Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2024

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.

    Ένα χωριό στην Ρουμανία τον περασμένο αιώνα δεν είχε για κάποια χρόνια ιερέα, ούτε η εκκλησία μεριμνούσε να λύσει το πρόβλημα.  Κάποια ημέρα πέρασε ένα αυτοκίνητο και κατέβασε έναν ιερέα. Μεγάλη χαρά στο χωριό. Επί τέλους θα έχουμε ιερέα τώρα έλεγαν οι χωριανοί χαρούμενοι και δόξαζαν το Θεό. Βάπτισε όσους ήταν αβάφτιστοι, στεφάνωσε  όσους ήταν αστεφάνωτοι, και διάβασε σε όλα τα μνήματα κοιμηθέντων που τάφηκαν αδιάβαστοι, κλπ, Μυστήρια. Κατέγραψε όλα τα μυστήρια στα βιβλία της ενορίας.  Αργότερα κάλεσε όλους του χωριανούς και τους ανακοίνωσε  ότι: θα φύγω η αποστολή μου τελείωσε. Απόρησαν οι άνθρωποι λέγοντας: τώρα που ήλθες θα φύγεις;  Αφού δεν μπόρεσαν να τον αποτρέψουν, τον ευχαρίστησαν και τον ευχήθηκαν καλό ταξείδι. Μετά από ημέρες πήγαν στον Μητροπολίτη να τον ευχαριστήσουν και εκείνον που τους έστειλε ιερέα έστω και για κάποιους μήνες και αν μπορεί να τον ξαναστείλει όταν τον χρειαστούν.  Εγώ δεν έστειλα κανέναν ιερέα, αλλά για να ρωτήσω τον πρωτοσύγκελο μήπως έστειλε εκείνος. Ο πρωτοσύγκελος του είπε ότι δεν έστειλε κανέναν ιερέα σε εκείνο το χωριό. Ο πατριάρχης τους είπε: τι έκανε αυτός ο ιερέας στο χωριό για πέστε μου. Μας πάντρεψε, μας βάφτισε τα παιδιά, έκανε τις κηδείες τα μνημόσυνα και ότι άλλο κάνει ένας παπάς.  Χαρτιά για τα μυστήρια σας έδινε κλπ. Βέβαια με όνομα και υπογραφή, όλα με τον νόμο. Το όνομα όμως και η υπογραφή ήταν σε άλλη γλώσσα γραμμένα, τα υπόλοιπα στα Ρουμάνικα. Τότε ο πατριάρχης ζήτησε να φέρουν τα ληξιαρχικά βιβλία της ενορίας. Ήταν γραμμένα στα Ελληνικά πράγματι: Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως, και από κάτω η υπογραφή.


 

ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΙΆ ΚΑΙ ΞΕΤΣΙΠΩΣΙΆ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΏΝ ιδίως νέων ΓΥΝΑΙΚΏΝ.

    Αφήγηση νεαράς γυναίκας: οι φίλες μου μου είπαν ότι θα πάνε στην Μύκονο για φωτογραφίσεις. Περί μόδας κλπ. Τις ακολούθησα και εγώ. Το πλοίο περνώντας από την Τήνο  θυμήθηκε  τις επισκέψεις που έκανε μικρό κορίτσι με την γιαγιά της, και αναπολώντας τα παλιά συγκινήθηκα. Φτάσαμε στην Μύκονο.  Εκεί βρήκαμε τον κοσμικό εαυτό μας. Οι άλλες κοπέλες έκαναν φωτογραφίσεις κλπ. Αργά το μεσημέρι που ο ήλιος έκαιγε τραβήχτηκα πιο πέρα, από την παρέα μου, και παρέα την  καυτερή αμμουδιά γδύθηκα και ξάπλωσα να κάνω ηλιοθεραπεία για να μαυρίσω, όσο θα ήμουνα στο νησί. Ξαφνικά από το πουθενά πλησίασε μία μαυροφόρα γυναίκα με μαντήλα τσεμπέρι και μακριά φορεσιά. Προσπάθησα να ρίξω κάτι επάνω μου, αλλά τι να έριχνα, και ανασηκώθηκα. 

   Γιατί [μου είπε η μαυροντυμένη κυρία] είσαι γυμνή κόρη μου, δεν γνωρίζεις, δεν σου είπαν ότι τον γιό μου τον έγδυσαν και τον εξευτέλισαν, πάνω στο σταυρό για να σώσει εσένα και όλο τον κόσμο   

   Εμείς γνωρίζουμε ότι το ξεγύμνωμα είναι σταύρωμα του ίδιου του ανθρώπου. Δεν βλέπεται ότι οι εχθροί σας, έρχονται κατεπάνω στην Ελλάδα; Μόνο αν φορέσετε την Μετάνοια κορίτσι μου θα σωθείτε.  

   Εγώ το μόνο που ψέλλισα δειλά-δειλά ήταν: Είστε από το νησί;  όχι κόρη μου, είμαι από το απέναντι νησί,  και μου έδειξε την Τήνο.  Αμέσως χάθηκε από τα μάτια μου. Εσύ αδελφέ βγάλε το συμπέρασμα.

ΘΑΎΜΑΤΑ ΜΈ ΛΊΓΕΣ ΓΡΑΜΜΈΣ.

    Ένα παιδί από την Μακεδονία γεννήθηκε χωρίς να μιλάει. Οι γονείς το τρέξανε σε πολλούς γιατρούς. Θεραπεία καμία. Ένας μεγάλος γιατρός στην Αθήνα τους είπε: Δεν υπάρχει θεραπεία, μόνο με τα χρόνια που θα περνούν μπορεί να υπάρξει βελτίωση.  Έφυγαν στεναχωρημένοι για την Μακεδονία.  Στην επιστροφή μετά τα Καμμένα Βούρλα Φθιώτιδος και περνώντας από το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου το παιδί βλέποντάς το είπε ολοκάθαρα: ποιο είναι αυτό το εκκλησάκι μπαμπά; Σκέψου ή φαντάσου φίλε μου αν μπορείς την συνέχεια. Παρακάτω σταματούνε και γυρίζουν στο εκκλησάκι. Ήταν του Αγίου Γεωργίου. Προσκύνησαν, δόξασαν, ευχαρίστησαν τον Άγιο και επέστρεψαν στο σπίτι τους. Το επόμενο διάστημα ανέλαβαν και ανακαίνισαν το Ναό. Κάθε χρόνο όσο ζούσαν, ήταν παρόντες στην γιορτή του Αγίου. 

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ για ΑΝΗΣΥΧΙΑ. ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΆ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ.

      

 

  Το κάθε πρόβλημα στον κόσμο έχει την ιστορία του. Το ίδιο συμβαίνει και με την λεγόμενη Βία. Kανένα πρόβλημα δεν μπορεί να παραμείνει κρυπτό. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον λέγανε οι πρόγονοί μας. Το ίδιο έχει γίνει και στην Βία. 

   Οι παρακάτω σκέψεις  είναι στο περί Βίας ζήτημα ή παγκόσμιο διαχρονικό πρόβλημα. Υπάρχουν βέβαια πολλές απόψεις, σκεπτικά, γνώμες κλπ.

   Οι ΜΕΓΑΛΟΙ του κόσμου εντός εισαγωγικών δεν ανησυχούν καθόλου, αλλά αντιθέτως χαίρονται για το κατάντημα των κοινωνιών. Ακούσατε ποτέ για κάποιο συνέδριο από τους θεσμούς των κοινωνιών, για το προκείμενο υπαρξιακό πρόβλημα από πλευρά καθήκοντος των χριστιανικών εκκλησιών και  των πολιτισμένων λαών; βάλτε και εδώ εισαγωγικά όπου θέλετε.   ΌΧΙ βέβαια, διότι ποτέ δεν συνήλθαν οι ονομαζόμενες χριστιανικές εκκλησίες για την αντιμετώπιση όποιας Βίας και  διαταραχής. 

   Εάν έγινε αυτό κάπου, κάποτε, από κάποιους, έχει γίνει για να κατοχυρώσει τον έλεγχο και να προτείνει ειδήμονες, πράγμα  το οποίο στην πορεία θα το κατευθύνουν αυτοί, σαν κάτι ιδιωτικό, προκειμένου να εισπράξουν οι κοινωνίες ότι, κάποιοι ιδιώτες ανησυχούν, ενδιαφέρονται και κόπτονται για το περί σχολικής Βίας ζήτημα. Η Βία για τα σημερινά  δεδομένα είναι μέρος της επένδυσης. Έτσι με την τακτική αυτή καπελώνουν το πρόβλημα και το κάνουν δικό τους μονοπωλώντας το, και ο κόσμος εφησυχάζει.  

   Πολλά συνέδρια και φόρουμ γίνονται από  εφευρημένα και κατασκευασμένα προβλήματα, δηλαδή  συγκαλούνται ανά τόπους επιλεκτικά, [για κάθε ιδιοτροπία και διαστροφή] καλώς ή κακώς, αυτό γίνεται φανερό από τα αποτελέσματα που εισπράττει ο κόσμος μέσα στον χρόνο που περνά, η ιστορία βέβαια τα καταγράφει, αλλά μάλλον είναι αργά για βελτίωση. 

