Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2025

Το ΝΟΗΜΑ της ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΆΣ ή της ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΌΤΗΤΟΣ, σήμερα.

 ΒΙΟΛΟΓΙΚΉ καί  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΆ. 

Στον κόσμο που ζούμε, υπάρχουν πολλές κληρονομιές. Είναι και ωφέλιμες και βλαπτικές, Έχουμε επιλέξει τις ωφέλιμες, ή τις βλαπτικές, ή και τις δύο.

 Περί βιολογικής κληρονομιάς γενικά, είναι ότι υλικό προϋπάρχει και παντοιοτρόπως υπάρχουν διάδοχοι που κληρονομούν. 

Περί πνευματικής κληρονομιάς είναι  ότι πνευματικό,  ηθικό, αρετή, ιδέα κλπ, τα οποία το έχουμε κληρονομήσει εμείς οι άνθρωποι από τους προγόνους μας. Όλα για εμάς είναι προ υπάρχοντα από εμάς, εμείς ακολουθήσαμε.

 Μόνο που έχει δύο όψεις για να διαλέγεις ότι εσύ επιλέξεις. 

Ο άνθρωπος στη ζωή του, με την στάση του, τις θέσεις του, τις απόψεις του, την συμπεριφορά του, κλπ, έχει κάνει αποδοχή, ή αποποίηση κληρονομιάς.  Όπως γίνεται σε μία άλφα περιουσία, ή κτίσματα, ή κτήματα, ή χρήματα, ή αντικείμενα,  κλπ.

Ας πούμε ότι το κληρονομικό είναι  μονοπρόσωπο, μίας όψεως. 

Το καλό διαδόθηκε από γενιά σε γενιά. 

Το κακό επίσης. Το δίκαιο επίσης. 

Διαστρέψαμε το δίκαιο σε άδικο, την ευσέβεια σε ασέβεια κλπ. Το φιλάνθρωπο σε μισάνθρωπο. και πάει λέγοντας.

Το ηθικό το διαστρέψαμε σε  ανήθικο. Την πίστη σε απιστία, την ευλάβεια σε ανευλάβεια. Το χάρισμα και την ευεργεσία σε αχαριστία. Την αγάπη σε κάθε είδους κακία και φθόνο και δολοφονική διάθεση. Την υπομονή σε αγωνία, άγχος και φοβικά σύνδρομα. Την εγκράτεια σε ακράτεια και κολασμό.

Νομίσαμε ότι δεν θα σωθούν τα κληρονομικά αποθέματα, υλικά ή πνευματικά, να που σώνονται και μάλλον σώθηκαν. Δεν τα εκτιμήσαμε δεόντως. Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, από ότι ξέρω το γνωρίζεις.

Ότι καλό ηθικό ενάρετο κλπ, το αποποιηθήκαμε, το γκρεμίσαμε. Διά τούτο γίναμε και είμαστε, ένας  τρελός και ανάπηρος κόσμος.

Ότι έχεις,  αφήνεις στους κληρονόμους απογόνους σου. Εκείνοι επιλέγουν και αποφασίζουν την αποδοχή ή μη αποδοχή.

Δεν μας αρέσει ο κόσμος ο σημερινός. Δίκαιο έχουμε. Γατί όμως δεν τον αποποιούμαστε τον κακό κόσμο για παράδειγμα, το ανήθικο; το αισχρό; την όποια από τις πολλές εξαρτήσεις; το άδικο; την κλοπή; την απάτη; την υποκρισία; την πορνεία; την μέθη; τα τυχερά παιχνίδια; κλπ;

Εκείνο που αφήνουμε, εκείνο παίρνουν κληρονομιά και οι απόγονοί μας. Σήμερα παραπονούμεθα, γιατί;

Αυτοί ήταν οι κληροδοτήσαντες, αυτοί είμαστε εμείς οι κληρονόμοι. Ότι είχαν οι κληροδοτήσαντες μας κληροδότησαν. Αυτό κληρονομήσαμε. Αυτό αφήνει η κάθε προηγούμενη γενιά στην κάθε επόμενη γενιά. Έτσι διαιωνίζεται η παγκόσμια κληρονομιά επί παντός. Γιατί παραπονούμαστε Έλληνες; Δίκαιο δεν είναι; Όποια πιστεύω είχαν οι γονείς μας, αυτά έχουνε και τα τέκνα τους οι κληρονόμοι. 

 Η επιλεγμένη [η καλή και ωφέλιμη] κληρονομιά, υλική και πνευματική, δεν είναι για κατανάλωση, διάλυση, εξαφάνιση κλπ,  είναι για διατήρηση, συντήρηση, ανανέωση. 

Θέλει τροφή και ενέργεια, και τροφή είμαστε εμείς οι άνθρωποι.  Εμείς δηλαδή οι νέο Έλληνες.  Η Αγία Γραφή κάνει αναφορά  χιλιάδες φορές  στην λέξη κληρονομιά, κληρονομικοτητα και άλλες συγγενείς λέξεις, γιατί άραγε. 

Για να ιδούμε και να ακούσουμε και να σκεφτούμε και να παραδειγματιστούμε και να κάνουμε [με την δημόσια συμπεριφορά μας] δημόσια δήλωση αποδοχής της κληρονομιάς του ΘΕΟΎ που μας κληροδότησε. 

Αν δεν,,,, τότε είμαστε τυφλοί, και κουφοί, και ανόητοι. Σήμερα μας αφήνουν διπλή κληρονομιά Χριστό, και αντίχριστο. Μεγάλο το δίλημμα και ο πειρασμός. Εμείς ποιον θα κάνουμε αποδοχή κληρονομιάς, και ποιον αποποίηση κληρονομιάς;;; 

Η δημόσια ζωή μας είναι δήλωση ποια κληρονομιά  έχει κάνει αποδοχή ο καθένας μας, και ποια κληρονομιά έχει αποποιηθεί, επίσης ο καθένας μας. 

ΕΣΎ ΦΊΛΕ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΈ [αν είσαι] ποιον από τους δύο, έχεις κληρονομήσει από τους προγόνους σου, και ποιον θα αφήσεις κληρονομιά στους απογόνους σου;  Αν βέβαια έχεις. Σήμερα το έχουμε και αυτό αποποιηθεί, σε μεγάλο ποσοστό, ιδίως ο δήθεν χριστιανικός κόσμος.

Ήδη από ότι είναι φανερό και γνωστό ο νοέκοσμος  στην πλειοψηφία του έχει δηλώσει ότι αποποιήθηκε [μάλλον] την κληρονομιά του Χριστού. 

Σε ρώτησα όχι για να μου απαντήσεις λεκτικά προφορικά, αλλά γραπτά στο βιβλίο της ζωής σου, διότι ότι είναι γραμμένο εκεί, είναι απόδειξη, και χωρίς απόδειξη πληρωμής δεν πείθεις [με λόγια, ότι και να]  πεις στον ταμία της όποιας τραπέζης.  

Εσύ σκέψου και πιο πέρα από τα γραμμένα παραπάνω.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου