Το 1276 ο Πατριάρχης και Ο ΑΥΤΟΚΡΆΤΟΡΑΣ ΜΙΧΑΉΛ ο Η' ΠΑΛΑΙΟΛΌΓΟΣ και ο Πατριάρχης ΙΩΆΝΝΗΣ Ο ΒΈΚΚΟΣ βρέθηκαν στο άγιον όρος προκειμένου να μεταπείσουν τους μοναχούς στην Ιερά Μονή Ιβήρων [και όχι μόνο] να συμφωνήσουν την υποταγή της Ορθοδοξίας στον πάπα Ρώμης.
Οι μοναχοί δεν συμφώνησαν και η Βυζαντινή εξουσία σε συνεργασία με την κρατούσα Εκκλησία αποφάσισαν και έπνιξαν στην θάλασσα τους διαφωνούντες μοναχούς.
Ήταν σαν σήμερα 13 Μαΐου το έτος 1276.
Η ΚΟΛΥΜΒΉΘΡΑ της ΒΗΘΕΣΔΆ ΠΡΟΒΑΤΙΚΉ και ΑΝΘΡΏΠΩΝ. 5 ΣΤΟΆΣ ΈΧΟΥΣΑ διά να απαγκιάζουν οι ασθενείς, από αέρα, βροχή, ή κρύο κλπ.
Ο Κύριος στόχο έχει θεραπεύοντας 1 το παράλυτο σώμα, και 2 στη συνέχεια να θεραπεύσει και την παράλυτη ψυχή του ανθρώπου, που για το Θεό η ψυχή έχει την μέγιστη αξία, μέσω και μετά της θεραπείας του παράλυτου σώματος του κάθε ανθρώπου.
Ο παράλυτος είχε δυσκινησία και ακινησία σε μέγιστο ποσοστό του σώματος ή ακινησία όλων των μελών.
Δυνατή θα λέγαμε είχε ακόμη την μνήμη, την λογική, την όραση, την ακοή, φωνή, το στομάχι, και την υπομονή 38 χρόνων. Όλα τα υπόλοιπα ήταν βαριά άρρωστα.
Δεν έδινε κανένας την θέση του σε αυτόν, μα ούτε και κάποιοι εθελοντές να τον βοηθήσουν [δεν υπήρχε τότε ερυθρός σταυρός με εθελοντές] αν και γνώριζαν ότι εκεί περίμενε 38 χρόνια !!!. Αυτή είναι η κοινωνική συμπεριφορά του ανθρώπου, γιατί όχι και του χριστιανού. Στο συμφέρον και στην υγεία οι άνθρωποι επιλέγουν επιλεκτικά.
1] Ο Κύριος δεν γνώριζε τόσα χρόνια να πάει νωρίτερα; το διατί δεν πέρασε από εκεί, εκείνος γνώριζε. Ο κάθε ένας θέλει και το χρόνο του.
Μπορεί στη ζωή του ο παράλυτος από νέος να είχε πολλές αμαρτίες κλπ, και τα 38 χρόνια, του έδωσαν την ευκαιρία μετανοήσει.
Ήταν γέρος πλέον τώρα. Όλοι τον ξέχασαν, και συγγενείς ακόμη, ίσως να πέθαναν όλοι οι δικοί του. Ή να έλεγαν καλά να πάθη, όπως λέμε και εμείς σήμερα για πολλούς ανθρώπους που βασανίζονται και υποφέρουν. Λες και το ευχαριστιόμαστε.
Ο Ιησούς και με τα λόγια του, και με όλη του την συμπεριφορά του μας παρέδωσε μαθήματα ζωής αιωνίου, [που τα διαβάζουμε, αλλά δεν τα μαθαίνουμε και δύσκολα τα κάνουμε πράξη] εμείς ακόμη και σήμερα φανερώνουμε ότι δεν είμαστε καλοί μαθητές.
2] Γνούς [γνωρίζοντας λοιπόν] ο Ιησούς ότι πολλά χρόνια περιμένει, τον επεσκέφθη προσωπικά όχι ο Άγγελος που θα τάραζε τα νερά την κολυμβήθρας, αλλά ο ίδιος ο Ιησούς.
