ΥΠΆΡΧΕΙ ΌΡΙΟ ΠΊΣΤΕΩΣ ΑΠΙΣΤΊΑΣ; ΒΕΒΑΊΩΣ ΝΑΙ.

  ΣΉΜΕΡΑ ΟΙ ΟΡΘΌΔΟΞΟΙ ΈΙΝΑΙ ΜΈΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ;

  Στα πάντα υπάρχει όριο. Μόνο και κατ' οικονομίαν, μικρά παρέκκλιση προς στιγμή μπορεί να γίνει ανεκτή, και επαναφορά στο καθορισθέν πάσης φύσεως ΌΡΙΟ. Σήμερα τα κράτη μιλάνε για κόκκινη γραμμή, άλλο το ότι το όριο το θέτει πάντα ο ισχυρός εις βάρος του αδύναμου, δηλαδή ΌΡΙΟ. Τα ΌΡΙΑ βέβαια είναι πολλά. Στο φαγητό, στο νερό, στην κούραση, στον ύπνο, στην εργασία, στον αθλητισμό, στις επικοινωνιακές σχέσεις, στο σώμα του ανθρώπου, στη φύση, στο σύμπαν κλπ. Έστω και το κάτι εκτός  ΟΡΊΟΥ βλάπτει. Ο Θεός έθεσε ΌΡΙΑ σε όλη την Δημιουργία.  Ο άνθρωπος θέλει τα  ΌΡΙΑ μεταβαλλόμενα, ανάλογα με τις επιδιώξεις του. 

   Την  Εκκλησία του Χριστού την απαρτίζουν άνθρωποι εθελοντικά μεν, αλλά είναι όμως σε συμφωνία και τήρηση του Νόμου του Θεού. Τα πνευματικά ΌΡΙΑ που έθεσε ο Θεός δεν μετακινούνται λέγει η Γραφή.

      Οι Χριστιανοί αποδέχονται  τα ΌΡΙΑ όλου του πακέτου-προγράμματος σωτηρίας της χριστιανικής πίστεως όπως έχει παραδοθεί από τον Χριστό, τους Αποστόλους, τους Πατέρες και τις Συνόδους χωρίς να αφαιρεθεί το παραμικρό. 

   Τηρούν την Γραφή και την Παράδοση. Όποιος χριστιανός είναι μέλος της Εκκλησίας του Χριστού και έχει διαφορετική σκέψη στα παραδεδομένα και άλλη γνώμη, άποψη, επιλογή και απόφαση και άλλα διδάσκει και άλλα προσπαθεί και άλλα πράττει,  τότε με δική του ευθύνη εκπίπτει και ανάλογα της χριστιανικής πίστεως. 

   Τα κράτη απαρτίζονται αριθμητικά από αριθμό μελών του πληθυσμού. Οι Δήμοι, οι Κοινότητες, τα σχολεία, οι κάθε είδους επιχείρηση έχει τα εργατικά μέλη,  η κάθε λεγόμενη εκκλησία έχει μέλη, η ορθόδοξη ενορία τα δικά της μέλη, η οικογένεια είναι 5 μελής κλπ, ο κάθε Σύλλογος και Σωματείο πάσης φύσεως, οικονομικά μέλη, επιστημονικά, κλπ, χωρίς τέλος. Ο ΟΗΕ έχει τα μέλη του, καθώς το ΝΑΤΟ, η  ΕΟΚ ή ΕΕ, το ΠΣΕ άλλοι Συνασπισμοί κλπ. Η Ενορία έχει τακτικά μέλη πίστεως εις ΧΡΙΣΤΌΝ. Οι μη πιστεύοντες και μη τηρούντες την ορθόδοξη Χριστιανική πίστη δεν είναι μέλη της εκκλησίας - ενορίας. Μέσα σε αυτούς είναι οι διαφωνούντες, οι αρνούμενοι, οι φθείροντες την πίστη, δεν έχουν άδεια, παρουσία και παραμονή στους Ναούς που  συνάζονται οι ομόφρονες πιστοί.

   Η κάθε διαφωνία τότε, αυτού του χριστιανού που ήταν μέλος στην ενοριακή κοινότητα, [όσο και υψηλό αξίωμα και να κατέχει] τον καθιστά αυτόματα ως διαφωνούντα, αντίπαλο, επιβουλεύοντα,  και εχθρό την ορθής-ορθοδόξου πίστεως. Εν πρώτης γίνεται εθελοντική ατομική αυτοδιαγραφή [συνειδητή επιλογή και απόφαση] από μέλος της ενορίας. Το γνωρίζει και ο ίδιος. Η ενορία επιλαμβάνεται ορισμένης [θεραπευτικής όχι πάντως επαινετικής]  διαδικασίας και επισημαίνει τον επερχόμενο μολυσμό των πιστών μελών της πίστεως από το συγκεκριμένο μέλος. 

   Η ενορία ως σώμα Χριστού με τα μέλη της που την απαρτίζουν,  φυλάσσουν την πίστη ως κόρην οφθαλμού κατά το λεγόμενο.  Την εποχή που βρισκόμαστε, είναι καθήκον της  ενορίας, να πράξει τα δέοντα. Η ενορία-Εκκλησία σήμερα δεν γνωρίζει τα μέλη της, διότι δεν υπάρχει ανάλογος μηχανισμός λόγω πλήθους των ενοριτών. Μία ενορία με 100 ή και 300 χιλιάδες χριστιανούς είναι αδύνατο να ελεγχθεί με 5 κληρικούς. Εύκολα κυριαρχεί η αταξία με όλα τα επακόλουθα.

    Πολλοί άνθρωποι δηλώνουν είναι άθεοι, παρά μόνο στη θεωρία ότι είναι χριστιανοί,  ενώ στην συμμετοχή είναι εντελώς ξένοι και άγνωστοι. Τα τελευταία 50 περίπου χρόνια  μία δεκάδα Ελλήνων πολιτικών έχουν δηλώσει μέσω ήχου και εικόνας ότι: θα συνεργαστούν ακόμη [εκεί έχουν φτάσει-εκπέσει από συνεργάτες του Χριστού σε συνεργάτες του Σατανά] και με τον Διάβολο!!! για το καλό [δήθεν] της Ελλάδος!!! 

   Οι   κατοίκηση των πόλεων με εκατομμύρια  πληθυσμό [διαβολικό εφεύρημα της εποχής] έφερε τις ενορίες σε αδυναμία διοικήσεως και σε δύσκολη θέση. 

   Προέχουν και οι ιδιαιτερότητες των εισαχθέντων πολιτών, τα δικαιώματα κλπ, που έφεραν σύγχυση στα έθνη καθώς και ημών των Ελλήνων με έναν  παραδοσιακό και ορθόδοξο πληθυσμό. Ο  εσωτερικός μεταναστευτισμός των Ελλήνων χριστιανών από το 1950 και η είσοδος ανθρώπων άλλων πίστεων από το 1990 και ύστερα στην Ελλάδα, έφεραν την ορθόδοξη πίστη χάριν των άλλων, όλο και να υποχωρεί, να ανέχεται, να σιωπά και να οπισθοχωρεί προκειμένου να φανεί ίση με τις άλλες πίστες, πιθανόν και υποδεέστερη. 

   Τους πρώτους αιώνες [ιστορική αναφορά] εν μέσω ειδωλολατρών οι χώροι πίστεως φυλάσσονταν αυστηρά, διότι η πίστη είναι κάτι το ιδιωτικό, προσωπικό και δοσμένο με νόμο δικαίωμα του ανθρώπου. Στις τότε κατακόμβες έχουν κάψει ομαδικά πολλούς χριστιανούς οι ειδωλολάτρες. Σήμερα εν μέσω πάλι ειδωλολατρών δεν έχει το δικαίωμα να φυλάττει τον εαυτό της; Βεβαίως και έχει.  Ποιος θα προστατέψει τους ορθοδόξους; Έχουμε ήδη συμβάντα που αλλόπιστοι έχουν εισέλθει σε αφύλακτους χριστιανικούς χώρους με εμπρησμούς και δολοφονίες.     Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σέβονται τις άλλες πίστες, εκείνοι γιατί ασεβούν;  

   Άνθρωποι Πολιτικοί ηγέτες και Θρησκευτικοί ποιμένες, βαπτισμένοι Χριστιανοί και μέλη της εκκλησίας από κούνιας,  όταν γίνουν ενήλικες απομακρύνονται από μέλη της Ενορίας-εκκλησίας, αδιαφορούν, την αντιπαθούν, την πολεμούν, την διαπομπεύουν, την λασπώνουν, κλπ, τελικά την  καταστρέφουν με όλα τα σύγχρονα μέσα. Οι πρώτοι [ηγέτες πολιτικοί] από έξω, οι δεύτεροι [θρησκευτικοί-ποιμένες] από μέσα.  

   Όλοι αυτοί με νόμους που θέσπισαν [οι πρώτοι και ανέχτηκαν οι δεύτεροι]  από το 1975 έως και σήμερα 2024, οι οποίοι έγιναν με λόγια και έργα αντίθετοι από  τις εντολές του Θεού, πόσο έχουν το δικαίωμα να είναι τακτικά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού; Όλοι αυτοί οι άτακτοι είναι διαγραμμένοι από μόνοι τους και άρα δεν έχουν δικαίωμα [αν έχουν ίχνος από φιλότιμο] να εισέρχονται στη σύναξη μαζί με τα τακτικά μέλη της ενορίας που εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην ορθόδοξη πίστη. 

   Ακόμη και ορθόδοξοι πιστοί οι ψηφίζοντες άθεους, Χριστομάχους και Θεομάχους πολιτικούς εκπίπτουν ως μέλη της ορθοδόξου πίστεως, διότι με την ψήφο τους εκλέγουν τους άθεους, οι οποίοι πολεμούν ότι χριστιανικό.

