ΠΕΙΘΑΡΧΊΑ. ή ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΗ;

   ΠΕΙΘΑΡΧΊΑ άλλη μία βασική [προς μίμηση] λέξη του αλφάβητου της ΖΩΉΣ.   

    Η ΠΕΙΘΑΡΧΊΑ Είναι κανόνας, πρόγραμμα,, συγκεκριμένη κατάσταση και στάση ζωής, συμπεριφορά μέσα στην κοινωνική ζωή, στο άτομο και σε ομάδα ανθρώπων οι οποίοι συγχρονίζονται και συμπορεύονται και συμβαδίζουν εμπνευσμένοι από κώδικα δεοντολογίας διά της τάξεως. Όλη αυτή η μέθοδος και προσπάθεια ονομάζεται ΠΕΙΘΑΡΧΊΑ = πείθομαι σε αρχές και αξίες. 

   Κάνω υπακοή σε Αρχές, Νόμους, Κανόνες ή εντολές, άξονες ή ράγες,  με στόχο, πορεία  που επιφέρει ορισμένο αποτέλεσμα όποιας επιτυχίας, [ποτέ τελικά αποτυχίας ή ατόμου ή συνόλου] μάλλον ευτυχίας ζωής. 

   Ο Χριστιανός κάνει υπακοή και Πειθαρχεί χωρίς διαφωνίες στις εντολές του Νόμου του Θεού. Η Γραφή λέγει: Πειθαρχία [πρώτον] στον νόμο του Θεού, παρά στον ανθρώπινο νόμο.

   Η Πειθαρχία μπορεί να είναι ωφέλιμη αλλά και βλαπτική ως καταστροφική όταν κυριαρχούν μηνύματα και συνθήματα α-πειθαρχίας. Η Πειθαρχία μπορεί να ειπωθεί [όταν κατέχεται από  εμπιστοσύνη] ότι είναι ο οδηγός των τυφλών. 

  Η Απελευθέρωση είναι πονηρή άρνηση της πειθούς σε αρχές και αξίες. Είναι θα λέγαμε ο σύμβουλος και  οδηγός των εμπαθών. 

   Ο αρχαίος όφις με τις πονηρές προτάσεις προσπάθησε να αφαιρέσει την εμπιστοσύνη των  των Πρωτοπλάστων από τον Δημιουργό Θεό. Την πρώτη γυναίκα  δεν την έπεισε ο Θεός, μάλλον την έπεισε με τα λεγόμενά του ο διάβολος στον οποίο έκανε υπακοή, δηλαδή εκεί πειθάρχησε.   

   Η Πειθαρχία αρχίζει θεωρητικά και συνεχίζει πρακτικά με βοήθεια εργαλείων και συμμαχιών.    

   Η Πειθαρχία είναι επιθετική και αμυντική.  Υπάρχει η γεννητική Πειθαρχία αρχής από συλλήψεως, γεννήσεως και βιολογικής υπάρξεως. Η Πειθαρχία λειτουργεί στην άλογη  φύση, στο σύμπαν, κτίση πέστω όπως θέλεις.

   Πειθαρχία σημαίνει Ευθύνη. Απειθαρχία σημαίνει ανευθυνότητα. Ατομική και συλλογική Πειθαρχία. Είναι δύσκολη η ανάπτυξη της Πειθαρχίας σε άνθρωπο που έχει φορτίο χρόνων στη ζωή.  

   Ο νέος Πειθαρχεί εύκολα, ο ηλικιωμένος δύσκολα.  Διά τούτο έχει αποδειχθεί ότι ο νέος πείθεται, ο δε ηλικιωμένος όχι. Όλοι γνωρίζουμε το : ο νέος είναι άγραφο χαρτί και ότι γράψει θα μείνει, το άλλο γέρασες και μυαλό δεν έβαλες.  

   Κλειδί που σε οδηγεί στην Πειθαρχία είναι ο Νους. Ο Πειθαρχημένος είναι πάντα ωφελημένος, ο δε α-πείθαρχος είναι πάντα ζημιωμένος.

