ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ

ΑΝ   ΤΟ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ   ΔΕΝΔΡΟ   ΜΙΛΟΥΣΕ

   Εσείς οι χριστιανοί έχετε κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα το έθιμο με το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Μάλιστα και ο φτωχότερος θα ετοιμάσει δένδρο για το καλό, έτσι  των εορτών, βάζοντας λίγη γλυκάδα στην πίκρα της ζωής. Βλέποντας το δένδρο, όλα τα τρελά  του κόσμου τούτου δεν κρατιέται το δένδρο έβγαλε φωνή ανθρώπου,    και «λέγει» στους νοικοκυραίους: πέρσι αγοράσατε και στολίσατε όπως κάθε χρόνο πλαστικό δένδρο. Έλατο πλαστικό προϊόν της εποχής. Φαίνονταν από μακριά σαν αληθινό. Φέτος βλέπω ότι είναι αληθινό, ζωντανό από το δάσος, περίπου σαν και εσάς, που εξωτερικά φαίνεστε ζωντανοί και αληθινοί. Από όσα ακούω και βλέπω τις ημέρες αυτές που είμαι  φιλοξενούμενος τάχα, και χάρις για τον καημένο το Χριστούλη, αν  φανερώσω όλα  αυτά που βλέπω στα σπίτια σας, και ακούω, θα γίνετε  το ρεζίλι του κόσμου, για το πόσο ψεύτικοι είστε. Αλλά  υποσχέθηκα ότι δεν θα μιλήσω. 

Αλλά πάμε παρακάτω.

   Πάντως εδώ που τα «λέμε» μεταξύ μας, είστε  Πλαστικοί, υποκριτές και ψεύτικοι Χριστιανοί «εγώ είπαμε το ξέρω αλλά δεν μιλάω έτσι;» τσιμουδιά, δεν ξέρω τίποτε, ούτε  θα πω τίποτα. Βλέπω όμως Ψεύτικα γέλια, ψεύτικες επισκέψεις, υποκριτική συμπεριφορά κλπ, όλα για τα μάτια του κόσμου, στο σπίτι ψυχραμένοι και οχτροί, έξω χάριν των φίλων και συγγενών όλο αγάπες ψεύτικες και αυτές, που δεν θέλω να φανερώσω είπα παραπάνω ότι δεν θα μιλήσω, αλλά ξέρω. Έτσι από την μία για το καλό της χρονιάς, στα χείλη και στη βιτρίνα ο Χριστός, από την άλλη στην καρδιά ο πονηρός. Άριστες δημόσιες σχέσεις, χάχανα και πειράγματα, σύμφωνα με το πνεύμα της Νέας Εποχής. Μπράβο σας.

Πάμε παρακάτω. 

   Επειδή τόσα χρόνια με βαρεθήκατε, είπατε να αλλάξετε γούστο και να πάρετε αληθινό δένδρο, για να κάνετε οικολογικά Χριστούγεννα αναβαθμισμένα μέσα στο μικρό χώλλ ή χόλ, [παλιά γράφονταν με ωμέγα και δύο λάμδα, χώλλ, [ω, λλ] του σπιτιού σας ή να με στήσετε  σε ένα παράθυρο, ή στη βεράντα, ή στην αυλή όσοι είστε πλούσιοι, για να με βλέπει η γειτονιά και οι περαστικοί και ο κόσμος όλος. Αποψιλώσατε και μαδήσατε ολόκληρες πλαγιές της υπαίθρου, εκεί που παρασκευάζεται το οξυγόνο για να αναπνέετε εσείς οι ίδιοι, ενώ έχουν καταφύγιο πολλά πουλιά, τα ζώα,  και τα ερπετά της δημιουργίας. Κάπως έτσι μαθαίνετε να αποψιλώνετε και να ξεριζώνετε την ομορφιά που σας έδωκε ο δημιουργός Θεός, των δικών σας ανθρώπων που λέτε πως αγαπάτε.  Αφού μαδάτε τα βουνά για φρέσκα χριστουγεννιάτικα δένδρα, τώρα ο κάθε  ένας στην καθημερινότητα μαδάει τον άλλον, συγγενείς και γνωστοί, τελικά σαν να είστε όλοι σχεδόν μαδημένα κοτόπουλα. Το μάδημα τώρα από μάδημα ατόμων έγινε μάδημα των λαών και των Εθνών. Αναβαθμισμένο και εξειδικευμένο από ειδικούς μάδημα, επιστημονικό, διαστημικό, των άστρων, το ψηφιακό κλπ. Ούτε που να το σκέφτομαι. Μαζί με όλα αυτά μαδήσατε και ξεριζώσατε και την Πίστη σας.