   Έχουμε αφήσει τους πολιτικούς να εκδιώξουν το Χριστό από τους Θεσμούς του Δημοσίου και όχι μόνο, θα τους αφήσουμε να εκδιώξουν το Χριστό και από του Ιερούς Ναούς; Όλοι αυτοί [ηγέτες και ποιμένες] που νόθευσαν και έδιωξαν την ορθόδοξη πίστη καμαρώνουν για αυτό το κατόρθωμα και εμείς οι εναπομείναντες ορθόδοξοι χειροκροτούμε και τους ψηφίζουμε. Αίσχος, δεν υπάρχει καθόλου ντροπή; ούτε  και φιλότιμο;

  Όσοι πολιτικοί έχουν θεσπίσει και ψηφίσει  νόμους αντιχριστιανικούς [και όσοι ποιμένες σιωπούν] δεν έχουν θέση δίπλα στους ενεργά πιστούς. 

   Από μόνοι τους πρέπει να μην πλησιάζουν και να μην εισέρχονται σε ορθόδοξο Ναό. Γνωρίζουμε ότι ο επαγγελματισμός και η καριέρα δεν έχουν ήθος.

   Τα αντίχριστα ψηφίσματα είναι δήλωση άρνησης και απιστίας, δηλαδή προδοσίας. Οι ίδιοι ομολογούν την έκπτωσή τους από την ορθόδοξη πίστη διότι την εκποιούν αντί πινακίου πακέτου και όχι φακής.

   Ο Χριστιανός είναι ταυτισμένος με τον Χριστιανισμό. Χριστός και Χριστιανός δεν έχουν καθόλου διαφορά, είναι κάτι το ίδιο, ταυτόσημο. Πόσο είναι σήμερα οι Χριστιανοί αντίγραφα Χριστού;

   Τελικά σε όλους αυτούς επιβάλλεται η αφαίρεση της χριστιανικής ιδιότητας. Υπάρχουν από όλους αυτούς  οι αποδείξεις προδοσίας, [με εικόνα, ήχο και υπογραφή] δημοσίως. Αν τους ονομάσουμε [από εχθρούς και προδότες κλπ, διότι τους πέφτει βαρύ]  όχι φίλους του Χριστού, αλλά άσπονδους εχθρούς και μη προστάτες του Χριστιανισμού. Το ίδιο είναι. Ο χαρακτηρισμός δεν έχει σημασία, αλλά η πράξει του κάθε Χριστιανού που μένει στην ιστορία.

   Αυτή είναι η αλήθεια. ΑΜΗΝ.

   Εσύ ορθόδοξε χριστιανέ αν μπορείς συμπλήρωσε τις παραπάνω μικρές προτάσεις και με το δικό σου σκεπτικό.

 

Περί ΕΛΛΆΔΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΊΑΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ.

   1] Οι Ελληνόψυχοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ελεύθερη Ελλάδα. 

2] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει Δημοκρατία. 

3] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι αποικία, μάλλον αγορασμένο κτήμα με συμβόλαιο από Βρετανία; ή Αγγλία; ή Ηνωμένο Βασίλειο; και αγοραστή την Αμερική. 

4]  Γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι ιδιωτικό Κράτος [με Α.Φ.Μ.] και όχι εθνικό. 

5] Γνωρίζουν ότι μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο οι εκλεγμένοι Κυβερνήτες ήταν εκείνοι που ενέκρινε ο ιδιοκτήτης. 

6] Γνωρίζουν ότι οι Πρωθυπουργοί των τελευταίων 50 ετών έπαιρναν το χρίσμα των Η.Π.Α. 

7] Γνωρίζουν ότι επέλεγαν ως αυριανό Πρωθυπουργό αυτόν που ήταν διαθέσιμος να προβεί στις περισσότερες μειοδοτικές παραχωρήσεις και [τυφλή υποταγή στον αφέντη] ιδιοκτήτη. 

8] Γνωρίζουν ότι ο  προηγούμενος ηγέτης, πήγε στην Ευρώπη να την σχίσει, αλλά ήρθε μετά από 2 ημέρες αυτός σχισμένος. 

9] Γνωρίζουν ότι ανάμεσα σε 2 υποψηφίους εκλέγονταν, [και θα εκλέγεται] πάντα ο μασόνος. 

10] Γνωρίζουν ότι τα πρώτα υπουργία δίνονται πάντα σε πρωτοκλασάτους μασόνους. 

11] Απόδειξη είναι ότι η Ελλάδα από το 1947 και ύστερα όλο και μικραίνει, γιατί; Ποιος θα απαντήσει στους Έλληνες; 

12] Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι ο ιδιοκτήτης πουλάει Ελληνικά κομμάτια όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και όσο θέλει. 

13] Γνωρίζουν ότι όλες οι κεφαλές των θεσμών έχουν συμβούλους διορισμένους από τον ιδιοκτήτη. 

14] Γνωρίζουν ότι έβγαλε στο σφυρί ότι είναι κερδοφόρο όσο - όσο. Στον έναν λιμάνια, στον άλλον αεροδρόμια, στον άλλον σιδηροδρόμους, σε άλλον θάλασσα, σε άλλον αέρα, στον άλλον υγεία, στον άλλον την παιδεία, σε άλλον την ορθόδοξη πίστη κλπ, τελικά κάτι παίρνουν και αυτοί για τον κόπο τους. 

15] Γιατί Φωνάζαμε κάποτε α] Ζήτω η Ελλάς, διότι αγωνιζόμασταν να γίνουμε Ελλάς. Δυστυχώς παραμείναμε γραικοί.  Φωνάζαμε β] Ζήτω η Ελευθερία διότι αγωνιζόμασταν να την αποκτήσουμε. Φωνάζαμε γ] Ζήτω η Δημοκρατία διότι δεν λειτουργούσε το Κράτος με Δημοκρατικές διαδικασίες, ακόμη και σήμερα. 

16] Τα συνθήματα αυτά σήμερα έχουν σιωπήσει, διότι νικηθήκαμε, παραδοθήκαμε, το συμφωνήσαμε με την ψήφο μας και το χωνέψαμε ότι  τα χάσαμε και τα 3 αυτά αγαθά. 17] Αυτά τα 3 είναι: 1 πατρίδα ή Ελλάδα, 2 θρησκεία η Ελευθερία,  3 οικογένεια η Δημοκρατία, διότι η οικογένεια είναι μικρογραφία της μεγάλης  οικογένειας που είναι το Έθνος.

18] Δυστυχώς ούτε Ελλάδα έχουμε, ούτε ελεύθεροι είμαστε, ούτε Δημοκρατία έχουμε.  

19] Τελικά η  Δημοκρατία για την Ελλάδα, μάλλον για τους Έλληνες, αν αυτό είναι Δημοκρατία, τότε για εμένα τον Έλληνα είναι ότι το πιο αποτυχημένο και βλαπτικό σύστημα διακυβέρνησης. 

Το κείμενο είναι συμπληρούμενο .... .

ΠΌΤΕ ΘΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ;

    Ξαφνιάζεται κάποιος και λέγει: Τι είναι τούτο πάλι, και προσθέτει, εγώ είμαι χριστιανός από τα γεννοφάσκια μου. Γιατί; δεν είμαστε χριστιανοί; Το ότι δηλώνεις με τα λόγια δεν ισχύει πλέον. Πρέπει να έχεις αποδείξεις.

   Ας το ψάξουμε και θα δούμε. Χριστιανός είναι εκείνος που ταυτίζεται με τον Χριστόν. Το όνομα χριστιανός από τον Χριστό βγαίνει, αυτός είναι η ρίζα, το πνεύμα και το περιεχόμενο της χριστιανικής πίστεως. Από την κολυμβήθρα γεννήθηκες χριστιανός. Στη συνέχεια διατήρησες την χριστιανικότητα; και την κληρονομικότητα; ή, με τα έργα σου την αποποιήθηκες; Ο χριστιανός είναι ζωντανή απόδειξη ότι το όνομα το έχει από τον Χριστόν.  Χριστός και χριστιανός είναι ένα. Όπου υπάρχει χριστιανικό φρόνημα και χριστιανική ζωή εκεί είναι και ο Χριστός. Ο χριστιανός είναι γνήσια φωτοτυπία του Χριστού. Ο χριστιανός δέχεται απόλυτα τον λόγο, τις εντολές και το νόμο του Χριστού. Όταν κάνω εκπτώσεις, αρχίζει να εκπίπτει και η χριστιανική πίστη, αραιώνει και ξεθωριάζει. Αυτό είναι απόδειξη διαφωνίας με τον ίδιο το Χριστό. Σιγά Σιγά μέσα στο χρόνο της ζωής μου φέρνω τη χριστιανική πίστη στα δικά μου μέτρα. Θέλω να χωρέσει ο Χριστός στα δικά μου όρια και μέτρα και όχι εγώ στα δικά του μέτρα. Αυτό βέβαια είναι παράλογο. Μα για αυτό ο χριστιανικός κόσμος είναι παράλογος και διεστραμμένος και αποστάτης. Εκτός ελαχίστων.  Με αυτή τη μέθοδο των συνεχών εκπτώσεων η λεγόμενη χριστιανική πίστη έγινε διαβολική και αιρετική.

   Παλιότερα η ταυτότητα των Ελλήνων έγραφε χριστιανός. Ενώ ο χριστιανός είχε αποταχθεί από μόνος του την χριστιανική πίστη, σε ότι αφορούσε την τήρηση των εντολών του Χριστού. Όλα τα άλλα της ταυτότητας ήταν αληθινά, το Χ,Ο, ήταν λάθος. Με το δηλωμένο-γραμμένο Χ, Ο, δεν ταυτίζονταν ο φέρον την ταυτότητα. Εξωτερικά [στο έγγραφο] ήταν χριστιανός, εσωτερικά [στην ψυχή] όχι. 

   Ας ρωτήσει ο χριστιανός λαϊκός ή κληρικός, αυτά που λέγει το Ευαγγέλιο, για ποιον τα λέγει, για εμένα, για εμάς, ή για τους άλλους; 

   Ο Κύριος είπε στους μαθητές του πριν την Ανάληψη: πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, διδάσκοντες αυτούς τηρείν, πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. Να διδάξετε τους ανθρώπους να τηρούν [κυριολεκτικά] όλες τις εντολές μου [και όχι επιλεκτικά.]   Αν κάνω απολογισμό, αξιολόγηση και αυτοκριτική θα διαγνώσω και θα διαπιστώσω αν και πόσο και ποιες εντολές του Χριστού πράττω στη ζωή μου. Από αυτόν το έλεγχο θα δω αν και πόσο χριστιανός είμαι. 

