Ο Θεός να αναπαύσει τον δούλον του Θεού κ. κ. Αναστάσιον. Ήδη τον Αγιοποίησαν, αναμενόμενο είναι. Ο άνθρωπος εργάστηκε όπως εκείνος επέλεξε, ο Θεός γνωρίζει. Ο άνθρωπος δεν είναι κριτής κανενός. Παρατηρητής μπορεί να είναι, Διακριτής καλού και κακού μπορεί να είναι, Αξιολογητής μπορεί να είναι. Επαινετής, Ελεγκτής, Ανακριτής, Κατακριτής, Δικαστής, ως βαθιά γνώστης δεν μπορεί να είναι. Εξουσία ο κάθε ένας έχει μόνο στον Εαυτό του, ποτέ επί του άλλου. Αυτός είναι ο χριστιανικός τρόπος ζωής. Αυτή η τακτική είναι αρεστή στο Θεό μας.
Η κρίση μπορεί να έχει βοηθό την διαφάνεια ή το κουκούλωμα - συγκάλυψη. Γιατί ο άνθρωπος βιάζεται να πάρει την θέση του Κριτή Θεού; Έτσι έπραξαν για τα Τέμπη, βιάστηκαν αυτοεξουσιοδοτήθηκαν και πήραν στα χέρια τους τον νόμο, οι άνομοι. Αυτό είναι αντιποίηση δικαστικής εξουσίας, που είναι δικαίωμα μόνο της [δήθεν τυφλής] δικαιοσύνης.
Ο κ. Αναστάσιος από δούλος του Τριαδικού Θεού [ως άνθρωπος] ήταν από δηλώσεις του ιδίου, [αν όχι δούλος, συνεργάτης], του Πάπα και του Οικουμενισμού, και των άλλων μονοθεϊστικών θρησκειών. Εκεί τον οδήγησε η δημόσια ζωή του, την οποία εθελοντικά δαπάνησε 9 δεκαετίες. Ο Κύριος γνωρίζει. Ούτε επαινούμε, αλλά ούτε και ελέγχουμε. Τα πάντα θα κριθούν από τον Θεό. Δημοσίως μιλούσε, όπως όλοι οι άνθρωποι, δημοσίως με ήχο, και εικόνα, και υπογραφή, τον ακούγαμε και τον βλέπαμε, άρα δημοσίως αποφαινόμαστε, από τα δημοσιευμένα δημοσίως από τον ίδιον. Μιλάμε για εγκράτεια των μελών του σώματός του ανθρώπου και καλώς. Μήπως πρέπει να έχουμε και εγκράτεια γλώσσας φωνής; Ποίος αισθάνεται κριτής του Αναστασίου; μάλλον κανείς.
Διότι σε τηλεοπτική συνέντευξη στα πρώτα χρόνια της εκλογής του, και σε ερώτηση της δημοσιογράφου Άννας Παναγιωταρέα, στο πώς πήγε και εγκαταστάθηκε στην Αλβανία είπε: εγώ στην Αλβανία επήγα ως Νούντσιος!!!, μετά από λίγα δευτερόλεπτα κατάλαβε ως ορθόδοξος το σφάλμα του [ή μπορεί να το είπε για ευχαριστώ, ή σκόπιμα εκείνος ήξερε] και δευτερευόντως καταπίνοντας το πρώτο, αμέσως κατά δεύτερον είπε: επήγα ως έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εννοώντας του Βαρθολομαίου. Αυτά τα λόγια κατέγραψαν τα αυτιά μου. Αν υπάρχει στο αρχείο μπορεί να ερευνηθεί η αλήθεια, δεν έχω κάτι κατά του ανθρώπου και της ψυχής.
Ο Νούντσιος είναι ο εκπρόσωπος του Πάπα Ρώμης, ορθόδοξοι χριστιανοί. Αυτό σημαίνει ότι σε διαβούλευση Πάπα και Πατριάρχου, καθώς και του τότε ηγέτη της Αλβανίας, πρώτη επιλογή και πρόταση ήταν μάλλον του Πάπα μετά του Αλβανού ηγέτη και τέλος μάλλον του Βαρθολομαίου. Αυτά που γίνονται φανερώνουν ότι, η ορθόδοξη χριστιανοσύνη δεν είναι ελεύθερη, αλλά επιλεκτικά αιχμάλωτη από τους ποιμένες και προσκυνούσα τον οικουμενισμό.
Ο Βαρθολομαίος ίσως να είχε άλλον για την Αλβανία, αλλά προείχε η γνώμη των άλλων δύο.
Διά τούτο, τον Πάπα Ρώμης ήθελε πρώτα να ευχαριστήσει ο Αναστάσιος, και καλά είπε ο άνθρωπος, [ας πούμε] του ξέφυγε η αλήθεια; [η οποία δεν κρύφτηκε ] από τα χείλη του. Μετά το μάζεψε, το διόρθωσε; αλλά ήταν αργά.
Στην ΡΑΒΕΝΝΑ Ιταλίας αργότερα σε συλλείτουργο ο Αναστάσιος και ο Βαρθολομαίος κοινωνούσαν τους παπικούς από το ορθόδοξο ποτήριο, και μετά λέγουν στους ορθοδόξους ότι, δεν έχουμε κοινό ποτήριο με τον Πάπα, ναι με τον Πάπα δεν έχουν, έχουν όμως με τους παπικούς!!! Δεν είναι το ίδιο; Δηλαδή, α] κοινό ποτήριο Ορθοδόξων ποιμένων και λαϊκών παπικών επιτρέπεται, ενώ β] κοινό ποτήριο Ορθοδόξων ποιμένων με παπικούς ποιμένες δεν επιτρέπεται; Δηλαδή η πρώτη συν-κοινωνία επιτρέπεται, και είναι ευλογία ενώ η δεύτερη απαγορεύεται και είναι κατάρα; Η πρώτη είναι ορθόδοξη, ενώ η δεύτερη είναι αιρετική; Για χαϊβάνια της γειτονιάς και ως ανήλικα των λαθρομεταναστών έχουν τους Ορθοδόξους;
Αυτά τα σκεπτικά έχει, φέρει, κατέχει, και μεταβιβάζει ο οικουμενισμός, τα οποία κατ' απαίτηση και βιασμό πρέπει να τα δεχτεί η Ορθοδοξία. Για πνευματικούς βιασμούς πότε ειπωθούν έστω και ελάχιστα; Μήπως εδώ είναι ευλογημένος ο βιασμός;
Οι ορθόδοξοι εύχονται, όλοι οι άνθρωποι ως εικόνες του Θεού να σωθούνε. Αιωνία του η μνήμη. Να γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας γνωρίζει όλους. Εμείς αλληλο-γνωριζόμαστε; Όλα θα ξεχαστούν, αλλά η βαριά ιστορία όμως και τα τεκταινόμενα, θα μείνουν στους ώμους των προβάτων.
Συγγνώμην αν ήμουνα ευχάριστος ή δυσάρεστος από τα παραπάνω. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου