ΠΑΓΊΔΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ.

    ΟΙ ΠΑΓΊΔΕΣ που είναι στημένες από τον πονηρό προκειμένου να πιαστεί ο άνθρωπος, σύμφωνα με  τους Πατέρες.  

   Οι παγίδες βασικά  είναι 3. Η μία είναι η  ΦΙΛΟΔΟΞΊΑ=φίλος της δόξας. Η άλλη είναι η ΦΙΛΑΡΓΥΡΊΑ=φίλος των υλικών,   και η τρίτη είναι η  ΦΙΛΗΔΟΝΊΑ=φίλος της κάθε ηδονής. Όλα τα λεγόμενα πάθη είναι προϊόντα των τριών  καταστημάτων αυτών και τρέφουν διαχρονικά τον άνθρωπο. Τα 3 αυτά καταστήματα ας πούμε, φιλοξενούν τον άνθρωπο και τον σερβίρουν, βάζοντάς τον σε νέο τρόπο ζωής, καθώς και από τα καλούδια, και τις λιχουδιές που έχουν για τους ανθρώπους.  

   Η πρώτη είναι πάθος,  λόξα που κατέχει τον κάθε άνθρωπο ώστε  να γίνει κάποιος, και σπουδαίος, να δοξαστεί κλπ. 

   Η δεύτερη είναι  η πείνα και η δίψα για ότι το υλικό. 

   Η τρίτη είναι η επιθυμία και παθιασμένη αγάπη,  ο σκοπός και ο στόχος να απολαύσει ο άνθρωπος  στην ζωή ότι επιθυμεί. 

   Εσύ αδελφέ  βρήκες το όριο και το μέτρο των επιθυμιών από τις οποίες επηρεάζεσαι; Μήπως είσαι μέσα,   εγκλεισμένος, και άρα εξαρτημένος και αιχμάλωτος  από τις επιθυμίες αυτές;  Είσαι μέσα στις παγίδες, ή είσαι έξω από αυτές και άρα ελεύθερος; Την κάθε παγίδα την θεωρείς ευτυχία ή δυστυχία; Μήπως το στενό αυτό κελί το θεωρείς μικρό παλάτι; Αν έχεις την γνώση κάνε μία αυτοεξέταση. Αν χρειαστεί κάνε   ε π α ν α π ρ ο γ ρ α μ μ α τ ι σ μ ό   πριν είναι αργά.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ.

    Ένα αγόρι από την Κύπρο έπασχε από λευχαιμία. Συγκεντρώθηκαν από εράνους τα χρήματα  για εγχείρηση στις ΗΠΑ. Την ημέρα που θα γινόταν η επέμβαση παρουσιάστηκε μία κυρία στον επί κεφαλής  των ιατρών και συστήθηκε ότι είναι η προσωπική ιατρός του ασθενούς παιδιού, ώστε να την επιτρέψουν να παραστεί στην επέμβαση. Ο επί κεφαλής της ομάδος πείστηκε και η κυρία ιατρός παρέστη στην επέμβαση, αφού πρώτα είχε δηλώσει τα στοιχεία της στη γραμματεία. Η εγχείρηση και με τις συμβουλευτικές παρεμβάσεις στους χειρουργούς, που χρειάστηκε αρκετές φορές στην πολύωρη επέμβαση, πήγε  ότι το καλλίτερο. Μετά το διάλυμα από την κούραση της επεμβάσεως, οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς του παιδιού και ότι έμειναν ευχαριστημένοι από την συμμετοχή της κυρίας γιατρού που ήλθε μαζί τους από την ΕΛΛΆΔΑ. Εμείς δεν φέραμε καμία γιατρό από την Ελλάδα είπαν εκείνοι.  Οι γιατροί έκαναν πως δεν κατάλαβαν.  Αμέσως αναζήτησαν την προσωπική ιατρό του παιδιού, πρώτα να την ευχαριστήσουν για την συμμετοχή της και την σημαντική προσφορά της στην επιτυχημένη έκβαση, αλλά τους έμεινε το ερώτημα, ποια ήταν άραγε αυτή η γιατρός που την έφεραν από την Ελλάδα οι γονείς του παιδιού. Κατέφυγαν στην δήλωση που κατέθεσε η γιατρός στο αρμόδιο γραφείο της γραμματείας. Πράγματι ήταν δηλωμένη με υπογραφή, Μαρίνα από την Άνδρο. Στα αγγλικά γραμμένα!  

