ΤΈΜΠΗ ΘΕΣΣΑΛΊΑΣ.

 Απὀ πνευματικής όψεως. 

Το τραγικό συμβάν των Τεμπών δεν είναι μόνο προσωπικό, αλλά είναι εθνικό. Είμαστε όλοι υποψήφιοι και σε αναμονή να συμβεί στον κάθε έναν από εμάς, αυτό που συνέβη στις 57 ψυχές. Εκείνο το βράδυ ταξίδευαν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα. Θα μπορούσε να είναι μέσα στο τραίνο εκείνο και ο καθένας από εμάς, ή τα παιδιά μας, ή δική μας άνθρωποι, συγγενείς ή φίλοι, αλλά και εχθροί μας ακόμη, το ίδιο είναι. Εμείς οι άλλοι εξαιρεθήκαμε. Την δοκιμασία εκείνων πρέπει να την λάβουμε και ως δική μας. Αισθανόμαστε φίλη μου την πατρίδα ως δική μας; αισθανόμαστε  τα όποια συμβάντα στην κοινωνία ως και δικά μας; Πόσο αγαπάμε την πατρίδα και τον πλησίον μας;

Διότι ο Χριστός λέγει: να αγαπάς τον πλησίον σου ωσάν τον εαυτό σου. Άλλοτε είπε: χαίρεται μετά χαιρόντων, και κλαίγεται μετά κλαιγόντων.  Η χαρά του πλησίον σου, να είναι και χαρά δική σου, καθώς και η λύπη του πλησίον σου, να είναι και δική σου λύπη.

Εμπαθείς άνθρωποι, πολιτικοί και ποιμένες,  κυρίευσαν τον κόσμο, φιλόδοξοι, φιλάργυροι, φιλήδονοι, αισχροί, αχόρταγοι, πονηροί, γεμάτοι κάθε από κακία, μίσους, φθόνου, εκμεταλλευτές, πόρνοι, μοιχοί, φονιάδες, υπερήφανοι, αδιάφοροι, ανάλγητοι-άπονοι, άκαρδοι, αναίσθητοι, άπιστη, χωρίς Χριστό, άσεμνοι, διεφθαρμένοι, διεστραμμένοι, υποτακτικοί του διαβόλου κλπ. Όλα τα θέλουν δικά τους. 

Παλαιότερες πληγές θανάτου: Μάτι, πλημμύρες, Κορωνιός, Πυρκαγιές, επιβατικό πλοίο Σάμινα, Ηράκλειο Κρήτης,  Λεωφορείο Τεμπών με μαθητές-μαθήτριες.

 Συνεχίζεται.