Πάμε παρακάτω. 

   Κάτω  από το δένδρο στήσατε και μία φάτνη, ψεύτικη και αυτή με το ψεύτικο μωρό που τάχα τόσο χαίρεστε για αυτό.  Μωρά δεν βλέπω, κλάματα βρεφών δεν ακούω στα σπίτια σας, άδεια είναι τα δωμάτια. Σε μία μικρή σπηλιά γεμάτη από ζώα και πολύ στριμωχτά χώρισε ο «μικρός» Χριστός, ενώ στα μεγάλα σας σπίτια με τα μεγάλα δωμάτια και τις πολλές ευκολίες,  χωράει για λίγες ημέρες η κούνια του «Χριστού» στο πρόσωπο  ενός αληθινού θείου βρέφους. Αφήνετε τον κάθε Ηρώδη, τον νόμο, τον γιατρό με τα εργαλεία του και τη άσπρη ποδιά και την μαύρη ψυχή, σαν άλλος χασάπης να σφάζει κυοφορούμενα έμβρυα για να μην έλθετε σε διαφωνία με τις σύγχρονες κοινωνικές εντολές. Τις εντολές του κόσμου τις εφαρμόζετε κατά γράμμα, σε χρόνο ρεκόρ, στις εντολές του Θεού είστε τόσο αργοκίνητοι ωσάν την χελώνα, μάλλον την σκουλικαντέρα. Μήπως όπως η σκουλικαντέρα δεν θα φτάσει εκεί για όπου ξεκίνησε, μήπως δεν φτάσετε και εσείς στην Εκκλησία; Ακούω να με φωνάζει μία νέα γυναίκα και θα πω τι μου λέγει: Καλά δεν είπες ότι ξέρεις αλλά δεν πεις τίποτα; Τώρα τέτοιες ημέρες τι μας τα θυμίζεις και μας βασανίζεις;

 

Σταματάω, αλλά πάμε παρακάτω.

  Πολλά από αυτά τα έμβρυα γίνονται όπως λέγουν με άκρα μυστικότητα κρέμες, για να μαλακώνουν την επιδερμίδα του προσώπου των μητέρων για να τις θυμίζουν ότι είναι από τα ίδια τα παιδιά τους. Η ψυχή των μητέρων αυτών τουλάχιστον κάποτε  θα μαλακώσει; Γίνονται επίσης καλλυντικά κλπ, της καλλίτερης ποιότητας, καθώς και πρώτη ύλη και συστατικά για διάφορα προϊόντα κατανάλωσης!!! Επίσης είναι εμπόδιο   τα δικαιώματα της γυναίκας, η σιλουέτα της γυναίκας, [αχ αυτή η θηλυκιά σάρκα έγινε είδωλο πίστεως,  τα έξοδα, τον αποκλεισμό της μητέρας που τον βάζεις [λόγω εγκυμοσύνης] από την κοσμική ζωή, τον κόσμο την φίλη σας που γέννησε ένα και απολαμβάνει και τη ζωή της, την μάννα που λέγει στην θυγατέρα: κορίτσι μου πάλι έγκυος; κουνέλα θα γίνεις; πάει το κορίτσι μου τρελάθηκε,  κ, α, δικαιολογήματα. Καλά εγώ δένδρο είμαι ποιος με ακούει, οι ποιμένες τι κάνουν μουγκοί είναι. Αφήνετε βρε να σφάζονται τα έμβρυα που έχετε στα σπλάχνα σας, αφού πρώτα το σφάξατε εσείς στη σκέψη σας, ύστερα το σφάζετε στην πράξη.

 

Πάμε παρακάτω. 

Όλοι οι παραπάνω μπαίνουν στο σπίτι σας και    σφάζουν τον «μικρό  Χριστό». Χαίρεστε και ψευτογελάτε εξωτερικά υποκριτικά μετά την κάθε έκτρωση από τις πολλές που κάνατε, εσωτερικά και μέσα σας το σαράκι του φόνου τρώγει τα σωθικά σας, όχι της φίλη σας, ούτε της μάνα σας που με τον τρόπο της σας έκανε φόνισσα. Από την άλλη δείχνετε στους ανθρώπους ότι αγαπάτε τα μωρά. Μόνο  με τα ξένα μωρά παίζετε και γελάτε μόνο για λίγο, και από πάνω τα φτύνετε τάχα για να μην τα ματιάσετε και τα λασπώνετε με τα βρώμικα σάλια σας, ενώ δικά σας δεν θέλετε πάνω από ένα, μα και αν έχετε δεν τα φτύνετε, δεν ξέρω και αν τα χαίρεστε. Γιορτάζετε μάλιστα και την παγκόσμια ημέρα του παιδιού με λουλούδια, κάρτες και ευχές και αυτά ψεύτικα, ενώ στο σπίτι σας  δεν χωράει ένα παιδί, ενώ χωράνε άνετα τόσα έπιπλα και άλλες συσκευές. 

Ας  πάμε παρακάτω.  

 Στην κορυφή του δένδρου βάλατε και ένα αστέρι φωτεινό, ιδίως στις πλατείες των πόλεων. Αυτό το κάνουν οι Δήμοι ως φιέστα και κοινωνική εκδήλωση Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς για τα μικρά, τους φτωχούς, τους πεινασμένους, τους ανέργους, τους γέροντες, και άλλους κοινωνικά παροπλισμένους, για να ξεχάσουν για λίγες μέρες το κρύο; την πείνα τους; τον πόνο τους; και το πρόβλημά του; ο κάθε ένας. Σε μία εβδομάδα, πάλι μια από τα ίδια θα ξαναγίνουν, γιατί πέρασε η εορταστική περίοδος. Άλλοι  καλοπέρασαν πολύ, άλλοι λίγο, άλλοι καθόλου. Ποιος από τους χριστιανούς του κόσμου αφήνει το αστέρι της Βηθλεέμ να φωτίσει την καρδιά του; Θα μου πεις: πως το αστέρι να φωτίσει αφού δεν έγινε ταπεινή σπηλιά ο εαυτός μας, το Χριστό πριν κάποιες ημέρες ή κάποιους μήνες  τον πετάξαμε στα απορρίμματα κάποιου νοσηλευτικού ιδρύματος,  είναι δυνατόν να γεννηθεί; και ύστερα να φωτίσει;    Τόσα αστέρια της πολιτικής, του τραγουδιού, της μπάλας, της οθόνης, της διαφθοράς, της απάτης, ακόμα και της τρομοκρατίας θαμπώνουν πολλούς χριστιανούς. Προσπαθούν όλους αυτούς να τους μιμηθούν και να τους αντιγράψουν.  Τα αστρολογικά άστρα και οι αστερισμοί των ζωδίων η τύχη και ο τζόγος, μαγνητίζουν τους χριστιανούς οι οποίοι στοχεύουν στον εύκολο εμπορικό πλουτισμό και τη ζωή της μόδας, της δόξας, της ηδονής, των απολαύσεων μέσω διαφόρων  συστημάτων και γραφείων, του τύπου, εντύπου και ηλεκτρονικού κλπ.

Ακόμα λίγο παρακάτω. 

 Μου ανάψατε και πολλά λαμπάκια  μέρα νύχτα.  Το φωτεινό άστρο την Βηθλεέμ την φώτιζε  όλη τη νύχτα. Οι ποιμένες με οδηγό το φως του αστεριού [που από μακρυά φάνηκε] έφτασαν στη σπηλιά και αργότερα μετά κάποιους μήνες, από πολύ μακριά το έβλεπαν οι ειδωλολάτρες μάγοι και οδηγήθηκαν [όχι στη σπηλιά αλλά]  στο σπίτι που έμενε ο Χριστός. Εσείς με τόσα φώτα στους δρόμους γιατί δεν φτάνετε ποτέ στην Εκκλησία; Στη μέση του χωριού σας είναι, στη γειτονιά σας είναι απέναντι από το σπίτι σας είναι, ας είναι και 5 χιλιόμετρα έχετε  το αυτοκίνητο.  Κάνετε όμως ακόμη και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να δείτε ένα καλλιτεχνικό κοσμικό «αστέρι». Το αστέρι  από την  Βηθλεέμ που ήλθε στη γειτονιά σας το επισκεφθήκατε; Αυτό φανερώνει πόσο αγαπάτε το Χριστό. Άραγε  πόσο σκοτάδι  έχετε μέσα στην ψυχή σας.  Πόσο σας λυπάμαι για όλα αυτά που χάνετε! μακριά από το Χριστό. Χάνοντας αυτά σίγουρα χάνετε τον εαυτό σας και αυτά που προσφέρει  Θεός. Καταλαβαίνω, ας είμαι δένδρο, πόσο αγαπάτε τον εαυτό σας και το Θεό σας. Αφού  εμένα με σφάξατε, τι περιμένει Εκείνον!!!.

   Και κάτι τελευταίο, μου κρεμάσατε και κάμποσους αγγέλους. Οι άγγελοι εμήνυσαν το ερχομό της ειρήνης στις καρδιές των ανθρώπων. Τα μηνύματα τα δικά σας με τις κραυγές της κοσμικής ζωής, της απιστίας, της άρνησης, του φθόνου, της εξωφρενικής ζωής, τα αθεϊστικά συνθήματα εξαπατούν τους απλούς ανθρώπους. Μου φαίνεται σαν να βρίσκομαι σε στρατόπεδο και εμπόλεμη ζώνη, ο θόρυβος των βομβών, υλικών και πνευματικών, τα τύμπανα της μαύρης μουσικής, που ο διάβολος έφτιαξε μία μεγάλη πίστα που ανέβηκαν οι νέες γενιές και χορεύουν με πάθος στο ρυθμό της δαιμονικής μουσικής.   Άσε τις άοσμες  μυρωδιές των ψεκασμών, των πτωμάτων κλπ, που  εμποδίζουν να ακουσθεί οι φωνή των μελλοθανάτων των πέντε Ηπείρων σε στεριά αέρα και θάλασσα. Σήμερα είμαι πεταμένο σε ένα σκουπιδότοπο, στραπατσαρισμένο και αγνώριστο. Εσείς πετάξατε τα ιδανικά σας, τα μηνύματα του θείου βρέφους [το οποίο τάχα το λυπάστε, τον καημένο το Χριστούλη, που γεννήθηκε μέσα σε μία κρύα σπηλιά], όπως ταπείνωση, αγάπη, θυσία, ειρήνη, κλπ, τα πετάξατε στη χωματερή, εμένα θα αφήνατε!. Εγώ ελπίζω στην ανακύκλωση, το τελευταίο είναι να γίνω στάχτη, παρακάτω δεν έχει, έστω και στάχτη κάπου είμαι χρήσιμη. Πτώματα δεν άκουσα ποτέ να παίρνουν για ανακύκλωση. Δεν έχω παράπονο, εγώ άψυχο δένδρο είμαι, αυτά όμως κατάλαβα για μία εβδομάδα που βρέθηκα στον κόσμο και αυτά σας είπα. Πάντως ότι καλλίτερα είναι στη φύση, παρά στην πόλη.

Δεν έχει παρακάτω, αν θέλεις πήγαινε μόνος σου, το δρόμο σου τον έδειξα. Σας εύχομαι εγώ ο ψευτόκαρδος, ο ξυλόκαρδος, ή ελατόκαρδος εσάς με την αληθινή καρδιά, άλλη φορά αληθινά, πραγματικά και αλλιώτικα Χριστούγεννα.  Αμήν.  

{από Ιωάννης  Βαπτιστής, βελτιωμένο στο κατά δύναμη}.  Χριστιανικός Σύνδεσμος, ο ποιμήν ο καλός.

Ιανουάριος  2016.