Ήταν η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ. 

ΌΧΛΟΣ.

   ΌΧΛΟΣ ονομάζεται πλήθος, ή σύνολο πρώτον ανθρώπων, και δεύτερον ζώων, πτηνών, εντόμων και λοιπών οργανισμών με ζωή.  

   Όχλος είναι ποσότητα ανθρώπινης τυφλής μάζας, χωρίς γνώση πορείας, στην γη που, ούτως ή άλλως βρέθηκε να υπάρχει.

   Ο όχλος είναι φαινόμενο καθοδηγούμενο από άνθρωπο που κατευθύνει ανθρώπους, προς το δικό του συμφέρον, αλλά και εκείνος που τους κατευθύνει, κατευθυνόμενος από άλλον ή άλλους είναι.  Τα εθελοντικά ή εξαγορασμένα μέλη του όχλου,  είναι πνεύματα μειωμένης γνώσης; ευκολόπιστα; χωρίς αρχές; παρασυρόμενα; δεν έχουν δική τους σκέψη; χωρίς συνείδηση; χωρίς στόχο ζωής; χωρίς μηχανισμό αξιολόγησης; κλπ, δηλαδή άνθρωποι της προχειρότητας, των ενστίκτων και εξαγοραζόμενοι αντί πινακίου φακής θα λέγαμε. Είναι από άγνοια, πλανεμένα,  εκβιαζόμενα, αξαγορασμέμα, απατημένα. Μπορεί να είναι και εν γνώσει τους οχλο-ποιημένοι.  Είναι πάντως υποβαθμισμένη κοινωνία ανθρώπων με πορεία προς τα κάτω. Σμικρύνει αρχές, αξίες, λογική, ηθική, κλπ, και μεγεθύνει  ότι του υποσχέθηκε ο οργανωτής. Είναι μάλλον κατώτεροι άνθρωποι, άβουλοι, παράλογοι, ετεροκίνητοι, αξιολύπητα ανθρωπάκια κλπ. Εμφανίζονται όμως δυναμικά και καταστροφικά προς καιρόν, δηλαδή σαν μίας χρήσεως. Μικροί στρατολογημένοι όχλοι από το σύστημα, μετάλλαξαν κινητοποιήσεις σοβαρές με αρχές και αξίες. Εισχώρησαν μέσα και τα δικά τους έργα τα χρέωσαν σε εκείνους προκειμένου να τους υποβαθμίσουν. Είναι βιασμένοι άνθρωποι που αποστέλλονται να βιάσουν. Σήμερα μόνο στα σχολεία βλέπει Βία το δήθεν Δημοκρατικό σύστημα.  Το παρακράτος είναι στρατολογημένος όχλος που μεταδίδει τον ιό στο σύνολο.  Οι δηλωμένοι [και όχι μόνο] και οι οπαδοί των κομμάτων [με κάρτα ή ταυτότητα] είναι όχλος. Είναι άνθρωποι χωρίς βούληση, καιροσκόποι που εξαγοράζονται εύκολα, και δεν έχουν ίδια σκέψη, κρίση, στόχο ζωής κλπ. Είναι ξεπεσμένο και παρικμασμένο σύνολο ανθρώπων, ή ομάδων ή ακόμη και ενός έθνους στην πλειοψηφία του. 

   Από το Ευαγγέλιο γνωρίζουμε ότι οι Ιουδαίοι που σταύρωσαν τον Χριστό ήταν μικρός στρατολογημένος και καθοδηγούμενος όχλος. Οι κινήσεις του κάθε όχλου καταλήγει σε παρακμή και τελικά καταστροφή του συνόλου των ανθρώπων. Μόνο ένα μικρό ποσοστό παραμένει ακλόνητο σε Αρχές και Αξίες. Ο Όχλος μόνο γκρεμίζει και καταστρέφει ότι το καλλίτερο. Στο σημείο αυτό έφτασε ο δήθεν πολιτισμένος κόσμος. Θα δούμε και χειρότερα, έρχονται. 

 

H ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ.

    Ήταν δύο φιλενάδες. Μία ήταν μέλος της Εκκλησίας [ευσεβής] και μία [αδιάφορη] ήταν μέλος του κόσμου. Η κοπέλα της Εκκλησίας είπε στην φίλη της: στις 17 Ιουλίου θα πάω στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στο Νησί, θέλεις να έλθεις και εσύ; Ναι είπε η κοπέλα, θα έλθω να κάνω και μπάνιο, ωραία θα είναι, το θέλω.      Μετά τον εσπερινό η ευλαβής κοπέλα πήγε να εξομολογηθεί. Ή κοσμική κοπέλα περίμενε στο προαύλιο. 