   Η Πειθαρχία αυξάνει την διάκριση-ικανότητα να πείθης [για ότι καλό και αγαθό] τον άλλον [να αποστέλνεις] και να πείθεσαι από τον άλλον [να αποδέχεσαι]. Οι άνθρωποι δυστυχώς από τις εμπειρίες δεν διδάσκονται, με αποτέλεσμα να μην πείθονται. Έχουν άλλες επιλογές. 

   Η Πειθαρχία είναι αρετή. Είναι πνευματικό αγαθό κλπ. Τον Πειθαρχημένο άνθρωπο όλοι τον θαυμάζουν και θα ήθελαν να του μοιάσουν. Πειθαρχημένος στρατός νικά. Πειθαρχημένος μαθητής αριστεύει και προκόβει. Πειθαρχημένος τεχνίτης δημιουργεί. Πειθαρχημένη υπηρεσία, υπηρετεί τον κοινωνικό σύνολο. Πειθαρχημένο κράτος είναι πρότυπο και όλοι το αντιγράφουν.  Πειθαρχημένη οικογένεια είναι το παράδειγμα στην κοινωνία. Πειθαρχημένο άτομο είναι πρότυπο στην κοινή για όλους καθημερινότητα. κλπ. 

   Η Πειθαρχία αρχίζει από τον εαυτό μας [αυτοπειθαρχία] και τελειώνει προς τα έξω και γίνεται αντιληπτό από τους άλλους. Πρώτο μάθημα Πειθαρχίας είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και ποιος είναι ο προορισμός σου. Να μάθεις να διακρίνεις τι σε οδηγεί στην ευτυχία και τι σε οδηγεί στη δυστυχία. Να έχεις μέτρο, ζυγαριά, νου, λογική, σκέψη, διάκριση, επιλογή, απόφαση κλπ.  Να είσαι θετικός στα της ευτυχίας και αρνητικός στα αναμενόμενα της δυστυχίας.  Να αρνείσαι  αφού διακρίνεις τις λάθος προτάσεις που σου προτείνει η ζωή.  Να έχεις στόχους υπαρξιακούς.  

   Να πετάξεις ότι σε αποσπά από τους στόχους που έθεσες. Να είσαι πιστός στην τήρηση του προγράμματος που προγραμμάτισες, και οπλισμένος με υπομονή και επιμονή. 

   Μήνυμα για τις νέες γενιές που έρχονται. Τα παραπάνω μηνύματα κατά πλειοψηφία δύσκολα γίνονται αποδεκτά από τον της εποχής νέο άνθρωπο, διότι δεν έχουν υψηλό στόχο στη ζωή τους, αλλά κινούνται πάρα πολύ χαμηλά.

   Η Πειθαρχία είναι τέχνη διότι δημιουργεί πρώτα το πνεύμα, το μέσα του ανθρώπου. Μετά κινητοποιεί και εξωτερικεύει-διαφημίζει το μέσα του και δημιουργεί. Οι έξυπνοι και «κυνηγοί» της ευτυχίας, το βλέπουν το ακούνε το κρίνουν το συγκρίνουν και το παίρνουν και το κάνουν δικό τους  - κτήμα τους.

   Οι άνθρωποι ας αποδεχτούν πλέον: δυστυχούν διότι δεν Πειθαρχούν. Επιλογή τους είναι. Καλή διατροφή θα έχεις καλό στομάχι.  Τα πάντα έχουν όριο το οποίο πρέπει να τηρήσουμε. Αλλιώς παίζουμε με δικούς μας κανόνες.  Η φύση διδάσκει Πειθαρχία, το σχολείο επίσης, η ίδια η ζωή και η παρουσία μας στον κόσμο αγωγή Πειθαρχίας είναι. 

   Για να γίνεις Πειθαρχημένος πρέπει να  προγραμματίσεις τον εαυτό σου, το μέσα σου, που είναι σε καθημερινή τριβή με όλα τα έξω σου.

   Η Πειθαρχία είναι μέθοδος ανάπτυξης του ανθρώπου επί παντός. Η Πειθαρχία θέλει διάκριση. Η Πειθαρχία είναι αγωγή, μάθηση, άθληση,  είναι συγκεκριμένη και δοκιμασμένη, μας το διδάσκει και η έρευνα της ιστορίας.

