη βάση οι άνθρωποι από διαχρονική παρατήρηση, θα παραμείνουν οι ίδιοι, με σταδιακή επιδείνωση, έως της β' παρουσίας του Χριστού. 

   Τους  μεν καλούς και εκ δεξιών καλεί και τοποθετεί δίπλα του στα δεξιά του ο Χριστός  δηλαδή τους ολίγους; ναι,  [άγνωστο το ποσοστό]  τους έχοντας κοινά στοιχεία και ομοιότητες με Αυτόν, αφού και Αυτός έφερε σάρκα.  Τους βάζει στα δεξιά του και δίπλα του διότι πλέον ως άνθρωποι που έφεραν  σάρκα δεν θα μπορούν πλέον να δημιουργήσουν πρόβλημα θα λέγαμε, διότι τώρα φέρουν κοινά στοιχεία με το ενσαρκωμένο και αναστημένο σώμα του Χριστού. Η νέα κατάσταση είναι πλέον παγιωμένη και δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή εις τους αιώνες.

   Εις τους μεν εξ αριστερών αναφέρει τα ίδια ακριβώς λόγια διότι οι άνθρωποι στη φυσική ζωή τους ήταν  ίδιοι, καθώς οι στόχοι τα προβλήματα κλπ.  

   Η κάθε κατηγορία χωρίζεται  σε 6 κοινωνικές κατηγορίες ανθρώπων. Μέσα σε αυτές τις 6 υπάρχουν όλες οι κοινωνικές ομάδες. Οι 5 κατηγορίες άπτονται δαπανών, οικονομικών, διάθεση προϊόντων, δαπάνη χρόνου, κόπου, θυσίας κλπ. Η 6 κατηγορία άπτεται γενικών θυσιών που θα πρέπει να μετατρέψεις τον άνθρωπο, να τον μεταμορφώσεις [τον φυλακισμένο με την γενική έννοια διότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες φυλακής] και να τον αποθέσεις στην κοινωνικότητα με αρχές και ήθος κατά Χριστόν.  Είναι η πιο δύσκολη κατηγορία και η πιο δαπανηρή. Πάντα θα υπάρχουν αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων για να δοκιμαζόμαστε όλοι, διότι πηγή παραγωγής αυτών των κατηγοριών ανθρώπων είναι η αμαρτία. Μα και αν υπάρχει αμαρτία και ασθένεια, γνωρίζω όμως ότι υπάρχει η μετάνοια, το φάρμακο. Για το σώμα τρέχω αμέσως να πάρω οποιοδήποτε φάρμακο. Για τη ψυχή ο άνθρωπος είναι δυσκίνητος και μάλλον αρνητής.

   Οι πεινασμένοι: 

   Ποίος βλέπει τους πεινασμένους; ποίος τους αισθάνεται; ποίος χριστιανός από εσάς έμεινε νηστικός,  για τα μάτια που λέγει ο λαός, έστω και μία ημέρα στη ζωή του χάριν των πεινασμένων; ποίος από εσάς μετά από ένα πλούσιο μέχρι σκασμού γεύμα είπε στον εαυτό του, ντροπή σου, για φτύσιμο είσαι αν όχι για κρέμασμα, δεκαετίες ολόκληρες ούτε μία φορά δεν έμεινες νηστικός έστω και για ένα γεύμα και να νοιώσεις αν μπορέσεις πως νοιώθει ένας πεινασμένος, [και ποτέ έστω και ψεύτικα δεν είπες: δόξα τω Θεώ] πόσοι άνθρωποι στη γη δεν χόρτασαν ποτέ; όχι ότι θα τους χορτάσεις εσύ, αλλά έστω συμβολικά. Συμφωνώ πως υπάρχουν και ελεήμονες άνθρωποι που δίνουν, αλλά πόσοι είναι;

Τα ίδια ισχύουν και για τους διψασμένους. Τα ίδια και για τους ξένους. Τα ίδια και για τους γυμνούς. Τα ίδια και για τους ασθενείς. Τα ίδια και για τους φυλακισμένους, τους κατατρεγμένους, αδικουμένους, συκοφαντουμένους κλπ.