   Αν από τα παραπάνω διαγνώσω ότι δεν τηρώ όλες τις εντολές, τι πρέπει να κάνω; Πρέπει επειγόντως  να βάλλω κανόνα στον εαυτό μου και να τον επαναφέρω στην υποχρεωτική [και όχι επιλεκτική] τήρηση όλων των εντολών, να αλλάξω τρόπο ζωής, να μετανοήσω και να επιστρέψω εκεί που άρχισα να κάνω εκπτώσεις και όχι να απορρίπτω κάποιες εντολές που δεν τις θεωρώ στα δικά μου μέτρα, έστω και μία, αν θέλω να αποκτήσω πάλι ότι πέταξα ή έχασα, και να βρω τελικά τον εαυτό μου και το Χριστό μου.  

   Είμαι χριστιανός δήλωναν  πολλοί μάρτυρες της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως. Απόδειξη τέλειας πίστεως εις Χριστόν ήταν και είναι μόνο το μαρτύριο. Η Εκκλησία του Χριστού όταν καθιερώνει ένα θυσιαστήριο τοποθετεί στην Αγία Τράπεζα μόνο οστά Μάρτυρος και όχι Αγίου ή Οσίου κλπ.

   Εμείς [εσύ]σήμερα έχουμε [έχεις] καθόλου αποδείξεις πίστεως: Όχι τι λέμε προφορικά. Αλλά πρακτικά και με έργο.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΎ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ.

        Λέξεις τηλεγραφικές που συνιστούν στον χριστιανό, να είναι σε Ενημέρωση, Αφύπνιση, Προετοιμασία, Ετοιμότητα, Επιλογή, Απόφαση κλπ, για την πορεία προς τον προσωπικό Γολγοθά του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού.

 Λέξεις από την Γραφή και την Υμνολογία των Ακολουθιών της Εκκλησίας.

Πέρασαν 3 εβδομάδες και 4 Κυριακές του Τριωδίου. 3 εβδομάδες προ-άθληση-προπόνηση θα το λέγαμε. 3 εβδομάδες σχετική προετοιμασία για να εισέλθουμε στο Στάδιο των αγωνισμάτων. Αγωνίσματα είναι όχι αυτά που όλοι γνωρίζουν περί αθλητικού στίβου κλπ.   Εδώ αγωνίσματα είναι οι Αρετές. Από την λεγόμενη Καθαρή Δευτέρα εισερχόμαστε στο πνευματικό στάδιο [στάδιο της εκκλησίας τοπογραφικά είναι όλος ο κόσμος] για κατάκτηση μεταλλίου αρετών και όχι χρυσού, αργυρού και χάλκινου κρεμασμένα σε μία  κορδέλα.

    Την πρώτη Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου κυριαρχεί η λέξη προσευχή μαζί με τις λέξεις Τελώνης, Φαρισαίος και ζήλος. Την λέξη προσευχή την συναντούμε στους ύμνους 5 φορές, αλλά το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής είναι περί της προσευχής των δύο αυτών ανδρών, επίσης την λέξη Τελώνης 41 φορές, την λέξη Φαρισαίος 29 φορές, και την λέξη Ζήλος 14 φορές. Ο Τελώνης εισήλθε στο Ναό με διάθεση και πνεύμα ταπεινώσεως οπότε είναι πρότυπο ταπεινού ανθρώπου, Ο δε Φαρισαίος εισήλθε στο Ναό με έπαρση υπερηφάνεια ή εγωισμό, τον λεγόμενο φαρισαϊσμό. Οι ύμνοι μας προτρέπουν να μοιάσουμε με τον Τελώνη και να αποφύγουμε το πνεύμα και την συμπεριφορά του Φαρισαίου. Επίσης με την λέξη ζήλος οι ύμνοι μας παρακινούν να ζηλώσουμε - ζηλέψουμε  από τους δύο, μόνο τον Τελώνη [που μας ενώνει με το Θεό] και να απορρίψουμε ως παράδειγμα τον Φαρισαίο [που μας χωρίζει από το Θεό].

   Αυτό μας αφορά διότι οι λέξεις αυτές αν τις δεχτούμε ως πρότυπα μας οδηγούν σε κάποια πνευματική κατάσταση, ώστε να μιμηθούμε το πρόσωπο Τελώνης ή Φαρισαίος. Βασικά δύο είναι οι συμπεριφορές των ανθρώπων. Μία είναι η τελωνική και δεύτερη η φαρισαϊκή-υποκριτική.

   Ακολουθεί η δεύτερη Κυριακή του Ασώτου που έχουμε  πάλι δύο πρόσωπα, τον μικρό και τον μεγάλο αδελφό. Το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής του Ασώτου σκοπόν έχει, επειδή  όλοι οι χριστιανοί υπήρξαμε άσωτοι [με το γνωστό της εκκλησίας : ουδείς αναμάρτητος = άσωτος] σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, να μιμηθούμε τον μικρό αδελφό τον άσωτο, [και να επιστρέψουμε στο σπίτι του πατέρα Θεού που μας περιμένει], και όχι τον μεγάλο αδελφό.

   Τρίτη Κυριακή είναι της Αποκρέω ή της κρίσεως των ψυχών. Εδώ έχουμε δύο κατηγορίες ανθρώπων ή ψυχών που θα καταχωριστούν σε δύο πλευρές, η μία δεξιά και η άλλη αριστερά. Αυτή την Κυριακή κυριαρχούν οι λέξεις Δίκαιο 18 φορές και η 40 φορές Κρίσις.

   Επόμενη Κυριακή είναι η Κυριακή λεγομένη της Τυρινής [από τα γαλακτο-τυροκομικά προϊόντα που καταλύουμε αυτή την εβδομάδα], ή της εξορίας, ή έξωσης των Πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας από τον Παράδεισο.

1 Κυριακή Τελώνης και Φαρισαίος.

2 Κυριακή μικρός και μεγάλος αδελφός, ή πατέρας και υιός, ή ο διπλός εαυτός μας, ή φυγή και επιστροφή.

3 Κυριακή δίκαιοι και αμαρτωλοί, ή δύο βιβλία γραμμένα, ή δεξιά και αριστερά, ή στον παράδεισο ή στην κόλαση, με το Θεό ή με τον σατανά, με την αιώνια ευδαιμονία ή με την αιώνιο  βάσανο.

4 Κυριακή Αδάμ και Εύα, μέσα και έξω από τον παράδεισο, νόμιμο και παράνομο, αμοιβές και ποινές. 

   Ο Αδάμ που ήταν πλασμένος υλικά-σωματικά, και ποιημένος-προικισμένος πνευματικά από το Θεό. Άρχοντας απάντων των εν τω παραδείσω. Εξέπεσα και από Κύριος έγινα υπηρέτης. Με έντυσε  στολήν Θεοΰφαντον. Με προειδοποίησε ότι αν φάω θα αποθάνω.  Εμπιστεύθηκα την συμβουλή και την γνώμη του εχθρού. Αρνήθηκα και δεν τήρησα την εντολή του Θεού. Από αόρατο χιτώνα ενδύθηκα φύλλα συκιάς και δερμάτινο. Απατημένος και γυμνός. Εξ αιτίας της βρώσεως εστερήθηκα απάντων των αγαθών δωρεών. Εν γνώση μου έγινα παραβάτης του νόμου του Θεού. Απερρίφθην της θείας δόξης και εξευτελίστηκα. Εσκοτίστηκε ο νους μου. Μίαν μόνο εντολήν παρέβην και εξεβλήθην = εκδιώχθηκα από  του παραδείσου. 

   Ο Θεός του είπε: ὀλα είναι δικά σου, μὀνο από ένα δένδρο δεν θα φας από τους καρπούς του, διότι αν φας θα πεθάνεις. Σαν να του είπε: τα χίλια δένδρα με τα φρούτα τους είναι δικά σου, αυτό το ένα μην το πλησιάσεις, διότι θα σου κάνει κακό-ζημιά-θα σου φέρει θάνατο. Ο Αδάμ και η Εύα διάλεξαν και αποφάσισαν να πεθάνουν. Αυτό και έπαθαν, δηλαδή απέθαναν και παρέσυραν στο θάνατο και τους απογόνους τους, εμάς δηλαδή. Αφού γεννηθήκανε στην εξορία και εμείς εξόριστοι είμαστε, διότι τον τόπο της εξορίας των προγόνων μας κληρονομήσαμε.

   Εκάθισεν ο Αδάμ απέναντι του παραδείσου και με γοερή φωνή  έλεγε: θρηνώ και οδύρωμαι. Οίμοι=αλοίμονό μου,  ο τάλας=ταλαίπωρος. Οίμοι =αλοίμονό μου αθλία ψυχή. Οίμοι-Αλοίμονό μου,  ο άθλιος.

   Αυτή η γνωριμία με το περιεχόμενο και το πνεύμα των 4 Κυριακών, γνωστικά πρέπει να το κατέχουμε όλο το χρόνο, καθώς η διδασκαλία από τις 4 Κυριακές  και όλου του χρόνου πάνε μπροστά και εμείς ακολουθούμε από πίσω όλης της διδαχής. Αμήν.

   Έφθασε ο καιρός-χρονική περίοδος [η λεγόμενη μεγάλη τεσσαρακοστή] και φέτος δια τον πνευματικόν αγώνα αδελφοί. Ας αγωνιστούμε στο στάδιο της ζωής, υπό τις οδηγίες και τις εντολές του Θεού διά να νικήσουμε τον απατεώνα διάβολο και να στεφανωθούμε την ημέρα της Αναστάσεως.