   Που; είναι οι κοινωνικοί θεσμοί; που είναι τα πνευματικά Ιδρύματα; που είναι οι Ακαδημίες με τις προτάσεις; που είναι οι Χριστιανικές Εκκλησίες; που είναι οι Σοφοί του αιώνα τούτου; που είναι οι Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων; που είναι οι Παιδαγωγοί; που είναι οι Προγραμματιστές; που είναι οι Εξουσιαστές και οι προσκυνημένου π[ω]λιτικοί;;; Οι ίδιοι  από αυτούς έχουν παιδιά, αλλά και αυτό θα αντικατασταθεί, με άγαμους και ανώμαλους. Οι ίδιοι μεγάλωσαν στην ίδια κοινωνία και όμως είναι τόσο διαφορετικοί.

   Οι ίδιοι ως γονείς δεν γνωρίζουν τα προβλήματα της παιδαγωγικής κοινότητας, όλων των βαθμών; Βεβαίως και το γνωρίζουν από τα παιδιά τους. Η Βία είναι πάθος. Το πάθος στο χρόνο εξωτερικεύεται. Πάθος [από το αποτέλεσμα] σημαίνει εξάρτηση και  ιός άκρως επικίνδυνος. Οι τάχα μελετητές μας λέγουν για την γένεση του κόσμου. Μπορούν να μας πούνε για την γένεση του πάθους ή των παθών; ή πως θεραπεύεται η Βία;

   Οι συχνές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία κάθε τόσο, όλο και επιδεινώνουν όχι μόνο τα προβλήματα της σχολικής κοινότητας, αλλά και όλα τα κοινωνικά προβλήματα, διότι οι σημερινοί μαθητές θα είναι οι αυριανοί πολίτες, και συν το χρόνο αυτό που θα κατορθώνουν είναι να αυξάνουν την διαφωνία, σύγχυση, ταραχή, φόβο, σύγκρουση, φθορά, καταστροφή, με μία λέξη  την Βία, ώστε  τα προβλήματα να γίνονται άλυτα. Που ζούνε όλοι αυτοί οι παραπάνω; εκτός κόσμου; Και βέβαια ΌΧΙ. Άρα ο κόσμος είναι εκτός κόσμου.

   Αυτό που προέχει σήμερα είναι, ότι το υλικό και καθόλου το πνευματικό. Δεν θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος να ακούει για πνευματικά θέματα, τα αντιπαθεί. Ο σύγχρονος κόσμος δεν θέλει πνεύματα, θέλει μόνο ότι το υλικό, σάρκες. Κάπου στο χρόνο η σάρκα θα είναι μισητή.  Κατάργησαν την οικογένεια κλπ. Ο μελλοντικός άνθρωπος θα παράγεται όπως τα κλωσόπουλα στην μηχανή. Έτσι μετά από 9 μήνες θα παίρνεις αυτό που παράγγειλες. 

   Πάμε παρακάτω.  Ανά διαστήματα ημερών τα ΜΜΕ ανήσυχα όπως φαίνεται  μας ενημερώνουν και κάνουν αναφορά για σχολική Βία κλπ. Και καλώς. Όμως μεγεθύνουν ή και σμικρύνουν τα κοινωνικά προβλήματα ανάλογα με το συμφέρον, που και η παιδεία έγινε μέρος της επένδυσης. Σε λίγες ημέρες τα ΜΜΕ αφού έγιναν τα γεγονότα, η ενημέρωση αλλάζει ατζέντα σε άλλο θέμα λες και η Βία θεραπεύτηκε. 

   Το γεγονός της παιδικής Βίας όμως έχει παρελθόν παρόν και μέλλον. Η Βία όμως δεν είναι μόνο σχολική ή παιδική. Υπάρχουν και λειτουργούν διαχρονικά πολλές Βίες, ή αναγκασμοί ή εκβιασμοί κλπ. Οικονομική, Πολιτική, Ηθική, Πολιτιστική, Στρατιωτική, Βιομηχανική, Υγείας, Εργασιακή,  Κοινωνική, Συζυγική, Επαγγελματική,  Οικογενειακή,  Θρησκευτική, Φυλετική, Κρατική, κλπ Βιασμοί. Το λεγόμενο μπούλιγκ Βία είναι. Βία, Ρατσισμός και μπούλιγκ είναι κοινές προσπάθειες αμφοτέρων, με κοινό πρόγραμμα και στόχο.  Βιαστές είναι πάντα οι άνθρωποι. Βιαζόμενοι πάλι οι άνθρωποι. Η Βία διαδίδεται μάλλον διδάσκεται από τους μεγάλους. Όλες οι Σχολές πάλης, τι άλλο είναι παρά, διδασκαλία της Βίας.  

   Το μικρό παιδί διδάσκεται με την έγκριση των γονιών από νηπιακής ηλικίας ή από κούνιας.  Μέσα από τα κάθε κατηγορίας παιχνιδιών με ήχο και εικόνα το κάθε παιδί  διδάσκεται να βιάζει, εκβιάζει, απειλεί, να βιώνει οικογενειακή βία, αργότερα σχολική, κοινωνική  κλπ. Αυτό του γίνεται συνήθεια και πάθος που δεν μπορεί να ελέγξει. Ο νέος είναι γεμάτος βία, η οποία κάποτε αρχίζει να ξεχειλίζει, και να εξωτερικεύεται προς το κάθε τι στη ζωή του. Άμυνα και επίθεση είναι ολόκληρη η βία, όπως  οι δύο πλευρές σε ένα νόμισμα. 

  Η Βία φέρνει αναταραχή διαταραχή σε κάθε είδους ανθρώπινη σχέση. Θέλει χώρο προκειμένου να εκφραστεί, το σπίτι, την αλάνα, στην γειτονιά, το γήπεδο, την διασκέδαση, κλπ. Η πολιτική Βία θέλει το δικό της χώρο. Η επαναστατική Βία το ίδιο. Η Πολεμική Βία η οποία κατέχει τον πιο μεγάλο χώρο όπως στεριά, Θάλασσα και αέρα. 

   Εσωτερική διαταραχή δημιούργησαν στα κράτη Ασίας και Αφρικής οι παγκοσμιοποιητές, με αποτέλεσμα να αποφύγουν τυχόν βιασμούς και προτίμησαν τον μεταναστευτισμό ή στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. 

   Ακούμε πολλές συζητήσεις, πως γίνεται η Βία με ήχο και εικόνα, ποτέ δεν ακούσαμε προτάσεις έστω για συζήτηση, για θεραπεία κλπ. Καμία ανησυχία από τους γονείς για την σχολική Βία. Δεν θα έπρεπε οι γονείς να αντιδράσουν ανά το πανελλήνιο; Δεν είναι το παιδί κάποιου γείτονα. Ναι σήμερα είναι, αύριο θα είναι το δικό του. Μεθαύριο θα είναι το εγγόνι του και πάει λέγοντας από γενεά σε γενεά. Η Βία θα κυριέψει και θα χαθεί ο έλεγχος και η θεραπεία θα είναι αδύνατη.

   Τελικά κάπου στο βάθος του χρόνου μάλλον θα παράγουμε μόνο βιαστές, εάν δεν συνέλθει ο κόσμος.  Δεν δια-βλέπεται πουθενά ερώτηση για συνταγή θεραπείας της Βίας. Μόνο διαγνώσεις και διαπιστώσεις, τίποτε περισσότερο. 

   Άρα η Βία είναι διδακτή φίλοι μου, για να μην πω και κληρονομική. Μην απορείτε καθόλου. Όλοι εισπράττουμε κάποια μορφής Βία, την διατηρούμε, και την αναπαράγουμε ανταποδίδοντάς την σε άλλους.  Μήπως πρέπει να βιάσουμε την Βία; 

   Ποίο είναι το αντίθετο της Βίας-ταραχής στην σχέση των ανθρώπων; Η ησυχία-ηρεμία κλπ. Ποιος παράγει ειρήνη, ησυχία, κλπ, για συνύπαρξη στα σχολεία και γενικά σε όλους τους χώρους που προαναφέραμε; 

   Όλοι σχεδόν σήμερα αγοράζουμε στα νέα παιδιά, [ενώ τα μεγαλύτερα τα απαιτούν], προϊόντα ταραχής, δηλαδή βίας που κοστίζουν ακριβά από κάθε πλευρά. Τα προϊόντα της ειρήνης κλπ, που δίδονται φθηνά και χάρισμα δηλαδή δωρεάν δεν τα πλησιάζει κανείς σχεδόν. 

   Μήπως πρέπει να διακρίνουμε, ποιος είναι ο ταραχοποιός και ποιος είναι ο ειρηνοποιός; Μην περιμένουμε τα συνέδρια, διαμαρτυρίες, φόρουμ κλπ.  Πρέπει να ειρηνεύσει το άτομο, το οποίο έχει διχαστεί από εσωτερικές συγκρούσεις και αργότερα μεταφέρεται στο ανδρόγυνο, στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία, στο έθνος, σε όλα τα έθνη, και από κοντά στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. 

   Εμείς σήμερα θέλουμε την ειρήνη χωρίς τον ειρηνοποιό, δηλαδή το Χριστό. Όλοι σήμερα διδασκόμαστε την ταραχή [πληρώνοντας μάλιστα], δηλαδή την Βία και αυτήν εκφράζουμε και εξωτερικεύουμε. 

   Την ειρήνη που διδάσκει δωρεάν ο Χριστός  δεν θέλουμε να την διδαχτούμε, αλλά δεν προτρέπουμε τουλάχιστον ούτε τα παιδιά μας, τα οποία λέμε πως αγαπάμε και γινόμαστε θυσία για αυτά. Είναι έτσι η όχι.