ΛΌΓΟΙ από την ΑΓΊΑ ΓΡΑΦΉ.

   Πόσο σοβαρή είναι η καθημερινότητα; το έχουμε εμπεδώσει αυτό φίλοι μου; Εμείς το έχουμε πάρει στο αστείο, λέγοντας: ε και τι έγινε, είπα ξείπα κλπ. 

   Κάθε ημέρα άνθρωπε να έχεις στο νου σου ότι, πορεύεσαι, δημιουργείς, κτίζεις κλπ, και παρουσιάζεις [δηλαδή δημοσιεύεις το τι κατορθώνεις, το οποίο θα κριθεί από τους  ανθρώπους που το εισπράττουν] στην κοινωνία με όλη την συμπεριφορά σου, και τις εκφράσεις σου, την πραγματική σου υπόσταση, ως λογικόν και κοινωνικόν ζώον. 

   Όπως ξέρεις νομίζω, την σκέψη ακολουθεί ο λόγος, τον λόγο ακολουθεί το έργο, το έργο το ακολουθεί η παρατήρηση και η αξιολόγηση-κριτική.

   Το Ναι, Ναι, -  και το Ου, Ου, λέγει η Γραφή. Αυτές οι δύο μικρές μονοσύλλαβες λέξεις είναι τελεσίγραφο του Χριστού Μας, προς εμάς. 

   Η ζωή μας έχει δώσει έναν φάκελο με οδηγίες [αν το ειπώ έτσι] που πρέπει να τηρηθούν επ' ακριβώς χωρίς προσθαφαιρέσεις. Κατά πρώτον ως άνθρωπος και δη χριστιανός εννοείται ότι έχεις μελετήσει τον φάκελο [νόμοι και κανόνες] ζωής και πλέον τον τηρείς στην πράξη χωρίς παραχαράξεις κλπ.  

   Οι δύο αυτές μονοσύλλαβες λέξεις σημαίνουν πως όταν ανοίγεις το στόμα σου να μιλήσεις και αναφέρεις το Ναι γνωρίζεις ότι, δεσμεύεσαι από μόνος σου και το λεκτικό Ναι να αποδειχθεί πραγματικό στην συνέχεια, διότι θα το παρατηρήσουν και θα το αξιολογήσουν άνθρωποι. Επίσης και όταν εκφράζεσαι με το Όχι, και πάλι αυτοδεσμεύεσαι να υποστείς τις συνέπειες και το όποιο κόστος του Όχι. 

   Πρέπει ως άνθρωπος και χριστιανός, να σε κατέχει σεβασμός, σοβαρότητα, ειλικρίνεια και υπευθυνότητα κλπ. Όχι άλλα να λέγεις και άλλα να πράττεις. Ο λαός λέγει: με τα λόγια φτιάχνω ανώγια και κατώγια. Η Γραφή λέγει με τα λόγια με υμνείτε και με δοξάζεται, αλλά στα έργα είστε μακριά από εμένα. 

   Η δε Υποκρισία σε παγιδεύει, είναι ελάττωμα και όχι ικανότητα, είναι μειονέκτημα και όχι πλεονέκτημα. Όλοι μπορούν όταν θέλουν να είναι υποκριτές, αλλά πρέπει; Βεβαίως και όχι. Πολλοί σήμερα το τολμούν αυτό, η δε υποκρισία διδάσκεται και καθιερώθηκε ως τέχνη στον κόσμο. Ο Χριστός καταδικάζει την υποκρισία λέγοντας: αλίμονο σε εσάς Υποκριτές κλπ. 

   Στην κεφαλή του ανθρώπου εδρεύει μόνιμα  ο ηγεμόνας Νους στο κέντρο και τα μέλη ας πούμε του Διοικητικού  Συμβουλίου, γύρωθεν, δηλαδή οι 5 αισθήσεις που είναι σε συνεργασία με τον Νου, που στη συνέχεια δίνονται εντολές στα μέλη του σώματος το οποίο κάνει την πράξη-έργο. Σοβαρός είναι ο νους, σοβαρές σκέψεις θα κάνει,  σοβαρές λέξεις θα εκφράσει,  σοβαρή θα είναι η όλη στάση και η συμπεριφορά του, σοβαρές πράξεις θα κάνει, σοβαρό αποτέλεσμα θα προκύψει κλπ, οι άνθρωποι το σοβαρό θα παρατηρήσουν, σοβαρό θα αντιγράψουν, σοβαρό θα κατέχουν, σοβαρό θα μεταφέρουν στους άλλους κλπ. Σήμερα οι άνθρωποι έναν σοβαρό λόγο δεν τον δέχονται, ένα σοβαρό βιβλίο δεν το διαβάζουν, μία σοβαρή συμπεριφορά δυσκολεύονται να την προβάλλουν,  κλπ, αντιθέτως ένας γελοίος λόγος σε πολλούς αρέσει, μία γελοία εμφάνιση, ή ένα γελοίο λόγο-έκφραση, πολλοί την μιμούνται καμαρώνοντας κλπ.

 

   Διά τα γραφόμενα από την σελίδα ετούτη δεχόμαστε  κάθε συμβουλή που θα βελτιώσει τα κείμενα.