 

ΕΊΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ;

    Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε χρόνια αξιολόγησης και περισυλλογής, ιδιοτεύοντας και εφησυχάζων στην Τήνο, έθεσε την ερώτηση: Είμαστε Χριστιανοί; η δε απάντηση δόθηκε από τον ίδιο. Απέδειξε στο βιβλίο του περί το 1980, ότι δεν είμαστε χριστιανοί, [με την έννοια του όρου ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ], ούτε γενικά σαν λαός, μα ούτε και ειδικά σαν κλήρος κάθε βαθμού. Αυτά τα γράφει όχι απλός άνθρωπος, αλλά αυτός που έζησε  ζωντανά ανάμεσα στην τότε κρατική εξουσία [εν μέσω παλατιού και κυβερνήσεων], καθώς  και το λαό όπου διεπίστωσε αδυναμία θα πω πίστεως. Αν τότε διεπίστωσε με αποδείξεις ότι δεν ήταν χριστιανοί οι Έλληνες, σήμερα αν ζούσε πως θα χαρακτήριζε τους κατ' όνομα χριστιανούς; Ότι και να ήταν εκείνος, τελικά φανέρωσε ότι είχε συμμετοχή ευθύνης, ομολογώντας έμμεσα [την μη χριστιανικότητα και αυτού του ιδίου] βάζοντας στη θέση αυτή και τον εαυτό του. Τόλμησε όμως να βάλει  στην συνείδηση και την καρδιά του καθενός ότι δεν ήταν χριστιανοί τότε, άρα θα είμαστε σήμερα; Εκείνος έζησε και στο χωριό του στην Τήνο, και στην πρωτεύουσα, ύστερα σύγκρινε την διαφορά η οποία έγινε μέγα χάσμα, που χώρισε τον χριστιανό από το Θεό. Σήμερα θα μας ονόμαζε: άθεους; άπιστους; αχρίστιανους; Θεομάχους; Χριστομάχους;  μάλλον αντίχριστους;

   Αν τότε δεν ήμασταν χριστιανοί σκέψου φίλε μου τι είμαστε σήμερα. Πόσοι από τους χριστιανούς σήμερα γνωρίζουν τι είναι άνθρωπος; τι είναι χριστιανός; Ποιος γνωρίζει τον προορισμό του; Ποιος είναι γνώστης και τηρητής του ρόλου του στην οικογένεια; στην εργασία; στην κοινωνία; κλπ; Εσύ τώρα με τη σειρά σου σκέψου πιο βαθιά στο πρόβλημα πόσο χριστιανός είσαι. Αμήν.

 

Για την ΑΓΑΠΗ.

   Τι είναι η   ΑΓΆΠΗ; Είναι οργανική; πνευματική; λογική; καλή; κακή; συναισθηματική; είναι ιδέα; λόγια; συγγραφή; τραγούδι; παραμύθι; είναι καθήκον; υποχρέωση; επιθυμία; λουλούδια; ευχή; τάμα; ορατή; αόρατη; είναι θυσία; είναι αληθινή; είναι ψεύτικη; είναι πάρε; είναι δώσε; είναι γνωστή; είναι άγνωστη; πουλιέται; αγοράζεται; έχει αποστολέα; έχει παραλήπτη; δανείζεται; ενοικιάζεται; δεσμεύεται από όποια συμφωνία; την κατέχεις; αυξάνει; μειώνεται; προσφέρεται; απαιτείται; επιβάλλεται; είναι ελεύθερη; είναι αιχμάλωτη; κλπ. Εσύ από τις δικές σου εμπειρίες τι άποψη έχεις; 

   Τι έχει μέσα στα σπλάχνα της; Η ΑΓΆΠΗ έχει μέσα της την αρετή, το δίκαιο, τον σεβασμό,την ταπείνωση, πίστη, ειλικρίνεια, αφοσίωση, δεν περιμένει μισθό,  όλο δίνει και τίποτε δεν παίρνει, την φτάνει το ελάχιστο και ευχαριστεί από πάνω, γίνεται χαλί να την πατήσεις, [πολλοί σκουπίζουν τα πόδια τους τα λασπωμένα σε αυτόν που τους αγαπά] βλέπει τον κάθε άλλον άνθρωπο γενικά,  ως εικόνα Θεού. 

    Δεν τον εξειδικεύει, δεν το βάζει σε κατηγορίες προσόντων και ικανοτήτων, δεν τον βλέπει ειδικά, αν έχει ή δεν έχει υλικά,   ως φτωχό ή  πλούσιο, ως ωραίο ή άσχημο, ως αρσενικό ή θηλυκό, ισχυρό ή αδύναμο, παρακάμπτει τις λεπτομέρειες κλπ, και βλέπει ΆΝΘΡΩΠΟ κατ' εικόνα Θεού.

   Έχεις αγάπη γιατί αγαπάς, έχεις υπομονή γιατί αγαπάς, έχεις ανοχή γιατί αγαπάς, έχεις κατανόηση γιατί αγαπάς, έχεις ταπείνωση γιατί αγαπάς, έχεις σεβασμό γιατί αγαπάς,  έχεις ευλάβεια γιατί αγαπάς,  έχεις μέσα σου φιλανθρωπία γιατί αγαπάς, θυσιάζεις-προσφέρεις  από το είναι σου γιατί αγαπάς, κλπ.

   Έχει ανταπόδοση η ΑΓΆΠΗ; και ΝΑΙ και ΌΧΙ.

   Από αγάπη στο άκουσμα βαριάς κουβέντας εσύ από αγάπη θα πεις ευχαριστώ, η συνείδησή του θα του το θυμίσει, έστω και αργότερα, θα τον ελέγξει, κάτι καλό θα βγει,  ή αν θέλεις να ωφελήσεις τον αδελφό υποκριτικά πέστου: αδελφέ δεν άκουσα τι είπες, πέστο πιο δυνατά, αν έχει στίγματα ανθρωπιάς, έστω και ίχνη Αγάπης,  δεν θα επαναλάβει αυτό που είπε πριν, έτσι θα ωφεληθεί και εκείνος.

   Δεν έχεις θυμό γιατί αγαπάς, διότι η αγάπη  μηδενίζει τον θυμό.  Δεν ακούς τον κακό λόγο γιατί αγαπάς. Δεν βλέπεις την κακή συμπεριφορά γιατί αγαπάς. Σιωπάς γιατί αγαπάς, θα μπορούσες πολλά να πεις, αλλά επειδή αγαπάς σιωπάς. Σκέπτεσαι να αντιδράσεις μπροστά σε κάτι κακό, λάθος κλπ, γιατί αγαπάς. 

Η ΑΓΆΠΗ είναι σοφός σύμβουλος.  Πριν εξωτερικεύσεις οτιδήποτε από τον εαυτό σου να ρωτάς την αγάπη, θα σου δώσει την πιο έξυπνη συμβουλή. Σε κάνει ανώτερο άνθρωπο η γνώμη της ΑΓΆΠΗΣ, ανάμεσα σε κατώτερους. 

   Ποιος μπορεί να συμπληρώσει με λόγια και έργα τον ωφέλιμο ρόλο της ΑΓΆΠΗΣ στον κόσμο; Μόνο ο Κύριος, ο Ιησούς, ο Ναζωραίος. Υπάρχει η ολική αγάπη και η μερική αγάπη. Σήμερα οι άνθρωποι αγαπούν μερικά, τμηματικά, επιλεκτικά, κλπ, μόνο για να πάρουν και όχι να δώσουν.

   Ποιος μπορεί να συμπληρώσει  με λόγια το βλαπτικό αποτέλεσμα έλλειψης Αγάπης από τον κόσμο;

   Όταν λείψει η ΑΓΆΠΗ από τον κόσμο, θα πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι. 

   Οι άνθρωποι νομίζουν ότι γνωρίζουν την Αγάπη. Κανένας όμως δεν δέχεται ότι έχει έλλειμμα Αγάπης. Δυστυχώς. 

   Εάν κάποιος  πει: Αγαπώ το Θεό, αλλά μισεί τον αδελφό του, τότε αυτός είναι ψεύτης, διότι εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφό του, τον οποίο έχει ιδή, πως είναι δυνατόν να αγαπά τον Θεό τον οποίον δεν έχει ιδή;

   Ὀποιος με αγαπά λέγει ο Κύριος τηρεί τις εντολές μου.

 

Το κείμενο θα είναι πάντα συμπληρούμενο. 

Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ για την ΑΓΑΠΗ.

    Η  τελεία αγάπη [είπε ο Άγιος] είναι να πουλήσεις όλα τα υπάρχοντα που έχεις, να τα δώσεις ελεημοσύνη, και εσύ μετά να πουληθείς σκλάβος σε κάποιον αφέντη και όσα παίρνεις να τα δίνεις ελεημοσύνη, και να μην κρατήσεις τίποτα για τον εαυτό σου. Αν αυτό σου φαίνεται δύσκολο κανε κάτι άλλο. Πάμε παρακάτω να κάνεις κάτι άλλο. Δεν μπορείς να δώσεις τα υπάρχοντά σου ούτε και να πουληθείς σκλάβος, δώσε τα μισά. Δεν μπορείς ούτε αυτό, πάμε παρακάτω. Δώσε από τα τρία το ένα μέρος, δώσε από τα τέσσερα το ένα, δώσε από τα πέντε το ένα. Βαρύ σου φαίνεται και αυτό, πάμε παρακάτω. Κάνε κάτι πιο εύκολο και δώσε από τα δέκα το ένα μέρος. Αν σου φαίνονται βαριά όλα τα παραπάνω μην του κλέβεις το ψωμί, το χωράφι, το οικόπεδο, τα προϊόντα που παράγει, μην του πάρεις το εξωφόρι, μην τον κατατρέχεις, μην το κατηγορείς, μην τον συκοφαντείς κλπ, με την γλώσσα σου και του κλείνεις το σπίτι, το μαγαζί κλπ, διότι τον σκοτώνεις. Ας πάμε παρακάτω άνθρωπε και κάνε κάτι άλλο. Τον βρήκες τον αδελφό σου μέσα στη λάσπη, δεν θέλεις να τον βοηθήσεις να βγει, τουλάχιστον μην τον σπρώχνεις πιο βαθιά. Άφησέτονε. όλα όσα είπαμε σου φαίνονται βαριά. Παρακάτω όμως δεν έχει. Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς, έτσι λέγει ο λαός.