Δεν πήγε σε άλλον. Ήταν και άλλοι που περίμεναν. Ίσως να ήταν νέοι, πατεράδες, μητέρες που είχα και οικογενειακές υποχρεώσεις κλπ. Γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς ήταν διακριτικός, ευγενικός ως άνθρωπος, [διά τούτο είναι ο μόνος παιδαγωγός, ο μόνος και ο ένας και ο μόνος καθηγητής, αυτού ακούετε, ακούστηκε από τον ουρανό να λέγει η φωνή του Θεού,τα λόγια του Ιησού πρέπει να τα λαμβάνουμε ως τελεσίγραφο] δεν προκαλούσε το κατεστημένο=[το της εποχής στρωμένο σύστημα απάτης, εκμετάλλευσης, υποκρισίας, βιασμού του όχλου όπως ονομάζονται οι λαοί, οι σατανιστές σιωνιστές μας ονομάζουν ζώα, ο Αντρίκος ονόμαζε του Έλληνες καγκουρό, άλλοι πολιτικοί με την γκλίτσα μας ονομάζουν πρόβατα κλπ,] των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Ακόμη και την ημέρα των Βαΐων που θα μπορούσε να ξεσηκώσει και να κινητοποιήσει τους [πολύφωνους] λαούς της Γαλιλαίας, [των εθνών] και των Ιεροσολύμων, αλλά ο Ιησούς δεν ήλθε να αναλάβει την κοσμική εξουσία, όπως περίμεναν [οι 2 μαθητές του !!!] και όπως περιμένουν οι Ιουδαίοι ακόμη και σήμερα.
3] Θέλεις να γίνεις καλά; [ λέγει ο Ιησούς στον παράλυτο].
Θέλω αλλά, Άνθρωπον ουκ έχω, ήταν το παράπονο και ο καημός του παράλυτου, ώστε να με βοηθήσει. Αν είχα άνθρωπο δεν θα με έβρισκες εδώ σήμερα κύριε. Σήμερα πολλοί λέγουν: έχεις άνθρωπο κάνεις τη δουλειά σου. Δεν έχεις μένεις έξω.
Πόσες φορές θα έφτανε [στο παρά τρίχα που λέμε] και θα προλάβαινε να πέσει μέσα, αλλά κάποιος πιο σβέλτος και γρήγορος, ή με κάποια βοήθεια [που εκείνος είχε άνθρωπο] τον προλάβαινε και έπεφτε εκείνος μέσα, και τούτος ο παράλυτος [χωρίς άνθρωπο] περίμενε την επόμενη φορά που θα ταράσσονταν πάλι το νερό, αλλά και πάλι τα ίδια, άλλος [επειδή είχε άνθρωπο] τον προλάβαινε, και έτσι πέρασαν 38 χρόνια με την ελπίδα ότι κάποτε θα προλάβει και θα πέσει πρώτος στο ταρασσόμενο από τον Άγγελο νερό. Χωρίς πολλά λόγια, επειδή μαζεύονταν κόσμος και ήθελε να αποφύγει ο Ιησούς τον όχλο, λέγει στον παράλυτο:
4] Άρον τον κράβατόν σου και περιπάττει. Έτσι αυτόματα, ξαφνικά.
Εμείς σήμερα θα λέγαμε σιγά-σιγά, λίγο-λίγο, [και για την αρρώστια να γίνουμε λίγο-λίγο καλά, και για την αμαρτία να την κόψουμε λίγο-λίγο] μετά την αγκύλωση 38 χρόνια ακινησίας δεν χρειαζότανε φυσικοθεραπείες, παρακολούθηση κλπ, και μετά να περπατήσει και μετά να σηκώσει βάρος κλπ. Με κατεπείγουσα θεραπεία με λόγο μόνο και καθόλου φάρμακα ο παράλυτος θεραπεύτηκε πλήρως.
Η απάτη, η υποκρισία, η βλασφημία, η πονηρία, η πορνεία, η απιστία, η μοιχεία, ο καφές, το τσιγάρο, το ποτό, το φαγητό, τα ξενύχτια, η κλοπή, η σάρκα, το ναρκωτικό, και λοιπές αμαρτίες είναι αιτία για την παραλυσία εκτός από το σώμα, και της ψυχής.
Φτιάξαμε την παραλυσία μας μόνοι μας.
Σάββατο είναι σήμερα και εσύ κάνεις μεταφορές πραγμάτων; Δεν σέβεσαι το νόμο του Μωυσή; Θα σε αφορίσει η συναγωγή και το ιερατείο και θα σου πει: είσαι αποσυνάγωγος, Έξω από την Συναγωγή.