   Σε λίγο ήλθε μία κοπέλα ντυμένη μοναχή την πλησίασε και της λέγει: Κοπέλα μου έρχεσαι για λίγο στην κουζίνα να με βοηθήσεις να πλύνουμε πιάτα και ποτήρια μια και έχουμε πολλές επισκέψεις; Βεβαίως λέγει η κοσμικιά κοπέλα από την Αθήνα. Πλένοντας τα πιάτα λέγει η μοναχή στην κοπέλα από την Αθήνα: εσύ εξομολογήθηκες; όχι δεν έχω κάτι να πω.  

   Μα εσύ πηγαίνεις σε χαρτορίχτρες, καφετζούδες, ταρώ, κλπ, ξέρεις εσύ. Την έκτρωση που έκανες και το κρατάς μυστικό; Μήπως πρέπει και εσύ να εξομολογηθείς;  Σε λίγο η Αθηναία κοπέλα άρχισε να δακρύζει και λέγει στην μοναχή: εσύ ποια είσαι κυρία; διότι είχε άγνοια συμπεριφοράς στο χώρο των μοναστηριών.  Εγώ είμαι ανεψιά του Γέροντα και μένω εδώ κοντά. 

   Η ευσεβής φίλη της αφού τελείωσε την εξομολόγηση, αναζήτησε την φίλη της και την βρήκε στην κουζίνα. Εν το μεταξύ η μοναχή χάθηκε. Τότε λέγει η κοσμική κοπέλα. Που είναι καλέ ο πνευματικός να πάω και εγώ να εξομολογηθώ; Η φίλη της την οδήγησε στον γέροντα και εξομολογήθηκε. Στο τέλος λέγει στον Γέροντα. Πάτερ γνώρισα και την ανεψιά σας.  Ωχ πάλι ήλθε η Αγία στην μνήμη της δόξα σοι ο Θεός.  Ήταν η Αγία Μαρίνα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.

    Ένα χωριό στην Ρουμανία τον περασμένο αιώνα δεν είχε για κάποια χρόνια ιερέα, ούτε η εκκλησία μεριμνούσε να λύσει το πρόβλημα.  Κάποια ημέρα πέρασε ένα αυτοκίνητο και κατέβασε έναν ιερέα. Μεγάλη χαρά στο χωριό. Επί τέλους θα έχουμε ιερέα τώρα έλεγαν οι χωριανοί χαρούμενοι και δόξαζαν το Θεό. Βάπτισε όσους ήταν αβάφτιστοι, στεφάνωσε  όσους ήταν αστεφάνωτοι, και διάβασε σε όλα τα μνήματα κοιμηθέντων που τάφηκαν αδιάβαστοι, κλπ, Μυστήρια. Κατέγραψε όλα τα μυστήρια στα βιβλία της ενορίας.  Αργότερα κάλεσε όλους του χωριανούς και τους ανακοίνωσε  ότι: θα φύγω η αποστολή μου τελείωσε. Απόρησαν οι άνθρωποι λέγοντας: τώρα που ήλθες θα φύγεις;  Αφού δεν μπόρεσαν να τον αποτρέψουν, τον ευχαρίστησαν και τον ευχήθηκαν καλό ταξείδι. Μετά από ημέρες πήγαν στον Μητροπολίτη να τον ευχαριστήσουν και εκείνον που τους έστειλε ιερέα έστω και για κάποιους μήνες και αν μπορεί να τον ξαναστείλει όταν τον χρειαστούν.  Εγώ δεν έστειλα κανέναν ιερέα, αλλά για να ρωτήσω τον πρωτοσύγκελο μήπως έστειλε εκείνος. Ο πρωτοσύγκελος του είπε ότι δεν έστειλε κανέναν ιερέα σε εκείνο το χωριό. Ο πατριάρχης τους είπε: τι έκανε αυτός ο ιερέας στο χωριό για πέστε μου. Μας πάντρεψε, μας βάφτισε τα παιδιά, έκανε τις κηδείες τα μνημόσυνα και ότι άλλο κάνει ένας παπάς.  Χαρτιά για τα μυστήρια σας έδινε κλπ. Βέβαια με όνομα και υπογραφή, όλα με τον νόμο. Το όνομα όμως και η υπογραφή ήταν σε άλλη γλώσσα γραμμένα, τα υπόλοιπα στα Ρουμάνικα. Τότε ο πατριάρχης ζήτησε να φέρουν τα ληξιαρχικά βιβλία της ενορίας. Ήταν γραμμένα στα Ελληνικά πράγματι: Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως, και από κάτω η υπογραφή.