   Νέοι άνθρωποι είναι γερασμένοι. Η κάθε αγωγή [οικογένεια, σχολείο, στρατός, κοινωνία] απαιτεί Πειθαρχία όχι φυσική, λογική, αλλά παράλογη η οποία φέρνει αποτελέσματα δυστυχίας, δυσάρεστα. 

   Η Πειθαρχία καλύπτει όλο τον ενεργό κύκλο της ζωής του ανθρώπου με αμοιβές.  Η άλλη πλευρά η α-πειθαρχία ακολουθείται από ποινές. Η Γραφή λέγει: ο άνθρωπος από μόνος του ή δοξάζεται ή ντροπιάζεται, ή αναβαθμίζεται ή υποβαθμίζεται. 

   Ο Πειθαρχημένος είναι σε ισόβια ετοιμότητα.

   Στην απουσία Πειθαρχίας [με το τάξιμο της δήθεν απελευθέρωσης] αυξάνει [την διαφωνία προς την πειθαρχία] η αδρανοποίηση, η παραίτηση, κλπ, παύει ο άνθρωπος να είναι ενεργό και τακτικό μέλος στην κοινωνικότητα. Ο αποστασιοποιημένος είναι α-πείθαρχος, αναρχικός, αντικανονικός κλπ, τελικά απελευθερωμένος με πολλά αδιέξοδα και πλέον δυστυχισμένος.

   Η γνώση έφερε πολλά προϊόντα. Δεν τα μπορεί όλα ο άνθρωπος. Όλα στη θεωρία τα θέλει ο άνθρωπος, αλλά δεν συμφέρουν όλα διότι κάποια  φέρνουν την δυστυχία. 

   Πρέπει να ξε χωρίσει, αυτά που χρειάζεται από αυτά που δεν χρειάζεται, αυτά που ωφελούν από αυτά που βλάπτουν.

   Ο άνθρωπος αρχίζει να υποχωρεί, διστάζει, έχει φοβίες, εκδηλώνει σύνδρομα, εγκλωβίζεται, έχει κόμπλεξ κατωτερότητας, δειλία, μελαγχολία, επιθυμία παραίτησης από τη ζωή, και τάση-επιθυμία αυτοκτονία,  κ, α. 

   Οι νέοι θέλουν την ζωή πάντα στη θεωρία με σκέψεις-επιθυμίες και όχι με πράξεις-θυσίες. Το γέλιο και η χαρά απουσιάζει από πολλούς νέους. Δεν προχωρούν στη ζωή, είναι στάσιμοι -αδρανοποιημένοι, με το βλέμμα ζωής στραμμένο προς τα πίσω, με  υπολογισμούς αυτοκτονίας, ενώ από την άλλη οι γέροι δαπανούν όλη τους την περιουσία για να αγοράσουν έστω και μία ημέρα παράταση ζωής.

   Η συνταγή ευτυχίας και η λύση είναι επιστροφή στις Αρχές τις Φυσικές, καθώς Νόμους, Κανόνες, Εντολές του Θεού, και όχι τις Τεχνολογικές. 

   Νέε άνθρωπε πρόσεχε ποιος [πειθαρχημένος σε αρχές και κανόνες, ή απελευθερωμένος και αρνούμενος αρχές, κανόνες, και αξίες] σε οδηγεί; και πού σε οδηγεί;

   Οι πρώτες εντολές [Πειθαρχίας] είναι του Θεού, οι δεύτερες [απελευθέρωσης] είναι του διαβόλου. Νεαρέ μου και νεαρά μου διαλέγεις και παίρνεις. Αγόρασε σήμερα διαλογέα, αύριο ίσως είναι αργά. Πάρτον δωρεάν είναι. Τι λέγω μέσα σου είναι.

    Η ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΗ είναι το  αντίθετο, το απέναντι  της ΠΕΙΘΑΡΧΊΑΣ. 

   Ο Απελευθερωμένος είναι χωρίς Αρχές, Κανόνες,  Νόμους, Πρότυπα κλπ. Ομοιάζει με τον Αναρχικό.  

   Επισημάναμε [με πολλές ελλείψεις] λίγα για την Πειθαρχία. Δεν γράψαμε για την Απελευθέρωση διότι, αυτήν ακριβώς ζούμε και είναι γνωστά σε όλους τα αποτελέσματα της Απελευθέρωσης. Αμήν.

Το κείμενο δέχεται βελτίωση.