Βρέ πατέρες θα έλεγε ο άνθρωπος, τι μου λέτε τώρα, εκείνος που μου έκανε καλά, εκείνος μου είπε, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε σπίτι σου, ε αυτό έκανα.
Ποιος σου το είπε αυτό;
Δεν γνωρίζω, ένας άνθρωπος ήταν δεν πρόλαβα να καταλάβω. Πολλοί άνθρωποι ήταν εκεί, οι πιο πολλοί άγνωστοι, δεν θυμάμαι πρόσωπο να σας ειπώ. Εγώ πήρα το κρεβάτι στον ώμο και έφυγα αφού αισθάνθηκα γερός. 38 χρόνια ήμουνα εκεί.
Όταν αργότερα πήγε στο Ναό ο πριν παράλυτος να ευχαριστήσει το Θεό τον είδε ο Ιησούς.
5] Πλησιάζει και του λέγει: είδες; υγιής γέγονας, μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον τι σοι γένηται. Σαν τι πιο χειρότερο από τα 38 χρόνια. Να που υπάρχουν και χειρότερα.
Πρόσεχε τώρα μετά από 38 χρόνια έγινες υγιής σωματικά, πρόσεχε όμως να μην ξανά αμαρτήσεις διότι θα παραλυθής και ψυχικά, που εννοείται θα παραμείνεις παράλυτος αιώνια, χάνοντας την ψυχή σου και θα πέσεις σε διπλό θάνατο, και σώματος και ψυχής.
Απήλθε ο πρώην ασθενής και ανήγγειλε τοις Ιουδαίοις, ότι ο Ιησούς είναι εκείνος που τον θεράπευσε.
Η κίνηση αυτή του παράλυτου δεν είναι προδοσία, αλλά ομολογία και διαφήμιση του καλού έργου που έκανε ο Ιησούς στον 38 χρόνια παράλυτο. Το καλό που έκανε ο Ιησούς στους ανθρώπους, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι το θεωρούσαν πρόκληση, και απιστία, και αντιποίηση θεότητας. Αν είναι δυνατόν.
Πάμε παρακάτω να δούμε τους εαυτούς μας.
Εμείς σήμερα παρατηρούμε παραλυσία=αρρώστια στη σκέψη, στα αισθήματα και συναισθήματα, στη συμπεριφορά, στην παρατήρηση, στην υπακοή, στον σεβασμό, στην πίστη, στα ελαττώματα που έχει ο κάθε χριστιανός κλπ, κλπ.
Η , Ο σύζυγος, τα παιδιά μου, οι γείτονες, ο προϊστάμενος, το αφεντικό, ο διευθυντής, κλπ, έχει πρόβλημα λέμε = παραλυσία=αρρώστια στη γνώση στη σκέψη και σε όλα τα άλλα, και στην ψυχή και στο σώμα.
Όταν δεν αντιλαμβανόμαστε το καλό έργο που είναι εντολή του Θεού, δεν λειτουργούν οι αισθήσεις μας, και δεν παραδειγματιζόμαστε, ε αυτό είναι παραλυσία, = ανισορροπία, = ταραχή, = διαταραχή, = διαστροφή, = αρρώστια, = πρόβλημα κλπ.
Δεν έχουμε υγειά γνώση, σκέψη, συμπεριφορά, διάκριση, μηχανισμό αξιολόγησης κλπ.
Η οπισθάμβονος ευχή λέγει: Υπέρ των αγαπόντων την ευπρέπειαν του οίκου σου, ποιανού οίκου, [ο άνθρωπος είναι ναός του Αγίου πνεύματος, δηλαδή οίκος του Θεού που θέλει φροντίδα, το λέγει η Γραφή] του εαυτού μας, του σώματος και της ψυχής μας.
Πόσο αγαπάμε, και πόσο, και πως, φροντίζουμε τον οίκο του Θεού, που είμαστε εμείς οι ίδιοι;
Τολμάμε στη εργασία μας παρουσία του εργοδότη να αδιαφορούμε; Όχι βέβαια και καλώς. Διατί παρουσία του Θεού εργαζόμαστε αντίθετα προς το θέλημα του εργοδότη και χρηματοδότη Θεού;
Αιτία διά να το χονέψουμε κάθε αρρώστιας είναι η αμαρτία, αρχής από των Αδάμ και Εύας, έως και της Β' Παρουσίας του Κυρίου, Αμήν.