 

ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΙΆ ΚΑΙ ΞΕΤΣΙΠΩΣΙΆ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΏΝ ιδίως νέων ΓΥΝΑΙΚΏΝ.

    Αφήγηση νεαράς γυναίκας: οι φίλες μου μου είπαν ότι θα πάνε στην Μύκονο για φωτογραφίσεις. Περί μόδας κλπ. Τις ακολούθησα και εγώ. Το πλοίο περνώντας από την Τήνο  θυμήθηκε  τις επισκέψεις που έκανε μικρό κορίτσι με την γιαγιά της, και αναπολώντας τα παλιά συγκινήθηκα. Φτάσαμε στην Μύκονο.  Εκεί βρήκαμε τον κοσμικό εαυτό μας. Οι άλλες κοπέλες έκαναν φωτογραφίσεις κλπ. Αργά το μεσημέρι που ο ήλιος έκαιγε τραβήχτηκα πιο πέρα, από την παρέα μου, και παρέα την  καυτερή αμμουδιά γδύθηκα και ξάπλωσα να κάνω ηλιοθεραπεία για να μαυρίσω, όσο θα ήμουνα στο νησί. Ξαφνικά από το πουθενά πλησίασε μία μαυροφόρα γυναίκα με μαντήλα τσεμπέρι και μακριά φορεσιά. Προσπάθησα να ρίξω κάτι επάνω μου, αλλά τι να έριχνα, και ανασηκώθηκα. 

   Γιατί [μου είπε η μαυροντυμένη κυρία] είσαι γυμνή κόρη μου, δεν γνωρίζεις, δεν σου είπαν ότι τον γιό μου τον έγδυσαν και τον εξευτέλισαν, πάνω στο σταυρό για να σώσει εσένα και όλο τον κόσμο;    

   Εμείς γνωρίζουμε ότι το ξεγύμνωμα είναι σταύρωμα του ίδιου του ανθρώπου. Δεν βλέπεται ότι οι εχθροί σας, έρχονται κατεπάνω στην Ελλάδα; Μόνο αν φορέσετε την Μετάνοια κορίτσι μου θα σωθείτε.  

   Εγώ το μόνο που ψέλλισα δειλά-δειλά ήταν: Είστε από το νησί;  όχι κόρη μου, είμαι από το απέναντι νησί,  και μου έδειξε την Τήνο.  Αμέσως χάθηκε από τα μάτια μου. Εσύ αδελφέ βγάλε το συμπέρασμα.

ΘΑΎΜΑΤΑ ΜΈ ΛΊΓΕΣ ΓΡΑΜΜΈΣ.

    Ένα παιδί από την Μακεδονία γεννήθηκε χωρίς να μιλάει. Οι γονείς το τρέξανε σε πολλούς γιατρούς. Θεραπεία καμία. Ένας μεγάλος γιατρός στην Αθήνα τους είπε: Δεν υπάρχει θεραπεία, μόνο με τα χρόνια που θα περνούν μπορεί να υπάρξει βελτίωση.  Έφυγαν στεναχωρημένοι για την Μακεδονία.  Στην επιστροφή μετά τα Καμμένα Βούρλα Φθιώτιδος και περνώντας από το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου το παιδί βλέποντάς το είπε ολοκάθαρα: ποιο είναι αυτό το εκκλησάκι μπαμπά; Σκέψου ή φαντάσου φίλε μου αν μπορείς την συνέχεια. Παρακάτω σταματούνε και γυρίζουν στο εκκλησάκι. Ήταν του Αγίου Γεωργίου. Προσκύνησαν, δόξασαν, ευχαρίστησαν τον Άγιο και επέστρεψαν στο σπίτι τους. Το επόμενο διάστημα ανέλαβαν και ανακαίνισαν το Ναό. Κάθε χρόνο όσο ζούσαν, ήταν παρόντες στην γιορτή του Αγίου.