   Αποθηκέψτε  είδη διατροφής λέγουν πολλοί που σαπίζουν και σκουλικιάζουν  [σαν τον άφρονα πλούσιο] κλπ. Που να ξέρουν οι άνθρωποι ότι θα τρώνε από αυτά τα ίδια και   ανακυκλωμένα; Οι ανακυκλωμένες τροφές όλο και αυξάνουν. Πολλά υλικά στοιχεία και κάθε είδους που κάνει χρήση ο άνθρωπος σήμερα είναι ανακυκλωμένα. Οι ειδωλολάτρες  θυσίαζαν στον σατανά τα παιδιά τους, ετούτοι θα τα θυσιάζουν για τον εαυτό τους. Ο Χριστός είπε: αλίμονο αν ο σκοπός ήταν να έχει ο άνθρωπος πάντα το στομάχι γεμάτο, θέλει οπωσδήποτε και την πνευματική τροφή του Αγίου Πνεύματος.  Οι πεινασμένοι στον κόσμο θεωρούνται άνθρωποι χαμηλής νοημοσύνης, τεμπέληδες, πονηροί, κλπ. Το ποσοστό που είναι φιλάργυροι, φιλο - κτήμονες και φιλό - κτητοι, εκμεταλλευτές, υλιστές κλπ. Το άλλο ποσοστό είναι φιλόδοξοι. Το άλλο ποσοστό είναι φιλήδονοι. Υπάρχουν και άλλα ποσοστά κατηγοριών. Όλοι αυτοί μέσα τους έχουν την υποκριτική τέχνη  που τόσο καυτηρίασε ο Χριστός.   

   Ναι υπήρχαν και θα υπάρχουν, πεινασμένοι, διψασμένοι, ξένοι, γυμνοί, άρρωστοι και στη φυλακή, Αυτοί οι πεινασμένοι πάντα θα υπάρχουν μαζί μας είπε ο Κύριος, διότι εμείς τους διατηρούμε, διότι δεν θέλουμε να χορτάσει ο πλησίον μας παρά μόνο εμείς. 

Οι διψασμένοι:

Πάντα θα υπάρχουν οι διψασμένοι: η πείνα και η δίψα του ανθρώπου είναι και το υλικό και το πνευματικό.  Ο λαός λέγει στην περίπτωση αυτή: ο λόγος σου με χόρτασε, το δε ψωμί σου φάτο, δηλαδή αυτά που μου είπες σε λόγια με χόρτασαν και με ξεδίψασαν, δηλαδή με ανέβασαν με δυνάμωσαν, με ανανέωσαν, κλπ,  και πλέον ούτε πεινάω ούτε διψάω από υλικά. Υπάρχει υγιεινή τροφή και νερό για όλο τον κόσμο. Του το στερούν οι κατηγορίες που προαναφέραμε.  Οι άνθρωποι αυτοαποκαλούνται όλοι σχεδόν πεινασμένοι και διψασμένοι. Βλέπετε σήμερα ότι όλοι οι άνθρωποι κυνηγούν μόνο τα υλικά σε βρώση και πόση. Την πνευματική τροφή για την οποία μίλησε ο Χριστός, δεν την χρειάζεται κανένας σχεδόν. Δεν καλλιεργούνται καθόλου τα χωράφια της ψυχής. Οι σπόροι είναι νοθευμένοι το χωράφι μολυσμένο. Το νερό για πότισμα γεμάτο δηλητήρια.  Καθόλου πνευματικά εργοστάσια και εργαστήρια. Ζήτηση μηδέν, παραγωγή μηδέν, κατανάλωση μηδέν.  Δεν παράγεται κανένα πνευματικό προϊόν στον κόσμο για την ψυχή του ανθρώπου.  Όσο την κυνηγούν τόσο δεν την βρίσκουν, τόσο πεινάνε και τόσο διψάνε από τα φυσικά, ώστε να παίρνουν και συμπλήρωμα διατροφής,  και έτσι μάλλον  απομακρύνουν την χόρταση από αυτούς.  

   Οι  ξένοι:

  Το  ζήτημα είναι πως βλέπεις οπτικά τον κάθε άνθρωπο. Το ξένο μπορεί να είναι από φιλικό μέχρι εχθρικό. Κάθε αντικείμενο κινητό ή ακίνητο, θα είναι δικό μου ή ξένο, ή κάποιου άλλου. Το θέλω το κτητικό δεν αφήνει στον άλλον τίποτε παρά όλα σε εμένα, δικά μου. Ο άνθρωπος δεν εμπέδωσε  το νόημα ή το μήνυμα των λέξεων θέλω, πρέπει, πείνα, δίψα, κλπ. Πολλές λέξεις κλειδιά για την οντολογική πορεία του ανθρώπου στον κόσμο  είναι άγνωστες στο σύγχρονο και πολυ-γνώστη κόσμο. Από την βάση τους δεν έχουν μόνο ξεχαστεί αλλά έχουν διαγραφή οριστικά μάλλον.  

Πάντα θα υπάρχουν οι ξένοι. Η λέξη ξένος έγινε τοίχος υψηλός στις σχέσεις των ανθρώπων. Ούτε σκέψη, ούτε λέξη για τον ξένο, αλλά όλα για εμάς, για τους δικούς μας, δεν περισσεύει τίποτε για τον κάθε ξένο.  Προκειμένου να ξεπεράσουμε την λέξη ξένος πρέπει να γκρεμίσουμε τον τοίχο ώστε να δούμε τον εαυτό μας από την άλλη μεριά. Βλέπετε σήμερα ο σύζυγος ή η σύζυγος είναι ξένος και ξένη, ο πατέρας είναι ξένος, η μητέρα είναι ξένη, τα τέκνα είναι ξένα, ο αδελφός και η αδελφή είναι ξένοι, κλπ. Είναι τόσο ξένοι μέχρι να οπλίζουν το χέρι τους και να φονεύει ο ένας τον άλλον.  Τόσο ξένοι που να επιτιθόμαστε όχι μόνο σε άτομα, αλλά και σε ομάδες ανθρώπων.  

   Οι γυμνοί: 

   Και εδώ έχουμε το μήνυμα της σωματικής γυμνότητας αλλά και της πνευματικής. Πάντα θα υπάρχουν οι γυμνοί. Δώσε τους ότι έχεις για πέταμα. Η παλιατζούρα στους παλιατζήδες.  Θα πιάσει τόπο, είναι το μόνο πέταμα που θα σε ωφελήσει. 

   Οι ασθενείς:

   Πάντα θα υπάρχουν οι ασθενείς. Τοποθέτησε τον εαυτό σου σήμερα πάνω σε ένα χειρουργείο; σε ένα νοσοκομείο για κάποιους μήνες;  σε ένα αναπηρικό καρότσι εφ' όρου ζωής; σκέψου ότι έχεις καλπάζουσα μορφή καρκίνου; με σύντομη ημερομηνία λήξεως;

   Οι φυλακισμένοι:

   Πάντα θα υπάρχουν οι φυλακισμένοι. Σήμερα στο κάθε συμβάν ή γεγονός κλπ, θετικό ή αρνητικό οι πάντες βλέπουν και εστιάζουν στο παροντικό αποτέλεσμα και όλο αυτό διυλίζουν.  Κανένας δεν ερευνά τα αίτια οπουδήποτε αποτελέσματος.  Έτσι θεριεύει  το θηρίο της εγκληματικότητας που είναι ο άνθρωπος, εναντίον του ανθρώπου, του πλησίον του δηλαδή   του εαυτού του.

   Ποίος παράγει πεινασμένους, διψασμένους, ξένους, γυμνούς, ασθενείς και φυλακισμένους. Ποίος δεν δίνει τα αναλογούντα προϊόντα στον άνθρωπο. Ποίος δεν εργάζεται για να τα αποκτήσει αφού ήδη υπάρχουν. Ποίος εμποδίζει τον άνθρωπο να τα αποκτήσει. Ο Θεός; ο Διάβολος; ή ο άνθρωπος; Βεβαίως ο άνθρωπος, αυτός είναι ο μόνος υπεύθυνος. Από τα ίδια τα έργα του ο άνθρωπος αναβαθμίζεται ή υποβαθμίζεται.

 

   Διατί όλοι οι άνθρωποι εκτός ελαχίστων θα αποτύχουν σε αυτό που λέγει ο Χριστός; Διότι  έχασαν την επαφή με το Θεό και το νόμο του, την προσευχή, την μετάνοια, την επικοινωνία, δημιούργησαν κενά μεταξύ τους, πολλά χάσματα μεγάλα, με υπαιτιότητα και ευθύνη του ανθρώπου. Απεκόπησαν από την τροφοδοσία των προϊόντων του Θεού, κλπ. Η φορά του ανθρώπου είναι προς τα κάτω, προς το χώμα από το οποίο πλάστηκε, και όχι προς τα πάνω, το Θεό, του οποίου την ψυχή φέρει. π, χ,  δεν μας κάνει εντύπωση διατί η κάθε γενιά διαφωνεί  και με την προηγούμενη και με την επόμενη. Ο πατέρας με το γιό ή μάνα με την κόρη και πάει λέγοντας. Αυτή η διαφωνία είναι αποκοπή χωρισμός στεγανότητα, σαν   κουτιά με δικά τους το καθένα προϊόντα, που  δεν επιτρέπει την κοινωνία, το δεσμό, την ένωση, αλλά δημιουργεί κενό, χάσμα, κλπ. Αντί να μειώσουμε την διαφωνία την αυξάνουμε, κλπ, ενώ γνωρίζουμε από το νόμο του Χριστού και την αιτία και το αποτέλεσμα. Αμήν. 

    Αδελφέ συνάνθρωπε και συνοδοιπόρε της ζωής, τα λόγια του Χριστού, ποτέ δεν θα τα κατανοήσουμε, αν δεν καθίσουμε μαζί του κάθε δειλινό, όπως έκανε με τους πρωτόπλαστους.   Εκείνος βέβαια  μας τα διδάσκει, θεωρητικά και πρακτικά με πρότυπο τον ίδιο, εμείς έχουμε την διάθεση, την πίστη, την  ελπίδα, την αγάπη, την ταπείνωση, την προσευχή κλπ, προκειμένου να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη; Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς αδελφέ, λέγει ο λαός.